Netjes in de Quest

De barometer gaat weer goed vooruit en staat nu op 1021 hPa, het wordt weer een nieuwe zomer a.s. weekend. Vandaag was het ook prima fietsweer onderweg kwam ik vanmorgen zeker een 25 a 30 wielrenners tegen, allemaal op de Oostdijk. De eersten reden echt hard en ik kreeg de indruk dat de rest eigenlijk los gereden was, allemaal rooie hoofden en shirtjes los, nou dan weet je wel hoe laat het is. Zelf ging ik met gunstige wind ook zo rond de 40 km maar ik had geen volgers en aangekomen bij Tiny, want daar ging ik heen,  was er meteen koffie met koek. Later even het gras kortwieken, een broodje en daarna weer richting Middenmeer.

Ergens begin mei had ik een wielerset aangeschaft via internet bij wielersets.nl, de groene variant van X-TIGER, Tiny vond dat keurig netjes staan en zo kreeg ik vanwege mijn verjaardag nog zo’n set, nu de rode uitvoering. Ik kan het iedereen aanraden, prima kwaliteit met een geweldige zeem, ik ben er zeer zeker heel tevreden over.

Onderweg maak ik meestal wat foto’s en zo kwam ik ook weer langs de molen in de Beemster waar ook de schapen in het gelid lopen te grazen en thuis was de blokhut zomaar opvallend bij het weer groene gras. Het ritje was niet uitzonderlijk lang maar 88 km is toch weer acceptabel.

Het voelt als een "Nieuwjaarsrit"

Het klinkt gek maar mijn eerste gedachte vanmorgen bij vertrek was, dit is het eerste ritje in het nieuwe jaar, levensjaar wel te verstaan. Iedereen die er gisteren aandacht aan heeft besteed in welke vorm dan ook , hartelijk dank daarvoor. Het is een bijzonder drukke dag geweest met zo’n kleine 40 familieleden en ook nog twee collega ‘velonauten’ , de eerste visite was Kees van Hattem met Sebastiaan Talsma en zo ging het de hele dag door en als we dan aan het einde de “balans” opmaken zijn er inderdaad zo’n 40 mensen geweest, een gedenkwaardige 78^e verjaardag dat kan je wel stellen.              

En dan is het weer ochtend en begint het gewone leven weer, gisteravond samen met Tiny alles nog opgeruimd en vanmorgen is de aanblik dus alweer vrij normaal. Zo tegen half 11, na de buienradar een paar keer te hebben geraadpleegd heb ik me toch maar omgekleed voor een klein rondje, even de stramme spieren los maken. Het gaat eerst richting Alkmaarseweg naar Winkel dan langs de Westfriesedijk  naar Kolhorn waar Siebo en Bianca in het begin hebben gewoond en daarna werd het Oudemirdum. Het uitzicht vanaf de dijk naar de overkant is heel erg veranderd de laatste paar jaar, allemaal nieuwbouw en je kunt er zelfs een terrasje “pikken”. Als ik verder ga neem ik weer een stukje van de Westfriese omringdijk en sla af naar Wieiringerwaard om via de Walingsweg enz. in Anna Paulowna terecht te komen en met wat afslagen links en rechts beland ik op later de Balgweg.

Maar eerste nog even langs park “Hoenderdaell”  gaan waar de ingang helemaal vernieuwd is en er nog heel veel bezoekers rond lopen. De eerste druppen vallen en ik besluit om het noodlot niet uit te dagen en draai richting huis om na 56 km de “nieuwjaars” tocht als voltooid te bestempelen.

Hoe sterk is de eenzame "bromfietser"

Vandaag even een heel kort verhaal, het is n.l. de voorbereiding op de jaarlijkse grote dag. Het is morgen weer zo ver dat de 28^e gevierd gaat worden als zijnde mijn verjaardag, de 78^e keer en nog altijd heb ik een voorbeeld wat ik graag zou volgen, Albert van Dijk uit Kampen, zoals Albert mij en ik hem noem, “Mijn vriend van langs de weg”. Afgezien van de bezigheden van vandaag ter voorbereiding zag ik op een bepaald moment dat er een stukje film op Facebook was geplaatst van Andréa van Dijk-Diender. De schoondochter van Albert die met haar man Johan afgelopen weekend even naar Den Oever waren geweest i.v.m. de Flora en Visserijdagen. Op de terugweg bij Enkhuizen zagen ze iemand op de brommer rijden op het fietspad en wat blijkt vader Albert reed ook richting huis, terug van Den Oever waar hij vele jaren heeft gewoond. Enkele weken geleden zag het er naar uit dat hij, gezien zijn gezondheid en leeftijd, 94 jaar, wel nooit meet over de dijken zou gaan. Maar niets kan hem weerhouden, hij gaat, en deze keer heeft Johan hem toch met brommer en al in de bus gekregen en is hij weer veilig thuis gekomen. Dit is mijn voorbeeld, niet, nee, nooit opgeven, maar gaan. Een geweldige man die Albert van Dijk en die ik “Mijn vriend van langs de weg” mag noemen. Het opgenomen stukje video staat hier onder door de link aan te klikken is het te bekijken.

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10218237670312450&id=1210935347

Buurt verkeer

Het regent bijna nooit, een bekende “blogger” schreef dit jaren geleden en hij heeft nog gelijk ook, het regent echt bijna nooit ook niet als ze het “beloven”. Mede hierdoor ben ik vanmorgen, na wat huishoudelijk “gepruts” , toch nog even op pad gegaan. De planning was “heel kort” en dat is het geworden, even op en neer naar Wervershoof, misschien is Ben thuis.

Richting Medemblik zie ik dat er vlak langs het fietspad het loof van een perceel aardappelen wordt geklapt, dit is het machinaal vernietigen van het aardappel loof zodat er na enkele weken niets meer van over is en de aardappelen loofvrij geoogst kunnen worden.

Bij Medemblik is alles erg rustig, einde vakantie en vandaag geen zon dat scheelt ook hoewel de temperatuur nog heerlijk is. Aangekomen in Wervershoof is het niet nodig om te stoppen de buurvrouw, die net buiten loopt, geeft meteen aan, “Als je je broer wilt zien moet je naar Berkhout” dat is duidelijke taal. Even verder woont mijn oudste zus met haar man dus daar even kijken of ze thuis zijn, we gaan net om een bakkie naar binnen wordt me medegedeeld als ik het pad op ga dus dat is geregeld.

Later nog langs zus Margriet die niet bij de werken is en dan ga ik door via de Liederik naar de waterberging achter Twisk/Opperdoes en dan naar Middenmeer met onderweg een paar “stops”. Eén van die stopplaatsen is bij een bordje waar wordt aangekondigd dat er straks gewerkt gaat worden aan de waterberging bij Twisk/Opperdoes ten behoeve van wat vogeltjes enz.

En als ik thuis ben aangekomen staat er slechts 48 km op de teller maar het glutenvrije brood is ondertussen wel weer gebakken.

Twee keer werd mij koffie aangeboden binnen 25 km

En weer is een zomerse dag omgevlogen, het is iets later dan ik gewoonlijk thuis ben maar ik heb de tijd moet ik dan eigenlijk zeggen. Ik kan het niet ontkennen dat ik de tijd moet hebben maar het gaat af en toe veel te snel, zo is het maandag en zo is het eind van de week weer in zicht. Omdat de kinderen weer thuis komen van vakantie moet er nog een keer gras worden gemaaid in Oostzaan, geen probleem dan ga ik daar even met de Quest naar toe. Later dacht ik hoe zouden onze ouders hier tegenaan gekeken hebben, even grasmaaien maar eerst 55 km erheen fietsen en daarna ook nog minimaal dezelfde afstand terug en altijd maar trappen. Eerlijk gezegd het was heerlijk, een ontspannen ritje koffie/cappuccino bij aankomst en dan even heen en weer lopen over het gras terwijl je de maaimachine vooruit duwt. Later nog even binnen bij Tiny wat helpen en dan weer huiswaarts via "Het Twiske".

Het meest verwonderlijke op het ritje van vandaag is dat ik binnen 25 km tot twee keer toe uitgenodigd werd voor een bak koffie. Aan het einde van de Slagterlaan draai ik linksom Berkhout in en zag broer Ben en Lida bij tafel zitten, flink op de claxon drukken en geen minuut later kreeg ik Ben aan de telefoon “Je bent toch niet bang hè, Lida zet net koffie” helaas Ben ik ben onderweg naar Oostzaan een andere keer en toen zou ik weer verder gaan, “Pé” hoorde ik een paar keer dus achteruit “flintstonen” en zie daar ik stond bijna recht voor het huis van Kees Schouten de man die al jaren in Mango 34 zijn rondjes maakt en ook hier werd mij koffie aangeboden maar ik zou rond 11 uur in Oostzaan zijn dus afspraak is afspraak. Doordat ik meestal een ommetje maak en niet te vaak via dezelfde weg terug ga werd het vandaag net 116 km op vermoedelijk de laatste zomerse dag.

Wat is 12 12 12 ....... en dat met deze Quest

Vandaag 103 km

Dinsdag 21 augustus, nog één week en dan die dag fiets ik niet, oorzaak een jaarlijks terugkerende gebeurtenis en ik hoop nog heel lang. Vandaag kan ik dus mijn gang nog gaan en dan is de bestemming al snel vastgelegd, op naar de “Zuidoost”.

Aardbeien genoeg

Na zo’n kilometer of 10 bedacht ik dat ik wel via de Zuidermeer kon gaan, misschien zijn er nog aardbeien langs de weg. Het klopt helemaal in het stalletje staan nog volop van die prachtige rooie vruchten en met € 5,- zijn er twee doosjes voor mij om in de Quest te plaatsen. Als ik bij Oosthuizen ben gaat mijn mobiel, het is Tiny en ze vraagt waar of ik rijd en het gevolg is dat ze meteen koffie gaat zetten. Heerlijk een “bakkie” met koek en later nog één, we kletsen over dit en dat en na de lunch stap ik weer op om via een kleine omweg weer in Middenmeer te komen.

Tiny heeft naast appels en bessen ook druiven

Veilig langs de weg

Ik zie op Jisperweg, een zijweg van de Zuiddijk, een heel aantal pony’s en paardjes lopen onder begeleiding en op het zelfde moment passeert mij een “speedboot” op het Noordhollands-kanaal die ik niet in kon halen ondanks dat ik geregeld 40+ op de teller had.

Motor pech ? 

Jammer voor de mannen, de rook werd steeds heftiger en even later was de snelheid helemaal over.

Volgens mij is het Kees van Hattem

Op een bepaald moment zag ik een gele Quest op de Noordschermerdijk rijden richting Heerhugowaard, volgens mij was het Kees van Hattem, zelf reed ik op de Lange Molenweg in tegenovergestelde richting.

Cor Boots 87 jaar maar geregeld een rondje op de fiets

Aan de rand van de Heerhugowaard reed ik iemand achterop die ik op afstand meende te herkennen, inderdaad Cor Boots vroeger van Wester-Zwaagdijk die met zijn 87 jaar nog geregeld een rondje maakt op de fiets al is het dan met elektrische ondersteuning. Stoppen en kletsen, Cor was dit jaar zelfs nog op vakantie geweest en zelfs heel naar Peru waar een kleinzoon van hem ging trouwen.

De werkelijkheid is nog zotter 12 12 12 km
met deze Quest

Thuis even een foto van de teller die er vandaag 103 km heeft bijgedaan en nu op een typisch getal is gekomen, na de 100.000 km begon hij opnieuw en geeft nu 21212 km aan. Dus samen het unieke getal van 12 12 12 km

Niet door Hoorn vanwege "Lappendag"

Zou de zomer nu echt over zijn, gisteren dacht ik nog dat het allemaal wel zo zou blijven net zoals de laatste weken, warm en zonnig. Helaas vanmorgen toen ik een paar boodschappen ging halen kreeg ik de eerste bui van de week op m’n hoofd, niet erg maar toch, het zet je aan ’t denken. Evengoed maar een rondje maken als het straks droog is en tijdens die eerste stappen met spullen verzamelen kwam ik er achter, een deel van mijn vaste materialen aan “boord” staan nog bij Tiny, o.a. mijn fototoestel, het filmcameraatje en mijn Garmin GPS. Ik wist dat ze vandaag met haar zus Riet uit Zwaag te “lappen” zou gaan, wat is “lappen”, dat is een uitvloeisel van de Hoornse kermis op de maandag na de kermis gaan heel vrouwen naar de lappendag, kramen op die speciale markt afstruinen,  naar iets wat ze allang hebben maar nu z.g. goedkoper is omdat het lappendag is en vervolgens ergens op een terras de lunch gebruiken onder het genot van één of meerder wijntjes met veel gezelligheid wat volgens de jaarlijkse verhalen het hoogtepunt van de Hoornse kermis is. En een nog groter aantal mannen probeert zich voor 16.00 uur een stuk in de kraag te drinken ook onder het mom dat het zo speciaal en gezellig is, want na 16.00 uur zijn alle taps gesloten en is het feest over. Maar verder over fietsen, zodoende is er op het kaartje van de rit van vandaag de rit vanaf Middenmeer naar Zwaag niet ingetekend omdat de GPS nog in Zwaag was waar ik hem heb opgehaald bij zwager Leo. Vanwege die “lappendag” in Hoorn is het serieus onverantwoord om met een Quest door Hoorn te gaan op deze dag dus toen via Blokker en de rand van Hoorn naar de dijk om het HEM rondje te maken.

Bij het naderen van Hoorn via de Willemsweg zag de lucht beangstigend donker en vroeg mij af of dit de feestende massa ten goede zou komen, zo wordt het echt van binnen en van buiten nat.

Iets verder langs de dijk zag ik weer de man met de kano op het “Markermeer”, het blijft voor mij toch elke keer nadenken over die naam, als je nooit anders heb geweten en geleerd dat die binnen zee het IJsselmeer is en nu zomaar is de onderste helft Markermeer, maar goed de man met de kano zag mij ook en kwam naar de kant gepeddeld waar we een tijdje van gedachten hebben gewisseld.

Later bij Broekerhaven waar de nieuwe camping ondertussen al redelijk bewoond is zag ik dat het privé strandje weer in oude staat is terug gebracht, de bewoner had op eigen gelegenheid aan de Westfriese omringdijk gegraven en dat pikte het waterschap niet en op zijn kosten is er met groot materiaal herstel werk verricht.

Dan door Enkhuizen waar de “Halve Maan” ligt aangemeerd, al jaren het echte voorbeeld van een schip van bijleg voor de gemeente Hoorn wat nu probeert in Enkhuizen wat mensen warm te laten lopen.

Bij de vuurtoren “De Ven” zie ik links donkere wolken en rechts blauwe lucht, helaas ik kan niet anders en moet richting buien. Bij Medemblik nog even meelmolen De Herder meegepikt en dan thuis vaststellen dat het 89 km is geworden vandaag.

Wat een weer weer.

We zouden het niet meer over het weer hebben maar als het beeld zo ver afwijkt van het voorspelde dan mogen we daar gerust even op terug komen. Het is op dit moment in Middenmeer volgens 2 verschillende meetstations 19,7 gr. En daarnaast is het af en toe regenachtig en ik was nog wel met goede moed van huis gegaan maar het weer heeft me eerder de thuisbasis op doen zoeken.

Omdat de lucht al niet zo helder was ben ik richting Wieringen gegaan om daar kris kras over het eiland te gaan, via wat binnen wegen en weggetjes kwam ik langs “ ’t Braamstruikse Binnenpad” 1986, ja ’t bestaat nog steeds. Dat was al aardig richting Den Oever terwijl de volgende foto werd gemaakt aan de westkant bij de Quarantaineweg waar het peilschaalhuisje uit 1919 al menigmaal is gefotografeerd. Opvallend is dat 100 meter verder een camping is, genaamd “Zeezicht” en als je dan de groene velden ziet op “Het Wad” is er weinig zee meer te bekennen.

Het pad langs de dijk wordt op dat moment geblokkeerd door een paar fietsers waardoor ik binnendoor ga richting “Hippo” voor streekgenoten en Hippolytushoef voor de “buitenstaander” waar de molen nog steeds een trieste aanblik biedt met z’n halve wiekenpakket. Bij Oosterland ga ik achter de kerk om en zie dat een afgezaagde boom best nog creatief mee kan doen in de tuin.

Ik ga langs Den Oever door de Wieringermeer op huis aan het blijft miezeren en zo kom ik thuis na 65 km.