Vandaag een "combi" rit

Hoe is deze woensdag verlopen, nou heel simpel, een stukje fietsen maar deze keer toch met een beetje andere benen als gewoonlijk. “Normaal” lig/zit ik in de fiets en dat deed ik vandaag ook maar na eerst een stukje liggen/zitten werd het vervolg rechtop, ja inderdaad de gewone rechtop fiets of zoals ik hem vaak noem de “huistuinenkeukenfiets”. We meenden vandaag een bezoek te brengen aan een schoonzus en zwager van mij die in de buurt verbleven n.l. in Wormer vanaf Tiny maar een kilometer of 15 denk ik, maar helaas ze moesten weg voor een andere afspraak dus ging het feest niet door. Dan maar even naar Oostzaan de bloemen en planten even verzorgen op een adres en dan meteen een klein rondje er achteraan. Dus eerst met de Quest naar Zuidoostbeemster en daar omkleden en vervolgens met die bewuste andere fiets op naar Oostzaan en verder. Ter plaatse nog even een paar foto’s gemaakt met mijn mobieltje en vervolgens een rondje door “Het Twiske” via deze route kwamen we door Den Ilp waar de bruiden van Anton Heyboer altijd nog profiteren van zijn “kunsten” het huis is zeer kleurrijk maar eigenlijk ook weer niet om aan te zien, een bont geval. Op de heenweg door de polder met winmolens en vervolgens over de Oostdijk met zijn overhangende bomen, elk moment zie je weet iets nieuws en het blijft mooi. De fietstocht door “Het Twiske” levert ook altijd prachtige beelden vooral als de lucht zulke variaties laat zien in de wolkenpatronen. Later toen we weer in de Zuidoost kwamen heb ik me omgekleed en ben weer richting het noorden gereden. Via wat omwegen kwam ik op Zwaagdijk bij Margriet, even kletsen en weer verder. Toen ik weer in Middenmeer was stond de teller voor vandaag op 91 km en daarnaast nog ruim 40 km met de “huistuinenkeukenfiets” een prachtige dag.

Welkom in het land van Dik Trom

Het weer is vandaag zoals ze het voorspeld hadden, minder zon kans op een bui en iets lagere temperaturen, ze hebben het allemaal goed gegokt. Voor morgen lijkt het weer warmer te worden, we zullen wel zien want ook vandaag met wat lagere temperaturen is het prima fietsweer. De tuin achter was vanmorgen eerst aan de beurt en met een beetje positieve instelling is het zo gepiept en ben ik klaar voor een herstelrondje. Gisteren had ik een glutenvrij brood voor Tiny gebakken en vanmorgen leek me het wel verstandig om dat even weg te brengen, dus op naar Zuidoostbeemster. De wind is pittig vind ik maar als je er rekening mee kan houden, zoals nu, dan valt het wel mee. Als ik in de “Zuidoost” ben gaat het geheel netjes gesneden weer in de vriezer en kan ze voorlopig weer even vooruit. Ik vervolg mijn weg richting Kwadijk en zie dat er nog heel veel paarden lopen, sierlijke beesten maar verder heb ik er niets mee, anders als mijn dochter en kleindochter.In Edam rij ik nu aan de zuidkant en draai zo richting Volendam, het was volgens mij nog nooit zo druk op de dijk. Stapvoets en uitkijken dat er niet iemand bij toeval op de Quest gaat zitten kom ik weer op de vrije baan waar het weer lekker gaat. Ik had het plan om in Volendam een bakkie kibbeling te nemen maar het stond zo vol bij de viskramen dat ik maar ben doorgereden. Verder langs de dijk naar het noorden tot ik een opvallend “verkeersbod” zag staan, het was me niet eerder opgevallen maar sinds een paar weken schijnt  het zo te zijn, “Welkom in het land van Dik Trom” staat netjes onder het plaatsnaambordje van Etersheim, een klein gehucht wat nu nog “beroemd” gaat worden. Dan ook maar even linksaf om het vroegere schooltje waarvan de hoofdonderwijzer in die tijd Dik Trom het daglicht heeft doen zien. C.Joh.Kieviet was die hoofdonderwijzer en de schrijver van de jongensboeken die menigeen zich zal herinneren. Toen ik net zover was om een foto te maken kwam er iemmand op de racefiets van de andere kant en reed mij in eerste instantie voorbij maar het “Hoi Pé” maakte mij ook wakker en zie daar stond zwager Frans op terugreis van zijn werk. Even wat nieuws uitwisselen en vervolgens op naar huis, Frans naar Zwaag en ik naar Middenmeer waar net 102 km het eindresultaat werd voor vandaag.

Bos en Duin

 

En weer is het een nieuwe “werkweek” de zon schijnt en ik heb voornemens om de week goed te beginnen, eerst een paar klusjes in de tuin afwerken. De heg voor het huis moet nodig gesnoeid worden en het bolstruikje ernaast moet zeker ook op zeer korte termijn naar de “kapper” dus meteen maar na het ontbijt aan de slag. Om iets over half 8 ratelt de elektrische heggenschaar en zinder ogen knapt het op, links en rechts wat bijwerken en als ik zo’n anderhalf uur bezig ben geweest is alle leed geleden, de groene container is vol en de straat is weer schoon. Tijd voor koffie als alles is opgeruimd en bedenken hoe ik mijn armen kan ontspannen, die hebben het zwaar gehad, ze zijn niets meer gewent en dan een hele poos zo’n trillende heggenschaar in bedwang houden vraagt veel van ze. Maar goed, het is klaar en ik weet wat ik ga doen om me te ontspannen, een stukje fietsen. Na de koffie omkleden en alles in de “gele koets” laden, veel water, 4 sneetjes brood, telefoon, GPS, en portemonnee, het is ongeveer de standaard procedure. Ik wil vandaag een ritje maken door de duinen en bossen vanaf Schoorl naar Wijk aan Zee. Over de Schoorlsezeeweg gaat het heel rustig omdat het daar meteen flink omhoog gaat maar het leed is snel geleden en verder gaat het als de bekende trein, op en af linksom rechtsom en binnen de kortste keren ben ik in Bergen aan Zee. Ik zoek naar de afslag die me verder door de duinen zal brengen en stop even om een dagkaart aan te schaffen bij het toegangsbord. Er zijn wel meer fietsers als andere keren maar dat zal te maken hebben met de vakantieperiode. Weinig Schotshooglanders maar wel een heel aantal wilde paardjes die op afstand zijn te zien bij een waterpoel. Als ik bij Egmond-binnen denk op te steken voor koffie met appelgebak blijkt dat de plaats waar ik heen wilde vandaag de poort gesloten heeft, niets aan te doen gewoon verder gaan. En ik ging verder via Egmond-Binnen enz.  steeds verder naar het zuiden en zie daar zijn ze toch nog de Schotsehooglanders op een kort stukje liggen er wel een stuk of 8 zo te zien. Ik begin het gerammel en getril over al die klinkerpaden wel langzaam aan zat te worden en ben blij dat ik in de buurt van Beverwijk weer op het asfalt kom dat gaat een heel stuk prettiger. Ik was eerst van plan om over te steken met de pont bij IJmuiden en dan op het fietspad aan de zuidkant van het Noordzeekanaal richting het pont Buitenhuis te gaan maar het leek me ook wel leuk om aan de noordkant  de weg te verkennen, nooit meer doen, ik heb heel snel geleerd nergens kon ik echt doorrijden en de volgende keer weet ik wat ik moet. Op de heenweg was er maar één omleiding naar de andere kant van de weg maar in en om Beverwijk bleef ik wenden en keren. Toch kon ik later langs de dijken van de polder en langs de molens weer veel van mijn “verloren” tijd inhalen en dat bracht me na 131 km weer in veilige haven.

Alles bijhouden in "bikeplanner"

Ik las zojuist een stukje op de blog van Quemo over Strava, niet zo lovend omdat er nogal wat beperkingen in zitten om alles voor jezelf op een rijtje te krijgen. Ik denk dat ik de oplossing heb, niet van mijzelf maar van iemand die ik tijdens de vakantie heb ontmoet, Henk Godschalk. Die vertelde mij over de blog van iemand, een Limburger die in Frankrijk woont, deze man een software ontwikkelaar heeft een super mooie blog gemaakt waarop echt alles is bij te houden, inloggen en een hele tijd zoeken en uitproberen wat bij jou past. Of het nu hardlopen is of zwemmen en elke soort fiets staat erbij maar daarnaast ook nog heel veel andere sporten en met de juiste GPS materialen is er nog veel meer mogelijk. Ik plaats er een paar foto’s bij van de weergave van mijn pagina’s om een heel simpele indruk te geven van al wat mogelijk is. Henk Verouden is de geestelijke vader achter www.bikeplanner.com gewoon uitzoeken hoe het werkt en je zal versteld staan.

Elly ook "gespot" zonder Quest of het blad Plus

Hoe kon het vandaag zo “mis” gaan, ik weet het niet maar ondanks dat mijn plannen niet zijn doorgegaan werd het toch een prachtig rondje. Toen ik van start ging scheen de zon en nam ik me voor om vandaag eens richting Oostvaardersplassen te gaan, een omgeving waar ik nog niet eerder ben geweest. Dus vol goede moed richting Enkhuizen en dan de dijk over, onderweg kwam ik wel verschillende mensen op de racefiets tegen maar niemand nam de moeite om achter mij aan te gaan waar ik wel een beetje op hoopte. Toen ik Lelystad naderde was er van de zon niets meer te bekennen en zag ik zelfs luchten die meer aan onweer deed denken. Het trok me niet meer zo erg om een vreemde richting te nemen, dan maar links en rechtsom richting Ketelbrug daar weet ik de weg en kan ik mooi doorkarren. En zo kwam ik na verloop van tijd in Oudemirdum, even bij de familie kijken, met Bianca is het echt foute boel, het definitieve antwoord moet nog komen maar daar ga ik het nu niet over hebben wie weet valt het straks toch nog een beetje mee. Onlangs hebben ze weer nieuwe “bewoners” aangeschaft voor de binnen/buitenkooi en het lijkt erop dat er al aardig is gewerkt aan vermeerdering. Fleur voelde er wel voor om even op de brug te gaan zitten boven de vijver dan kon opa wel een “knappe” foto maken en eerlijk is eerlijk ze staat er goed op. Thimo kwam op verzoek ook even langs en zo kwamen ze ook samen nog in beeld. Na het nodige vocht weer te hebben aangevuld ben ik verder gegaan en nu op naar het Noorden om via de Afsluitdijk weer in de polder te komen. Alles gaat als vanzelf en ik schiet lekker op, als ik bij Workum de sluis ben gepasseerd en de hekjes achter mij laat zie ik iemand voor mij rijden op een 2wielige ligfiets, het is een dame en ze komt me bekend voor, inderdaad het is Elly Boetekees-Harte uit Amstelveen. Hoe is het mogelijk ze liggen met de boot in de haven en Jules had geen zin om te fietsen maar Elly wel dus die reed op de “gewone” ligfiets omdat de Quest wat moeilijk aan boord te hijsen is. “Weet je wat ik mis als we met de boot weg zijn” zei Elly, “mijn Quest” inderdaad dat is voor mij heel goed te begrijpen. Elly staat in het blad “Plus” breeduit met de gele Quest maar kan ook op de M5 goed uit de voeten. We hebben heel even staan kletsen en ik werd meteen uitgenodigd om mee naar de boot te gaan maar met nog een heel stel kilometers voor me heb ik daarvoor bedankt, ik was nog niet thuis. Maar nadat ik mijn tocht vervolgde kwam ik toch weer op tijd in de polder en gaf de teller 205 km aan met geregeld zon op de thuisreis. Na Den Oever passeerden mij 4 wielrenners omdat ik was gestopt bij een kersenverkoopster, heerlijke rijpe kersen en toen ik ze later weer had ingehaald was er één zo “stom” om te proberen een Quest in te halen, leuk is dat je laat hem langzaam wat dichterbij komen en als het mooi genoeg is zet je even aan en toen ik 57 km op de teller zag verdween hij met een noodgang op de achtergrond, we blijven een beetje “kwajongen” da’s toch leuk.

Hoorn-Enkhuizen-Medemblik

Het feest is weer voorbij en alles gaat weer zo’n beetje zoals het meestal gaat, in huis even dit en dat doen en dan een rondje maken met de Quest. Het is al na de middag als ik denk dat het zo ver is, laat ik vandaag maar weer eens een keer het HEM-rondje maken en meteen kijken of de “vuurtoren” op de dijk bij Oosterleek nou echt geel is, of is die journalist een beetje “kleurendoof”. De zon komt er af en toe bijna door maar het blijft bij proberen en echt helder is het zeker niet er hangt een nevel boven het IJsselmeer en de zeilbootjes zijn lang niet helder in beeld te krijgen. Als ik het bewuste punt nader zie ik dat er bezoek zit op het “Oma Mia bankje”, ik stap uit en ga een foto maken vanaf de waterlijn, inderdaad weer van deze “toren”, er is in het dorp Oosterleek en diverse dorpen in de omgeving dusdanig aan de boom geschud dat Rijkswaterstaat en de gemeente weer op hun eerder besluit terug zijn komen om de tekst weer terug te plaatsen, t.z.t. zal het weer worden aangebracht.

OOSTERLEEK - "De zon zou ons niet kunnen schelen, lief, als zij niet onderging". Dat is het gedicht dat onder de verse laag verf is verdwenen die Rijkswaterstaat (RWS) onlangs in het kader van onderhoud aanbracht op de vuurtoren aan de dijk langs het Markermeer vlakbij Oosterleek. De tekst komt weer op de vuurtoren terug, zo is na de nodige actie vanuit dorp en omgeving besloten.

Als ik een foto heb gemaakt wordt er geroepen vanaf het bankje  “Wij mogen er ook wel op” en gevolgd door “Hoi Pé” en wie zit daar op het bankje Ron Dekker, één van de drie motorrijders die een rustpauze hebben ingelast op het “Oma Mia bankje” Ron geeft de voorkeur aan de motor boven zijn “Gouden Koets” zoals zijn Quest is gedoopt. Ik heb mijn weg weer vervolgd richting Enkhuizen en langs de buitenkant weer naar de dijk richting Andijk en zo door naar Medemblik, in Onderdijk passeer ik mijn overburen die beiden met de E-bike wat erg ver van huis zijn naar mijn idee maar dat hoor ik t.z.t. wel weer. Door Medemblik op naar de polder en dan richting Middenmeer wat op de teller net 91 km opleverde.

Verkoeling met warm weer, ga een rondje fietsen.

Wat doe je met dit warme weer, gewoon even een stukje in de Quest voor afkoeling, heerlijk die rijwind over je hele body en helemaal geen last van de warmte. Ik was al redelijk op tijd vertrokken omdat ik naar Oudemirdum wilde, Siebo en Bianca waren met de kinderen eerder van vakantie terug gekomen omdat Bianca niet in orde is, ze zijn vertrokken toen het al niet klopte met de gezondheid en toen met het idee, het kwam vanzelf dus het gaat ook wel weer. Maar dat laatste laat wat erg lang op zich wachten. Het was op de heenreis iets van sluierbewolking toen ik op de Afsluitdijk reed maar dat paste me wel en toen ik er bijna was bleek het toch weer helemaal helder. Aangekomen in Oudemirdum gingen ze net het Huningspaed in en kwam ik uit tegenovergestelde richting dus bijna gelijk op het adres. Ze kwamen net bij de dokter vandaan en dat bracht weinig nieuws, verstijfde spieren door de griep ????? ik wist niet dat zoiets mogelijk was en dat al een paar weken, vreemd maar we wachten verder maar af. Het was ergens een tegenvaller dat het geen naam heeft maar van de andere kant ben ik ook weer blij dat het niet een nekhernia is zoals ze zelf begon te vrezen, geduld brengt mogelijk weer een gezonde dochter. Na de nodige koffie met koek en frisdrank heb ik nog even een o-ring vervangen en kon ik de rit naar huis weer aanvangen. Toen ik weg zou gaan kwam Fleur nog even met een vriendje uitleggen hoe zo’n fiets nou in elkaar zat en dat haar opa heel naar Noord-Holland heen en weer reed met dat “ding”. Schoonzoon Siebo zorgde met zijn telefoon ook nog voor een paar foto’s die hij meteen heeft gemaild zodat ik ze erbij kon “plakken” op mijn blog. Om kwart over 1 was ik weer thuis en kon nog mooi even een paar boodschappen doen omdat er morgen een feestje is. Bij Wieringerwerf is het langs het fietspad alsof het gesneeuwd heeft, alles pluisjes van de wilgenbomen. En zo werd het voor vandaag weer 160 km.

Kiezen, Rolls Royce of een Quest

Op de dag dat de Alpe d’Huez een stukje Nederland wordt genoemd fiets ik mijn eigen rondje door Noord-Holland. Het weer is buitengewoon mooi, we beseffen opeens dat het ook hier warm kan zijn maar een rondje “Questen” geeft de nodige verkoeling. Het was een gewoon ritje vanaf Middenmeer een beetje voor de wind richting Alkmaar en vervolgens langs de Westdijk naar Oost en West-Graftdijk, het gaat allemaal heerlijk en onderweg ga ik nog even een boodschap doen en zie daar een enorme “dikke” auto staan een echte Rolls Royce, de kleur vind ik nou niet mijn smaak maar als ik de Quest ernaast zet staat het voor mij wel vast, als ik zou mogen kiezen nam ik gewoon die gele en nooit zo’n stuk ijzer met naam, gelukkig heb ik die gele al en is het niet nodig om te kiezen. Een zet mijn rondje voort en ga meteen nog even bij Tiny langs. Vanaf de “Zuidoost” naar Middenmeer is nog zo’n 40 km en die leg ik ook vandaag weer probleemloos af en ben na 105 km weer in Middenmeer. Onderweg langs een stukje IJsselmeerdijk is het behoorlijk veel drukker als andere dagen, veel toeristen en alle gelegenheid om monumenten op en langs de dijk te bekijken maar dan is het wel extra opletten.

En zo kwam ik DE Carin tegen

Weer een prachtige dag en wat doe je dan,  een klein rondje fietsen. Laten we nou niet direct discussiëren over klein want dan krijg ik toch geen gelijk, wat ik klein denk te noemen vinden anderen wat groot maar wat zou ’t als we allemaal maar gelukkig zijn. De trip ging vandaag eerst naar Ben en Riet in Wervershoof, Ben is afgelopen winter op de ijsbaan in Hoorn nogal erg hard onderuit gegaan en op zijn achterste geland wat, naar nu pas is uitgekomen, wat vervelende complicaties met zich mee heeft gebracht, zelf zo ernstig dat medisch ingrijpen noodzakelijk was en zo is hij afgelopen vrijdag onder het mes geweest en kan nu uiteraard nog steeds niet goed zitten, maar het komt allemaal weer goed zeggen de “geleerden”. Het “ziekenbezoek” ging uiteraard gepaard met koffie en koek en zo klets je zomaar een tijd in de ruimte en tikt de klok door. Na deze sociale beleving ben ik door gegaan naar Enkhuizen boven op de dijk en een heerlijk windje over het water gaf wat verkoeling. Na Enkhuizen vervolgen en richting Hoorn, onderweg nog even gestopt bij de “vuurtoren” op de dijk bij het “Oma Mia bankje”. Er is in de plaatselijke kranten nogal flink uitgehaald naar de beherende instanties die zomaar de schilder had ingeschakeld om “hun” toren in een afschuwelijke grijze pilaar om te toveren en zelfs de al jaren bestaande spreuken heeft overgeschilderd. Inderdaad de vorige uitvoering was heel wat beter voor het oog dan wat ze er nu van hebben gebakken. Verder richting Hoorn en nadat ik deze stad was gepasseerd leek het me verstandig om nog een klein stukje dijk te volgen en dan rechtsaf naar Beets te gaan. Maar ja toen ik een fietser voor mij zag rijden kon ik het niet laten om haar een tijdje gezelschap te houden. En nu komt het, speciaal voor Arnold, het was DE Carin van dat zacht gekookte eitje enz. Ik verwacht nu vast reactie uit die hoek. Ik ben dus een stukje met Carin meegereden, ze was op weg om haar echtgenoot Frans tegemoet te rijden die van zijn werk kwam en inderdaad na enkele kilometers was het stel bij elkaar, nog even wat bijkletsen en een plaatje schieten om vervolgens rechtsaf te gaan richting Oosthuizen met het voornemen om daar een heerlijke bak softijs te nemen. En dat zie je nou altijd als je er zo’n zin in hebt is de zaak gesloten, dus verder zonder softijs en richting Beets genomen waar ik na het ophaalbruggetje linksaf ben gegaan richting Avenhorn en zo via Spanbroek en Hoogwoud naar Middenmeer waar ik vandaag op 109 km ben gestrand.

Wat is het leven mooi in de zon

Zomer in Zeeland is/was  een heel leuk liedje maar vandaag hebben we zomer in heel Nederland en dat zegt alles. De hele dag zon en weinig wind, wat wil je nog meer. Mijn ritje van vandaag had een doel, komt zelden voor maar nu was het een keer raak. Eerst even naar Zuidoostbeemster en dan door naar Oostzaan nog heel even bij familie langs en kijken hoe Boris oefent voor de komende tijd. Het deed me goed daar even aan te gaan en na de koffie weer verder, ja wat is verder als je al 55 km van huis bent. Ik had besloten om maar richting Amsterdam te gaan en dan afbuigen naar de dijk langs het Markermeer en later IJsselmeer. Het gaat allemaal zonder problemen en samen met de GPS en de fietsbordjes kom ik al snel in achtereenvolgens Zunderdorp, Ransdorp, Durgerdam en UItdam, heerlijk fietsen, alleen jammer dat ze net bezig zijn om hier en daar wat teer op de weg te gieten en daar split overheen te gooien, niet echt mijn lievelings traject maar ik rij er nu eenmaal en zal toch verder moeten. Als ik bij de splitsing kom lijkt het me ook nog wel leuk om even over Marken te gaan en aan het eind bij “Het Paard” de afslag te nemen en linksom terug te rijden. Onderweg bedacht ik dat ik liever niet tussen al die toeristen langs de haven wil en neem de eerste de beste afslag om binnendoor en zo om de drukte heen te gaan, geweldig , probleemloos  snor ik weer over de dijk richting Monnickendam en zit al snel op min of meer bekend terrein. Bij de afslag rechts aanhouden en via Katwoude naar Volendam, daar ontkom ik er niet aan om tussen de vele buitenlanders door mijn weg te vervolgen, die paar honderd meter moet dan maar en geeft geen problemen. Als ik in Edam kom moet ik via de ophaalbrug om mijn weg te kunnen vervolgen richting het noorden, bij Scharwoude verlaat ik de dijk en ga via mijn vaste route door Berkhout en Bobeldijk verder. Na Bobeldijk neem ik een stukje van het Keern wat mij richting Zwaagdijk en Wognum brengt ik ben n.l. nieuwsgierig hoe ver men is met de rotonde naast het viaduct op de kruising naar Nibbixwoud en Wognum. Het schiet al aardig op en het zal een hele verbetering zijn als dit klaar is. Het laatste stukje naar Middenmeer is zo “gepiept” en als hij weer binnen staat geeft de teller 155 km aan.