"Te Land, ter Zee en in de lucht"

Wat beweegt een mens er toe om in zo’n “gekke banaan” te fietsen, ja zo vroeg ik mij vanmorgen af, wat beweegt een mens er toe om hoog in de lucht aan zo’n nylon doekje met touwtjes te hangen. Zo rond 10 uur vanmorgen draaide ik onder het viaduct bij de Medemblikkersluisweg door en zag tot mijn verbazing iemand hoog ik de lucht hangen aan voornoemd “niemandalletje” ik kon niet horen of er een aandrijving bij werd gebruikt maar dat moet haast wel maar dat je bij zo’n bewolkte lucht toch de ruimte ingaat geeft aan dat het om een liefhebber gaat die op één of andere wonderlijke manier omhoog is gekomen. Toen ik net het dorp uit ging werd ik staande gehouden door een mevrouw die heftig gebarend te kennen gaf dat ze iets van plan was, ze vroeg in half Nederlands half Duits of ze een foto mocht maken, bij het gesprek wat toen volgde vertelde ze dat ze zo’n 40 jaar geleden een tijdelijk onderkomen had gehad bij de familie Brak en dat ze nu weer in de gelegenheid was om terug te keren naar deze familie, ze kwam zelf uit Zwitserland en daar had ze zo’n “Gele Klomp” nog niet eerder gezien, zo zie je maar internationale belangstelling voor de Quest, maar dat is niet nieuw. Ik heb maar een klein rondje gemaakt en ben via de haven van Medemblik naar de dijk gegaan, het leek nogal vol in de haven was mijn eerste indruk, dat bleek ook te kloppen. Een paar weken geleden toonde alles nog leeg en nu was het gewoon vol, oorzaak, de z.g. “Bruine Vloot” lag er met een aantal boten maar ik kon niet zeggen dat die boten nou allemaal zo “bruin” waren. Een mooi gezicht was het wel en zo kon ik het niet laten om er even een plaatje van te maken voor de verzameling. Na iets van 40 km meen ik was ik weer bij de stal en stond het totaal op 28.466 km.

Vissen onderweg

Een dag met nieuwe belevenissen, vanmorgen was ik zo ver dat ik eerst even langs Wervershoof bij familie aan zou gaan en dan door naar Zuidoostbeemster maar helaas het liep anders. Ik was nog maar net van start toen het begon te regenen, richting Medemblik leek de lucht wat lichter dus mogelijk loop ik dan de rest van het hemelwater mis, maar in Medemblik heb ik een rondje gereden langs kasteel Radboud en meteen weer richting Middenmeer, regen, regen en nog eens regen. Thuis alles maar in de was want het is verre van prettig die natte kleding. Na de middag zowaar af en toe een bleek zonnetje, het is me te laat om de plannen van vanmorgen uit te voeren dus dan maar een “vrij” rondje. Het ging nu via Medemblik, Onderdijk, Wervershoof, Andijk, Enkhuizen naar Bovenkarspel naar mijn jongste schoonzus en haar man. Na een korte pauze weer verder door diverse dorpen van “De Streek” zoals, Bovenkarspel, Grootebroek, Lutjebroek en dan zou Hoogkarspel volgen maar het verkeer en de diverse slingerende fietsers waren er de oorzaak van dat ik de eerste de beste afslag naar rechts heb genomen om weer op de buitenwegen te komen en daar kwam ik weer eens iets nieuws tegen. Na enkele kilometers zag ik een man staan met een, in mijn ogen, iel klein hengeltje, dat als een boog zo krom stond van mogelijk een flinke vis. Dus stoppen en het fototoestel in de aanslag maar er gebeurde eigenlijk niets, de man liep af en toe wat naar links of rechts maar de vis bleef onzichtbaar, toen ik hem vroeg of hij geen schepnet had zei hij: “Ja wel, maar die ligt daar” , en dat was ver buiten zijn bereik, dus ik uit de Quest en het schepnet op gezocht en dat naar de man toe gebracht zodat hij meer kans zou maken zijn buit op het droge te krijgen. En zie, wat nog nooit in mijn leven is voorgekomen ik heb geholpen met het schepnet om de supervis boven water te krijgen. Eenmaal op de kant werd snel het haakje verwijderd en kon ik een foto maken waarna het dier weer voorzichtig terug werd gezet in het water. In mijn ogen een “klasse visser” die niet alleen liefhebber is van zijn sport maar ook om de dieren geeft. Vervolgens op naar Middenmeer, met een laatste sprintje van tegen de 60 km kwam ik bij het tunneltje onder de A7 door en was ik weer zo goed als thuis.

"Only Yellow"

Dinsdag, bewolkt en een klein beetje regen bij de start, niet erg, maar echt droog was het ook niet. Omgekleed en water in de camelbak, vervolgens mobieltje en fototoestel in de fiets en op weg. Richting Zuidoostbeemster, gewoon even langs gaan en ik zie dan wel of ze thuis is. Na goed 40 km draaide ik het pad op en kwam ze net naar buiten, hé alles in het geel, inderdaad, ik was deze keer voor het eerst in de nieuwe creatie, nou ja nieuw, wat zijn er veel kleuren geel en lang niet allemaal even mooi, geef je fototoestel even want dit moet op de foto en zo is het gekomen. Eerst een bakkie senseo en later een broodje mee gegeten, daarna nog meegelopen op een rondje door de tuin en toen weer op pad. Mijn vriendin ging in de tuin aan het werk en dat is nou net iets waar ik helemaal geen kaas van heb gegeten en ook geen liefhebberij in heb of lol aan kan beleven. De vervolg route ging langs het Noord-Hollandskanaal richting West-Graftdijk en zo door naar Alkmaar, na een korte periode van stevig doortrappen kwam ik langs het nieuwe fietspad richting Heerhugowaard en ben daar door gegaan naar de hoek bij “De Gouden Karper” vandaar langs de “ringsloot” richting Obdam, even langs familie die ook vandaag niet thuis waren dus ik was weer vlot binnen om te douchen en alles weer even in de wasmachine te stoppen.

Het is gewoon EXTREAM in 't geel

Hoe is het om bijna een week niet in de Quest te zitten, nou voor mij is dat niet leuk, maar ja de plichten moeten op z’n tijd prevaleren. En dat heeft ook weer zo zijn voordelen, je leert mensen en dingen op hun waarde te schatten en er zijn situaties die heel kostbaar zijn. Vanmorgen of eigenlijk bijna vanmiddag alles zo geregeld dat ik even een rondje zou kunnen maken was het niet dat ook de eerste spatjes op de ruiten verschenen, zal ik gaan, zal ik niet gaan. Toch maar gaan, het werd een heel kort ritje net 40 km en toen was ik weer binnen, de oorzaak was de regen die ik onderweg kreeg, wel gewoon een bui maar hij viel net helemaal op mij had ik het idee. De kap er op gedaan na de eerste ruime hoeveelheid hemelwater en maar weer naar huis, onderweg steeds minder water langs de weg en thuis was het allemaal gewoon droog. De oorzaak van een hele poos niet fietsen zat hem in oppas-hulp spelen met mijn vriendin en aansluitend een familie-weekend in het Brabantse Hogeloon waar de organisatie één en ander had geregeld op een locatie waar van alles mogelijk was. Eén van de bezigheden zou het quad-rijden kunnen zijn op “Landgoed Biestheuvel” onze groep had andere intenties maar toch kwam ik via omwegen in het bezit van een echte EXTREAM-cap in de kleuren van mijn Quest. Dus in de nabije toekomst zal ik mogelijk getooid gaan met geel, op, in en aan.

Olympia's Tour getest met de Quest

Olympia’s Tour ging vandaag over de Afsluitdijk, de dag er voor zag ik toevallig dat ze in Heerhugowaard zouden starten en in Appelscha zouden finishen dus dan gaan ze over de Afsluitdijk. Op internet opgezocht hoe de route zou lopen en hoe laat de renners hier en daar langs zouden komen, rond half 1 zouden ze op het begin van de dijk moeten arriveren volgens de gegevens. Eerst nog even richting Heerhugowaard gereden maar aan het einde van de Alkmaarseweg leek het mij verstandiger om naar de kop van de dijk te gaan, als ik ze een stukje zou kunnen bijhouden dan eerder op de Afsluitdijk dan door de polder waar je meestal door de begeleiders van zulke wedstrijden op een zijspoor wordt gedirigeerd. Dus stoppen en de koers aangepast in Noordelijke richting, wel meteen alles verder tegen de wind in maar dat mag de pret niet drukken. Af en toe werd ik gepasseerd door wagens van sponsoren die een groep renners mee hadden rijden, dus ze komen er al aan dacht ik, bij Middenmeer stonden een aantal “bromsnorren” met grote motoren die het verkeer in de juiste banen wisten te sturen. Ik ben via een stuk van dezelfde route naar Den Oever gereden, de groep gaat straks langs de Noorderdijkweg en ik ben via Wieringerwerf gegaan. Na de sluizen heb ik op de kop van de Afsluitdijk een poos staan wachten voor de groep renners ook de sluizen passeerden. En vanaf dat moment zou het serieus worden dacht ik, nou niets is minder waar, het ging redelijk, maar om hierbij te moeten veronderstellen dat dit de toekomstige profs moeten worden, “geef mijn portie maar aan Fikkie” zeggen ze weleens, want echt hard fietsen was er mijns inziens niet bij. Of ………………. het zit hem in de stroomlijn van de Quest, als je als veteraan, om het voorzichtig nog wat te camoufleren, vrolijk voor zo’n groep uit kan rijden en zelfs alle tijd hebt om foto’s te maken en halverwege de Afsluitdijk, bij Breezanddijk op het viaduct een minuut of 3 moet wachten voordat de “renners” langs komen dan spreekt dat voor zich, tegen de wind in reed ik tussen de 40 en 42 km en de groep reed zeker niet harder dan een 35 a 36 km denk ik, alleen toen er vlak voor het monument nog een bonificatiesprint was ging de snelheid flink omhoog. Nadat de groep gepasseerd was ben ik maar weer richting Middenmeer gegaan, het werd geen wedstrijd zoals ik me een beetje had voorgesteld, gelukkig maar want ik heb helemaal geen instelling of mentaliteit om wedstrijdjes te doen maar af en toe een kleine test …………. Ik voel me na vandaag weer een stuk jonger.

Foto-tochtje

Het is weer droog sinds afgelopen zaterdag de hemelsluizen niet meer dicht leken te gaan was het zondag en vandaag weer heerlijk weer, ja fris, nou en, het is Nederland en het is nog vroeg in het jaar dus ’t komt allemaal nog. Eerst even langs mijn zoon die nog wat topografische kaarten voor me had gevonden op internet van o.a. Duitsland , Oostenrijk en Frankrijk. Nadat die weer op een DVD waren gezet ben naar huis gefietst op de gewone huis tuin en keukenfiets en toen omkleden voor een ritje Questen. Vanaf Middenmeer naar Medemblik en daar het eerste plaatje gemaakt van gemaal Lely, heel lang stond dit gebouw helemaal in de steigers vanwege onderhoud, op dit moment staat er alleen aan de achterkant, of misschien heet die kant wel de voorkant, nog in de verpakking om er bij te kunnen werken en “witten”. Daarna weer verder en door naar het vroegere gat in de dijk, dat is bij het kleine bochtje op het noordelijke deel van de weg langs het IJsselmeer richting Den Oever zoals op de kaart is te zien. Bij Den Oever kreeg ik het idee om ook maar even een foto te maken van “De Steenzetter” die bij het monument op de Afsluitdijk staat en een concurrent is voor het standbeeld van Lely , vroeger werden alle stenen langs de dijk met de hand gezet/geplaatst een enorm zwaar beroep was het steenzetten langs de zeeweringen in Nederland. Op die plaatst kwamen ook een paar mensen naar de Quest lopen en uiteraard weer foto’s maken, het bleken Canadezen te zijn met een Friese herkomst, de man met pet in dit gezelschap vertelde dat hij goed Engels en Fries sprak maar gewoon Nederlands daar had hij veel moeite mee. Vervolgens weer terug, richting Den Oever en naar de andere kant van Wieringen, daar een klein stukje door over de korte Afsluitdijk en bij van Ewijcksluis een rondje langs de onderkant van het Amstelmeer waar nogal wat mosterdzaad in bloei stond, ten minste ik denk dat het de juiste benaming is voor al dat gele bloeiende “spul” wat een kleurige berm opleverde. Na 78 km was ik weer thuis en stond de totaal teller op 28.102 km.

Kort ritje

Niet te ver vandaag, gewoon omdat ik niet zo veel zin had. Ja en wat is dan niet ver, toen ik thuis kwam stond de teller toch weer op 80 km. Rustig aan, had ik me voor genomen en ik mag zeggen, dat is me aardig gelukt. Het gemiddelde is iets boven de 30 km dus dat is behoorlijk rustig als ik bedenk dat het meestal (lees, altijd) hoger is. Weinig bijzonders onderweg gezien, die afgebroken windmolenwiek leek me niet interessant meer, hij was al opgeruimd en ik had ook geen zin om die kant op te gaan, wel richting Medemblik, wat was het daar druk langs het IJsselmeer, internationale zeilwedstrijden met hele kleine bootjes. Een serie van deze bootjes was al van wal maar op de parkeerplaats was het nog een internationaal vlaggen vertoon. Op de foto is te zien dat ze niet allemaal uit Nederland kwamen, een Duits-talige dame vroeg nog of ik ook mee ging varen met dat gele vaartuig of is het een voertuig. Op Zwaagdijk kwam ik mijn jongste broer met zijn vrouw nog tegen lopend vanaf Wervershoof, de familie is en blijft “sportief” bezig.

Langs de buitenkant van Het Twiske

Men zegt dat het vandaag de laatste “zon-dag” zal worden dus dan moet je er nog helemaal van genieten. Ik had me voor genomen na gisteren om het vandaag wat rustiger aan te doen. Gisteravond ben ik ook nog weer even weggeweest en aan het eind van de dag was de teller ruimschoots de 200 km gepasseerd, maar ja goede voornemens zijn snel gemaakt maar dan nog uit voeren. Eerst naar mijn oudste broer even horen hoe het met zijn gezondheid gaat en dan eventueel door om het rondje vol te maken. Bij broer Piet ging het prima en dus kon ik met een gerust hart verder via Wervershoof naar Zwaagdijk maar om dan buiten Hoorn om te fietsen moet je over Bobeldijk en omdat ze bij de ijsbaan de verkeerssituatie nog steeds niet op orde hebben en de Bobeldijkerweg is afgesloten moest ik een rondje maken over Wognum om me in zuidelijke richting verder te verplaatsen. Het ging allemaal voor de wind en al spoedig passeerde ik Purmerend om via Purmerland naar “Het Twiske” te rijden en dan naar Oostzaan waar mijn vriendin vandaag oppasdag had bij de twee kleinkinderen. Daar even gezeten , een broodje mee gedaan en later weer op huis aan, weer “Het Twiske” in, om via een omweg, want dat andere pad ken ik nu al, de weg naar huis op te zoeken. De omweg kruiste hier en daar de heenreisroute maar dat kon niet anders, al met al een prachtige rit door een heel stuk Noord-Holland. Na 134 km was ik weer op het vertrouwde adres en kon ik constateren dat het totaal nu 27.940 km is geworden.

Slecht werkende bruggen op de Afsluitdijk

Het werd voor mijn gevoel weer een keer tijd om de dijk over te gaan en wat let je dan, wel eerst even bellen of er iemand thuis is, hoewel we zijn er gisteren net geweest omdat mijn jongste dochter die dag jarig was zodoende had ik een goeie smoes om even te polsen hoe het gisteren geweest was nadat iedereen zo’n beetje vertrokken was en toen hoorde ik dat zij en ook mijn schoonzoon thuis waren omdat ze allebei een dag vrij hadden genomen na de afgelopen Pinksterdagen en “verjaardags-drukte”. Het was 2e Pinksterdag ook de dag van de Friese Elfstedentocht voor fietsers en die trekt bij hun voor de deur langs en dan hoor je vaak opmerkingen juist op dat stukje “wat een rot klim” en “het lijkt de Alpe d”Huez wel” en dat soort opmerkingen omdat bij hun voor de deur net de “zwaarste” beklimming van Friesland is. Ik ben dus vertrokken met de zekerheid dat er mensen aanwezig zijn als ik daar toevallig zou komen vandaag. Van start en richting Friesland, alleen als er op de Afsluitdijk te veel vliegen zijn ga ik ergens anders heen had ik mij voor genomen. Het viel alles mee dus volle bak richting Oudemirdum, bij de sluis had ik wel een keer een bord gezien waarop stond aangegeven wanneer er onderhoud was aan de sluisdeuren en dan kon je als fietser wel een half uur moeten wachten maar er stond niets meer dus dat is dus geen obstakel meer, tot dat ik aan de Friese kant stond, nee niet stil stond vanwege, maar wel om een foto te maken nadat ik het “obstakel” was gepasseerd, het kon allemaal nog net dus gaf het voor mij nog geen problemen en terug zie ik wel weer. Het fiets allemaal geweldig, weinig of geen verkeer op de weg langs de Friese zeedijk en zo was ik in ruim twee uur over en zat ik onder de parasol met een heerlijk koud glas cola. Siebo was met de hogdrukreiniger bezig op de buitenmuren en Bianca was druk bezig in de tuin met de planten die ze had gekregen met haar verjaardag. De kinderen speelden in de tuin en renden af en toe heerlijk rond. Na het eten ben ik weer richting Middenmeer gegaan, een reis met een paar hindernisjes, bij de Lorentzsluizen bleef de brug wat langer dicht dan anders, oorzaak onbekend, maar net toen ik van plan was onder de slagbomen door te gaan gingen ze omhoog. Net voor het monument ging het snel mis een snel leeg lopende rechterband dus stoppen en vervangen, gelukkig had ik een reserve buitenband bij me, hoewel de band nog lang niet af is moest ik hem wel vervangen vanwege een gat in het canvas, mogelijk opgelopen op het stukje weg vlak ten noorden van Workum waar vaak scherp puin op de rijbaan ligt door auto’s die de bocht veel te snel nemen. Het volgende euvel was de sluis bij Den Oever, toen ik aan kwam ging deze slagboom ook net 50 meter voor mij omlaag dus even wachten, nou dat even was nog niet zo maar wat, de auto’s op de andere brug reden al zeker 5 minuten toen was de brug bij ons nog steeds niet terug gedraaid maar toen dat uiteindelijk toch nog gebeurde bleven de slagbomen nog omlaag en dan begin je nog niets. Er stonden ook een paar jongens uit Den Oever en die vertelden dat dit wel meer gebeurde, “Dan vergeten ze hem gewoon” dan moet je bellen vertelde hij maar hij wist ook het nummer nog en dat was de “redding” gebeld en toen ze bij de derde poging opnamen werd er gekeken of er een storing was en anders gaat hij nu open zei de sluiswachter, voor iedereen die ooit voor deze sluis het zelfde mee maakt bel dan het volgende nummer voor een vrije doorgang 0227-511383 het was voor ons ideaal dat de jongeman het nummer uit zijn hoofd wist anders stonden we er nu misschien nog. Het laatste stukje naar huis is dan zo afgeraffeld en thuis gekomen zag ik dat het gemiddelde over iets meer dan 160 km net 37,6 km was geworden.

Het laatste bollenveld van 2008 ?

Wat later dan ik gewoon ben schrijf ik nu nog een stukje over de rit van vandaag, ik was al op tijd van huis en was vanavond rond half 9 pas thuis en de afstand, slechts een ruime 80 km, meer niet. Voor ik op weg ging naar het voor mij vertrouwde adres in Zuidoostbeemster had ik bedacht dat mijn vriendin het mogelijk wel leuk zou vinden als ik vandaag een tijdje zou blijven dus had ik wat andere kleding meegenomen en ik had gelijk, haar eerste opmerking was nadat ik me had omgekleed “Wat vind ik dat leuk”. Zo zie je maar altijd fietsen is ook niet alles, op deze manier is het op z’n tijd veel beter voor alles om samen te zijn. Er kwamen meer mensen op visite dus er viel best wat te praten en later op de dag heb ik me nuttig proberen te maken door het onkruid in het gazon te bespuiten met een bestrijdingsmiddel, wie zei er dat dit niet milieu vriendelijk was ? Gewoon een mengseltje wat wel onkruid maar geen gras bestrijd. Onderweg zag ik, dat het perceel tulpen, waar ik zaterdag nog een foto van had gemaakt, al helemaal “gekopt” was, het is gelijk een triest gezicht zo’n kaal veld met hier en daar nog een vergeten bloem. Dat wil zeggen dat we weer een jaar moeten wachten op nieuwe velden met zulke prachtige kleuren, want tulpen blijven, hoewel kort, nog steeds de mooiste kleurenmengeling in zulke grote oppervlakten. Als ik van de afgelopen dagen de kilometers bij elkaar optel gaat het wel erg hard, meer als 520 km in die paar dagen, het totaal is op dit moment 27.600 km precies.

Langs de Holle Poarte in Makkum

Vandaag liep ik het toch een keer op, niet bellen naar mijn dochter in Friesland, gewoon op goed geluk er heen gefietst. Ze was niet aanwezig, dus mobiel bellen want het was nog vroeg dus ze is vast in de buurt maar helaas om kwart voor 10 was de “vogel” gevlogen en haar mobiel werd ook niet opgenomen dus dan maar terug naar Middenmeer. Eerst nog even bij haar schoonouders langs maar alles was los alleen de mensen waar het om ging waren niet te zien. Dus in de Quest en retour Noord-Holland, na 80 km was ik eigenlijk wel aan iets toe en dat is allemaal goed gekomen, er staan genoeg gelegenheden langs de route waar de inwendige mens versterkt kan worden. Omdat ik toch “vroeg” thuis zou zijn ben ik langs de Holle Poarte in Makkum gefietst, in één van de winkels bij het strand zit Jack Visser, voorheen van Hippolytushoef, daar heeft mijn vrouw in de periode dat het vanwege haar gezondheid nog kon, gewerkt in zijn sportzaak, in de periode daarna is hij vertrokken naar de plaats waar hij nu nog zit, even met Jack staan kletsen onder het genot van een blikje frisdrank, het leek me dat het prima liep met zijn “sportbusiness” hij vertelde dat hun dochter het binnenkort gaat overnemen. Na deze afwijking van de route ben ik weer door gegaan naar mijn eindbestemming, eerst nog een paar foto’s maken van het monument op de Afsluitdijk en van het standbeeld van Cornelis Lely, het blijven altijd mooie plaatjes van deze objecten. Net toen ik weer in zou stappen ging mijn mobiel en belde mijn dochter, ze zag nu pas dat er gebeld was en als ik wat meer geduld had gehad, ze was om 10 over 10 weer thuis met de kinderen, dan was alles goed gekomen. Volgende keer toch maar even je mobiel meenemen of ik moet eerder even bellen als ze nog aanwezig is. En zo kwam ik weer thuis na 166 km in lekker zonnig weer en hoge temperaturen

Onderhoud "IJsselmeerdijk-Westfrieseomringdijk"

Weer een dag zoals we ze zo graag alle dagen zouden willen hebben, zon en een lekkere temperatuur en een verkoelend windje. Vanmorgen weer een keer een rondje kris kras door de regio, bij mijn poging om de dijk langs het IJsselmeer zover mogelijk te volgen moest ik een verkeersovertreding maken. Een rond bord met rode rand verbood mij om door te rijden maar ik zag meerdere fietsers gaan en ik was van plan om tot aan de werkzaamheden te fietsen en daar een paar foto’s te maken zodat voor de “wereld’ zichtbaar wordt waarom men er niet door kan. Het ging redelijk en hier en daar was een stuk nieuw wegdek al een hele verbetering maar echt doorrijden kon helaas niet, er wordt echt flink gewerkt aan de dijk en het zal nog heel lang onbegaanbaar blijven maar ooit wordt het weer zoals het was of beter, we wachten af. Via via kwam ik na Zwaag Wervershoof Andijk en Enkhuizen dus op de dijk waarna ik na wat afbuigen via Wijdenes en Schellinkhout weer in de ongeving van Hoorn kwam. Daar was ik van plan om een foto te maken van de scheepsjongens van Bontekoe die daar netjes naast de toren staan maar juist op dat moment was er een meneer bezig om er z.g. schrikhekken omheen te zetten dus dat kom nog wel een andere keer. Na Hoorn de dijk gevolgd tot aan Etersheim en dan naar Oosthuizen, Hobrede en Zuidoostbeemster. Daar even stoppen voor een korte pauze en een bakkie en daarna weer naar Purmerend en langs het Noordhollandskanaal naar Oost en West-Graftdijk en toen afslaan naar Zuidschermer. Na verschillende dorpjes kwam ik weer op de Langereis voor de laatste kilometers naar Middenmeer een rondje van precies 150 km waardoor het totaal nu op 27.350 km is gekomen.

Een rondje zonder "schatzoeken"

Vertrekken vanuit Middenmeer en na 125 km weer binnenrollen in Middenmeer, met dit weer een fluitje van een cent. Eerst had ik nog plannen om naar Friesland te gaan maar aangezien ik rond half 3 thuis wilde zijn i.v.m. bepaalde afspraken leek me dat niet helemaal verstandig, bovendien was het ook niet uitgesloten dat ik eerder op de afspraak moest zijn dus dan maar een rondje uit de vrije hand. Eerst naar Den Oever en via de smalle opgang bij de haven naar de buitenkant langs het Wad en verder richting het museum van Jan Lont waar mogelijk de gedroogde scharren aan de lijn zouden hangen. Vorige week passeerde ik de woning van Klaas de Haan, de man die deze oude voedselvoorziening nog werkelijkheid kon doen worden, precies zoals de Wieringers vroeger voor de kost zorgden. Inderdaad toen ik er langs reed zag ik ze hangen, netjes rechts van de boerderij aan de lijn. Verder over Wieringen naar de “korte Afsluitdijk”, daar werden we gisteren geïnformeerd door een man die met een GPS aan het z.g. “schatzoeken”was, een “sport” die veelvuldig wordt beoefend. We kregen tekst en uitleg hoe het allemaal werkte en hij liet ons zien waar de z.g. “schat” verborgen lag, heel interessant leek mij, hij haalde er iets uit en stopte er ook iets in als ik dat goed heb begrepen en via internet wordt dan melding gemaakt van de vondst. Later op de dag kwamen we op het zelfde punt terug en heel toevallig liepen er toen weer mensen rond met een GPS die ook de zelfde “schat” zochten. Omdat ik vandaag de GPS ook bij me had dacht , ik zal dat coördinaat ook eens vastleggen, maar de jongelui van gistermiddag hebben de vondst waarschijnlijk verplaatst of meegenomen, waar hij lag was nu niets meer, vandaar dat vlaggetje op de kaart bij nummer 006, de plaatst waar de z.g. cache had gelegen. Vervolgens door naar Breezand en Anna Paulowna waar van 3 t/m 7 mei dez.g. “Bloemendagen” worden gehouden, veel versiering in de dorpen en de polder met bloemen en mozaïeken, enkele mozaïeken sprongen er echt uit. Voor het Noordhollandskanaal ben ik afgeslagen richting ’t Zand en daar het kanaal overgestoken om wat meer naar de kust te komen. Via Petten de Hondsbossche zeewering opgereden en langs de Noordzee afgezakt naar Hargen dan door de duinen naar Schoorl en toen weer richting Koedijk, Broek op Langdijk, Heerhugowaard en Obdam een heerlijk rondje met veel zon en iets wind, voor de z.g. rechtop fietsers stond er een behoorlijke stevige wind uit het oosten en volgens mijn vriendin is die altijd hard.