Slechts 80 km

Slechts een kort tripje door een somber aandoend landschap, nergens echt zonnig overal iets natte wegen, nee, het lijkt niet echt op een zomerdag in juli. Eerst even naar Wervershoof een paar foto’s afgeven die ik had vergroot via de scanner enz. en dan af laten drukken als “echte” foto, dus geen printerproduct dat geeft altijd na verloop van tijd een verkleuring naar niet realistische kleuren. Het was de bedoeling om een rondje te maken van een 100 km of meer maar ergens in de buurt van Schermerhorn begon de eerste regen te vallen en zag ik dat de lucht nogal “zwart” werd. Mede daardoor heb ik het “roer” maar eerder omgegooid en ben weer richting Middenmeer gegaan. De regen, hoewel erg licht, bleef vallen tot ik thuis was en nauwelijks uit de Quest begon het echt te regenen, met bakken kwam het naar beneden en stond het straatje achter het huis is “no time” blank. Het duurde maar even maar ik had geen zin meer om straks weer van start te gaan, dus opruimen en onder de douche.

Mooi Westfriesland

De zomer is van invloed op van alles en nog wat, ook op het fietsen in een Quest. Je moet veel alerter rijden doordat vakantiegangers rondrijden in voor hen onbekend gebied en ook omdat de snelheid van de Quest verkeerd wordt ingeschat. Maar wees gerust, het ging overal hartstikke goed en dan vooral omdat ik zelf met alles rekening heb gehouden tijdens mijn ritje van vandaag. Gestart in Middenmeer en dan een rondje door Westfriesland, even langs Odam en verder langs de Zomerdijk naar Hoorn om daar te bekijken hoe het werk aan de Zuiderdijk, de dijk langs het IJsselmeer, is gevorderd. Er is nog geen toegang tot de Zuiderdijk, noch voor fietsers noch voor wandelaars, dus daar is weinig te zien. Langs de Provincialeweg vanaf Hoorn richting Enkhuizen en dan afslaan via de Hemweg en Elbaweg naar de Zuiderdijk waar ik de vorige keer ook omhoog ben gegaan richting Enkhuizen. Daar is alles zoals het altijd al is geweest en kan je richting Enkhuizen wel fietsen, ik heb daar nog een foto gemaakt van de situatie zoals het er nu bij ligt, ik heb nog steeds geen idee hoe het straks gaat worden, pas eind november gaat de dijk weer open en hopelijk zien we dan waar men al zolang mee bezig is, n.l. de dijk versterken. Ik ben zolang mogelijk de kustlijn blijven volgen en in de “hoek” van de Wieringermeer heb ik nog een foto gemaakt van Medemblik zoals maar weinig mensen zich een beeld van kunnen vormen. De teller geeft in beide richtingen het zelfde totaal na dit ritje, 30103 km.

Politiecontrole op 30.000 km

Er kan heel wat gebeuren op één dag, vanmorgen ben ik van huis gegaan met het idee ik ga de 30.000 km volmaken en dan zie ik wel weer. Van start richting Wervershoof en even langs mijn beide broers, de jongste was niet thuis en de oudste was ook afwezig, wel even op het laatste adres zitten kletsen met daarbij de nodige koffie met zijn vrouw gedronken. Voor ik zo ver was passeerde ik in de Wieringermeer nog de z.g. Faunaduikers, bekostigd door de Postcodeloterij, echt een belachelijke stunt die straks alleen goed is geweest voor de ontwikkelaars van Agriport. Vervolgens richting Zwaagdijk om een “leuk” rondje te maken, om over, of door mijn geboortedorp te rijden heb je twee mogelijkheden, de eerste 5 a 6 km over de weg en dan verplicht naar het fietspad of alles over het fietspad. Nu staat er naast dat fietspad, juist die eerste 5 a 6 km, een prachtige ligusterhaag die alle verkeersdeelnemers het zicht op de Quest ontnemen als ze afslaan naar een inrit bij een woning of wat dan ook, op advies van mijn zwager Gerrit neem ik dan ook sinds vandaag de weg waar dus de auto’s enz. rijden en wat denk je, snelheidscontrole, er stonden 2 agentes met lasergun om snelheidsmaniakken terecht te wijzen door middel van een “prent”. Uit voorzorg, om me te verdedigen, ben ik gestopt, “Meneer ,U reed 42 km” was de eerste opmerking en “Moet U niet op het fietspad ? “. Het bleken 2 dames te zijn die best meer wilden weten over dat “gele ding” en meteen heb ik ze het wetsartikel getoond m.b.t. de regels voor fietsen en waar de Quest net buiten valt. Ze reageerden allebei heel positief op het schrijven en na een praatje wensten ze mij een goeie reis verder, vooral nadat ik ze vertelde dat mijn zoon op de meldkamer zat in Alkmaar en toen ze me vroegen hoe heet hij en ik ze zijn naam gaf was hun reactie “O Gerard , ja die kennen we wel”. Aan de overkant van deze onverwachte stopplaats woont een vroegere buurjongen, ook nog aangetrouwde neef, die aan mijn stem hoorde dat ik daar stond dus daar ook weer een tijd zitten met de nodige koffie en koek waar ook zwager Gerrit aan kwam fietsen, zo zie je maar het was weer echt thuis zijn op “ons dorp”. Om kwart over 12 ging ik weer verder en via diverse omwegen, o.a. ook door Schermerhorn waar het kleinste huisje staat (27 vierkante meter), kwam ik na de nodige kilometers weer in Middenmeer en is de stand van de totaalteller op 30.008 km gekomen.

Storm en geen regen maar wel spannend

Het is mogelijk, hoe bestaat het, na een weersbericht dat alleen maar regen en zelfs storm waarschuwingen afgaf werd het toch weer een keer droog en zelfs af en toe zonnig. En dan is het tijd om de Quest weer van “stal” te halen en een ritje te bedenken. Eerst maar eens tegen de wind in, het is nou niet direct storm maar hard waaien doet het wel en de temperatuur is maar 13 graden, en dat op 21 juli, haast onvoorstelbaar maar het is niet anders. Richting Slootdorp gaat prima, een beetje minder wind doordat ik schuin achter een flinke bomen rij kan fietsen en een lucht waarvan ik het vermoeden had dat het straks weleens mis zou kunnen gaan maar het bleef voorlopig droog. Toen ik Slootdorp uit ging viel het me tegen dat de snelheid er helemaal uit was dus stoppen en banden controleren, inderdaad de rechter voorband was helemaal leeg, even stoppen de fiets op zijn kant in de berm en verwisselen. Vervolgens weer op spanning brengen en verder richting Den Helder, het zal wel toeval zijn geweest maar ik reed eigenlijk overal achter een windscherm, of bomen en struiken of een dijk dus kon ik lekker de gang er in houden. In Den Helder kreeg ik het idee om langs de buitenkant van de dijk te gaan en dan bij Huisduinen weer naar de “normale” weg te fietsen, zo gezegd zo gedaan. Toen ik om de hoek kwam bij de aanlegplaats van de TESO ( de boot naar Texel) voelde ik dat er echt nog wel iets over was van de aangekondigde storm, met flink tegenstuur bleef ik op koers maar het was af en toe wel een beetje spannend. Toen ik de bocht eenmaal had gehad en de wind schuin van achter kwam werd de druk van de wind voelbaar, ik durfde niet bij te trappen omdat het pad niet echt een vlakke asfaltweg is en nogal “springt” bij hoge snelheid maar zonder trappen ging de snelheidsmeter zelfs al over de 42 km. Bij Huisduinen ben ik weer binnendoor gegaan en was na 77 km weer thuis zonder één spat regen en als ik het totaal bekijk ben ik minder dan 100 km van de 30.000 km.

Is meer dan drie is te veel ?

Donderdagavond 17 juli 2008, de 4e fietsdag van deze week, min of meer passend in het verhaal van “Drie is te veel” in dit geval dus 4, hoe dat precies zit ? Ik ben deze week 4 keer op pad geweest, maandag 88 km, dinsdag 160 km, woensdag 101 km en vandaag weer 160 km, op z’n Westfries zeggen ze dan wel eens “’t kin wel op al ist lekker” Het is dus op, voor deze week, en volgende week zien we wel weer. Door omstandigheden moest ik vandaag weer oppassen in Oudemirdum en omdat de weersvoorspellingen ronduit slecht waren heb ik lang getwijfeld zal ik met de fiets gaan of met de auto. Het is de fiets dus geworden, vanmorgen met een heldere zonnige blauwe hemel van start en toen ik daar was begon het daar te stortregenen en had ik een beetje het gevoel hoe moet dat vanavond als ik terug ga. Maar het zijn buien en daar stopte het op een bepaald moment ook weer met hard regenen en het werd zelfs een tijdje droog, in de loop van de middag gingen de hemelsluizen nog een paar keer open maar tegen de tijd dat ik weer op huis aan kon was het droog. Het reed allemaal soepel hoewel, aan de benen voelde ik dat ik deze week meer had gedaan. Toen ik bij de kop van de Afsluitdijk linksom ging zag ik de lucht richting Noord-Holland en bedacht dat het onderweg best wel eens goed mis zou kunnen gaan, donkere wolken in het westen beloofden niet veel goeds. Het is allemaal erg mee gevallen, de laatste 6 a 7 km heb ik een klein motregenbuitje gehad en dat was alles.

Kleintje toe.

Was het gister nog 160 km vandaag volgde een aanvulling en kwam er ook nog een keer 101 km op de teller te staan. Het is en blijft mooi werk, een rondje fietsen door het Noord-Hollandse landschap. De rit ging vandaag eerst richting Zuidoostbeemster en vervolgens met een ommetje weer naar huis. Op het fietspad langs de provincialeweg waar Kees Schouten alle dagen langs fietst moest ik een poosje wachten omdat een enorme trekker met een soort “boomwortelfrais” de overblijfselen van een paar dikke bomen tot in de grond aan het verwijderen was, dus geduld en dan komt er vanzelf wel weer “vrij baan”. In Zuidoostbeemster even langs mijn vriendin, koffie een broodje enz. en later weer verder naar Alkmaar via allerlei omwegen. Echt een heerlijk ritje wat ondanks de wind heel prettig is verlopen.

Retourtje Friesland

Het moest er weer een keer van komen, retourtje Friesland, oppassen in Oudemirdum dus vanmorgen op tijd uit bed en om half 7 van start en door een vroege start ben je ook op tijd op het oppasadres, 2 uur en 5 minuten over 80 km. Moet ik wel zeggen, de Afsluitdijk had ik voor de wind en dat scheelt absoluut. Na een rustig dagje, want dat is het, ze zijn al weer behoorlijk zelfstandig en zijn de hele dag bezig in hun eigen wereldje dus opa is eigenlijk alleen maar ter opluistering. Het meest opvallend was vandaag het verzoek van Fleur van 5 jaar, “Opa wil je me in het eekhoorn hok doen”. Ik keek wel even vreemd maar ze verzekerde mij dat ze dat wel meer mocht van mama, “Dan lopen ze over mijn armen en zo” Ik heb het eens bekeken en was echt van plan haar wensen in te willigen, was het niet dat die beestjes mij te dicht bij de uitgang van de kooi bevonden en zo vlug zijn als water. Ik heb haar verzekerd dat ze dat met mama wel weer mag proberen maar dat opa die beestjes niet meer kon vangen als ze los zouden breken bij het in of uitstappen van de kooi. Ze nam er gelukkig genoegen mee en ging ze toen voeren door het gaas heen en dat vond wel aftrek. Om kwart voor 5 heb ik de oppasdag beëindigd omdat mijn schoonzoon toen weer thuis was. En dan weer van start, richting Middenmeer, door Friesland langs de dijk gaat het nog vrij soepel met af en toe ruim boven de 40 km en daarna linksom de Afsluitdijk op, de snelheid ging meteen behoorlijk naar beneden, de teller gaf meestal 35 km aan, hoger zat er (nog) niet in, thuis gekomen was het gemiddelde behoorlijk gezakt en was blijven staan op 37,5 km. Het totaal is na vandaag opgelopen naar 29.563 km.

Wanneeer ben je oud ?

Maandagmorgen, zonnig en zomers weer dus ideaal om een ommetje te maken door de regio. Als ik iets wil vandaag dan moet ik op tijd vertrekken want rond 1 uur zal ik weer thuis zijn om de kleinzoons in Middenmeer op te vangen als ze opa nodig hebben want vader en moeder zijn vanmiddag weg. Ik ben rond half 12 al thuis na een plezierig toertje van 88 km, gestart in Middenmeer was ik van plan om deze keer vanaf Hoorn de omringdijk langs het IJsselmeer te nemen om te kijken hoe ver ze zijn met de werkzaamheden die tot november zullen duren. Om niet dwars door Hoorn te moeten fietsen heb ik een afwijkende route genomen via Nibbixwoud, Zwaag, Blokker en dan langs de N 506 naar Hoorn waar ik zo bij de dijk uit zal komen. Helaas, juist op dat stuk staan allerlei grote kranen enz. en uiteraard de nodige borden die de doorgang beletten dus dat gaat niet door, meteen rechtsaf en aan de noordkant langs Hoorn naar Avenhorn en zo richting Schermerhorn en Alkmaar waar ik weer afdraai naar de richting Middenmeer. Op het stuk naar Schermerhorn deed zich nog iets leuks voor, ik haalde twee mannen in die op de racefiets voor me fietsten, zestigers denk ik. Heel veel bellen en de claxon flink laten gaan gaven me op het laatste moment net een beetje ruimte om via fietspad en berm te kunnen passeren, even later moest ik stoppen voor het stoplicht bij de 3 molens die links langs de parallelweg staan. De mannen stopten even later achter mij en het eerste wat ze zeiden was, : “Zo met zo’n snelheidsmonster een paar ouwe mannen aan de kant rijden” mijn reactie hierop was, “Wat is oud”, “Nou als je de 60 bent gepasseerd dan…..”. “Oké ik hoop volgende maand 68 te worden”. “Dan hebben we niets gezegd” . Zo zie je maar er zijn echt ouwe mannen die klagen meteen als ze niet meer mee kunnen komen.

Vale Gier onderweg

Weer een dag zoals alle anderen dacht ik vanmorgen toen ik van start ging maar het werd een ritje met belevenissen. Omdat het weer niet echt vast zomers is ga ik nog niet te ver op pad heb ik me voorgenomen, een rondje in de “buurt” ligt het meest voor de hand. Tegen half 11 ging ik van start richting Slootdorp, in Slootdorp even naar rechts en dan linksaf de Den Oeverseweg op, een mooie brede asfaltweg waar het lekker rolt. Na een paar Kilometer stonden heel wat auto’s en mensen langs de kant, mijn eerste gedachte was, een visclub die het hier gaat proberen, maar nee, daar heb je geen grote fototoestellen en verrekijkers bij nodig. In het veld zag ik dat er mensen bezig waren met bollenrooien en verder leek het mij rustig. Toen ik bij de eerste zijweg kwam stonden daar ook een vader met zijn zoontje en uiteraard een “joekel” van een verrekijker op statief, dit was aanleiding voor mij om toch maar te vragen wat er voor bijzonders aan de hand was. Er werd me met veel enthousiasme verteld dat er een Vale Gier in het veld zat en of ik ook even wilde kijken, dus uit de Quest en via de techniek zag ik inderdaad een enorme grote vogel die de naam Vale Gier schijnt te dragen, toch wel uniek. Op mijn vraag hoe zoiets meteen bij zoveel mensen bekend was werd mij verteld dat de vereniging via internet melding van zoiets maakt en verder per mail enz. wordt iedereen zo snel mogelijk op de hoogte gebracht. Een leuk voorval, zo zie je maar er zijn ook andere hobby’s dan fietsen. Ik heb mijn weg vervolgd en ging via het Robbenoordbos naar Den Oever, in het bos kwam ik een vroegere plaatsgenoot tegen, Ben Datema liep er een rondje met zijn kinderen, Ben, voorheen ook een fanatiek wielrenner zocht het hogerop en werd straaljagerpiloot en vertelde in het gezellige praatje dat we hadden, dat hij nodig weer eens moest fietsen want de conditie is niet meer wat het geweest is. Via de haven in Den Oever heb ik de buitenkant van de dijk genomen waar eigenlijk wat te veel los split ligt en tegen een harde wind in richting da andere kant van het eiland. Toen ik daar bijna was had ik het gevoel dat het steeds zwaarder begon te trappen en de gang hield ik er maar moeilijk in, in een bocht voelde ik de oorzaak, achter lek dus aan de kant en uit wind en in de zon, ja echt, heb ik de zaak weer opgeknapt en kon daarna probleemloos weer verder. Na een 75 km was ik weer thuis met het gevoel dat het een “lekker” uitwaai ritje was geweest.

Alles op rolletjes in Avenhorn

Men zegt wel eens, “echt Hollands weer” nou dat hebben we vandaag, wind, regen en geen of weinig zon. Tenminste zo ging ik van start, maar nu ik weer thuis ben schijnt de zon, niet overdadig maar het is nu eigenlijk redelijk weer om een rondje te fietsen. Ik ben zomaar een rondje gaan maken, via allerlei omwegen kwam ik in de buurt van Avenhorn en meteen dacht ik aan wat Arie Kastelein ooit een keer mailde “Als je in de buurt bent, kom eens langs” en zo ging ik op zoek naar de rolluikenfabriek waar Arie de scepter zwaait. Eerst op het gedeelte waar iets van Sonja Bakker staat maar daar vond ik niets dus toen naar de andere kant en na wat omzwervingen zag ik een bekend bord, inderdaad hier moet het zijn. Het was zo ongeveer 10 over 1 toen ik daar rond reed, niemand te zien en toen de Quest met zijn “neus” binnen de deur kwam ging er meteen een claxon maar nog geen kop te zien, na enige momenten te hebben gewacht ben ik maar weer verder gegaan, volgende keer beter. Als bewijs dat ik op de juiste plaats was heb ik nog wel een paar foto’s gemaakt, soms begin je te twijfelen of je wel op de juiste locatie zit maar dit is voor mij zeker het juiste geweest. Vervolgens richting Hoorn waar ik schouwburg “Het Park” aan het IJsselmeer zag met Hoorn op de achtergrond en dan via Zwaag , Zwaagdijk en Wervershoof naar Medemblik en Middenmeer waar mijn rondje van vandaag eindigde na 78 km.

Eerste rit na de sneeuw

Vanmiddag de eerste kennismaking met het “thuisfront” in al zijn vormen, vanmorgen eerst alles in huis weer een keer goed onderhanden nemen en daarna toch een beetje beginnen te denken aan de Quest. Wat is dat, de eerste kennismaking met dat “thuisfront”, toen ik Middenmeer goed en wel achter me had gelaten stopte er een auto met een kennis van me waar ik een tijdje mee heb staan praten over de zeer geslaagde vakantie en uiteraard kwamen de 2 faunadoorgangen ook ter sprake, geld verslindend en weinig zinvol maar wie zijn wij om er een juiste uitspraak over te doen. De tweede stop was in de bocht na het viaduct onder de A7 door, een hardloper uit Middenmeer, zijn naam is me ontschoten, zwaaide naar me en ik heb daar op gereageerd en ben gestopt, zijn eerste vraag was : “Ben je weer terug van vakantie, ik lees af en toe op je blog maar de laatste tijd kwamen er geen nieuwe berichten meer dus dacht ik, misschien is hij een tijdje weg”. Ik kon dat volledig beamen, een geweldige vakantie met enorm mooi en zelfs erg warm weer in het Zwitserse Wallis op camping Muhleye in Visp. De volgende ervaring met het “thuisfront” was een jongen van een jaar of 12 a 13 langs de weg, hij zag mij aankomen stopte en stak lachend zijn duim omhoog, later nog twee keer een chauffeur die knipperden met de lichten en hun duim opstaken, wat is iedereen vriendelijk, bijna net zo vriendelijk in het verkeer als in Zwitserland want dat vonden we opvallend t.o.v. de Nederlandse weggebruiker, waar de Zwitser voorrang geeft neemt de Nederlander het, echt opvallend. Na een rondje van ruim 80 km was ik weer thuis.

Questie van tijd is terug

Het heeft even geduurd maar we zijn er weer, helemaal uitgerust om in de loop van volgende week weer van start te gaan met de Quest en zijn belevenissen, we zijn 3 weken in Zwitserland geweest en hebben veel bergen beklommen waar ik met de Quest niet graag zou afdalen. Dus tot spoedig ...................