Gewoon nazomer of super herfst.

Zo, ik ben weer op de basis na een mooi rondje wat ik al zo vaak heb gereden, ’t HEM-rondje. Hoorn- Enkhuizen- Medemblik over de dijk langs het IJsselmeer en dan laat ik maar in het midden of het nu Markermeer of IJsselmeer zal heten, die dijk heeft niets aan het water veranderd daarom houd ik het maar gewoon op IJsselmeer. Vanmorgen was het behoorlijk mistig en gaf mij mooi de gelegenheid om in huis weer een keer als een “Miep Kraak” door de “tent” te gaan. Ondertussen een glutenvrij brood bakken en toen dat allemaal zijn gang ging ben ik me om gaan kleden om zo rond half 1 in een stralend zonnetje van huis te gaan. Het lijkt alle keren wel mooier langs de dijk en het gaat ongekend snel tot ik bij DE bocht kwam en aan zwager Frans dacht, ik zal het er toch een keertje met hem hierover hebben, hij kan beter een ander “plekkie” kiezen. In Enkhuizen volg ik de voor mij vaste route en maak weer de zoveelste foto van de Dromedaris en de pittoreske huisje er naast. Het fietspad boven op de dijk vanaf Enkhuizen tot een heel stuk in Andijk is nu klaar en is wat breder dan het oude en het fietst hier super snel. Als ik in Medemblik langs kasteel Radboud ga zie ik in de haven de Henry Dunant liggen en daardoor is meteen het antwoord gegeven op de vraag die ik mezelf stelde n.l. waar komen al de mensen één twee drie vandaan met al die rolstoelen, ze treffen net als ik prachtig weer voor een uitstapje. Als ik thuis kom staat de teller voor vandaag op 93 km en als ik het dan bij elkaar optel was het wel een “uitgestrekte” week, samen over 4 dagen 531 km en zo ontspannen en lekker gefietst, echt aan te bevelen.

Kort door de bochten

Door Het Twiske fietsen, snelheid is dan niet aan de orde, is een leuke rit door een natuurgebied voornamelijk tussen Oostzaan en Den Ilp .

https://youtu.be/n01XZKS4QQ4

Wat is normaal ?

Het zou eentonig kunnen worden, weer een stukje plezier verkondigen, maar het is wel zo. Eerst heel even in de tuin wat knippen en opruimen en dan bedenken dat ik wel even naar Oostzaan kan fietsen naar de oppas-oma. Het is droog en helaas geen zon maar de dag van gisteren heeft zoveel energie opgeleverd, daar moeten we een paar dagen extra op kunnen teren. Via Hoogwoud even langs Kippen-Dam en dan verder richting De Beemster en Purmerend, in De Beemster wordt hier en daar geploegd maar deze vond ik opvallend. Een ploegende trekker met een 5-schaar en op rupsbanden en als je dan kijkt naar het contragewicht, ver voor de motor en de plaats waar normaal de voorwielen zitten, dan is dat voor mij opvallend. Ik kwam in Oostzaan waar Tiny dus oppasdag had en ook Patricia was thuis die meteen voor koffie zorgde. Aan de fiets van Boris een kleinigheidje verhelpen en later samen met Boris een schoolopdracht uitvoeren, hij moest hier en daar wat opmeten, de tuin, de kamer en zijn slaapkamer opmeten, de omtrek en de oppervlakte, we waren leuk bezig met z’n tweeën. Toen ik weer huiswaarts ging ben ik via “’t Twiske” gegaan richting Purmerend. Bij de brug aan het begin van de Oostdijk lopen meestal wat ganzen en dat was nu ook het geval, afremmen, fotootje en weer verder. Het gerestaureerde gebouw op de achtergrond is net zo wit als de ganzen. Nog een “rukkie”  en ik ben weer thuis, het gaat super snel over de Oostdijk en alleen bij Wognum nog even een foto maken van een mooie spreuk langs de weg, dat is toch normaal, ook na deze 113 km.

Zorgboerderij "Stille Pieter"

Wat is het toch mooi langs de weg, dacht ik vandaag af en toe, helaas is dat niet overal zo. Ik heb nog nooit zoveel wegomleggingen enz. meegemaakt als de laatste dagen, overal zijn ze bezig er is schijnbaar een subsidiepot gevonden die voor het eind van het jaar nog leeg moet. Mijn ritje van vandaag ging eerst naar de “Zuidoost” om bij Tiny een bakkie te doen en dan op de terugrit langs Zwaagdijk bij zus Margriet langs. Het eerste is helemaal gelukt, koffie was er nog voordat ik me had omgekleed in een droge outfit en daarna smaakte het nog beter net als de lunch even later. Weer van start richting Zwaagdijk ben ik langs Volendam enz. gegaan het fietst altijd heerlijk rustig langs de dijk, op “De Dijk”  in Volendam was het wat drukker maar dat neem ik maar voor lief, daarna snort het er weer over. In Edam even over de twee bruggen en dan weer langs de dijk op naar “Stille Pieter” de zorgboerderij. Onopvallend staat de boerderij van de familie Schilder langs de dijk, nou ja onopvallend, de naam “Stille Pieter” geeft het wel aan maar stil is het er eigenlijk niet, er wordt in stilte gewerkt. Eén van onze kennissen is daar 2 dagen in de week ook bezig met van alles en nog wat en toen ik het erf opreed was Rein druk bezig met het tweede onderkomen voor één van de honden, er moest dakbedekking op worden geplakt en met brander en al werd dat geregeld. Prachtig werk en een verbluffend resultaat gezien het eerste hondenhok voor “Wendy” die op commando plaats nam in haar woning. Weer verder want anders kom ik niet op Zwaagdijk bij Margriet, op het laatste stuk voor Hoorn haalde ik nog de 2 meest sportieve familieleden in, Frans en Carin op weg naar huis in Zwaag. Omdat de Rijweg en de Boekert afgesloten zijn ga ik via Hoogkarspel maar ook daar moet ik weer omrijden om uiteindelijk op Zwaagdijk te komen voor een gesloten deur, Margriet is niet bij de werken. Dan maar meteen door naar huis en zo kwam ik toch nog weer op de basis na 119 km in een stralend zonnetje.

Even "onderlangs"

Wie geniet er nu niet van zulk geweldig herfstweer, ik wel en dat was meteen aanleiding om een stukje extra in te calculeren als ik even naar Oudemirdum fiets. Zo rond 8 uur ging ik van huis en ik meen dat het kwart voor 3 was toen ik weer binnen was in Middenmeer alleen was de teller toen 205 km verder en wat voor kilometers, gewoon een ontspanningsrondje. Ik had gekozen voor een rondje “onderlangs” zoals Bianca dat ooit heeft gedoopt, eerst naar Enkhuizen en dan is Lelystad het volgende wat ik moet zien te halen, het ging allemaal prima dan langs de dijk en de Flevocentrale waar ze op het IJsselmeer druk bezig zijn nog wat energie via een “zwaaipaal” te scoren, straks een grote kraan erbij en de ene helft op de andere plaatsen, een paar wieken erbij en draaien maar. Bij de Ketelbrug staan ook 8 stuks richting Urk, de eerste heeft al wieken en de anderen nog niet en dat geeft toch een vreemd beeld van de Ketelbrug zomaar een paar “staken” in de lucht. Later bij Emmeloord nog even stoppen om de entree even vast te leggen in herfstkleuren. Als ik na diverse omleidingen in Lemmer ben aangekomen in het Friese landbouwgebied kom ik achter een trekker met wagen te rijden die me geen ruimte bood om te passeren en dat bleef voor me rijden tot aan Oudemirdum. Bij Bianca even kletsen koffie en omdat ze om 1 uur op haar werk moest zijn ben ik weer vlot verder gegaan, met de gunstigste wind ging het richting N.H. waar ik met een gemiddelde van toch nog 31,6 km p/u thuis ben gekomen.

Vlotte "fietsweek" afsluiting

Nog even een toetje van de week, ik fietste vandaag via verschillende dijken en dorpen en kwam ook  langs de weg van Heerhugowaard richting Broek op Langedijk. Op dat stukje heb ik de camera aangezet en is te zien hoe de kruising nu is voor fietsers, een tunneltje en geen verkeerslichten meer.

https://www.youtube.com/watch?v=mZnQzwFncpU

Veel wegafzettingen vandaag.

Het viel achteraf toch nog weer erg mee, vanmorgen vroeg was alles nat en de lichte motregen van gisteravond viel nog gestaag. Ik besloot om thuis ook met de hogedrukreiniger aan de gang te gaan en na een paar uur was dat lang genoeg voelde ik aan mijn rug, dat blijft een zwakke plek. Er is dan één remedie, omkleden en een stukje fietsen. Het werd een rondje dat “stikte” van de wegomleggingen, obstakels, enz. enz. het leek wel of de wegenbouw een wederopstanding beleefde. Het erge hieraan is dat de kosten worden gedrukt door zo min mogelijk aan te geven dat er geen doorgang mogelijk is, ik liep het 3 keer op, terug en via een andere route weer verder. Maar ik zeg wel meer een kilometer meer of minder kan de pret niet drukken maar eerlijk is eerlijk op zo’n manier wordt het soms net iets te veel van het goede. Verder was er weinig nieuws onder de zon en kwam ik alweer snel op de basis met een paar foto’s van o.a. één van de drie molens in de Schermer en een prachtige baan rodekool en bij één van die afzettingen heb ik een tijdje gewacht en heb toen uit verveling de camera maar geprobeerd. Al met al slechts 95 km zonder één spatje regen en dat is dan weer iets positefs.

Heel iets anders.

In die tijd dat ik nog een “baan” had en leiding moest geven, heb ik ooit een bord gemaakt van zo’n 60x40 cm en had daar met keurige letters de volgende tekst op geschilderd “Als je niets te doen hebt, doe het dan niet hier” en dat is me door sommigen niet in dank afgenomen. Nou vandaag had ik wel wat te doen en dat zonder baan, ik had iemand beloofd dat ik de toegang, de brug en het bordes wel zou bewerken met de hogedrukreiniger, het was allemaal wat aan onderhoud toe, zwarte tegels mos op de brug met gevolg dat hij glad werd enz enz  En heel simpel, dan kom je niet aan fietsen toe en daarbij komt ook nog de regen die voor mij spelbreker zou zijn geweest. Vanavond nog even de verlichting na gelopen en vastgesteld dat de batterijtjes na ruim 83.000 km nog goed hun werk doen. Grootste oorzaak ik fiets eigenlijk nooit als er verlichting nodig is, dus ’s morgens vroeg of ’s avonds. Ze worden alleen gebruik voor rijverlichting overdag, remlichten en claxon. Voor morgen lijken de vooruitzichten weer iets gunstiger dus afwachten ……..

Lambertschaag

Zoals ik al aan heb gegeven, als alles mee zit dan volgt er nog een stukje video van de rit van vanmiddag. De gemiddelde snelheid is wel ongeveer juist maar die topsnelheid, neem die maar voor lief, ik doe altijd rustig aan, dat zit in de aard van het” beessie”

https://youtu.be/lUCRjUjNqvM

In de buurt blijven.

Niets is veranderlijker als het weer, zegt men weleens, ik denk dat dit helemaal klopt. Vanmorgen, omdat het toch licht regende was mijn eerste klusje even de rechter schokdemper demonteren en er een nieuwe bus in plaatsen dan is het hinderlijke gepiep vast wel over. Zo gezegd zo gedaan en na een klein half uurtje was dat verholpen en inderdaad hij was “doodstil” . Daarna even een paar boodschappen doen en vervolgens vaststellen dat het droog was, omkleden en gaan met die,  ….. ja ja inderdaad die banaan. Het stond toen al vast dat het maar kort zou zijn vandaag en dat werd het ook, uiteindelijk slechts 66 km gewoon kris kras door de omgeving, wel even bij zus Gerda om een bakkie maar verder geen “uitstapjes”. Het nieuwe fietspad langs de “Westfriese omringdijk” stelt echt helemaal niets voor, vanaf de kruising tot aan Winkel nog geen 2 km en dan is het over, ik ben omgekeerd en heb via de Langereis mijn weg vervolgd. Wel stonden er op de hoek een paar “zwartkijkers” die dan ook keurig poseerden voor de foto. In Oude-Niedorp viel de verkleuring van zomer naar herfsttooi wel erg op bij deze struik. Maar zodra ik buiten de bebouwde kom ben gaat het langs de rietschoot weer super snel. Tegen de tijd dat ik weer in de polder kom zie ik af en toe de zon doorkomen en stop nog even bij “Microsoft” het hoofdgebouw is naar schatting zo’n 120x120 meter en is ondertussen in gebruik maar er worden nog 5 bouwwerken uit de grond gestampt en de hele “vesting” is omgeven door slagbomen, hekwerken en bewaking, Bill Gates past goed op z’n “Toko” lijkt mij. Enkele kilometers voor Middenmeer gaat de teller naar nieuwe ronde getallen dus even klikken en het ligt vast. Zoon Gerard is niet thuis en als ik van de andere kant naar huis wil moet ik omrijden, op nog geen 100 meter van mijn onderkomen is de straat opgebroken, het schijnt met 2 a 3 weken weer in orde te zijn, we wachten af.

Als alles mee zit zet ik er straks nog een filmpje bij van 6 minuten door Lambertschaag.

Verjaarsvisite en een rondje toe.

De bedoeling voor vandaag was een klein rondje, eerst langs bij mijn oudste zus die vandaag weer een jaartje extra heeft mogen aantekenen, verjaardag noemen ze dat nog altijd meen ik, daarna even over Zwaag bij frans en Carin een verloopsnoertje brengen en dan weer naar huis. Bij Medemblik vroeg ik me af wat een zeiler nou met windstil weer op een mistig IJsselmeer moet zoeken, ook een verslaving denk ik. Maar zoals zo vaak het geval is, het liep weer wat uit de hand met mij en dan staan er later andere getallen op de teller. Dus eerst op verjaarsvisite, gezellig met een hapje en een drankje, nee geen alcohol in het verkeer, gewoon wat “fris”. Zo rond half 1 meen ik ben ik weer richting Zwaag gegaan en heb daar mijn boodschap afgegeven. Toen ik weer verder ging had ik nog enige twijfel, zal ik rechtsom gaan via Obdam enz. of ga ik linksom over de dijk, het is het laatste geworden dus Zwaag uitrijden richting Bobeldijk, Berkhout, Scharwoude en daar linksom langs de IJsselmeerdijk naar Hoorn. Het eerste wat opviel in alle sombere mistige beelden was  het kleurige bloemenperk bij de schouwburg “Het ParK” en ook het monumentje viel me daar op hoewel ik er al vaak langs was gereden. In Hoorn zag ik op het laatste moment ook nog een bekende staan, ze stond te bellen even op de claxon en meteen remmen, het was Jolanda die, zo vertelde ze, haar dochter Dana probeerde te bereiken, Dana woont “op stand” met uitzicht op het IJsselmeer, maar helaas ze was niet thuis. Ik ben weer verder gegaan via mijn vaste route door Hoorn om vervolgens de dijk te nemen richting Enkhuizen. Na enkele kilometers zag ik in mijn spiegeltjes een motorrijder aankomen die nogal lang achter me bleef rijden maar toch op een bepaald moment voorbij kwam en naast me bleef rijden, hij noemde zijn naam gelukkig want achter een motorhelm met vizier is iedereen min of meer gelijk, Frans Groot. We hadden elkaar al jaren niet meer gezien, ik denk dat ik Frans voor het laatst heb gezien toen hij nog als buschauffeur werkzaam was en dat is al meer als 20 jaar geleden vertelde hij. Er volgt dan al snel een verhaal over van alles en nog wat, hij heeft geregeld contact met mijn broer Ben en zwager Aad zodoende was hij van alles op de hoogte en wist daardoor ook dat ik in zo’n gele “banaan” reed. We hebben ieder onze weg weer vervolgd en na Enkhuizen heb ik een stuk het nieuwe fietspad kunnen nemen richting Andijk. Bij de vuurtoren “De Ven” moest ik weer via de weg omdat het werk aan het fietspad nog niet klaar was in die richting. Als ik thuis ben staat de teller voor vandaag op ruim 108 km die weer een heerlijk gevoel hebben gegeven.