Quest - filmpje

Het is wat met omwegen en strubbelingen maar op zich redelijk gelukt, er zit een stukje in waar ik niet goed  heb opgelet en wat er uit had gemoeten maar al met al ben ik tevreden hoewel een volgende, als die ooit zal komen, veel en veel korter zal worden.
Als het goed is is het via Youtube te volgen.

https://www.youtube.com/watch?v=qQOE6eYC4c4

Ik weet ondertussen dat deze link op b.v. een Ipad niet beschikbaar is, de  oorzaak voor zover ik heb kunnen vinden, is dat er muziek is gebruikt die auteursrechtelijk is beschermd, helaas op de pc werkt het wel.

"Wat van ver komt is lekker"

Zo, ik ben weer thuis, niet dat dit het belangrijkste is vandaag maar ik wilde wel graag binnen zijn voordat het zou gaan regenen. Achteraf denk ik dat het allemaal wel mee zal vallen met de voorspelde regen. Het lag in de bedoeling om op z’n minst even naar zus Margriet te gaan waar ik al een paar weken niet was geweest, een klein ritje dat moet allemaal lukken voor 12 uur. Ik ga via Medemblik naar Onderdijk en Wervershoof, in Wervershoof kom ik een bord tegen dat de brug aan het eind van de SimonKoopmanstraat er uit ligt dus meteen rechtsaf naar de “Vok Koomenweg” om via de parallelweg naar Zwaagdijk te gaan. Als ik de hoek om ga zie ik een grote vrachtwagen staan op de hoek en kom er achter dat ook hier werkzaamheden zijn gestart. Er komt, zo hoor ik van één van de mannen, een tijdelijk noodfietspad omdat de Markerwaardweg opnieuw geasfalteerd gaat worden en de parallelweg dan druk zal worden met auto’s.  Ik vroeg later aan een andere man die met plastic bezig was of ze uit Brabant kwamen, “Nee, uit Limburg, uit Venlo”. . Ik sta versteld van het feit dat deze ploeg heel uit Limburg komt om dit noodfietspad aan te leggen, schijnbaar is het toch waar, “Wat van ver komt is lekker”. Bij Margriet is er koffie met koek en een opgewekte zus die alweer een heel klein beetje d’r haar terug begint te krijgen. Na de koffie vertrek ik weer en fiets nog even naar mijn jongste zus op Andijk maar daar is niemand thuis dus dan maar op naar de polder waar ik na precies 55 km weer alles onder dak heb.

Een klein stukje van vandaag

De "bezorg bakker"

Toen ik vannacht een paar keer wakker werd van de regen die op de ramen kletterde had ik echt het idee het wordt niks vandaag met de fiets. Maar niets is minder waar, het ging weer als vanouds, de zon, de wind en energie voor twee. Wel moet ik toegeven dat die wind net gek genoeg was vooral als je hem geregeld dwars op de fiets hebt, veel liever recht tegen de wind in, dan fietst het veel prettiger. Ik had gisteren een glutenvrij brood gebakken voor Tiny dus dan heb je een gegronde rede om daar vandaag even naar toe te fietsen, ik ben in dat opzicht nog van de oude stempel een bakker die aan huis bezorgt. Ik ga vandaag via de iets oostelijker route d.w.z. via Opmeer enz. en dan kom ik uit op het begin van de Beemster bij de Middenweg waar ze vorige keer een boerderij onderuit haalden. Toen had ik al het idee dat het “vierkant” zou blijven staan, inderdaad dat is het geval er wordt voorzichtig omheen gesloopt. Bij Tiny aangekomen volgen de vaste rituelen, koffie en later een broodje om vervolgens de weg weer naar Middenmeer op te zoeken. Bij Schardam wordt gewerkt aan een nieuw gemaal wat volgens de meneer die ik sprak aan het eind van 2015 klaar moet zijn. Ik ga weer verder en neem bij Wognum de afslag voor het viaduct naar het industrieterrein om even bij Gerard Vriend een familielid, die daar zijn bedrijf heeft, om te vragen hoe het met zijn vrouw Trudy gaat, de laatste berichten waren toch zorgelijk. Bij Gerard voor zijn uitdeuk en spuiterijbedrijf stond nog een “oude kever” die ongeveer net zolang was als de Quest, hij was al wat geschuurd maar moest nog wel verder behandeld worden. Dan weer het laatste stukje via Benningbroek op naar “De Meer” waar de teller bij thuiskomst 85 km had genoteerd, alles zonder één spat regen waar ik eerst zo bang voor was.

Weer een "oefen-ritje"

Laten we het vandaag maar gewoon een oefen rondje noemen, een langere rit zoals op en neer naar Oudemirdum, daar is het weer eigenlijk nog niet helemaal geschikt voor, hoewel, het was weer mooi vandaag en het enige wat niet mee werkte was ikzelf. Ik had gewoon wat eerder het idee moeten laten “rijpen” dan was ik meteen van start gegaan maar nu bedacht ik eerst een hele hoop ander dingen en dan is het snel “te laat” voor een ritje op en neer. Het zal er binnenkort gerust wel weer van komen en dan liefst “onderlangs” via Lelystad en de Ketelbrug en “bovenlangs” terug. Onderweg ging het lang heel goed maar op een bepaald moment heb ik toch weer even wat minder nette vocabulaire naar buiten gegooid omdat een automobilist me als een soort “straatvuil” versleet en me afsneed  bij een afslag waarbij hij het fietspad overstak en door volop in de remmen te gaan bleef ik zonder schade. Maar al doende leert men, het is niet voor het eerst dat zoiets voorkomt. Vanaf dat moment besloot ik om de camera in te schakelen om een volgende “grap” vast te kunnen leggen. En inderdaad de eerst volgende oversteek bij Benningbroek ging het ook maar net goed, deze bestuurder remde hard af om mij voorrang te verlenen, zoals daar is aangegeven. En verder, ja verder was er nergens meer iets aan de hand en draaide ik mijn vaste rondje via Scharwoude naar Hoorn en dan buiten langs naar de dijk om via deze weg richting Enkhuizen en Medemblik aan te doen waarna de laatste 10 km naar Middenmeer me bijna blindelings weer thuis brengen na 89 km. Op de dijk langs het IJsselmeer is in de bocht bij Wijdenes een heel klein strandje en waarom heb ik daar een paar foto's gemaakt, nou heel simpel laatst vertelde een zwager van me, "Als ik kom te overlijden heb ik al tegen mijn jongens gezegd dat daar mijn as moet worden uitgestrooid", 't is maar wat je voorkeur heeft..Allemaal weer heerlijke kilometers die weer het gevoel geven alsof ik weer minstens 20 jaar jonger ben geworden.

Cultuurweg Middenmeer

Koud dus een beperkte afstand.

• Het was koud vanmorgen, nee ik was niet zo vroeg als al die “diehards” die  ’s morgens naar hun werk gaan met een Quest of soort gelijk vervoersmiddel . het was al rond 10 uur half 11. Het “beddengoed” hing aan de lijn en het leek voor vandaag wel weer mooi genoeg om een klein stukje ontspanning in te voegen in de dagelijks “sleur”. Als eerste naar Wervershoof, hoe staat het erbij  met de chemo behandeling van Riet. Ik had vrij gekund want er was niemand thuis, dan even door naar Andijk misschien is Lia thuis, ook hier geen beweging achter de gordijnen. Het is nog steeds behoorlijk fris en ik besluit mijn rondje niet te ver uit te rekken over de Westfriese wegen. Omdat ik nu toch in Wervershoof zit kan ik nog wel even bij Aad en Ans langs gaan en inderdaad daar was leven achter de deur dus koffie en kletsen. Ondanks de lage temperaturen zweet ik altijd en als ik op de wind kom voel ik, dat ik het ook nu niet droog heb gehouden, oppassen. Ik ga via het Egboetswater weer richting Middenmeer en heb de action camera aan staan, het leuke “speeltje” maar desondanks gebruik ik mijn gewone fototoestel nog volop en zie dat de sneeuwklokjes overal bloeien en dat er nog ganzen genoeg zijn. Als ik onder de weg door weer via het fietspad naar de parallelweg fiets kom ik bij de eens zo fatale bocht waar nu de sloot wordt uitgebaggerd. Als ik er nu in zou belanden kon het wel eens noodlottig dieper zijn geworden, maar niet aan denken, gewoon uitkijken. Als alles weer op zijn plaats staat geeft de teller voor vandaag  50 km aan en ben ik nog slechts 8 km van de 74.000 km verwijderd met deze Quest..

De conditie gaat vooruit.

Ik ben weer thuis en heb het idee dat de conditie elke dag weer een ietsje beter wordt. Een paar dagen niet fietsen is goed merkbaar, de conditie, voor zover die er was, vliegt dan achteruit heb ik vaak horen zeggen en het is inderdaad zo. Maar nu gaat het steeds weer een stapje beter of sneller net hoe je dat uit wil leggen. Een ritje Oostzaan moet er voor vandaag wel in zitten dacht ik vanmorgen, geen mist of ander ongerief dus zo rond kwart over 10 van start. Het was nog niet direct warm, 2,6 gr.C. dat is echt te kort om het warm te noemen maar stevig doortrappen levert wel de nodige warmte die aangenaam overkomt. Aangekomen in Oostzaan eerst omkleden, wat nat is in een plasticzak, en de droge uitrusting weer aan en dan ben je meteen weer klaar voor een volgende rit. De “oppas-oma” verzorgt mij ook met koffie en later een broodje en we kletsen een tijdje over van alles en nog wat nadat de jongens hun bestemming hebben gevonden bij vriendjes of met hun eigen ipad zitten te spelen. Als ik na de thee weer opstap neem ik de andere kant van “Het Twiske” en maak zo een rondje met het idee dat alles voor de wind zal zijn. Helaas de wind was ondertussen behoorlijk gedraaid en zo had ik hem al gedeeltelijk schuin tegen. Na Purmerend neem ik Middenbeemster en dan zo richting Avenhorn, nog net in de Beemster zijn ze een boerderij aan het slopen, ik krijg het idee dat ze het “vierkant”, de basis van een stolp-boerderij laten staan. In de Wieringermeer vallen de “windmolens” op die netjes in een rijtje staan volop in de zon. Thuis gekomen geeft de teller van de fiets 110,56 km aan en de GPS 110,59 km dus kan ik gerust zeggen dat de kilometers wel kloppen.

\Wat is "de zin van onzin" ?

Daar gaan we weer, heerlijk een klein stukje fietsen en net als ik de verkeersovertreding heb gemaakt besluit ik, als ik weer terug kom, zal ik even een foto maken van "de zin van onzin”. Geen mens die dit snapt, begrijpelijk als je niet ter plaatse bekend bent. De gemeente Hollands Kroon heeft bedacht dat het wel een leuke afleiding / omleiding is als mensen met de auto de fiets of welk voertuig ook op dit punt links het aangegeven bord in acht nemen en omrijden of lopen met de kinderwagen als je naar de winkels aan de overkant moet, een verplichte rijrichting geldig voor bestuurders, dus ook die mevrouw met de kinderwagen. En op dit punt ga ik normaal gesproken rechtsaf richting het noorden, Slootdorp of  Schagen in ieder geval richting de ophaalbrug om het dorp in noordelijke richting te verlaten. Maar goed ik was dus vandaag fout en er zullen nog duizenden volgen. Ik had het plan om naar de Hondsbossche zeewering te fietsen om te zien hoever het daar is, wees gerust, de Hondsbossche is niet meer, je zou hooguit nog kunnen bedenken dat die dijk ooit hier gelegen heeft maar het is nu één en al zand. Wel lopen de nodige kijkers nog op de dijk maar verder is het over, ik ben doorgereden naar de andere kant en heb vastgesteld dat Simon Gutker echt weg is alleen zijn “afdruk” is nog te zien dank zei een “dronken” shovelchauffeur is hij niet meer, hij is echt weg. Dan verder door de duinen naar Schoorl en dan zie je toch weer een hoop mooie plaatjes in de natuur, helaas geen Wagyu runderen  te zien. Volgens eigenaar Chris Boomsma hebben de dieren te kort voer in dit perceel en is het aantal terug gebracht. In Schoorl bloeien de krokussen alweer volop en het voorjaar laat zich weer gelden. De rit verloopt voorspoedig en brengt me na 77 km weer in Middenmeer waar ik dus eerst nog een foto moet maken van dat speciaal geplaatste bord, laten we het meteen maar die vaste naam geven  "de zin van onzin”.

Alles werkt nog.

Beeld van de Sony HDR-AS20

Voor het eerst na een dag of wat gedwongen stop, vanwege een beetje “snotterig” te zijn geweest, heb ik voor mezelf vastgesteld dat het nog redelijk gaat. Vanmorgen eerst wat zitten spelen met de nieuwe aankoop en een proeffilmpje gemaakt en vanmiddag een klein rondje vanwege het uitzonderlijk mooie weer. Helaas lang niet helder maar zonnig en windstil is ook wat waard. Ik had de Sony action camera met de speciaal aangeschafte zuignap op de fiets geplaatst en met een tyrap “verzegeld” voor het geval hij onderweg voortijdig af zou haken wat absoluut niet de bedoeling is. Het apparaat in werking gezet en vastgesteld dat over de klinkerweg in ’t dorp het beeld straks wel wat extra zal trillen, het viel achteraf mee maar ik ga toch bekijken hou ik één en ander wat stabieler kan maken. Het vervolg van de rit is simpel en kort, eerst naar Twisk om bij Matthijs te kijken, ik had begrepen dat hij zelfstandig ondernemer was geworden, maar gelukkig hij heeft nog zijn vaste baan en zo vertelde zijn vrouw hij is nu in Heerhugowaard. Dus van Twisk via wat omwegen naar het Egboetswater en later bij zwager Aad even een praatje maken in Wervershoof. Dan weer op huis af en zo was ik na 42 km weer thuis en zal proberen of ik nog iets van de video kan maken en anders komt dat t.z.t. nog wel een keer.

Even een proefritje met actioncam.

Nog even geduld al is dat moeilijk

Voor de poetsbeurt

Na het poetsen

Dan maar weer in de garage

Heerlijke afstand 73.712 km

Het was even stil, en het is nog stil, maar het begint weer ietsje te leven. Nee, ik ben nog niet op pad geweest maar de Quest is al  weer “gelucht”, hij komt niet uit zichzelf uit de garage dus ben ik alweer buiten geweest. Eerst even met een emmertje sop over z’n gele body in de veronderstelling dat hij niet schoon genoeg was en daarna de achterband weer vervangen voor zijn standaard kojak, vorst met gladde wegen moet nu maar echt over zijn, en dan met een speciaal doekje zijn gele body insmeren met “D2 Quick wax” wat overblijft is dan nog even uitpoetsen. Als ik dan binnenkort toch echt weer van start zal gaan kan het niet aan de fiets liggen als de eerst volgende rit tegen zal vallen. Voor mijzelf vastgesteld dat hij er na zo vele kilometers nog best “voor de kraam langs kan”. Na alle handelingen een paar foto’s gemaakt waarbij ik helaas, of gelukkig, geen verschil kan zien tussen voor en na het poetsen. Dan maar weer naar binnen met de “gele koets”.