Een geweldig fietsjaar 2007

Daar gaan we dan nog één keer in 2007, het was in alle opzichten een “bewogen” jaar, veel gedaan, veel beleefd en daar naast ook nog veel gefietst. Als ik alles op een rijtje zet dan schreef ik vorig jaar op 28 december mijn laatste stukje wat via de blog de wereld, in en over ging, en dit jaar is het één dag later n.l. 29 december. Dat de blog gelezen wordt is mij ondertussen wel duidelijk, reacties op mijn mail adres, uit Brazilie en Singapore zijn wel de verste reacties maar het is ook gelezen in Japan, Australie en N.Zealand , maar het overgrote deel komt gewoon uit Europa en dan vooral Nederland. De laatste week komt er eigenlijk niet zoveel van fietsen, de dagen voor Kerstmis was het matige weer een beetje spelbreker en met de Kerstdagen zelf besteed ik mijn tijd liever aan het huiselijk gebeuren rond deze dagen. En nu, de dagen tussen Kerst en Nieuwjaar zijn er andere dingen die de voorkeur hebben dus komt de fiets voor het “eerst” op het tweede plan. Terug kijkend op het afgelopen jaar kan ik voor mezelf best tevreden zijn, ruim 11.000 km gefietst, maximumsnelheid, 1 kilometer sneller gereden als mijn leeftijd terwijl ik wil proberen met mijn leeftijd mee te gaan dus alle jaren de top een ietsje hoger. Mensen ontmoet uit Rusland, Polen, Duitland, Japan en niet te vergeten de Spanjaard Jorge Garcia Polop, die mij zijn fotomanipulatie per mail heeft toegezonden, en iedereen met vragen over de Quest. De rit met Meindert Valenteyn over de Afsluitdijk het rondje Texel onder leiding van Matthijs Leegwater en zo zijn er zoveel leuke fietsmomenten, te veel om op te noemen, maar allemaal terug te lezen op http://www.questie-van-tijd.blogspot.com/ Voor het komende jaar ga ik er vanuit dat het minstens zo’n zelfde jaar wordt en dat er vele “Questrijders” (velomobielrijders) bij zullen komen die ook hun ervaringen publiceren om anderen mee te laten genieten van deze prachtige gezonde vorm van, o.a. niet oud worden, want ik voel me nog steeds heel veel jonger dan de kalender aangeeft. Voor iedereen die dit leest een voorspoedig en gezond 2008 toegewenst.

Weer en of toch geen weer ?

Een moeilijke week voor mijn gevoel, of het echt zo is, nee dat geloof ik nou ook weer niet. Het grootste probleem vind ik zelf dat het net iets te koud is om lekker te fietsen. Met een beetje zon en geen nevel wat tegen mist aan hangt, zou het een stuk aangenamer kunnen zijn. Deze week tot nu toe helemaal nog niet gefietst, maandag na wat boodschappen doen en op de terug weg over Obdam daar hoorde ik aan de Obdammerdijk dat er een derde editie komt van het Westfrieslandspel, geweldig wat een succes voor de ontwerpers. Verder dinsdag naar Zuidoostbeemster de kerstboom bijwerken met zaag en snoeischaar en in de kamer plaatsen en na de middag thuis met de buurman de schutting voorzien van nieuwe palen omdat er een aantal in de grond waren afgerot zodat de schutting wat vreemd begon te kantelen. Woensdag werd ik gebeld zo rond 1 uur door iemand uit Hippolytushoef, ene Cees Roozendaal, fanatiek sportman die op zoek is naar de voor hem juiste velomobiel. Hij informeerde of hij een keer langs mocht komen om de Quest eens goed te bekijken en om half 2 was hij hier. Samen hebben we alles op een rijtje gezet en is de fiets van binnen en van buiten bestudeerd. Hij was het wel met mij eens dat zo’n Quest een geweldig mooi en snel voertuig is met een prijskaartje, zelf zoekt hij naar de voor hem meest ideale fiets, qua prijs en wendbaarheid denk hij nu nog aan een Sunrider die gemaakt wordt in IJmuiden. De tijd zal het leren, ik zou het wel weten ……………………………………………. En vandaag lijkt het weer ook niet mee te werken om me om te gaan kleden, bovendien moet ik nog naar een verjaardag en om daar nu weer aan te komen in sporttenue net als de vorige keer, nee, dat doen we vandaag maar niet. Dus zal een ieder die dit leest het deze keer moeten stellen zonder echte fietservaringen en slechts een Kerstgroet vanaf de Quest.

Nog steeds geen winter

Nog steeds geen winter voor wat betreft helder “vriesweer” wel heerlijk weer om even nog een rondje te maken voor het weekend. Van start gegaan rond een uur of één en weer thuis na een rondje van 50 km. Het weer is zwaar bewolkt maar het is zo goed als windstil en het lijkt me wel leuk om weer een keer langs het “Wad” te fietsen. Vooral omdat ik niet te ver van huis wil vanmiddag en het die kant uit altijd enorm rustig is, zeg maar gewoon uitgestorven. Je ziet er veel van de natuur en hooguit een wandelaar die zijn of haar hond uit laat langs de buitenkant van het eiland Wieringen, langs de Waddenzee. Ja Waddenzee, het klinkt alsof maar vanaf het eiland is er vaak weinig van de zee te zien, vooral bij laagwater zijn het hier en daar onafgebroken grote slik/baggervelden waar het voor de duizenden vogels goed fourageren is. Net ten westen van de haven van Den Oever liggen bij laag water hele stukken droog en zoals uit de bijgevoegde foto blijkt is het een gezond stukje natuur waar de watervogels echt te gast zijn. Na Den Oever, waar ik over het haventerrein fiets, kom ik voor het tunneltje onder de A7, sinds kort heeft men daar het trottoir over een meter iets verlaagd zodat mensen, met een scootmobiel of i.d. en in mijn geval met een velomobiel, er gemakkelijk door kunnen rijden en niet ….tig keren heen en weer moeten door de hekjes. Na een paar kilometer draai ik langs het Robbenoordbos verder naar het zuiden om nog even op de haven van Oude Zeug te kijken en dan via de Zeugweg (hoe kan het ook anders) weer richting Wieringerwerf en vervolgens Middenmeer te gaan. Weer een ontspannen uitstapje van 50 km.

Ruim baan maar toch .......

Woensdagmorgen, 9 uur, buitentemperatuur 3 graden, zwaar bewolkt en geen wind. Dan ga ik van start voor een retourtje Oudemirdum en nu ben ik weer thuis om mijn ervaringen van deze rit weer op “papier” te zetten. De rit richting Afsluitdijk gaat overal probleemloos, ik passeer de eerste tegenligger in Friesland, nergens is er een kop te zien langs de weg, of iedereen denkt dat het koud is of men is al op de plaatst van bestemming voor vandaag, het is echt onvoorstelbaar rustig langs de weg. Als ik zo’n kilometer of 15 a 20 van mijn bestemming af ben bel ik even of ze thuis is, altijd wel handig, maar ze neemt wel op maar is op dat moment nog aan het winkelen in Sneek, geen paniek rustig aan ik ben over een half uurtje in Oudemirdum en dan red ik me wel. Maar onderweg kreeg ik nog te maken met een verkeerssituatie die niet in de berekening was meegenomen. De vorige keer ging ik voor de eerste keer door de tunnel van het “Akwadukt” bij de Galamadammen, dus dat zal nu geen probleem geven dacht ik, helaas er werd hard gewerkt aan de nette afwerking en zo kwam het dat er een stukje asfalt opnieuw moest worden gelegd en er stond een kraan op het fietspad die iets te breed was om mij door te laten. Op mijn vraag hoe ik verder kon stelde de baas dat de kraan wel even naar de kant kon, dan kan jij passeren en is alles weer geregeld, zo gezegd en gedaan en ik kon weer verder, slechts een stukje lopen en even wachten was alles. Toen ik in Oudemirdum kwam was alles rustig en heb ik me omgekleed in mijn reserve uitrusting die ik altijd bij me heb en even later was mijn dochter thuis en hebben we koffie gedronken en heerlijk zitten kletsen. Later heeft ze de kinderen van school gehaald, een heerlijk stel, en hebben we samen een broodje gegeten. Tegen 1 uur ben ik weer opgestapt voor de thuisreis, omdat ik heen wat probleempjes had bij de Galamadammen ben ik terug van start gegaan richting Stavoren om zo te voorkomen dat ik weer de mensen moest lastigvallen die daar aan het werk waren maar omdat ik een beetje op de bonnefooi af ben gaan fietsen en wat andere richtingen heb genomen kwam ik toch weer voor het “Akwadukt” maar deze keer was het redelijk door te rijden, zelfs het asfalt lag er al weer en was mijn omrijden niet echt noodzakelijk geweest. De weg vervolgen en op naar de Afsluitdijk en daar kwam ik weer een obstakel tegen, er was daar een bedrijf bezig met een hogedrukreiniger de brug/fietspad schoon te maken, dit liep niet allemaal zoals ze zelf graag wilden want de compressor was aan het einde van zijn krachten en die probeerden de mannen weer opgang te krijgen met wat extra hulp van de autoaccu en als alles dan vlak bij elkaar staat is het hele fietspad afgesloten en moet je weer even wachten tot er ruimte wordt gemaakt om er langs te komen, ook dit is weer gelukt hoewel de man die de leiding scheen te hebben er nogal over in zat dat ik een foto had gemaakt van hun barricade, niks mis mee dacht ik, maar toen ik toch met hem stond te praten vond ik een foto van een blik over het Wad met de spuiende sluizen zeker zo leuk. Na dit oponthoud was het nog even flink doortrappen en weer zo snel mogelijk op temperatuur te komen want met een bezweet lijf in discussie gaan over het wel of niet plaatsen van een foto, daar word je niet direct warm van, ik niet tenminste. Na 163 km was ik weer thuis en stond de totaalteller op 22.174 km.

Polder en eiland tocht

Wat wordt het leven toch beïnvloed door het weer, bij mij is dat zeker van invloed, als je opstaat en de zon lijkt er al een beetje door te komen dan stemt dat meteen positief. Zondag waren de vooruitzichten voor maandag nou niet direct om te juichen, dinsdag en de rest van de week zal het droog zijn, maar die maandag zag het er nog niet best uit. Maar het is een geweldige dag, zon en een licht windje en bijna overal schoon gespoelde wegen. Dus de banden op spanning brengen en de “nodige” bagage in de fiets en van start voor een klein rondje. Eerst het dorp uit, deze keer via de Kolhornerweg, rechts een bomenrij en links hier en daar een boerderij maar ook een heerlijk zonnetje van die kant. Aan het einde van de weg rechts en linksaf richting Kolhorn en dan rechtsaf de Waardpolderhoofdweg genomen richting Wieringerwaard, door dit dorpje via de Noordzijperweg naar Oudesluis en daar vandaan naar Anna Paulowna. Het gaat allemaal zeer voorspoedig en via wat extra afslagen kom ik op de Balgweg hier ga ik rechtsaf op naar de “korte Afsluitdijk” om vervolgens op Wieringen aan te komen waar ik zoveel mogelijk de noordelijke route neem die me in Den Oever brengt waar ik via het tunneltje onder de A7 doorga en dan op naar het Robbenoordbos. Tussen het tunneltje en het Robbenoordbos passeer ik de afrit van de A7 naar Den Oever waar een hele rij auto’s stond omdat er een grote vrachtauto de bocht aan het nemen was in stukjes, beetje heen en weer een beetje terug, en alles omdat er een windmolen onderdeel vervoerd werd wat een nogal erg lang was. Dus even uit de “gele klomp” om een plaatje te maken. Eerder was ik er ook al een keer uitgestapt omdat er een bootje van het Balgzandkanaal naar het Amstelmeer ging en dan moet de brug even omhoog zo aan het begin van de “korte Afsluitdijk” . Alles met elkaar een rondje van 74 km en heel veel plezier van deze geweldige fiets die ze QUEST hebben gedoopt. Nog maar 30 km van de 22.000 km af.

Rondje van 90 km

Als de storm is gaan liggen kan het weer op een veilige manier. Gistermiddag ben ik ook nog even van start gegaan maar het is toen bij een klein rondje van een kilometer of 15 gebleven. Eerst dacht ik dat het wel mee zou vallen, maar dan had ik een route moeten kiezen recht tegen wind en later weer dezelfde weg terug maar het pad dat ik had genomen was dwars op de wind en dan neem je als het niet nodig is onnodige risico’s, dus zo snel mogelijk weer in de garage geparkeerd. Vandaag was het weer een heel stuk veiliger langs de weg, geen wind, helaas geen zon, maar prima fietsweer. Tegen half 12 had ik me omgekleed en de fiets naar buiten gereden, de banden waren nog voldoende op spanning, de telefoon, fototoestel, GPS, water enz. alles is aan “boord”, waar zal ik heen gaan ? Het lag eigenlijk al meteen voor de hand dat het richting Zuidoostbeemster zou worden, vanmorgen werd er nog ten overvloede gemeld dat ze afwezig zou zijn i.v.m. een verjaardag, nou dan weet ik wel hoe laat ze ongeveer weer thuis kan zijn en dan zie en spreek ik haar wel als ik daar, zo tussen half 1 en 1 uur, zal zijn. Mijn redenering was juist, kwart voor 1 ben ik gestopt bij mijn vriendin, en hebben we weer gezellig bij kunnen praten over onze wederzijdse ervaringen. We beseffen allebei dat een mens alleen niet tot de gelukkigste kan behoren, wij hebben echt geluk gehad dat we elkaar hebben ontmoet. Maar goed weer verder over de fiets en de route, tegen 2 uur ben ik weer op huis aan gegaan, niet via de kortste route, dan ben je weer zo snel thuis . Even een stukje om en helaas kom je dan weer diverse ergernissen tegen, tot 3 keer toe op nog geen 2 km auto’s geparkeerd op het fietspad, niet een beetje maar zo dat je in de remmen moet en door de berm om er langs te komen. En dan in De Rijp, een auto die net voor mij stopt, de laadklep laat zakken en begint met laden en lossen, rustig afwachten en de zaak afkijken, niet opwinden maar proberen begrip op te brengen voor iedereen die werkt en zulke situaties voor lief nemen. Ik heb toch eigenlijk alle tijd van de wereld, toen ik dat langzaam tot me door liet dringen zat ik toch wel lekker in mijn fiets en kon er eigenlijk nog wel om lachen ook toen er andere mensen waren die dit alles helemaal niet konden waarderen en dat ook luidkeels kenbaar maakten aan de chauffeur en bijrijder. Na zo’n kleine 10 minuten kon ik mijn weg weer vervolgen en zag dat de maximum snelheid al boven de 50 km was geweest dus nou niet verder opjagen maar rustig rondjes trappen over de dijken van de polders die me na een kleine 40 km na De Rijp weer naar huis hebben gevoerd. Met dit ritje van vandaag en gisteren is de totaalteller blijven steken op 21.859 km en was het gemiddelde 36,6 km, niet gek vind ik voor zo’n december middag.