Rondje via Den Helder

Het is vandaag weer een echte zomerdag zoals ik ze graag heb. Matig windje veel zon en droog weer, waar zal ik heen gaan vanmorgen, “noordkop” lijkt me wel wat. Rond 10 uur na de koffie start klaar maken en gaan.

Eerst maar via Wieringerwerf naar Den Oever, in de bocht bij Wieringerwerf ligt weer een hele laag pluisjes van de wilgenbomen, het is net alsof het heeft gesneeuwd.

Dan met een ommetje, om het Robbenoordbos heen naar de Noorderdijkweg, ik zie dat er geen hek staat bij de basis voor één van de 99 windmolens die er geplaatst gaan worden in de polder, afslaan en een paar foto’s maken, wat een klomp beton met betonijzer, bouten en kabels.

Bij Den Oever ga ik naar de kop van de haven om te bekijken of ik een redelijke foto kan maken van de werkzaamheden aan de Afsluitdijk bij de sluizen. Als ik langs het Wad fiets zie ik dat het water erg laag staat en dat er kilometers bijna droog staan.

Den Helder is snel in zicht en bij de aanlegplaats van de TESO-boot komt de boot net binnen. Iets verder zie ik een heel apart vaartuig het is “MS Sunrise” die van Vietnam af is komen varen met 4 vaartuigen aan boord, 2 veerboten voor rederij Doeksen en 2 offshore supportschepen voor rederij Glomar, die wijsheid heb ik niet van mezelf maar uit de krant. Het schip zal zelf een stuk dieper zakken in het water om zo de andere boten gemakkelijker van boord te kunnen laten trekken het water in. De klus zou vanmorgen plaats vinden te beginnen om 6.00 uur en is al helemaal achter de rug. Die zwemmer zal daar weinig van hebben gemerkt, lijkt me moeilijk door het Marsdiep zwemmen waar altijd een behoorlijke stroming staat.

Weer verder door de duinen richting Callantsoog en onderweg even stoppen voor een paar foto’s.

Eenmaal in de Wieringermeer langs de Alkmaarseweg wordt het auto verkeer omgeleid i.v.m. weer een deel van een windmolen dat onderweg is. Halverwege zie ik de colonne aankomen snel een paar foto’s en op naar huis waar 104 km is aangetikt.

Even los trappen.

Dinsdag 28 mei 2019, ja het telt zomaar door, uren, dagen, maanden, jaren en alle dagen zijn de moeite waard om te beleven. Zo voel ik het tenminste, je hebt weleens een dag dat het wat minder gaat maar dan komen er zeker ook weer betere dagen. Vanmorgen eerst een beetje rommelen met de aangesleepte voertuigen voor de deur om t.z.t. op een prettige manier een tijdje van huis te kunnen gaan. En dan ook nog weer een periode vinden om de fiets “uit te laten”, even een klein stukje op en neer in de buurt.

Ik ga via de Flevoweg naar het Wagenpad en volg deze tot aan de dijk langs het IJsselmeer en zie vlak bij “ ”de Ambtenaar” een baan wintergerst staan, oude liefde zal ik maar zeggen, de graanperiode ligt al ver achter me. Wat nog meer opvalt is een grote groep mensen die met de hand bezig zijn aardappelen te rooien, Opperdoezer ronden het vroegste ras.

Even later over het “voetpad” naar het kunstwerk van Jan van Velzen “De Beste Stuurlui” op de hoek van de Medemblikkerhaven. In Wervershoof even naar zwager en zus, Aad en Ans en op Zwaagdijk nog even bij zus Margriet langs waarna ik met wat omwegen weer richting huis ga.

Bij de Twisker wateropvang zijn heel wat vogels te zien, de bergeend en kluut foerageren samen in het ondiepe water.

Op een perceel in de Wieringermeer zie ik koolplanten staan met een voor mij erg afwijkende kleur, het zal wel een nieuw ras zijn anders is het niet best. Het stopte vandaag na 53 km, net goed en wel los getrapt en dan is het weer over.

Middenmeer-Alkmaar-Middenmeer

De nieuwe week begon erg nat, voor het eerst sinds lange tijd een beetje regen van betekenis en dat was hard nodig voor het gras en de rest van de tuin. Vanmorgen had ik eerst nog wat andere bezigheden en vanmiddag kon ik nog een klein rondje maken. Even op en neer naar Alkmaar waar Gerard en Marjon nu gesetteld zijn op de rand van de stad en het dorp St. Pancras. Even een bakkie doen en bij toeval kleinzoon Job ontmoet die wat vakantiespullen kwam terug brengen, ze hadden genoten van een rondrit door Frankrijk. Toen ik weer richting Middenmeer zou gaan liep Marjon even mee om de garage die onder het appartement zit te openen, zodat ik weer los kon. Al met al een kort ritje gewoon even horen hoe het met Marjon ging, gelukkig zag ze er naar omstandigheden geweldig goed uit na al diverse immuun behandelingen te hebben gehad. Deze keer weinig foto’s gemaakt onderweg, heen de brug bij Middenmeer omhoog en terug de molen langs de Obdammerdijk even vastleggen in z’n draaiende beweging. Eenmaal binnen gaf de teller 63,9 km aan.

Omkeren vanwege vliegend vlees

Weer een stukje schrijfwerk en dan wat foto’s erbij zoeken, er was vandaag weer van alles te beleven. Het lag in de bedoeling om de dijk vanaf Enkhuizen naar Lelystad een stukje te verkennen als dat mogelijk is dus eerst via Medemblik

waar in de haven al dubbel werd “geparkeerd” door 2  “3masters”verder een enkele vissersboot en hier weinig last van vliegjes op de dijk.

In Enkhuizen staat de ophaalbrug omhoog bij de Dromedaris dus even wachten en na de brug werd ik als het ware overvallen door Aziaten, er “stormden er zeker een twintigtal op mij af en allemaal met de mobiele camera in de aanslag, ik werd compleet omsingeld.

Bij de dijk staat een bord dat ik in elk geval een kilometer of 10 kan proefrijden. Dus met goede moed op weg, onder het naviduct loopt de snelheid ongemerkt op naar ruim 60 km, hard zat lijkt mij. Hier en daar wat hinderlijke zandbankjes maar dat mag de pret niet drukken, wat wel hinderlijk lijkt te worden zijn de vliegjes, het was nog nooit zo erg. Dit was mede oorzaak dat ik na een aantal kilometers de fiets heb omgekeerd het was te gek.

Dan maar via de vaste route over de dijk het HEM rondje maken. In de bocht net voor de afslag naar Venhuizen zie ik een bekende auto staan, zou hij toch weer met de kano op pad zijn, opletten de komende kilometers. Inderdaad op een bepaald moment zie ik een man in de kano, Ed de Boer is weer met zijn hobby bezig. Ik ben gestopt om weer een paar foto’s te maken en zag dat ik ook niet ongemerkt ben gebleven. Ed kwam naar de kant en daar hebben we elkaar weer heel even gesproken het was al een hele tijd geleden dat we elkaar hadden gezien. Hij vertelde dat hij vandaag eigenlijk een matige dag en wilde bijna omkeren maar wilde nog wel even door tot aan Wijdenes, “Je moet naar je lichaam luisteren en dat doe ik ook” was zijn goede raad maar toch nog een eindje door gaan met de kano.

Ik had later de keuze uit diverse soorten vaartuigen dus van kano tot diverse zeilbootjes, een mooi gezicht.

Toen ik bijna thuis was zag ik bij de oversteek van de Westfriesevaart nog een paar lepelaars staan, er komen steeds meer vogels die je voorheen hier niet zag. Het ritje van vandaag werd net 100 km uit en thuis.

Middenmeer-Zuidoost-Middenmeer

81 km

Weinig beleefd vandaag zo kort zou het verslag kunnen zijn. Het is m.b.t. temperatuur “huilen met de lamp op” d’r is niet veel aan, alles lijkt dan wel een stuk somberder. Maar het leven gaar door en dan zeg ik maar weer “Kop op en het wordt altijd weer een keer beter” en we weten dat het altijd veranderlijk is. Als het zonnetje er is, dan is het weer gauw te warm en als het koud is “janken” we ook. Ik had een zwager die zei altijd: “Een oorlog kan nog zo erg zijn er blijven altijd soldaten over dus er komt gerust wel weer een keer oorlog” en zo is het met het weer ook, het komt allemaal weer terug.

Als het gras weer is gemaaid

staat de Quest weer startklaar

Het leek me verstandig om bij Tiny even het gras te maaien in de “Zuidoost” rond half 10 van start en na 40 km stond ik achter het huis en kon grasmaaier starten voor een half uurtje noeste arbeid, nou ja, noest, het was gewoon even rondjes achter dat ding aanlopen, gewoon prettig na 40 km trappen. Rond half 12 was alles weer opgeruimd en even alter kwam Tiny thuis met, je wil het niet geloven, een heerlijke zoute haring en dat terwijl ze zelf liefst met een grote boog om de visboer heen loopt laat staan vis eten, ik denk dat zoiets te maken heeft met ware liefde.

Tuin met bruggetje in Hobrede

Volop in bloei

Zomaar langs de weg in Wogmeer

Op de thuisrit kwam ik langs een aantal mooie struiken zowel voor als achter het water dus even remmen en een plaatje maken.

Jan Bouma in training voor de 4 Mijl van Sneek

Toen ik op het fietspad in de Wieringermeer langs de Flevoweg reed zag ik hem weer lopen Jan Bouma, stoppen en kletsen, Jan rent met z’n 70 jaar altijd nog heel wat af, halve marathons hier en daar en straks de “Elfstedentocht” fietsen maar eerst nog even de 4 Mijl van Sneek afwerken waar hij nu voor aan het trainen is. Omdat de temperatuur het niet toelaat besluiten we om het kort te houden en vervolgen onze weg richting Middenmeer waar ik na 81 km thuis ben om te douchen.