Daag het noodlot niet uit.

Vandaag een rustdag, nou ja rustdag, vanmorgen al flink mijn best gedaan met ramenlappen en de gordijnen wassen, ja ook dat doet ie. Maar de “hoofdoorzaak” van deze vrije-dag is veroorzaakt door mijn oudste zus en zwager, die zijn vandaag 50 jaar geleden in het huwelijksbootje gestapt dus een feestje. Omdat ik vooraf wat ruim in de tijd zit bekijk ik mijn Quest nog eens met kritisch oog en dan vooral de ketting, hoelang kan dit nog goed gaan, ik weet het niet en wil het eigenlijk ook niet uit proberen. Met de racefiets was het zo ongeveer standaard om ketting en tandwielen te vervangen na zo’n 10.000 km en bij de Quest duurt dat meestal wat langer maar ik zit nu al op ruim 64.000 km om precies te zijn 64.373 km en het loopt allemaal nog uit de kunst, geen kraakjes geen overspringen en steeds geruisloos, maar maar ….. ja wat. Zou hij op een bepaald moment kunnen breken door onzichtbare slijtage van de schakels, ik denk dat ik binnenkort toch maar een keertje op en neer ga naar Dronten, net zo’n boodschappenritje, om één en ander te laten vervangen, je moet het noodlot niet uitdagen zegt men.

Binnendoor en buitenom

Weer een heerlijk ontspannen ritje gemaakt en dan is het volgende, welke kant ga je vandaag op. Afgelopen weekend hoorde ik nog een heel simpele verklaring waarom er zo veel sportlieden “gek” zijn van een anti-“sportfanaat”. Wie gaat er nou een rondje fietsen, eerst weggaan en dan na kilometers weer op het zelfde punt uit te komen, blijf dan gewoon thuis dan ben je net zo ver. Ander voorbeeld, een voetballer, rennen achter een bal aan en als ze hem dan hebben trappen ze hem weer weg, stop dan toch met lopen, en zo kan je nog heel  veel meer bedenken, maar ik heb weer genoten vandaag. Van huis naar Westwoud omdat ik al een hele poos niet bij mijn oudste zwager en schoonzus was geweest, Arie wordt in september 84 jaar en doet nog altijd mee in de levensgemeenschap en schoonzus Githa volgt hem op enkele jaren. Als de koffie naar binnen is gewerkt ga ik verder richting Enkhuizen om bij Broekerhaven de dijk op te zoeken en die volg ik om daar de eerste foto te maken, het is nog een beetje een bleek zonnetje en het is afwachten hoelang het nog droog zal blijven. Ik passeer even later het stukje buitendijks land waar alle jaren een soort “Pinkpop” in dit geval “Dijkpop” wordt georganiseerd maar helaas, op last van de overheid met zijn wetgeving mag het niet meer want het is niet vlot bereikbaar voor de hulpinstanties als er iets mis zou gaan. Weer verder lijkt de zon er af en toe bij te komen en het rondje wordt steeds een ietsje verlengd. Als ik het gehucht Warder ben gepasseerd neem ik de laatste afslag en ga via een klein stukje van deze “nederzetting” linksaf naar Middelie. Ik fiets hier door een grasland gebied dat veel voedsel heeft te bieden aan diverse weidevogels die dan ook rustig poseren voor een redelijk plaatje. Via wat dijken en kleine paadjes kom ik door Beets veel kleiner nog als Warder en de weg is ongeveer 2 Questen naast elkaar breed zoals op de foto is te zien. Later langs de Langereis zie ik de bloeiende waterlelies wat ook een  uitnodiging is om te stoppen. Thuis gekomen meteen even het grasmaaien omdat dat vanmorgen nog te nat was en nu net voor de regen er af kan, want droog zal het niet blijven, maar die 111 km vandaag is mooi meegenomen.

Op verjaars visite na 113 km

Vandaag is zwager Tom jarig dus dan ga ik op verjaarsvisite maar omdat het mooi weer is en hij de hele dag thuis is kan ik best met een ommetje erheen fietsen. En zo ging ik van start richting Medemblik en als je dan over de Koggerandweg Medemblik nadert heb je wel een leuke skyline, het vroegere stadhuis, twee kerken en de molen. Door Medemblik langs kasteel Radboud zie ik dat het in de haven een drukte van belang is, de “bruine” vloot is hier neergestreken denk ik. Buiten Medemblik langs de dijk is het een enorme drukke bedoening, de Spa regatta is in volle gang en er liggen daardoor tientallen bootjes en aanverwante artikelen maar ook campers, caravans en tentjes om te overnachten, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ik ga verder via de dijk naar Enkhuizen en als ik later richting Hoorn ga komt er een hele groep mensen aan op de racefiets, wegkapteins voorop en achteraan gewapend met een fluit om iedereen bij de pinken te houden. Als ik veel later door Hoorn via Beets over een smal weggetje enz. steeds meer richting Obdam ga is het nog steeds heerlijk zonnig weer, in Avenhorn komt me een oranje Quest tegemoet rijden van een onbekend iemand. En net voor Obdam komt er een ligfiets met zeil de hoek om dus meteen een foto maken en even een kort praatje met de bestuurder/berijder. Het fietst vaak lichter maar toen hij een keer 37 km reed zonder te trappen werd hij wel een beetje bang, het ging toen net hard genoeg vertelde hij. Bij Tom en Gerda volgt er na felicitaties koffie met gebak. Later een ander drankje en de nodige hapjes en zo ben ik weer netjes op verjaarsvisite geweest en heb meteen een leuk rondje gefietst van 113 km. 

Even heen en weer met een omweg

Gewoon weer een rondje uit de oude doos zou je dit kunnen noemen, even hier heen , even daar heen en je komt vanzelf weer thuis. Ik had vandaag een kleine opdracht, de zonnebril van Tiny even terug brengen en laat ze nou toevallig vandaag wat verder van huis zijn dus dan wordt het een paar kilometer meer. Op naar Oostzaan, maar omdat ik met de route naar Baarn in mijn GPS heb zitten klooien was die weg en nadat hij er weer in was gebracht besloot ik om meteen maar weer even te gaan proefrijden. Eerst stopte hij geregeld na Kwadijk en nu ging het goed en toen ik bij Edam was vond ik het wel mooi genoeg want ik moet naar Oostzaan en dan moet ik wel ergens afslaan in de goede richting. Mijn eerste kennismaking met een motorrijder was na het viaduct van Twisk naar Abbekerk, vermomd achter een zonnebril en onder een helm kon ik niet beoordelen wie het was maar uit de reactie kreeg ik het idee, hij kent mij, zou het Matthijs geweest zijn , ik weet het niet mogelijk hoor ik het t.z.t. Langs de A7 bij Benningbroek  werd met een heel koppel gewerkt om zoveel mogelijk pioenrozen te oogsten en het volgende moment dat ik weer het fototoestel in mijn handen nam was in “Het Twiske” ik dacht dat Nederland alleen maar zwart-bont vee had maar deze zijn behoorlijk van kleur verschoten. Aangekomen bij Tiny die in functie was als oppas-oma, was er meteen weer een heerlijk bakkie cappuccino . Na een broodje met de “club” te hebben gedaan zag ik wat mooie bloemen in de tuin en was Thomas, sinds 2x24 uur bezitter van zijn A- zwemdiploma, druk bezig met zijn vriendje oma’s vertrouwen in dat “papiertje” op de proef te stellen door nogal nonchalant  in een rubberboot te liggen. Alles ging goed en mijn vervolg was richting Middenmeer via wat omwegen o.a. de Zaanse schans enz. en richting Alkmaar. Onderweg nog even bij “Kippen-Dam” in Hoogwoud aan om wat kant en klaar gevogelte mee te nemen en zo kwam ik na 137 km weer heel en behouden thuis.

Oefen rondje of zoiets

Dinsdag en weer een kort verslagje van mijn bijna dagelijkse ritjes. In Onderdijk was de eerste korte stop, Dirk Steltenpool Pz. Ja inderdaad een zoon van ome Piet daarom Pz. Er is ook een andere Dirk Steltenpool maar die is van Jan, zodoende, maar deze Dirk had ik al een hele tijd niet meer gesproken dus dan sta je zo weer een tijdje te kletsen en komt ook de naam van zijn vroegere collega ter sprake  Piet Kunis. De rit naar Zwaagdijk gaat met een kleine omweg, even bij zus Margriet langs die in een periode is aangeland van bestraling enz. niet leuk maar ze blijft optimistisch. Op dat moment waren er ook nog twee andere zussen aanwezig dus gezellig “druk”. Van Zwaagdijk naar Zuidoostbeemster om bij Tiny even het gras wat korter te maken wat in een half uurtje ook weer was gepiept. En dan de verrassing, als Tiny thuis komt heeft ze een heerlijke zoute haring mee voor mij en dat van iemand die bijna standaard met een grote boog om een visboer heen gaat. Zou dat iets te maken hebben met echte liefde ? Zo rond 1 uur reed ik weer weg en ging over Middenbeemster om bij Cor en Truus aan te gaan omdat Cor vandaag of morgen uitslag krijgt van zijn laatste onderzoek, hopen dat het ook nu weer mee zal vallen, we wachten af. Vervolgens via De Rijp naar Schermerhorn  en dan afslaan bij de Obdammerdijk waar soms Tom en Gerda thuis zijn, nu niet dus. Het laatste stukje gaat dik voor de wind en als ik weer thuis ben geeft de dagteller 101 km aan en is het totaal ondertussen opgelopen boven de vier en zestig duizend kilometer n.l. 64.012 km en dat allemaal nog met de eerste ketting die nog steeds geruisloos loopt als je maar voldoende smeert. Onderweg maak je af en toe een foto zo kwam ik bij Margriet Aronskelken tegen en bij Tiny een kleurrijke hanger en de Fuut bleef rustig door “peddelen” toen ik inzoomde voor een foto en het fietspad langs de “Provincialeweg” vanaf Scharwoude blijft altijd mooi.

Volgende keer niet meer via Urk naar Lemmer

Opa van 73 moest poseren voor zijn kleindochter

Waar moet je beginnen zo’n dag als je alles tegelijk aan wilt pakken. Eerst maar eens bandenpompen en de ketting wat smeren. Eigenlijk ben ik nu al klaar voor de laatste oefening, gewoon een ritje maken. Dus na het ontbijt meteen in sportkleding ombouwen en dan aan de bak. Omdat het mooi weer is ga ik maar over Enkhuizen en Lelystad naar Oudemirdum en lekker rondje, goed voor de conditie hoop ik. Over het water schijn een heldere zon die het af en toe al aardig op temperatuur brengt, of het moeten de jaren zijn , het is warm. Het gaat allemaal heel voorspoedig en weldra rijd ik langs de serie windmolens, 28 in totaal en maak een sanitaire stop om meteen een overzicht foto te maken. Bij de Ketelbrug staat weer eens een vogelteller, ik heb hem gevraagd of dit beroepsmatig was of dat het vanuit een hobby opgang was gekomen, het laatste, het is zijn hobby. Onder de brug door aan de andere kant en op naar Urk, dat leek me veiliger met het oog op hoog bermgras en dan langs die uit/inritten bij de boerderijen. Maar dit was ook niet ideaal, enorme hoeveelheden schapenstront tot aan Urk door Urk even een foto maken bij het gedenkteken van alle mensen die op zee gebleven zijn en dan weer verder, weer obstakels, 7 waterdoorlaat plaatsen, hier wordt water uit het IJsselmeer gepompt om de gewassen in de NOP te beregenen maar op het fietspad is het een ellende. Deze “hobbels” worden afgewisseld met weer enorme schapensporen als je begrijpt wat ik bedoel. En dan de laatste 10 km 10tallen balen van geperst gras wat op het fietspad is gedeponeerd en waar ik soms links en de andere keer recht langs kon, maar allemaal net aan. Daarbij gras op de baan en niet lekker door kunnen rijden. Rob Kaag maakte gisteren een foto van het dorp waar ik naar toe ging ook het naastgelegen Nijemirdum doet mee en met de samenvoeging van gemeentenen er is een nieuwe naam ontstaan gemeente “De Friese Meren” helaas is er nu nog weer een nieuwe discussie ontstaan want het moet volgens sommigen in het Fries onder de plaatsnaam komen, dus “Fryske Marren” zo blijf je lekker bezig. Bij Bianca kwaken de kikkers in de vijver en als Fleur thuis komt uit school krijg ik het verzoek om samen met de Quest als fotomodel te dienen, alles lukt vandaag en Fleur stuur wel een foto via What’s  app. Het vakantiehuis wordt steeds luxer en onderweg knip ik nog wat vanuit de Quest die me weer veilig thuis brengt na 204 heerlijke kilometers.

De rondingen in het leven fascineren

Het is vandaag alweer de 15^e van deze maand, de tijd vliegt zegt men wel eens en ik denk dat ze dan gelijk hebben .Misschien zit het in de leeftijd maar af en toe heb ik het idee dat er uren worden overgeslagen, je bent oud voor je het weet. Maar goed de Quest is vandaag weer echt van stal geweest het werd een “zomaar rondje” van uiteindelijk 104 km, en wat voor kilometers, alles binnendoor en nergens langs de kust, van Middenmeer naar de Alkmaarseweg  dan door Aartswoud en langs Hoogwoud en Opmeer richting Avenhorn en De Goorn, het zoeft erover nergens oponthoud en zomaar door kunnen karren. Als ik de afslag neem richting Schermerhorn passeer ik de nieuw aangelegde loopbruggen die speciaal voor de wandelaars zijn geplaatst en steeds raak ik weer verder van huis en als ik in Schermerhorn ben ga ik over de dijk naar Grootschermer en maak een paar foto’s bij de beeldentuin van Nic Jonk, die rondingen in het leven blijven toch fascineren, ook hier weer.  Noordeinde en Graft zijn de volgende dorpjes en hier bedenk ik dat ik wel richting West Graftdijk kan rijden dus rechtsom en weer het “gas” erop. Zo halverwege zie ik dat een goeie bekende van me in zijn tuin bezig is dus even stoppen en kort bijkletsen met Ferdi van Campen, ooit lid bij de coop. waar ik heb gewerkt en mederaadslid van de raad van elf, tjonge wat is dat allemaal al lang geleden. Ik vervolg mijn weg weer en steek over bij de N244 om vervolgens langs de Starnmeer richting Purmerend te fietsen, het gaat allemaal zo gemakkelijk. Ik besluit om even bij Tiny langs te gaan en later door naar Middenmeer en onderweg nog een zonnig plaatje van de Alkmaarseweg (parallelweg) waar normaal de landbouwvoertuigen rijden, wat is het weer een “feestdag” dat ik in een Quest rond kan toeren.