Zeventig jaar en zes dagen geleden

Waarom weet ik niet maar vanmorgen had ik het gevoel dat ik Albert van Dijk weleens tegen zou kunnen komen als ik langs de dijk zou gaan. Helaas dat was niet het geval, maar als ik dan aan deze man denk gaan mijn gedachten ongemerkt toch naar de TV uitzending van een week geleden, dat ging over de onderwaterzetting van de Wieringermeer. Het was vorige week 70 jaar geleden dat dit plaats vond, verwoestend water over de jonge polder waardoor alles werd verwoest. Ik ben met de Quest bij het “gat van de dijk” zoals het hier wordt genoemd, gestopt en ben naar boven gelopen om voor het eerst foto’s te maken vanaf de andere kant. Ik moet eerlijk toegeven, toen ik daar zo in m’n eentje stond heb ik me terdege gerealiseerd dat er veel leed is ontstaan door die oorlog en als ik dan aan Albert denk stelt dit gat in de dijk eigenlijk niet zoveel meer voor. Op één van de foto’s is de fundering van de toenmalige boerderij van de familie Groeneboom nog goed te zien en doet nu dienst als rustplaats voor watervogels.  Ook de bocht in de dijk die om de twee gaten heen is aangelegd is kenmerkend voor deze daad die nooit zal worden vergeten. Een rustig meertje is alles wat over is gebleven met langs de weg het herkenbare monumentje met tekst over het gebeurde. Mijn ritje gaat verder via Medemblik even naar Wervershoof waar ik voor de zoveelste keer aan de vaste deur kom bij Ben en Riet, mogelijk naar het ziekenhuis voor de volgende chemokuur. Dan maar even naar Aad en Ans waar ik een bakkie doe en later van Aad hoor dat hij een stukje jeugdliefde heeft gekocht, een Vespa van 1966.Bij Onderdijk stikt het weer van de ganzen met pullen en later in de polder stop ik nog even bij een baan witte tulpen die beregend worden. Al met al een kort ritje maar wel weer best de moeite waard met z’n 64 km waarmee het totaal nu op 76.905 km is gekomen met deze fiets.

Meer dijken dan dorpen

Het ritje van vandaag in beeld, na omzetting en bewerking via MoviMaker gaat de kwaliteit helaas achteruit maar doordat ik de camera steviger op de fiets heb weten te bevestigen trilt het beeld minder.

https://www.youtube.com/watch?v=SFBGo29e8L4

Het viel me tegen vandaag

Ik denk dat ik me vergist heb aan het begin van de week, toen was ik van mening dat het de hele week “leuk” zo zijn m.b.t. het weer. Het was een afknapper vanmorgen, ja ik weet wel, de berichten wezen allemaal in deze richting maar ik ben en zon en warmte toe. Ik was van huis gegaan met de beste bedoeling maar het rondje werd niet lang. Eerst even naar Obdam maar omdat ik overal langs ga zonder aankondiging tref ik het vaak dat er niemand thuis is en dat was vanmorgen al niet veel beter. Onderweg zie je genoeg zwanen die aan gezinsuitbreiding werken middels wat eieren en een tijd stilzitten. Van Obdam mijn route verlegd naar de Zomerdijk om achter Spanbroek, Wadway en Wognum langs richting Nibbixwoud te gaan. De wind was nog pittig en dus via “Nibbik” richting Midwoud en dan verder door Oostwoud naar Opperdoes en zo weer op huis aan wat voor vandaag slechts 58 km is geworden.

Simpel 114 km fietsen

Vandaag weinig geluk, Ben en Riet zijn niet thuis en de wind is harder dan ik had verwacht. Niet dat dat nou zo erg is maar gisteren was het leuker. De eerste stop is bij het gemaal op de dijk tussen Medemblik en Onderdijk, de zon scheen zo heerlijk in het water en de weerspiegeling bracht me op het idee om dat meteen maar vast te leggen. Eerst dus naar Ben en Riet in Wervershoof, niemand aanwezig dan door naar zus Margriet op Zwaagdijk, ze heeft visite van een vroegere collega met zijn dochter en na de koffie ben ik meteen weer door gegaan, voor de verandering maar eens naar Zuidoostbeemster daar ben ik al een “tijd” niet geweest. Op de Oostdijk kan ik het niet laten, 3 wielrenners die kop over kop racen moeten er aan geloven, ik moet dan wel een tijdje 54 a 55 km rijden maar ze gaan eraan en da’s toch weer leuk. De tuin bij Tiny geeft al heel wat kleur te zien en dan moet ik wel even oefenen met de Canon. Later als ik weer vertrek ga ik via Middenbeemster en De Rijp, Graft en zo naar Schermerhorn. Dan via de dijk naar Avenhorn om daar de richting Hoorn en Zwaag te nemen. Ik had bedacht dat ik wel even naar Frans kon gaan op “ziekenbezoek” het valt gelukkig allemaal mee hoewel zijn racefiets wel flink in de kreukels ligt. Hij is gisteren aangereden door een tegemoet komende bus van Connection die keurig voorgesorteerd stond en wel de hem tegemoet komende auto’s liet passeren maar de wielrenner over het hoofd had gezien en dan is zo’n bus toch nog vrij hard, een hoofdwond en een zwaar gekneusde heup zijn naast zijn fiets de enige problemen en dat komt dus allemaal weer goed met de tijd. Het laatste stukje naar huis gaat vlot en dan zie ik in de polder een stuk bloeiende tulpen  en dat in het gebied waar eigenlijk alleen maar kassen moeten staan, het geeft wel een fris kleurtje tussen al dat glas. Deze rit stopt vandaag op 114 km met toch nog wel een koel temperatuurtje.

Zon, zee en een bijna zwoel windje

Wat weer een “superdag” en dat aan het begin van de week, je kan nu al wel stellen dat dit een prachtige week gaat worden. Na een aantal speciale klusjes te hebben gedaan o.a. een koplamp vervangen van de auto omdat ik gisteravond tot de ontdekking kwam dat er één was uitgevallen, de ramen boven en beneden “buitenom” lappen en meteen het houtwerk meenemen en toen was ik weer toe aan ontspanning. Omdat ik nog niet zo lang geleden met familie een ritje had gemaakt door de duinen en de bossen leek dit me een speciale gelegenheid om in die omgeving nog eens een rondje te maken, prachtig in één woord. Maar voor ik daar aankwam ben ik eerst nog even via Petten gegaan om te zien of de zaak al helemaal is afgewerkt m.b.t. de voormalige “Hondsbossche zeewering” want die is er niet meer. Er werden nog wel “stelconplaten” verwerkt door een vrachtwagen met een kraan erop maar verder leek het rustig op een aantal nieuwsgierigen na waar ik er ook één van was. Waar ik voorheen naar beneden ging om langs het water naar Camperduin/Hargen te fietsen ligt nu een nieuw “klimduin” waar al een vlag op wapperde en waar een aantal mensen bivakkeerde.. Via de parallelweg  ben ik naar Hargen gereden en op de plaats waar voorheen het standbeeld van “De Strandjutter”(Simon Gutter) stond kon ik nu rechtuit fietsen over een “stelconplatenweg”, bijna tot aan het nieuwe strand. Links een lagune die af en toe volloopt met zeewater en rechts de in aanbouw zijnde nieuwe strandtent, het is niet meer te herkennen, alles is anders. Het schijnt dat er nog een fietspad door de nieuwe duinen komt dus er is nog hoop voor de toekomst. Vervolgens door de duinen naar de afslag richting Bergen aan Zee waar voorheen een schelpenpad lag is nu een schitterende betonfietspad gerealiseerd en dat gaat als  een raket door dit buitengewone landschap. Toch blijft het opletten vooral als er éen twee drie een paar paarden met amazones de weg oversteken.  Eén ding is zeker het leven is niet allen mooi , het is prachtig , ik heb weer 88 km genoten.

Geen klapband en geen last van massale wielrenners langs de weg.

Begrijpelijk dat zo'n band wat vreemd begint te doen

Over geluk gesproken, iets wat ik vandaag zeer zeker had en wel in dubbel opzicht. Geheel tegen de normale gewoonten in heb ik vandaag een stukje gefietst, Tiny had een bridge-kroegentocht in Purmerend en om dan de hele dag stil af te wachten tot er iets spannends gebeurd, nee dan moet ik eerst mijn instelling veranderen en dat duurt volgens mij veel te lang. Dus meteen besluiten om de Quest van stal te halen en hem meteen maar uit te laten. Eerst nog bedenken welke kant ik op zal gaan en dan wordt dat richting Medemblik om daar tot de ontdekking  te komen dat de Ronde van Noord-Holland vandaag wordt verreden, het is alles wielrenners in Medemblik en ik besluit dan ook om bij Wervershoof niet langs de dijk naar Enkhuizen te gaan maar mijn route zoeken door de dorpen in West-Friesland. Als ik net voor Wervershoof de zoveelste groep inhaal zie ik dat ze rechtdoor gaan de Simon Koopmanstraat in, dus richting Andijk enz. is “wielrenner vrij” en zo nam ik de min of meer vaste rit langs de dijk . In Enkhuizen een heerlijke bak kibbeling en  dan weer verder, nergens wielrenners te zien, heerlijk wat ruim. Als ik op de dijk fiets voel ik dat er iets niet helemaal klopt, of het klopt juist wel maar dat mag niet. Stoppen en voelen langs de loopvlakken van de banden voor. Rechts is alles in orde maar links zit het “klopsysteem” een bult op de band, even omwisselen voor de reserve voordat ik een klapband krijg en zo kon ik weer verder. Mijn rondje gaat verder via Hoorn en later door naar Schardam om te kijken hoe de omleiding werkt bij de aanleg van het nieuwe gemaal en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Later neem ik de oversteek naar Beets en moet afremmen voor een “eend”, nee niet zo’n gewone maar een kleurig gespoten “Citroen” van een vroegere generatie kleine auto’s. Ik bedenk ondertussen dat ik wel via de ander kant van de ringvaart naar Avenhorn kan rijden en die beslissing was achteraf gezien zeer juist want op de andere kant reden stom toevallig tietallen wielrenners die de ronde van Noord-Holland reden. Met wat oversteken links en rechts kwam ik weer in “De Meer” en kon na 104 km de fiets weer veilig stallen. 

En toen was mijn Friese kleinzoon jarig

Veel later dan mijn gewoonte is komt er toch nog weer een korte “pennenvrucht”, ja ik ben vandaag wel op pad geweest, hier kon ik niet onderuit. Mijn Friese kleinzoon werd vandaag 14 jaar, Thimo gaat gestaag door zowel in jaren als in lengte, nog even dan is hij groter als zijn opa. Maar goed vanmorgen dus richting Oudemirdum, met een noodgang over de Afsluitdijk met de wind schuin van achter en dan wil het wel. In Friesland kreeg ik even het idee dat ik op Texel reed, het was één en al schaap met lammetjes langs de dijk dus dan toch maar even stoppen vooral als de lucht zo opvallend blauw kleurt. In Makkum weer even stoppen om een foto van het “bootje” te maken waar mijn schoonzoon geregeld in en aan “knutselt” bij “Feadship” oftewel de Vries Makkum. Net in het begin van Rijs passeer ik de geitenboer die net de stal schoonmaakt waardoor zijn beestjes naar buiten moesten. Als ik bij Bianca aankom zou die net nog even een paar boodschappen doen dus even geduld met de koffie. Als één en ander geregeld is bekijk ik het nieuwe vakantiehuis dat nu bijna gereed is voor de eerste gasten, tjonge wat is hier een werk verzet en het ziet er allemaal piekfijn uit. Thimo komt veel eerder uit school, een gewijzigd lesrooster en daarbij nog een les die uitviel en zo was hij thuis om iets over 12 al binnen met zijn eerste gast en later volgden er nog een paar. Fleur, “het paardenmeisje”, was ook op tijd en nadat die iets had gegeten stapte ze weer op om naar de paarden te gaan, zo vond ieder zijn weg. De overige visite zou in de loop van de middag en avond komen en rond half 3 ben ik weer in de fiets gestept en richting  N.H. gegaan, nu tegen de wind in maar 35 tot 38 km zat er nog met gemak in en zo kwam ik na 160 km weer op honk.