Mooi weer fietser, dus niet op pad.

Het is nu kwart voor 3, de hele morgen regen en aangezien ik een mooi weer fietser ben kwam er vandaag niets van terecht. Maar nu is het droog en wat doe ik, nee ik blijf thuis. De auto ziet er niet uit van een ritje door de polder over de Tussenweg waar Google enorm z’n best doet om een groot datacentrum uit de grond te stampen, maar een hoop van die grond ligt nu op de weg waar ze met bezem en spuitwagen de zaak weer opknappen, helaas gingen wij daar net langs.

En omdat ik af en toe een glutenvrij brood bak voor Tiny moest ik weer even een nieuwe zak meel halen bij de molen in Blokker. Met de auto en deze keer niet met de Quest, het ongeluk wil dat ze net de afslag die ik zou nemen vandaag tot morgen vroeg hebben afgesloten dus omrijden.

                                                   
Als ik over de Zuiderdracht in Blokker rijd zie ik een verminkte molen draaien, wonderlijk dat dit evengoed prima rond gaat, even een foto en een stukje film, dit kom je niet alle dagen tegen, hij ziet net zo verminkt als de molen op Wieringen bij Hippolytushoef, via de link draait hij even rond op "halve kracht"   https://youtu.be/Hixlz7GafAc

Ik heb in elk geval weer glutenvrij bakmeel en een schone auto waarbij ik er versteld van stond dat hij nog echt rood was.

Al 13 jaar ontspannen met een Quest

De meeste kilometers reed ik in deze regio

Het was 26 november 2005 toen ik mijn eerste Quest heb opgehaald in Dronten, na een wachttijd van ruim één jaar, bij bestelling was dit nog 9 maanden, wat een luxe en nooit gedacht dat ik afgelopen maandag dus 13 jaar met een Quest heb gereden. Alles op een rijtje zetten en nog eens narekenen met het volgende resultaat. De eerste Quest  met nummer 136 heeft het goed gedaan totdat ik iets niet goed deed en hem tegen een auto had geparkeerd. Waardoor ik na een hele hoop veranderingen en kontakten met goede vrienden alweer kon rijden na 2 weken nu met de Quest 402. Wat is me in deze jaren het meest bijgebleven van situaties onderweg, met stip op één staat nog altijd de ontmoeting met Albert van Dijk, alweer acht jaar geleden, de man die inmiddels 94 jaar is en overlevende is van Buchenwald. Dan de ontmoetingen met agenten van politie, zowel positief als negatief, verder het samen met een groep naar de bron van de Maas 1600 km in 10 dagen en zo kan ik nog wel honderd situaties en momenten naar voren halen die ik vaak op mijn blog heb proberen weer te geven. Wat ook zeker genoemd mag worden in de service bij Velomobiel in Dronten, het meeste onderhoud red ik zelf wel maar als er echt iets aan de hand is dan ben ik daar altijd meteen geholpen, alle keren “klaar terwijl u wacht” een super bedrijf. 

Hij was op na meer dan 124.000 km

De laatste keer was het de trapas die vervangen moest worden, iets te ingewikkeld voor mij omdat ik niet alle gereedschap voor zo’n operatie voorhanden heb. En dan hoeveel kilometers heb ik in die 13 jaar gereden met beide Questen, 179.578 km bijna onvoorstelbaar, per jaar komt dat neer op 13.812 km en het was, toen ik nog wat jonger was, minder per maand, de laatste jaren heb ik schijnbaar wat meer tijd. Hierbij kan ik ook nog vermelden dat de agressie onder de automobilisten iets lijkt te zijn afgenomen en zelf ben ik al jaren zo ingesteld dat ik nergens voorrang neem waar ik het WEL zou hebben want auto’s zijn veel sterker dan Questen of andere velomobielen. Wanneer ga ik fietsen, als het droog is en er niet te veel wind staat en altijd met plezier want het is en blijft een ontspannen bezigheid die ik na mijn 65ste ben begonnen en wat ik nog heel lang hoop te kunnen doen.

Weer een keertje M-O-M.

159 km

Vandaag weinig nieuws onder de zon tenminste als hij er was, ik heb hem niet gezien. De berichten waren vanmorgen duidelijk overal zwaar bewolkt alleen in het Noord/oosten kans op wat zon.

In het Noord/oosten kans op zon

Het was het meest duidelijk aan het eind van de Afsluitdijk, ik kwam vanaf Noord-Holland waar het inderdaad zwaar bewolkt was en inderdaad de kop van Friesland leek onbewolkt te worden hoewel op de terugweg er geen “spat” zon meer was te bekennen. Ik ben dus op en neer geweest naar Oudemirdum, effen een bakkie doen. In de vakantiewoning verblijven momenteel neef Sjaak Verlaat met zijn vrouw Sandra en hun zoontje voor een paar weken, gister is hun nieuwe huis overgeschreven dus het zal nu wel klussen worden en wachten op alle meubelen en huisraad vanuit Australië om een nieuw begin te maken in Spanga. Ze waren niet aanwezig, Bianca vertelde dat ze vanmorgen al op tijd waren vertrokken mogelijk om een begin te maken in hun onderkomen en te zorgen dat ze ingeschreven staan in de gemeente anders mogen de containers met al hun spullen niet verder vanuit de haven. Toen ik weer op zou stappen zei Bianca dat Thimo met een kwartiertje thuis zou zijn uit school dus even wachten en samen lunchen.

De buitenkooi waar 2 eekhoorns in zitten

en af en toe verschijnen ze in het binnen hok in de kamer

Gezellige drukte makers

Thimo heeft daarna nog een tijdje geprobeerd om de nieuwste kaart van OSM weer op mijn GPS te plaatsen , helaas het lukte niet. Zodoende was het al ruim half 2 voor ik richting Middenmeer ging waar ik iets voor half 4 weer binnen was. De afstand kwam met een gewijzigde route op 159 km dus het komt steeds dichterbij.

Kleintje om te beginnen

En weer is het maandag geworden en begint de week weer met gevoelsmatig erg lage temperaturen 3,6 gr vind ik niet aantrekkelijk als ik het eerlijk moet zeggen, waterkoud. Maar ja, als de koffie weer goed heeft gesmaakt begint het toch weer enigszins te kriebelen. Omkleden en gaan, een rondje over Oude-Niedorp dan  naar de Obdammerdijk en daarna zie ik nog wel. Ik ben dus eerst bij neef Pé en zijn vrouw Corry langs gegaan in Oude-Niedorp, Pé was er niet maar koffie was er meteen en zo heb ik gezellig zitten kletsen en kwamen we tot de conclusie dat we geluk hebben met onze gezondheid, vroeger vonden we mensen van onze leeftijd oud maar nu is dat iets wat we nog niet willen erkennen.

Vervolgens op naar de Obdammerdijk waar zoals ik al had verwacht niemand thuis zou zijn. Dan maar door naar Wervershoof even bij zus Ans en zwager Aad kijken en dan via Medemblik weer naar huis.

Bij Medemblik zijn nog een paar mensen aan het surfen, het lijkt mij erg koud met dit weer en dan ook nog nat worden. In de haven ligt heel wat stil maar er gaat toch nog iemand met zijn boot het “zeegat” uit.

In de polder zie je weer heel ander beelden, aan het Wagenpad waar de meeste warenhuizen/kassen staan wordt heel wat afgestookt om de tomaten en paprika’s oogstrijp te krijgen. Bij de kruising van de Tussenweg wordt heel veel grond verplaatst om Google straks vlekkeloos te laten draaien, daarvoor worden zelfs metingen in het water uitgevoerd op een vlot van een paar pallets met plasticpijpen eronder.

En net voor ik de fietstunnel in zal gaan zie ik nog een trekker staan die sleuven maakt in het land voor afwatering maar op de vers gestorte ophoog grond  is het hele apparaat weggezakt en zal met andere materialen weer vlot getrokken moeten worden. Het was fris maar toch blij dat ik een rondje heb gemaakt van 65 km.

Klein "stukkie"

Zomaar een extra ritje, Tiny had voor vandaag een dagje met oud collega’s van een vroegere werkkring en dan heb ik een dag extra om de fiets niet achteruit te laten gaan want ze zeggen nog altijd “stilstand is achteruitgang”, dus in beweging. Eerst Tiny wegbrengen naar het gastadres en dan appelen halen en boodschappen doen om zodoende pas rond half één met de Quest van start te kunnen gaan. De zon, die er vanmorgen af en toe was, heb ik niet meer gezien en gevoelsmatig was het nu “waterkoud”, het zal wel bij een klein rondje blijven had ik het gevoel en dat is achteraf een juiste conclusie geweest, na 42 km was ik weer thuis.

Richting het Robbenoordbos om wat uit de wind te rijden maar de toegang was op dat punt versperd, overal werkt men aan de weg of zijn er afsluitingen voor andere bezigheden. Iets verder kon ik wel het fietspad op door het bos, dus rustig trappend naar Wieringen waar de toegang naar de haven en de Afsluitdijk maar moeilijk te vinden is. Gelukkig weet ik ondertussen hoe en waar ik wel verder kan maar als je hier als vreemdeling komt is het nog niet zo eenvoudig.

Ik ga langs de coupure en kom iets verder buitendijks. Langs het Wad is het eb en hele stukken liggen nu droog en zo kom ik aan de westkant van het eiland en maak nog even een foto van het peilhuisje uit 1919 om dan af te slaan naar Westerland en richting De Haukes en Slootdorp te nemen om weer in Middenmeer te eindigen.

Nog net geen vorst

Het is nog steeds aan de frisse kant, vanmorgen was het 2 gr. en nu staat hij op 3,3 gr. C. niet om enthousiast van te worden maar het hoort bij de tijd van het jaar moeten we maar denken. Een klein ritje moet toch mogelijk zijn, eerst koffie en dan omkleden en de fiets van stal halen. Laat ik maar even naar Zwaag gaan en kijken hoe het bij Leo en Riet gaat daar ben ik al een tijdje niet meer geweest. De kou valt mee en de wind is veel minder hard als afgelopen dagen.

In Zwaag is niemand aanwezig maar aan de overkant is wel leven, Kees en Lucy zijn er wel en daar wordt nog weer opnieuw koffie gezet voor de onverwachte visite. We zitten een tijdje te kletsen over van alles en nog wat tot de tijd rijp is om weer verder te gaan. Bij de fiets gekomen zie ik dat er nu wel bewoners op het eerste adres zijn dus nog even mijn hoofd om de hoek gestoken bij Leo en Riet waar ook alles goed gaat.

Eenmaal weer onderweg neem ik de afslag in de “Ouwe Dik” naar de Boekert en ga voor het eerst onder het nieuw aangelegde viaduct door om op de Zwaagdijk te komen waar nu enorme windmolens worden gebouwd.

Later via Wervershoof en Onderdijk naar Medemblik waar het zicht op het IJsselmeer niet direct aanleiding is om blij van te worden, het ziet goor , koud en somber.

In de Wieringermeer is men aal maanden druk met het onder de grond werken van heel veel stroomkabels en wonderlijk genoeg zie ik daar een paar kranen van de firma Out, zwager Arie Out heeft een groot bedrijf opgezet waar zijn zoon Co nu de scepter zwaait. Thuis gekomen staat de teller voor dit ritje op 51 km niet koud maar met een begin van zweten gaat de Quest weer naar binnen, de kleding in de was en ik onder de douche.

Gezond weer, maar wel frisjes.

Het was vandaag weer prima te doen, wel wat aan de frisse kant maar even doortrappen en de kou is helemaal uit de lucht. In eerste instantie was ik van plan om naar Oostzaan te rijden maar onderweg is het plan gewijzigd en werd het een rondje in de buurt. Eerst via de vaste route naar de Obdammerdijk met de wetenschap dat daar waarschijnlijk niemand thuis is en dan in dezelfde gang door naar Berkhout, als ik broer Ben nog wil spreken dan moet ik meestal niet in Wervershoof zijn.

Zoals verwacht was het stil aan de Obdammerdijk dus meteen door naar Berkhout waar ik wel leven in de brouwerij vond. Ben was net terug van de fysiotherapeut, hij was laatst tot 7 keer toe gevallen op de ijsbaan en dat heeft hem dusdanig “beschadigd” dat de fysiotherapeut er aan te pas moet komen om hem weer opgang te brengen.

Lida zorgde voor een heerlijk bakkie met speculaas en na een tijdje kletsen ben ik huiswaarts gegaan via het Klompenmaeckerspad waar een mooie brug mij naar de andere kant brengt richting Bobeldijk. Dan nog even via Nibbixwoud, Midwoud en Opperdoes naar huis waar de teller op 61 km is blijven staan.

Ondanks harde wind op de Afsluitdijk op en neer

Vanmorgen dacht ik zal ik gaan of laat ik het voorbij gaan, maar het vlees is zwak en zodoende ben ik toch weer op en neer gereden naar Oudemirdum. Eenmaal onderweg ging het in het begin redelijk maar als je dan de hele Afsluitdijk de wind in de meest ongunstige hoek hebt, en het waaide hard op de dijk, dan begint de twijfel de kop op te steken. Waar ben ik aan begonnen dacht ik een moment, gewoon doorgaan dan gaat het vanzelf beter en dat was ook zo.

Bij Bianca was de koffie met koek zeer welkom en na het omkleden hebben we gezellig zitten kletsen. Rond half 1 nog een broodje met een grote bak thee en dan weer andersom met de gele “taxi”, op naar Middenmeer en straks op de dijk de gunstigste wind. 

Nog even een rondje door Oudemirdum en via de Beukenlaan weer naar de vaste route. Bij de Stevinsluizen wordt water naar het Wad gespuid, het kolk er over en de meeuwen  hebben een extra visje zo te zien. Het weer lijkt wat te wisselen maar het blijft droog.

Op de Afsluitdijk haal ik langzaam een auto in die op het fietspad voor me uit gaat. Als ik hem bijna inhaal om te passeren gaat het voertuig wat vreemde capriolen uithalen, stoppen is de veiligste weg en wel noodzakelijk ook. Zo kan ik duidelijk de tekst lezen op de auto “Lely’s erfgoed veilig gesteld” LEV VEL, ja, ja, met zo’n bestuurder begin ik wel wat te twijfelen.

Even verder heb ik nog maar een foto van Cornelis Lely gemaakt, de man die de grote bedenker was van de inpolderingen in de toenmalige Zuiderzee, de zon stond er net mooi achter. Via Slootdorp het laatste stukje naar Middenmeer wat weer 160 km op de teller heeft gebracht.

Hij is weer 100 %

46 km

Even terug komen op het verhaal van gisteren, mijn vermoeden was juist, de trapas was echt naar de “Filistijnen” . Vanmorgen al op tijd richting Dronten om bij Velomobiel de zaak na te laten kijken en indien mogelijk direct te repareren. Alles is goed gekomen, rond half 9 was ik op De Vliet in Dronten waar Allert op de hoogte was van het mogelijk probleem.

De trapas links

De trapas rechts

De fiets van de aanhanger getild en meteen onder het “mes”, aan de ene kant was niet veel te zien aar aan de andere kant zat wat slijpsel plus een klein beetje speling in het geheel. Tijdens de eerste controle ontdekte Allert ook een paar haarscheurtjes in het voorste deel die meteen ook werden hersteld, geweldig wat een service.

Na 124.679 km gesneuveld

De stukjes lager en kogeltjes liggen er naast

Q4 in het gelid

Maar ook nog een "gewone"Quest

Allert last een haarscheurtje

En zo reed ik rond 11 uur weer richting Middenmeer waar ik na een broodje, me heb omgekleed om nog even van dit mooie weer te genieten.

Op Agriport verrijzen heel veel woningen voor buitenlandse werknemers

Tegen de tijd dat ik weer de polder in kwam met de Quest zag ik dat de bouw van wooneenheden voor buitenlandse werknemers al aardig vorm begint te krijgen aan de ingang van de polder bij het Agriport gebeuren.

Bijna thuis

Middenmeer ligt links onder het tunneltje door.

Vlak voor Middenmeer nog snel even afdrukken voor een plaatje van dicht bij huis, een blauwe lucht en heerlijk weer op deze 46 km. En wat fietst het weer geruisloos na de ervaring van een dag eerder.