Vrij ritje over de dijk.

Maandagmorgen, 11 uur en van start voor zo maar een rondje, waar ik heen zal gaan weet ik eigenlijk nog niet maar het is mooi weer en de zon komt er af en toe even bij.

Eerst maar eens richting Obdam, bij de familie Wester ben ik al een paar weken niet geweest en daar is het altijd gezellig voor een praatje en een bak koffie. Inderdaad de eerste reactie was ook zo, "We hebben je al een tijd niet gezien" na de koffie ben ik via de Zomerdijk richting Hoorn gegaan en vanaf dat punt via de dijk naar Enkhuizen en vervolgens naar Medemblik en Middenmeer.

Zo is het wel erg kort omschreven waar ik toch wel wat langer over heb gedaan. In Hoorn, de eerste Zuiderzeestad, heb ik geprobeerd om alle drukke punten te omzeilen en met zo min mogelijk "poes pas" op de dijk te komen, kan niet zeggen dat dat onverdienstelijk is gegaan, op de dijk aangekomen leek het net of de wind was gedraaid en ik nu wat meer de hulp van achter kreeg maar dat bleek achteraf toch niet het geval.

Bij Enkhuizen liep het ook allemaal prima en zonder erg veel oponthoud kwam ik weer op de dijk na de tweede Zuiderzeestad. Vervolgens op naar de derde Zuiderzeestad, Medemblik, voor ik daar was kwam ik mijn jongste broer tegen op de hoek van de Kagerbos/Simon Koopmanstraat in Wervershoof. Ben was met de racefiets net van start en was van plan om naar Den Oever te rijden en weer terug. We hebben even samen gereden maar ik moest me inhouden en hij moest alle zeilen bijzetten dus na enkele honderden meters gingen we elk onze eigen weg.

Thuis gekomen stond de teller op 97 km en was het gemiddelde 33,7 km p/u geweest, en dat ondanks het passeren van 3 stadjes waar je echt niet door kan rijden zoals je het liefst zou doen.

De totaalstand is momenteel 11.471 km, in de winterperiode telt het toch minder snel dan in de rest van het seizoen.

Water-overlast ?

Vanmorgen voor het eerst sinds 2 weken weer een klein ritje gemaakt, even naar een verjaardag van een familielid. Omdat ik meen dat ik nog een hele hoop dingen moet doen ben ik meer even gebleven, dus een kort ritje van Middenmeer naar Wervershoof, een retourtje van 36 km. Omdat het toch maar voor even was nam ik mijn fototoestel niet mee en ging via Medemblik langs de dijk over het fietspad richting Onderdijk en dan naar Wervershoof. Er stond toch nog een stevige wind wat me vooral opviel toen ik langs het IJselmeer reed na het gemaal "Vier Noorderkoggen" bij Medemblik. Witte schuimkoppen op de golven en af en toe wat geruk aan de Quest. De weg naar Wervershoof was snel afgelegd en na een paar bakken koffie en wat toebehoren bij een verjaardag, ging ik, omdat ik het dus druk meende te hebben, weer na een klein uurtje richting huis. Uiteraard via de zelfde weg maar dat was even schrikken toen ik weer langs het fietspad vlak bij het IJselmeer reed, het water kwam over het lage dijkje en spoelde een flink deel onderwater maar ook het fietspad vertoonde meer water dan mij lief was, ik veronderstelde dat het met een paar centimeter wel over zou zijn, maar nee hoor de Quest schepte water dus afremmen en met een "slakken gangetje" verder, keren kon ook niet meer, en zo kwam ik weer op het hoger gelegen gedeelte. Na de middag moest ik weer op pad, nu met de auto, en toen heb ik toch nog even een paar foto's gemaakt van deze bijzondere ervaring. Een man van de gemeente was net bezig om borden te plaatsen zodat er verder geen ongelukken zouden gebeuren.Het water van het IJselmeer wordt met zo'n harde wind uit het oosten dus flink opgestuwd tegen de Noord-Hollandse kust wat toch zorgt voor water-overlast.

Angstig moment

Vaak heb ik in de blogspot van Wim Schermer gelezen dat hij nog al eens problemen heeft gehad met paarden die zijn pad "kruisten". Laatst reageerde er nog iemand erg laconiek op één van de verslagen met een uitdrukking dat de paarden in Noord-Holland nogal onrustig zijn t.o.v. de paarden in het Groninger gebeuren. Zelf ben ik ook al vele malen met de edele viervoeters geconfronteerd geweest en alle keren hield ik me in m.b.t. snelheid en vooral door de ervaringen van Wim en ik moet zeggen dat ging altijd goed, tot vorige week. Fietsend vanaf Middenmeer richting Hoorn en verder in zuidelijke richting, ging ik via de voor mij vaste route en die loopt voornamelijk in het verlengde van de A7 dan weer links dan weer rechts van de snelweg. Vanaf Abbekerk volg ik het fietspad naar de oversteek in Benningbroek en zo'n kilometer voor die oversteek/kruising gebeurde het. Ik zag een jonge amazone aan komen rijden op een heel mooi paard zoals ik dat als leek beoordeelde, met in mijn achterhoofd twee gedachten, Wim is huiverig voor paarden en de man uit Groningen verwijst het zo'n beetje naar het rijk der fabelen, met mijn gevoel erbij geprojecteerd dacht ik dat de man uit Groningen wel gelijk zou hebben, dus niet te veel snelheid minderen. Ik heb het geweten, op zo'n 20 meter voor mij maakte het paard een enorme sprong en ik dacht dat hij zo de A7 op zou rennen maar gelukkig had het meisje het dier goed in de hand en wist ze hem van die richting af te krijgen, als een "raket" ging hij er van door en net voor het viaduct wist ze het beest weer tot bedaren te brengen. Voorzichtig ben ik weer verder gereden en heb me verontschuldigd en gezegd dat ik de volgende keer eerst wel zal stoppen. Ze reageerde nogal onbezorgd met de woorden "Och deze is nogal onrustig maar het ging wel even erg hard" Dus als er paarden onderweg in de buurt van een Quest komen kijk dan uit want alles is mogelijk dat weet ik nu ook uit ervaring, liever even stoppen om ongelukken te voorkomen.

" Sonja Bakkeren? "

Daar gaan we weer, de eerste rit in 2007. Alle plichtplegingen van de afgelopen feestdagen zijn weer goed doorstaan en het eerste ritje zit er weer op. In het verleden heb ik altijd gezegd ik kan eten en drinken wat ik wil maar groeien doe ik nergens van, hélaas het is iets anders geworden. Was ik in het verleden vast geprikt op 80 kg enkele jaren geleden is dat naar beneden gegaan en was het altijd zo tussen de 76 en 78 kg.
Na de feestdagen en NIET fietsen is het weer bijna het "oude" gewicht van 80 kg.
Maar het is weer achter de rug en de Quest is weer van stal geweest, banden even bijpompen en hélaas tot de ontdekking komen dat de linker voorrem weer iets vast blijft zitten, na wat heen en weer bewegen van de remhandel blijft hij weer vrij van het remsegment en lijkt alles weer geregeld.
Welke route zal ik nemen, de keuze is niet moeilijk, alle wegen zijn recht en er zijn geen stoplichten in de buurt dus eerst maar richting Flevoweg, onderweg even naar kennissen aan de Tussenweg om ze nog een voorspoedig 2007 te wensen en dan weer verder.
De windvlagen lijken wel steeds sterker te worden en dat rijdt niet echt lekker dus ik zoek een route die zoveel mogelijk recht tegen wind in gaat, in Lambertschaag ga ik rechtsaf over de Oosterboekelweg en zo kom ik na nog wat kleine bochtjes naar links en naar rechts uit eindelijk op de A.C.de Graafweg waar de eerste stoplichten m’n tempo even tot bedaren brengt. Ik vervolg mijn route via Zijdewind langs Schagen om op de laatste kruising rechtsaf te gaan over het fietspad naar Middenmeer, een heerlijk rondje van bijna 50 km met een gemiddelde van 34,8 km p/u, en alles ondanks de lichte buitjes onderweg. Toen ik mij om ging kleden en nog even op de weegschaal ging staan gaf het apparaat aan dat ik 79,2 kg woog en nu ik weer onder de douche vandaan kom en weer de zelfde stap maakte stond hij op 76,4 kg, mijn fietskleding woog wel veel zwaarder als voor het fietsen en was ook nogal erg nat, daar zaten mogelijk die andere kilo’s in."Je kunt er niet voor Sonja Bakkeren"