Agave of een boerderij, wat is mooier ?

Toch nog een klein ritje gemaakt, heel lang gewacht en gehoopt dat het droog zou worden en inderdaad ik had geluk. Als je dan niet weg gaat omdat het regent bedenk je iets anders, Kees schreef al over de Texeltoer over een aantal weken en ik was wat aan het “klooien” met het fototoestel en een plant die ik pas heb verpot. De agave, volgens kenners een heel aparte variant zoals hij bij mij in de pot staat, standaard hebben de bladen een lichte rand en bij deze variant is dat juist groen. Maar gelukkig het werd droog en kon ik nog even een klein rondje maken. Via de Alkmaarseweg richting Aartswoud enz. naar de Zomerdijk achter Spanbroek langs naar Wognum en verder voor de wind tot aan Wervershoof. In Wervershoof linksaf naar Medemblik en zo weer naar huis. In Wognum viel deze boerderij nogal op doordat alles netjes in de verf zat en ondanks de donkere lucht zou het nog best een leuk plaatje kunnen worden en inderdaad het is toonbaar. Na 54 km zat dit ritje er weer op en hopen we gewoon dat het weer volgende week weer beter is.

Heel rustig in een laag tempo door de Noordkop met Kees

De zomer is vandaag even niet thuis, het is bewolkt en de weerprofeten houden het vandaag niet helemaal droog, we zullen wel zien. Eerst wat tuinafval naar de “stort” brengen en thuis gekomen koffie zetten en meteen Kees bellen, waar gaat de reis vandaag heen als er al gefietst gaat worden ? Kees was ook net met koffie bezig en stelde voor om elkaar tegemoet te rijden en dan zien we wel wat voor kant we op gaan. Bij Oude-Niedorp kwamen we elkaar tegen en zijn toen meteen Niewe-Niedorp ingereden. Bij de Kerktoren heb ik Kees erop attent gemaakt dat hier een aantal heel oude grafzerken lagen dus stoppen en bekijken, Kees was hier al zo vaak langs gereden maar had van deze oudheden geen kennis, tot vandaag dus. Verder rijdend door het dorp vroeg ik of hij weleens bij het “Kremlin” was geweest, Marian was er pas nog geweest vertelde Kees maar zo dichtbij als vandaag was Kees nog niet eerder, ik trouwens ook niet want de poort stond open en het volgende moment stonden we op het erf van en in de wondere wereld van het z.g. “Kremlin” van Nieuwe-Niedorp. De “schepper”was bezig in zijn werkplaats waar een nieuw beeld werd ontworpen en had meteen grote verhalen en bewondering voor onze fietsen. Ook zijn vrouw kwam erbij en bij Kees was gelijk het idee geboren om hier t.z.t. met een hele groep “velomobielrijders” een bezoek te brengen. De kosten, slechts € 3,- p/p als entree wordt besteed aan materiaal voor verder scheppingen van deze kunstenaar. We hebben na dit korte bezoek onze tocht weer voort gezet en kwamen via Winkel en Kolhorn door Barsingerhorn waar een noodzakelijke sanitaire stop werd gehouden bij het “monumentale station” aan de Heerenweg. Vervolgens via de Mieldijk naar Wieringerwaard waar we zijn gestopt tegenover de molen waar onze broodjes werden geconsumeerd om gesterkt weer verder te gaan richting Wieringermeer. Net na de z.g. Haukessluis stond een enorme trekker met een vijfschaarploeg inkl. schijfeggen en een grote cambrigderol en dat alles in één gang, omdat de bestuurder net even verderop stond te praten met een collega kon ik rustig inzoomen om een juist beeld te krijgen van dit geheel. Het was vanaf dat punt nog zo’n 10 km naar Middenmeer waar de koffie en koek ons goed hebben gesmaakt. Ik was thuis met 73 km op de teller en Kees zal wat meer moeten trappen om weer thuis te komen maar dat zal hem zeker lukken.Voor meer voor wat betreft het Kremlin kijk op de volgende link http://www.hartvannederland.nl/nederland/noord-holland/2008/het-kremlin-in-noord-holland/

Een "warrig" rondje

Het werd vandaag een warrig ritje, op de eerste plaats zorgde de mist van vanmorgen er voor, dat ik mijn gemak moest houden tot het allemaal wat veiliger langs de weg zou zijn. Maar toen dat eenmaal zo ver was begon het ook meteen mooi weer te worden, zon en een beetje wind waarbij ik af en toe een vlaggetje moest zoeken of de stand van de windmolen om te beoordelen of ik nou voor of tegen wind had. Ik wist dat Tiny zo rond een uur of 1 thuis zou zijn dus mijn “rondje” zou best eens een “warrig” karakter kunnen krijgen, wat veel links en rechtsom. Via de Cultuurweg deze keer naar de buitenkant van de polder, op de Cultuurweg was de eerste die ik tegenkwam Lucien Schipper de kilometervreter van Le Champion uit Wormer, in de tijd dat ik nog te maken had met toerfietsen enz. reed hij al jaren in 8 maanden 40.000 km en meer en regelmatig kom ik hem tegen op zijn vaste rit naar Friesland, elke dag de Afsluitdijk over en weer terug. Via Agriport naar Opperdoes en Midwoud en dan via het pad Sellecum naar Nibbixwoud waar ik tegen de zon in kijkend bijna broer Ben en zijn vrouw Riet voorbij reed. Stoppen en kletsen hoort er dan normaal gesproken bij en dat was dus nu ook het geval. Toen ik mijn pad weer vervolgde ben ik via de Rijweg naar Zwaag gereden en aan het einde van dit langgerekte dorp richting Bobeldijk, Berkhout, en later door Scharwoude naar de dijk langs het IJsselmeer. In “gestrekte draf” ben ik doorgestoomd naar Edam en Volendam om vervolgens via Kwadijk in Zuidoostbeemster aan te komen. Nadat Tiny thuis was hebben we een broodje gegeten en had Tiny een verrassing voor mij in petto, “Het is mooi weer om het gras te verticuteren lijkt mij” inderdaad ze had volkomen gelijk, maar je moet zoiets zien en dat mis ik nou net, je weet wel die “groene vingers”. Als je dan A zegt moet je ook B zeggen en ik ga dan door tot Z. en toen het eenmaal zo ver was had ik het hele erf gehad, voor, achter en opzij alles is geverticuteerd en er is heel wat mos en rommel uit de grasmat verwijderd. Tegen 4 uur ben ik weer huiswaarts gegaan, eerst voor de wind maar toen ik bijna thuis was had ik de wind vol op ‘kop”. Kort na Oosthuizen zag ik een paar wielrenners die ook richting Hoorn reden en dan begint het weer te “kriebelen” , ik passeerde ze met een gangetje zo tegen de 40 km, niks bijzonders, was het niet dat ze meteen op de pedalen gingen om mij in tehalen en dan, ja dan is de knuppel in ’t hoenderhok. Het duurt nooit lang tot het moment daar is en ze inzien dat hun poging zinloos is, 50 km is net iets te veel voor de mannen en al snel zie ik ze steeds verder wegzakken in de spiegeltjes van de Quest. Op het stuk parallelweg vanaf “La Mere Ann” tot aan Scharwoude komt mij een ligfietser tegemoet en steekt zijn hand op en komt naar “mijn”weghelft en stopt, “Ben jij de vriend van Tiny … “ inderdaad dat klopt en wie ben jij dan wel was mijn reactie, hij stelde zich voor als Joop Köhne en had aan zijn zeilboot gewerkt in de haven van Hoorn en was nu weer op weg naar Purmerend, de plaats waar hij en zijn vrouw in de zelfde straat als Tiny woonden in de tijd dat Tiny Purmerend als woonplaats had. Het laatste stukje naar huis is allemaal bekend terrein en na de oversteek bij Agriport, waar de stoplichten niet werken en ik na ongeveer 5 minuten over kan steken, is in een minuut of 10 afgeraffeld en staat de teller bij thuiskomst op 111 km net iets meer als de 102 km van gisteren.

Van racekap tot zaaiviool

Maandagmorgen, het heeft licht gevroren en dat is net iets te veel geweest, zaterdagavond had ik de “Brugmantia” in de tuin nog afgedekt omdat het iets zou gaan vriezen en gisteravond dacht ik dat het wel mee zou vallen, helaas nu is het te laat vanmiddag toen ik thuis kwam hingen de blaadjes slap ten teken van het niet beschermen tegen nachtvorst. Toen ik op pad ging was het net 1,8 º C. dus het hield niet over maar rustig trappen naar Kees in de Heerhugowaard om vandaar samen en/of ook met Rob naar Wim te fietsen op De Woude. Rob gaat op eigen gelegenheid om eerst de situatie thuis in te schatten om Karin niet achter te laten met eventuele problemen in de strijd met en tegen …… juist ja vul zelf maar in. Toen wij bij Wim aan de koffie zaten duurde het niet lang of daar was Rob ook al en wat nog meer verbaasde was de volgende bezoekster, Marian, Kees zijn “alles”, kwam binnen, ze was vanaf Heerhugowaard naar De Woude gelopen een geweldige prestatie. De andere Marian, Wim zijn “alles”, liep af en aan met koffie en koek. Rob vertaalde zijn bezoek als bezoeker die op kraamvisite kwam, er zou een nieuwe Quest zijn “geboren” inderdaad in groepsverband hebben we in de garage de carbon Quest van Wim bewonderd met racekap en al. Hierbij ontstond discussie over de racekap als je hem bij iemand van de fiets af zou moeten halen als zo’n ingekapselde berijder onwel zou zijn geworden, de meningen liepen nogal uit één en als ik het juist heb ingeschat zal Kees nooit “ingekapseld” in een Quest rijden. Samen met Kees hebben we het rondje nog wat “opgerekt” via bekende wegen en dorpjes kwamen we weer uit op de Obdammerdijk waar Kees linksaf ging en ik rechtdoor even een bakkie doen bij Tom en Gerda. Bij Tom en Gerda stond een heel klein stukje speelgoed op de tafel, hoe kan je zoiets dan zomaar niet op de foto zetten, dit was echt de gelegenheid, het beeld in juiste vorm, waar ik zoveel voor wordt nageroepen, een banaan. Een andere foto zal heel weinig mensen iets zeggen maar toen ik de foto aan Tom en Gerda liet zien wisten zij er geen passend antwoord op te geven, Tom ging wel de goeie kant op door te praten over zaaien en muziek maken, het is mijn overbuurman die enkele weken geleden nog voor zijn leven moest vechten en die hier loopt met een echte “zaaiviool”, er is een onderwijzer op een school voor agrarisch onderwijs die weleens heeft gereageerd op mijn blog waarop landbouwmachines stonden afgebeeld, dit is er ook één maar wel heel oud. Vorige week de “lelieplantmachine” en nu de “zaaiviool”.

"Zin" vol gespot .............

En ook vandaag is het prachtig weer, volop zon en zo goed als geen wind, echt fietsweer. Vanmorgen eerst boodschappen doen en vervolgens naar huis om alles op te bergen, helaas even wachten, ik werd aangesproken door een mevrouw in de supermarkt, “Meneer, die foto in het blad “Zin” bent u dat”? Ik kon niet anders als de vraag met “Ja dat ben ik” te bevestigen, het is niet anders. Hoe dat zo is gekomen zal ik even uitleggen, in een eerdere uitgave stonden een aantal foto’s van verschillende scholen en groepen uit lang vervlogen tijden, onderaan dit stukje werd geschreven over sporten enz. in het kort was de vraag “Wat is uw sport” stuur een foto indien mogelijk. Ik vind dat “mijn” sport” niet echt bijzonder is maar de manier waarop is weer wel spectaculair, niet voor kenners, die weten wel dat dit gemakkelijker gaat dan gewoon fietsen. En zodoende heb ik een foto naar de redactie van “Zin” gestuurd met “mijn sport”, toen ik het blad gisteren doorbladerde en weer aan de kant had gelegd was mij niets opgevallen maar toen ik het later weer inkeek viel het meteen op, zodoende een klein oponthoud in de winkel. Eenmaal thuis opruimen en koffie inschenken, ondertussen had ik visite en samen hebben we enkele agrarische veranderingen onder de “loep” genomen en hebben we beseft dat de tijden blijven veranderen. Vervolgens in het zomerse fietstenue, korte broek en shirt met korte mouw, en op pad. De eerste die ik op de foto heb gezet was mijn overbuurman, enkele weken geleden was het nog “kantje boord” met Jef en nu fiets hij alweer en gaat naar het bedrijf van zijn zoon Mark aan de Westermiddenmeerweg waar ik ook meteen maar een foto van heb genomen, de naam is bijna net zo lang als de weg. Ik weet dat er in New Zealand geregeld wordt gelezen op mijn blog en dan is het leuk dat Huub en Jet evenals de dochters Pien en Coco zien dat het weer goed gaat met opa Kerckhoffs in Middenmeer. Mijn ritje ging verder via Medemblik, Enkhuizen waar de “Dromedaris” altijd mooi blijft en zo naar Hoorn waar heel veel mensen op de terrassen zaten rondom het standbeeld van JanPzCoen vanaf dit punt nog een stukje langs de dijk en vervolgens door Scharwoude en Grosthuizen weer naar Middenmeer, een ritje van 96 km.

Het begin van de lente is geweldig

En weer is het zomer, vanmorgen begon de dag al vroeg voor mij, half 7 zat ik te kranten, ja ik ben nu eenmaal geen langslaper. De wasmachine alvast wat laten doen en langzaam begint het dan weer te “broeien” zal ik even naar Tiny rijden in Oostzaan of zal ik naar Bianca gaan in Oudemirdum, het werd Oostzaan. Eerst omkleden en een bak koffie doen en zo rond half 10 ging ik van huis, meteen de zonnebril op want tegen de zon in is beter met donkere glazen. De wegen die ik eigenlijk standaard neem gaan bijna altijd buiten de dorpskernen om dus kan er goed door worden gereden. Af en toe verscheen er toch wat bewolking of mist en werd het zicht behoorlijk verminderd, bij “De Hulk” net voorbij Hoorn zat het potdicht door de mist en een moment heb ik er zelfs aan gedacht terug te gaan. Mijn windschermpje, hoe klein het ook is, was geregeld beslagen door de mist en daardoor was het zicht ook niet zo geweldig. Gelukkig ben ik niet omgekeerd en was het na een kilometer of 10 weer zonnig en werd het steeds beter. Bij Tiny omkleden in wat droogs en daarna cappuccino, heerlijk. Nadat de jongens van school waren gehaald hebben we met z’n allen gebruik gemaakt van een gevulde broodmaaltijd en had oma Tiny een klein beetje de handen vrij doordat opa hand en span diensten kon verrichten. Tegen half 2 ben ik weer opgestapt en ben via “Het Twiske” gereden, daar reed ook een amazone die aangaf gewoon door te rijden want haar paard zou rustig blijven, inderdaad hij heeft mij en de Quest niet eens gezien denk ik, dus op naar Middenmeer. Via Purmerend en Zuidoostbeemster op naar Middenbeemster en vervolgens Avenhorn. Onderweg nog even afslaan naar de gedeeltelijk gesloopte molen “De Nachtegaal” bij Middenbeemster, de kap ligt nu aan de overzijde van de weg en t.z.t. zal de rest verplaatst worden naar een nieuwe stek, vlakbij, maar wel het behoud van een monument. De zon is er vanaf Oostzaan tot aan huis volop aanwezig , echt weer een zomerdag in maart. De dagteller geeft voor vandaag 114 km aan en het totaal staat nu op 17.444 km.

Jan, Kees, Wim en Pé

Hoera het was vandaag echt zomer, in de loop van de morgen komen in elk geval Kees en Wim en in stilte had ik al een beetje het vermoeden dat Jan zich ook wel zou aansluiten op enig moment, inderdaad de eerste die zich heeft gemeld als deelnemer was Jan. Zelf was ik eerst nog naar een tuincentrum geweest om wat plantjes op te halen en zo ook mee te werken aan een zomers beeld van de tuin, het ziet er weer heerlijk fris uit. Toen ik thuis was en één en ander weer had geplant en alles opgeruimd had ben ik me gaan omkleden en was toen nodig aan het eerste bakkie “troost”toe. Vervolgens zag ik een schim van een geel “geval” en verscheen Jan om de hoek niet veel later kwamen ook Kees en Wim om een bakkie en na de koffie met koek zijn we vertrokken. Richting Amstelmeerdijk binnendoor langs de Kooltuinenweg en via van Ewijcksluis en dan oversteken de Stoomweg in. Langs deze route zijn we even gestopt om wat foto’s te maken o.a. van “keurmeester” Wim die de gewassen inspecteerde terwijl aan de andere kant van de weg ook bollen werden geplant op z.g. “bedden”, ik weet nog wel in mijn tijd, bij mijn vader thuis, gingen de bollen ook op “bedden” maar dan met de hand planten en vervolgens de grond oversteken met een grote schep “bats” genaamd, om de bollen af te dekken en zo weer een nieuw “bed” te hebben, hier ging alles automatisch in één gang. We zijn uiteraard weer verder gegaan en kwamen uiteindelijk in Den Helder, met een omweg door de stad, omdat de brug eruit is, kwamen we met een volgende omweg op terrein van de Marine waar we na vele omwegen en zoeken toch weer op de hoek bij het vertrekpunt kwamen van de boot naar Texel. Hier weer even pauze om een broodje weg te werken en vervolgens langs het Marsdiep richting de “Donkere duinen”, heerlijk toeren op en neer en een hele hoop bochten en zo kwamen we in Callantsoog maar moesten eerst nog een jongedame met veel moeite passeren, ze reed op skeelers en had het hele fietspad nodig ondanks veelvuldig bellen en toeteren was het een kunst om er voorbij te komen. Het is allemaal gelukt maar toen wij gestopt waren voor koffie enz. op het dorpsplein in Callantsoog meende ze verhaal te moeten halen door even flink uit te pakken dat wij asociaal waren enz. Ze was net aan een oor geopereerd zei ze, prompt reageerde Kees. “Als je blind bent ga je toch ook niet autorijden” en omdat ze van iedereen flink haar “vet” kreeg ging ze maar snel verder en hebben we haar niet meer gezien. Na de koffie zijn we richting Petten gegaan met een stukje binnen en ook een stukje buitendijks tot aan Hargen. Daar rechtaf de duinen in en zo naar Schoorl waar we na de oversteek afscheid namen van elkaar met een paar drukken op de claxon, Wim en Kees gingen rechtdoor en Jan en ik zijn via Noord-Scharwoude gereden, later is Jan bij de A.C.de Graafweg rechtsaf gegaan en heb ik het laatste stukje naar Middenmeer afgeraffeld en was na 105 km thuis.

Rondje Obdam Schermerdijk Heerhugowaard

Vandaag werd het zomaar een mini-ritje, slechts 62 km en geen ‘pik’ zon gevoeld of gezien. Zo rond half 8 was ik al ijverig bezig in de tuin en rond kwart voor 10 vond ik dat mooi genoeg en dan is als eerste de koffie aan de beurt. Even bellen links en rechts, met Kees overleggen dat, als ik morgen niet moet oppassen in Oudemirdum, wij samen, of met meer mensen een langere rit gaan maken. Ik weet nu dat ik morgen geen oppas opa moet spelen dus is de weg geheel vrij voor een rondje door “weet ik veel, we zullen wel zien”. Ook had ik een schoonzus aan de lijn die in Rijssen woont en daar scheen volop de zon en een mooie blauwe lucht, het is hier ondertussen 15.00 uur en nog steeds is en blijft het wolkendek gesloten. Mijn ritje ging via Obdam en dan even bij Tom en Gerda langs, naar de Heerhugowaard. Door het Park van Luna is altijd een paar hele kleine klimmetjes meepakken en bovenop de brug kwam ik gelijk boven met een meneer die van de andere kant kwam en een fototoestel in de aanslag had om een foto te maken van zo’n geel “natuur verschijnsel”, Quest genaamd. Ik ben even gestopt om de man de gelegenheid te geven een maximaal resultaat te scoren en al snel kwamen we in gesprek over de fiets. Hij had het idee dat je toch wel vermoeide nekspieren zou kunnen krijgen in zo’n fiets, anderen misschien zelf heb ik er nog nooit last van gehad. Toen ik bijna weer van start zou gaan wilde de man nog een foto maken en zo geschiede, hij heeft mijn e-mailadres dus mogelijk zal hij de foto’s naar mij mailen en dan komen die vanzelf weer op mijn blog bij dit verhaaltje. Voor ik in het Park van Luna was reed ik op de Noordschermerdijk langs de drie molens waar de omgeving weer netjes wordt gerestaureerd en zelfs de bruggetjes uit het verleden zijn weer helemaal vernieuwd zodat de “strijkmolens” weer toonbaar voor de dag zijn gekomen en ook de z.g. “Bietenhaven” is vastgelegd, al zo vaak ben ik hier langs gereden en elke keer dacht ik, “even een foto maken” maar dan was ik steeds de plaats alweer voorbij. Langs de Westerweg over het fietspad ben ik weer naar huis gereden en kon ik meteen onder de douche want ondanks dat de zon ontbrak leek ik toch wel wat “zweterig” .

Quest gesignaleerd via Google Earth

Onvoorstelbaar, vanmiddag werd ik op een verjaarsfeestje aangesproken door zwager Leo die mij iets vertelde wat haast ongelofelijk leek, hij, als anti-internetter, (tot een half jaar geleden), had mijn Quest via “Google Earth” bij hem thuis op het pad zien staan. Eerst dacht ik nog, dan zal dat wel via Google Maps zijn, “Nee hoor” zei Leo via dat wereldbolletje en dan van bovenaf inzoomen. Thuis gekomen meteen de laptop ingeschakeld en op onderzoek uit en wat schets mijn verbazing daar staat aan de Dorpsstraat in Zwaag mijn “gele wonder op wielen”, gesignaleerd door een satelliet vanuit de ruimte. Of dit de eerste is die zo in beeld komt weet ik uiteraard niet maar het is wel frappant.

Rondje langs Kees en nog niet met .......

Hoe was het weer vandaag, in mijn ogen minder als gisteren, toen heb ik nog geregeld zon gezien maar vandaag moest je echt de klok in de gaten houden om te weten hoe laat het was want van de zon is en was nergens iets zichtbaar. Zo rond kwart over 9 leek het mij verstandig om Kees even te bellen en dan eventueel samen even naar Tiny te fietsen in Zuidoostbeemster. Geen reactie op zijn mobiel, ja wel zijn “secretaresse” maar die neem ik niet serieus, dan zijn vaste nummer gebeld ook geen reactie dus is hij mogelijk samen met Marian op pad. Ik had in mijn hoofd om een stukje tekst voor een liedje naar Tiny te brengen dus dan maar alleen en zo ging ik tegen kwart over 10 op pad. Gistermiddag de ketting nog voorzien van een paar druppels olie en alles op zijn plaats geschoven, het was een rommeltje in de buik van de Quest en zo ging ik vanmorgen van huis. Maar na 50 meter ben ik weer terug gegaan er zat een geluidje in wat er niet thuis hoorde, alles er uit en het kapje bij de derailleur los gemaakt hier ook een paar druppels olie op los gelaten en toen alles weer terug geplaatst, subliem, geen enkel afwijkend geluid was er meer te horen en zo ging ik richting Zuidoostbeemster. Daar aangekomen was ik bijna niet nat van het zweet, bewust gereden om zo te zeggen, steeds maar weer inhouden om toch vooral niet nat aan te komen en het is redelijk gelukt, nog niet helemaal “foutloos” maar dit kon er mee door. Als we eenmaal samen zitten is het kletsen en koffie gevolgd door een broodje. Toen ik weer ben opgestapt heb ik de route maar genomen via Oost en Wet-Graftdijk dus langs het NH-kanaal wat bij deze twee dorpjes wel erg breed is. Eenmaal in de buurt van Heerhugowaard heb ik Kees nog een keer proberen te pakken te krijgen via zijn mobiel, het lukte weer niet maar op het vaste nummer had ik meer geluk. Ik reed toen tussen Alkmaar en Heerhugowaard en 10 minuten later zat ik bij Kees aan een bakkie, even later kwam Marian ook thuis en met zijn drieën is er genoeg te praten. Kees was vanmorgen nog even weg geweest maar het gaat nog niet, “Mijn benen willen nog niet” zei Kees. Zodra de “psychologische klok” weer de goeie kant op draait zit hij weer in de fiets en dat duurt vast niet lang meer. Na deze laatste stop ben ik op Middenmeer afgegaan en was ik op de kop af na 100 km binnen.

Zwaarder dan ik had verwacht

Het moest er weer een keer van komen, de dijk over en naar Oudemirdum en het is weer gelukt moet ik zeggen. Ik moet hierbij ook toegeven het ging op de heenreis nog nooit zo moeilijk. Toch een betrekkelijk lage temperatuur en een harde wind vol op de zijkant en dat trapt veel zwaarder als recht tegen de wind in, op de Afsluitdijk kwam hij van rechts en later in Friesland had ik hem vol van links. Op een bepaald moment ben ik zelfs gestopt om te controleren of ik niet lek was voor of achter, de 30 km was maar met moeite te halen. Bij Bianca is het altijd gezellig, Martina de buurvrouw zat er ook net en de koffie is altijd snel ingeschonken, nadat ik me in iets droogs had gestoken hebben we nog even zitten kletsen en ben ik later naar achteren gelopen waar Theo, Bianca’s schoonvader, druk bezig was met snoeien van bomen om de loods. Ondertussen waren Thimo en Fleur ook uit school gearriveerd en gingen we aan tafel, Fleur moest eerst nog gauw wat kleuren en Thimo dook ook op zijn liefhebberijen af, maar eten gaat voor en nadat een ieder weer was voorzien van versterkende middelen ben ik weer richting huis gegaan. De wind leek wel iets gedraaid want vanaf het vertrek tot ik thuis was leek ik wel wind mee te hebben, de hele Afsluitdijk is de teller niet onder de 43 km geweest en was 45 tot 48 meer regel als uitzondering, dan is het “leed” van ’s morgens weer gauw vergeten en denk je niet aan een lekke band. Ondanks mijn slechte heenreis is bij thuiskomst na 160 km het gemiddelde op 32,6 km p/u blijven hangen, valt mij erg mee.

Ik heb geen "groene vingers", Jan wel.

Vanmorgen zo rond half 9 vertrokken naar de Zuidoostbeemster om bij Tiny een paar kleine klusjes te doen in de tuin, ik ben niet zo’n mens met “groene vingers” dus het zal mogelijk met wat bijsturen wel goed komen. Het was nog fris vond ik, de temperaturen die ze de laatste tijd voorspellen zijn echt voor andere delen van het land. Na 41 km was ik terplaatse door een paar keer ietsje omrijden, op de Oostdijk vanwege bomen snoeien en het werk met de hakselaar om de takken te versnipperen en tot juni in elk geval nog bij “La Mere Ann” waar de brug onderhanden wordt genomen. Daar aangekomen eerst iets droogs aantrekken en vervolgens koffie om daarna toch maar wat te gaan doen. Eerst wat kanten bijwerken, omspitten voor zover dat kan in die zware Beemster klei en daarna met de HD-reiniger aan de gang. Het speeltoestel voor de kleinkinderen eerst onderhanden nemen en na een kwartiertje is die weer als nieuw, vervolgens proberen of de moslaag van de straat is af te krijgen met hoge druk, ook dat gaat, hoewel niet zo vlug als ik had gehoopt. Eén van Tiny’s broers was ook gekomen om de fruitbomen en bessenbomen te snoeien, dan zie je echt wat een vakman kan, ik zou luk raak de zaak afknippen maar Jan doet dat als echte fruitkweker met verstand van zaken. Onder de middag was het snoeiwerk ongeveer aan kant en na de middag heb ik nog even wat snoeihout helpen opruimen waarna ik me weer in m’n fietsoutfit heb omgetoverd om de weg naar Middenmeer weer op te zoeken. De rit naar huis ging via Middenbeemster, De Rijp, Graft, Noordeinde, Grootschermer, Schermerhorn, Hensbroek, Obdam, Hoogwoud, Opmeer en Aartswoud, ik denk dat ik niemand heb overgeslagen en zo kwam ik weer thuis na 92 km. Voor ik bij Tiny weg ging heb ik Kees nog mobiel proberen te bellen om te horen waar hij met Wim mogelijk rond zouden rijden maar Kees had de assistente van de provider weer in dienst en dan krijg je hem zelf nooit aan het toestel.

Een "sporthart" bestaat dus echt

De eerste berichten van LifeLines, maandagmiddag zo rond een uur of 1 werd ik gebeld door de doktersassistente. Of ik een afspraak wilde maken voor een bezoek aan de huisarts i.v.m. een medisch rapport wat ze hadden ontvangen via LifeLines. Dat was even schrikken, zelf had ik nog geen bericht ontvangen, alle dagen voel ik me alsof ik net 20 ben (klopt niet hoor) en dan ben je net terug van een ritje van 80 km met een gemiddelde van 32,1 kmp/u, zou er dan toch iets mis zijn met mij. Vanmiddag om 10 over half 3 word ik verwacht, ik moet eerlijk toegeven, ik voelde me iets anders dan normaal. De huisarts, die ik overigens niet kende, waarschijnlijk omdat ik er nooit kom, stelde zich voor en ik kon plaats nemen. Ik vertelde meteen dat ik wel een beetje was geschrokken van het bericht, wat is er allemaal loos ? De huisarts vertelde dat hij naar aanleiding van het bericht de persoon in kwestie wel eens wilde zien, in de computer stonden geen gegevens m.b.t. bloeddruk of medicijnen gebruik of ander ongemak. Zelf had hij stage gelopen bij een cardioloog en wist zodoende uiteraard wel één en ander over je “rikketik”. Op de ECG was een afwijking te zien dus wilde hij graag mijn bloeddruk opnemen en even naar mijn hart luisteren, bloeddruk op dat moment, ik meen 78 – 128 en het hart klonk super goed, een hele opluchting. De afwijking van de ECG zou twee oorzaken kunnen hebben, het hart moet extra pompen omdat er te weinig doorgang is of door veelvuldig duursporten, een z.g. sporthart. Het laatste blijkt aan de orde en binnen 5 minuten stond ik weer buiten met de wetenschap dat een “sporthart” echt bestaat en hopelijk tikt het nog 30 jaar door dan heb ik in elk geval de 100 gehaald. Uiteraard heb ik ook gezocht op internet en vond het volgende http://www.gezondvgz.nl/%7B6861ca79-4da3-4b8e-92fe-ba146d5640fc%7D

Marcel en Marcel op de Afsluitdijk

Nog nooit was ik zo vroeg met het schrijven van een verhaaltje voor mijn blog. Uit de reacties van Marcel Beekmans had ik begrepen dat er weinig respons was gekomen op zijn uitnodiging om een stuk mee te rijden naar de Afsluitdijk. In eerste instantie was ik van plan om naar Oudemirdum te gaan en dan eerst een stuk met “Beekie” mee te rijden, maar het liep allemaal wat anders. Gisteravond hoorde ik dat Bianca niet thuis zou zijn vandaag dus daar zou de reis niet heen gaan dus vanmorgen rond 8 uur Marcel gebeld om te vragen hoe zijn route zou worden vanaf Amsterdam. Hij had aangegeven dat het of via Purmerend Oosthuizen zou worden of via De Woude enz. maar om 8 uur was Marcel al bij Purmerend. Ik ben toen van huis gegaan richting het zuiden om hem tegemoet te rijden en dan we zouden elkaar ontmoeten bij de rotonde in Wognum. Na zo’n minuut of 10 heb ik hem tot 3 keer toe weer proberen te bellen maar achteraf vertelde hij dat hij muziek op had staan en geen telefoon had gehoord, maar goed hij kwam dus en samen zijn we nadat Marcel de nodige krentenbollen naar binnen had gewerkt van start gegaan, tijd voor koffie in Middenmeer had hij niet: “Ik ga liever door” dus op naar de kop van de dijk. De route is voor mij bijna dagelijkse kost dus zonder problemen ga ik mijn gang, na de rotonde voor Abbekerk gaan we over de A7 naar beneden en houden links aan, een weggetje dat voor Marcel nieuw was en zo door naar de grasdrogerij van Wil Hartog en oversteken naar het Agriport gebied, de Wieringermeer in. Langs Middenmeer en door Wieringerwerf op naar het Robbenoordbos met aan het einde Den Oever waar het begin is van de ruim 30 km rechte racebaan genaamd Afsluitdijk. Het vervolg van de rit zou Marcel begeleid worden door Marcel Prins die vanaf Friesland onderweg was en om kwart voor 10 aan de andere kant van de dijk was begonnen. In mijn berekening zouden we elkaar ongeveer bij het monument kunnen treffen dus heb ik “Beekie” medegedeeld dat ik nog tot aan het monument mee zou gaan om daar weer om te keren en naar huis te karren. Toen we nog niet helemaal stil stonden kwam Marcel inderdaad aan de andere kant omhoog en stonden we enkele ogenblikken later met z’n drieën bij 2 gele en 1 groene Quest. Even kletsen een paar foto’s maken en daarna rechtsom keert weer naar huis met een kleine omweg kwam de dagteller op 80 km te staan wat met de 137 km van gisteren het totaal op 16.807 km heeft gebracht. ( De foto’s zijn wat erg matig omdat er een afstelling van het toestel niet goed stond)

Een extra vrije dag

Een vrije dag, eigenlijk heb ik alle dagen al vrij maar dit is een speciale. Tiny gaat vandaag bridgen met mijn schoonzus Marian, dat is al maanden terug afgesproken en aangezien ik absoluut geen liefhebber ben van dit soort huiselijk vermaak heb ik vandaag dus een “extra”vrije dag. Een paar dagen geleden heb ik een afdruk van de GPS route langs Lelystad naar Willem Vierbergen gestuurd, Willem had wel eens moeite met de juiste route door deze “stad” en zou z.s.m. de route een keer gaan rijden vanaf het “plattegrondje”. Gisteren tegen de avond heb ik Willem gemaild dat ik vandaag eventueel wel mee zou kunnen fietsen en ‘s avonds kwam er reactie via mijn “mobiel” en hebben we afgesproken om vandaag rond 10 uur op de Zijlweg elkaar te ontmoeten bij Enkhuizen om samen de verkenningstocht langs Lelystad te maken. Ik was al op tijd en toen Willem arriveerde zijn we van start gegaan. De rit verliep net als alle andere keren, lekker doorrijden over een fietspad wat sterk afloopt naar het water waardoor je wel wat scheef in je fiets zit maar toch redelijk de gang er in kan houden. Vrij vlot waren we aan de andere kant en kon de, voor Willem “verkenningstocht”, beginnen. Onder de brug door voorzichtig over de rijplaten en na 50 meter linksaf naar het grote parkeerterrein bij Bataviastad, het is hier altijd goed opletten, eerst de ¾ slagboom en vervolgens de oversteekplaatsen van de auto’s. Alles ging zoals het hoort te gaan en zonder problemen zijn we via het fietspad langs Lelystad gereden, nergens oponthoud en zo tot aan het begin van de Runderweg, net voorbij het crematorium, daar zijn we gestopt en hebben we even staan kletsen. Vanaf dit punt is het de weg volgen tot aan het einde dan 50 meter links en vervolgens weer rechtsaf via de Wisentweg om in Dronten te komen. Het was allemaal verder “gesneden koek” en Willem zal de volgende keer niet aarzelen om deze route te nemen, hij weet het nu en is het met mij eens “simpeler kan het niet” Heen hebben we rustig gereden, gewoon een normaal strak tempo en terug ging het ongeveer hetzelfde, toen Willem op een bepaald moment nog wat meer gas gaf vond ik het wel goed, de hele dijk afracen ruim boven de 42 tot 44 km is mooi genoeg en als het nou een wedstrijd was, maar het was gewoon een ontspannen ritje en dat houden we zo, ik ben nou eenmaal geen racer. Na Enkhuizen scheiden onze wegen en is Willem via “De Streek” naar Zwaag gereden en ik ben via Enkhuizen en de dijk gegaan, richting Medemblik. In Enhuizen werd ik nog staande gehouden door een groepje toeristen die graag een foto wilden maken van de Quest en even later kwam ik nicht Ingrid nog tegen en weer later op de dijk kort voor de vuurtoren “De Ven” meende ik de hardloopster nicht Ellen te herkennen maar als je dan met ruim 40 km gaat passeren is het maar een flits. In Wervershoof bij Ben en Riet langs en na de koffie met appelgebak weer naar huis waar ik telefonisch werd ontboden voor bandenplakwerk aan de fiets van de oudste kleinzoon, Stef. Zo zie je maar een vrije dag kan toch nog behoorlijk druk worden.