Ontspannen toertje

Heerlijk wat weer een superdag, net een dag om heen en weer naar Oostzaan te fietsen, Tiny heeft oppasdag dus een heen en weertje zit er wel in. Ik neem de route over de westkant en ga later terug langs de dijk enz. In Zandwerven wordt stoer geploegd en de meeuwen vinden er schijnbaar genoeg voedsel om op te pikken. Als ik bijna Avenhorn uit ben passeert mij een meneer op een brommer die rechtsaf Het Hoog opgaat, even later hoor ik een schreeuw “Hé ome Pé” dus remmen en kijken wie dat is, het is Eric, de oudste zoon van mijn oudste broer die zijn activiteiten heeft bij de PTT. Even later ga ik weer verder via de Middenweg naar Middenbeemster en dan rechtdoor om langs het kanaal naar Purmerend te gaan dan via diverse weggetjes naar Oostzaan. Patricia is nog even thuis en moet straks weg voor een afspraak en Tiny heeft een momentje rust voor een bak koffie. Ik eet even later een broodje mee en ga vervolgens met een omweg langs de trieste molen van Het Twiske die nog steeds zonder wieken is, weer naar Middenmeer. Omdat er weinig wind is geeft dat ook weer de gelegenheid om aparte foto’s te maken waarbij de huizen enz. leuk in het water spiegelen. Als de fiets weer op rust staat geeft de teller 129 km aan een gezonde bezigheid en vaak denk ik dan aan, mijn vriend van langs de weg, Albert van Dijk, de overlevende van Buchenwald, die me alle keren op het hart drukt “Pé blijf in beweging da’s goed voor je”.

Binnendoor en buitenom

91 km

Na Middenmeer richting de fietstunnel onder de A7

Langs de Flevoweg

De ketelhuizen bij de kassen werken op volle toeren

Wijzenddijkje

Zware klei

Dinsdag 29 november 2016 en de wereld is vandaag een heel klein beetje wit door een redelijk nachtvorst, de kans om op pad te gaan is redelijk aanwezig. Eerst een paar boodschappen doen en dan koffie en vervolgens omkleden en gaan. Een ritje naar Wervershoof en Zwaagdijk en dan zie ik verder wel. Het is net buiten het dorp een min of meer witte wereld en dat heeft ook wel weer wat. De polder heeft tegenwoordig een heel ander beeld door de kassen en daar wordt flink gestookt om de tomaten en paprika’s uit de vorst te houden en de groei positief te beïnvloeden door de warmte. Ik fiets naar Aad en Ans  en was van plan om vervolgens naar zus Margriet te gaan maar die verschijnt ook op dit adres dus dat is twee vliegen in één klap. Na de koffie ga ik nog even naar Blokker, via het “Wijzenddijkje” , waar zus Ria niet thuis blijkt te zijn, meteen door om via Hoorn de dijk op te zoeken en dan  langs het IJsselmeer richting Enkhuizen en Medemblik. Langs de Oudelanderweg (tegenwoordig Nieuwlanderweg) zie ik dat er pas is geploegd en dat het een stukje enorm zware grond is. Thuis gekomen geeft de dagteller aan dat het deze keer 91 km is geweest.

Het nut van een video-filmpje in het verkeer

Ook in Friesland in dit geval in Hindelopen zijn automobilisten soms "linke" weggebruikers.                Nog even een heel kort filmpje van vanmiddag wat dankzij goed opletten en perfect werkende remmen goed is afgelopen. De chauffeur was zich van geen kwaad bewust in zulke gevallen is het prettig dat je iets hebt vastgelegd als het er op aan zou komen.                                                                Klik op onderstaande link en je ziet het,

https://youtu.be/QUnEq9NKOjQ

Middenmeer Oudemirdum en terug

En daar gaan we weer, vandaag een retourtje Middenmeer Oudemirdum, de berichten m.b.t. het weer zijn uitstekend dus het kan geen probleem zijn. De temperatuur is aan de lage kant maar ja wat wil je als het al bijna december is. Ik had voor het eerst een jas aan wat achteraf niet zo verstandig is geweest, nu was er een kledingstuk extra min of meer verzadigd met lichaamsvocht ook wel aangeduid met de naam zweet. De schuimkap gebruik ik eigenlijk alleen als het erg hard gaat regenen, een volgende keer toch maar overwegen wat verstandig is bij lagere temperaturen. De heenreis is alles tegen en met zijwind en het trapt zwaar, stoppen en de linker-voorband bijpompen scheelt al een heel stuk. Op de Afsluitdijk is het rustig maar wel mooi in het zonnetje en in Friesland stikt het werkelijk van de enorme velden met ganzen, op de foto staan er maar een paar maar als je alles op één foto zou kunnen krijgen zou het beeldvullend zijn, miljoenen stuks. Als ik later door de fietstunnel onder de Galamadammen door ga moet ik in de “afdaling” in de remmen want men is bezig met onderhoud dus voorzichtig er langs maar als ik verder weer uit het “dal” omhoog moet staat er nog zo’n obstakel en met de fiets in de grootste versnelling is het wel even schrikken en “kruipend” naar boven is het gevolg. Bij Bianca is er koffie enz. en we zetten alles weer even op een rijtje. Als ik na de koffie de terugweg begin ga ik linksom langs de kust richting Stavoren en Hindelopen je passeert dan dorpjes waar je normaal nooit komt evenals de Klokkenstoel op de begraafplaats bij Mirns en het kleine dorpje Molkwerum. Als ik bijna weer op de standaard route ben aangekomen passeer ik nog een soort “bannepaal” die gezien het jaartal wat wordt aangegeven al behoorlijk oud is, 1782. De rit gaat verder vlekkeloos en alleen op de Afsluitdijk stop ik nog een keer voor een foto, de zon precies achter Cornelis Lely geeft toch wel een apart beeld. Iets verder zie ik iemand hardlopen, het kan haast niet anders, het moet Jan Bouma zijn uit Middenmeer hij zwaait op grote afstand al en inderdaad even stoppen en een kort praatje om vervolgens het laatste stukje naar Middenmeer af te raffelen en thuis komen na 171 km met toch nog een gemiddelde van 30,4 km op de teller.

Via de Huygendijk van de Heerhugowaard

Ik noem het een rondje vlak bij huis, even op en neer naar de Heerhugowaard. Ik ben al heel lang niet bij Kees van Hattem geweest en vond het nu de gelegenheid om er even heen te gaan. Het gaat heen voor de wind en dat trapt wel zo licht als met zijwind en binnen de kortste keren sta ik op de Smaragd bij de familie voor de deur. Kees en Marian zijn allebei thuis en we zitten al snel aan een bakkie met de nodige verhalen over en weer. Als ik weer op stap besluit ik via het z.g. “Park van Luna” te gaan en leuk ommetje, veel water en een mooi fietspad. Ik sla nog even af naar het “Poldermuseum” dit gebouw roept altijd herinneringen op van jaren geleden toen ome Piet Brink hier nog woonde. Hij zei altijd als je wegging: “Koik uit met oversteken, d’r staat ‘r nag gienien van guster” echt het pure Westfriese dialect.  Ik volg de Huygendijk tot aan Rustenburg en “schiet” meteen de drie molens aan de overkant op de Noord-Schermerdijk. Het gaat allemaal weer voorspoedig en in de Wieringermeer ervaar ik de helderheid van het nieuwe windschermpje dat ik vanmorgen voor vertrek nog even heb geknipt, het is niet te zien zelfs niet op de foto die ik maakte vanachter het nieuwe schermpje. De dagteller heeft zijn best weer gedaan en stopte na 64,5 km om het totaal op 98.179 km te brengen.

Net aan van huis.

Heel kort een ritje van slechts 44 km, somber weer een beetje nevelig en geen “spatje” zon te bekennen, nee niet mijn weer. Ik zag wel dat de overheid, in dit geval de gemeente, het fietsverkeersbord bij het fietstunneltje alweer heeft vervangen, hebben de jeugdigen weer een kans. Als ik via het fietspad langs de Fleveoweg waarschuwingslichten zie knipperen vraag ik me af wat er aan de hand is maar als ik dichterbij kom is het duidelijk. De oogst van de zoete puntpaprika’s is achter de rug en de “groeibodem” kan weer worden opgeruimd. Een hoop “witte slangen” gaat met de shovel en een grijper in containers om afgevoerd te worden. Even afremmen en stoppen voor een paar foto’s. Ik ben in Wervershoof geweest en heb bij Ben en Riet een bakkie gedaan waarna ik met een kleine omweg weer richting Middenmeer ben gegaan. Op de terugweg zie ik wel dat men nog lang niet klaar is bij de kassen/warenhuizen en een paar kilometer verder ga ik via het fietstunneltje weer het dorp in en gaat alles weer in de ruststand voor vandaag.

"Het Paard" van Marken

Het was vandaag weer een dag met diverse ontmoetingen en dan denk ik soms weleens hoe kent “iedereen” me, af en toe zijn er van die momenten dat ik denk dat ik wat bijzonders ben maar wees gerust ik blijf gewoon. Gisteren gaf Johan van Dijk, de jongste zoon van mijn “Vriend van langs de weg” ( Albert van Dijk uit Kampen) aan, dat hij bezig was met het stukje dijk op Marken wat naar de vuurtoren “Het Paard van Marken ”loopt, en of ze me daar nog zouden zien. Ik heb gereageerd dat ik vandaag misschien wel even langs zou komen en zo ging ik vandaag die kant op. Bij de oversteek van Hoornsejaagweg bij “La Mere Ann” werd ik aangesproken door iemand die stond te wachten met zijn auto, “Zo op weg naar Purmerend” was zijn vraag “Jij bent toch Pé Koomen” Ik kon dit bevestigen maar gaf gelijk door dat de reis vandaag naar Marken ging, “Maar met wie heb ik het genoegen” “Met Jan Koopmans een broer van Rita” en toen was het me duidelijk, ik voel me zo’n beetje “de bonte hond” . Maar goed op naar Marken er staat een stevige wind en op de dijk vanaf Monnickendam is het met de wind op de zijkant goed opletten. Meteen linea recta naar “Het Paard” en inderdaad ze zijn druk bezig Johan samen met zijn maat Nolly als ik het goed heb verstaan. Het pad eerst vlakken en daarna de zijkanten aansluiten. Ik heb wat foto’s gemaakt van de mannen en ben toen weer richting huis gegaan alles langs de dijk. Een klein stukje over het wandel/fietspad en dan terug naar de snellere route. Er stond een bordje “Water niet betreden i.v.m. vogelgriep” en iets verder liepen twee mannen met grote schepnetten, stoppen en vragen wat er gaande was. Ze vangen vliegjes en hopen zo bepaalde vliegen te vangen die op uitwerpselen van ganzen zitten om misschien de oorzaak van de vogelgriep te achterhalen. In Monnickendam zit de monnik nog steeds op de brug en langs de Cultuurweg vlak bij huis is het laatste blad van de bomen. Het was weer een prettig ritje van uit en thuis 125 km en leuke ontmoetingen.

Mooi ritje over H.E.M.

Gisteren had ik me er bij neergelegd dat er vandaag niet gefietst zou kunnen worden maar niets is minder waar het ging weer als een “speer”. De berichten waren niet van dien aard dat het aantrekkelijk leek om een stukje weg te trappen dus bleef ik vanmorgen al iets langer in bed en kwam er pas om half 8 uit, normaal loop ik zo rond of voor 7 uur al te “trappelen”. Een rondje over de dijk langs het water zit er wel in had ik het idee, nee niet rondje over de 2 dijken, maar gewoon het H.E.M. rondje. Omkleden en starten leek me de kortste klap en zo reed ik om iets over 10 uur richting Hoorn. De eerste slechte ervaring deed ik op toen ik nog maar amper 1 km van huis was, na het fietstunneltje onder de A7 had de jeugd zich uitgeleefd op een verkeersbord, dom, laf en op weg om derderangs burger te worden. Langs de vaste route gaat het allemaal vlot tot ik iets voorbij Berkhout het gevoel kreeg dat de gang er uit raakte, mogelijk lek. Stoppen en voelen en inderdaad rechts voor had de geest gegeven, een “mooi” wit scherfje stak naar buiten dus even wisselen en weer door. Langs de dijk is het somber, dat kan ook bijna niet anders met dit weer. Nergens op het water is er een bootje te bekennen en voor mij hebben ze nog gelijk ook. Eenmaal weer richting Middenmeer passeer ik op Onderdijk nog wat familie, Dirk Steltenpool met zijn vrouw die net een stukje gaan wandelen. In Medemblik wappert een grote vlag bij kasteel Radboud die ik nog niet eerder zag en langs de Tussenweg  is zelfs de vroegere inrit naar Tussenweg 13 helemaal spoorloos verdwenen. Eenmaal weer binnen stond de teller op 91 km en alleen bij Enkhuizen een beetje regen gehad.