Mooi weer ritje

101 km

 Ik weet meestal niet waar ik heen zal gaan en dus ook niet of de rit lang of kort zal worden. Vandaag maakt daar geen uitzondering op, tegen “tienen” na de koffie omkleden en gaan. Het weer is mooi of zal dat in elk geval worden volgens de weerprofeten. Ik ben net van huis als ik wel de pet op heb gezet maar de helm is daardoor vergeten, omdraaien en even ophalen.

Obdammerdijk

Lutkedijk

Ziezo ik ben weer “compleet” eerst richting de Obdammerdijk en dat gaat prima, zwager Tom is buiten bezig een bootje van één van de zonen toe te dekken met een zeil en Gerda heeft mij al gezien en zet meteen koffie. De “nieuwe” Quest wordt bewonderd en Gerda zegt dat dochter Eline dit soort beestjes in huis heeft, ze zal deze fiets wel mooi vinden. Dan bedenk ik dat ik ook wel even naar Ben kan gaan in Wervershoof en doe dat via het H,E,M, rondje, het is wel opvallend dat er zoveel Friese vlaggen wapperen in Noord-Holland heeft allemaal te maken met het stikstof verhaal in deze omgeving.

De Scheepsjongens van Bontekoe

De vroegere "Krententuin"

Eenzaam wachten op vis ? 

Het Houtenhoofd in Hoorn

Het Houtenhoofd in Hoorn

En toen was ie vol(ledig) bezopen

In Hoorn even langs de haven en de scheepsjongens van Bontekoe en daar zie ik ook een overvolle glascontainer, of hij is allang niet leeg gemaakt, of ze hebben hier enorm gezopen tijdens de Kerstdagen.

Markermeer

Enkhuizen

IJsselmeer

 Op het Markermeer zie ik nog een enkel bootje en in Enkhuizen is het rustig, als je maar uitkijkt want dat blijft hoofdzaak. Richting Medemblik besluit ik om boven op de dijk te blijven rijden wat achteraf stom is geweest, honden aan de lijn met mevrouw rechts en hondje links en draadje dwars over het fietspad, conferentie met een groep wandelaars, dan drie honden en een begeleider die de banden of riemen zelf om de hals heeft en de honden liepen links en rechts los heen en weer, 

Paarden op het fietspad

blijft link

 en dan nog een keer paarden wat het zoveelste oponthoud is geworden, langs de weg was veiliger geweest bleek  mij achteraf. In Wervershoof is Ben niet aanwezig en toen ik naar mijn oudste zus ging bleek daar ook al niemand aanwezig, als laatste even naar Aad en Ans daar een bakkie gedaan om vervolgens de laatste kilometers naar huis af te raffelen wat in totaal 101 km op de teller heeft gebracht. De kilometers kloppen wel dat is duidelijk.

100 meter verschil op 100 km op één km voor de thuisbasis

Zoiets als een "Kerst-ritje"

90 km

Voor de feestdagen nog even een klein rondje maken met de Quest, de komende dagen zal er weinig van komen denk ik dus nu nog even waarnemen. Met deze fiets ben ik nog niet over mijn vaste route gegaan, het HEM-rondje dus laat ik dat maar even doen. De berichten zijn redelijk te noemen, droog met kans op een buitje. Het is een luxe met zo’n voertuig op pad te gaan, ik voel me alle keren weer jonger worden, het zal wel niet kloppen maar als het gevoel maar goed is, In de polder ben ik nog wat huiverig voor de wegen en fietspaden, vorige week lag er zoveel klei op de wegen en fietspaden maar het is allemaal opgeruimd en de weg is hier en daar zelfs droog.

Heerlijk vrij langs het water

Zelfs een zonnetje af en toe

Enkhuizen boeit (nog steeds) 

Er is weinig verkeer langs de weg, geen wandelaars of fietsers dus het gaat heerlijk en op de dijk langs het water is het al helemaal stil. In Hoorn gaat het ook gesmeerd dus richting “Enkhuizen dat boeit” nog steeds,

"Sprookjes Wonderland"

Sprookjes Wonderland"

vooral als ik langs “Sprookjes Wonderland” ga aan de andere kant van de “Haringstad” het parkeerterrein staat “afgeladen” vol. Langs  Andijk en Wervershoof beginnen de banden te zoemen, ze ruiken de stal weer denk ik.

Medemblik/Onderdijk

Medemblikkerweg in de Wieringermeer

In de polder is het nog steeds erg nat blijkt wel langs de Medemblikkerweg.

Het werkt weer naar 't zin 

Thuis blijkt dat de GPS en de teller van de Quest volgens mij best samen door één deur kunnen, op 90 km slechts 60 meter verschil is voor mij gelijk. En wat weer een feestrit, heerlijk wat is dit genieten.

Genieten van start tot finish.

70 km

Wat ging het weer heerlijk, het voelt elke keer weer beter en prettiger in deze carbon Quest.

Een onmisbaar onderdeel

om de GPS

veilig te plaatsen

Gisteravond nog een onderdeel geplaatst om de GPS goed te kunnen bekijken, zodat hij niet los springt of rammelt. Het is in één woord geweldig, ik had wel verwacht dat het goed zou komen maar dit is boven verwachting. Eerst maar even naar Alkmaar om bij Gerard en Marjon langs te gaan mogelijk dat één van beide thuis is.

Schrijvers loon

Toen ik net onderweg was werd ik gebeld door zus Margriet er was voor mij, bij haar een kerstkrans van de bakker bezorgd, omdat ik in het jaarboek van de Historisch Vereniging “Den Swaegh Dyck” , mijn geboorte dorp, een stukje had geschreven. Ja ik ben nu onderweg naar Alkmaar dus straks maar even de koers wijzigen. Op een bepaald moment leek het me net zo verstandig om eerst maar even te bellen of op het geplande adres wel iemand thuis zou zijn. Meteen heb ik contact “Helaas wij zijn onderweg naar de kapper” nou dan een volgende keer maar en nu meteen linksaf om via Obdam (waar ook niemand aanwezig is) door naar Wervershoof om de Kerstkrans in ontvangst te nemen.

De goedkoopste oplossing zonder te repareren

Molen aan de Obdammerdijk

Rust langs het IJsselmeer bij Medemblik

Radboud zonder sporen van winterse sneeuw

Het lijkt gek maar zeker 20 tot 25 cm hoog
op het fietspad dus eruit en via de weg 

Het is geen lange rit geworden want op deze manier was ik na 70 km weer thuis.

Even stagnatie

Prachtig weer en alle zin om weer een keer op en neer naar Oostzaan te gaan maar het liep ietsje anders. Tijdens het onderhoud gisteren in Dronten en daarna het testritje thuis, kwam ik er achter dat hij zomaar scheef remde, vreemd. Even overlegd met de deskundigen die hier ook niet direct een passend antwoord op hadden, het kon nooit ernstig zijn. Toen ik vanmorgen zo rond 10 uur de straat uitreed en moest afremmen voor de eerste afslag werd ik er weer aan herinnerd, scheef remmen. Meteen nog een paar keer linksom en ik was weer thuis, direct aanpakken.

Inderdaad zo werkt geen enkele rem

Bij het remmen trok hij naar rechts dus links doet zijn werk niet, de fiets een beetje op zijn kant in het gras achter het huis en meteen was het duidelijk de kabel hing los in de wielkap. Dus een poosje klussen om alles weer op de juiste plaats te zetten, naderhand zag ik dat Theo advies had gegeven hoe dit sneller was op te lossen zonder het wiel enz. te demonteren maar toen was ik al klaar en een klein uurtje verder.

Om bij deze oogst te komen komt er ook wat klei op het fietspad

Echte bagger

Hij remt weer zoals ik had ervaren voor de laatste correctie in Dronten m.b.t. de schokbreker veren. Helaas was de zin er toen af om nog naar Oostzaan te gaan want dat is dan altijd op zijn minst 110 km, dus dan maar een rondje in de buurt en dat bleef steken op 57 km. De achterband ook meteen maar wat op spanning gebracht, het advies op de band is 2 tot 4 bar. en hij had net 2 bar.

Gehoornde schapen op de dijk bij Medemblik

Een nieuwe rijtje palen langs de Langereis

Het wordt na elk ritje meer de fiets "de me al gegoten zit"

Dat was te merken toen ik eindelijk na eerst nog een bak koffie te hebben gedaan op pad ging. Elke keer wordt het weer een beetje meer de fiets “die me als gegoten zit”.

Na Dronten weer een testrit gemaakt

Het was weer een min of meer drukke dag, eerst op en neer naar Dronten om een verandering aan te brengen aan de Quest. Deze keer met de auto, de kar met passend frame er achter waar de Quest, met per wiel 2 toeclip riempjes, stevig is verankerd. Mijn filmapparaatje “zwieberde” de nogal en daarvoor meende ik 2 oorzaken voor te hebben gevonden, de vering is t.o.v. de vorige erg stug, beter gezegd hij veerde helemaal niet op de voorste schokbrekers die zouden lichter moeten en omdat carbon meer beweegt als polyester zou mogelijk een versteviging onder het spiegeltje de trilling ook kunnen beïnvloeden, dus vandaar op naar Dronten. Theo begon meteen met het verwisselen van de veren in de schokbrekers, een grote rode stugge veer eruit en een rode en blauwe er voor in de plaats, een klusje wat bij de vakman zo is gepiept. Toen nog een stukje passend maken wat onder het spiegeltje is geplaatst en met een paar reserve banden erbij kon ik weer huiswaarts.

Ze waren niet thuis

Dan thuis gekomen even wat eten en nog een klein proefritje maken, laat ik maar op en neer naar Obdam gaan, de ervaring is dat het filmen beter is geworden maar nog niet zoals ik dat wil, dus nog wat extra versteviging bij het beugeltje van het  spiegeltje aanbrengen en de trillingen van deze schokbreker-veren zijn nu prima zoals het ook bij de “oude” was.

Abbekerk

Hier schepte ik prut door de voetengaten

Ook de instelling van het tellertje was naar mijn gevoel niet helemaal in orde, zomaar constant 40 km p/u rijden is niet wat ik kan. Het bleek dat het computertje was ingesteld op F-lite banden op 153 en met mijn Schwalbe Kojak moet dat 149 zijn. Hierna bleek de GPS en de teller weer gelijke afstanden noteren ook al was het vandaag maar 49 km. En ik voel dat de kracht in de benen weer terug is gekomen, het ging weer bijna als vanouds.

Help, het fietspad langs de Afsluitdijk

Als dit op een autoweg zou worden geplaatst, met zo'n hoge berm,
dan zou je de hele wereld over jet heen krijgen. 

Vandaag is er door mij niet gefietst, in de weekenden heeft de fiets rust en ik ook en blijft de Quest op zijn plaats. Wat mij vrijdagmorgen nog wel is opgevallen was een bericht over de Afsluitdijk. Hierin werd met een leuk filmpje aangegeven dat er al flinke vorderingen worden gemaakt en dat  moet elke  fietser die de Afsluitdijk met plezier over fiets toch goed doen. Helaas moet ik, en velen met mij, vaststellen dat er bij RWS geen fietsers zitten en al helemaal geen mensen met verkeersveiligheid inzicht, hoe bestaat het dat men een nieuw fietspad op deze manier aan gaat leggen en er nu nog trots op is ook. Misschien kan het overgrote deel wat nog moet worden gerealiseerd veiliger gemaakt worden. Wie maakt er een “berm” die behoorlijk hoog is en in de toekomst onherroepelijk zal leiden tot ernstige ongelukken, één moment de aandacht niet bij het fietsen om over het water te kijken en je ligt languit op de betonblokken langs de kant. Daarnaast zijn er ook reacties van medefietsers die wijzen op de Waddenzee kant waar rommel vanaf het water nu als eerste op het fietspad komt te liggen, denk maar aan plasticflessen, kleinere containers en piepschuim wat nu soms over de dijk waait en langs het bestaande fietspad ligt. Hopelijk komt het nog goed maar er zijn instanties die geen “meedenkers” dulden, wie kan hier nog wat in sturen zodat we straks veilig kunnen oversteken.

Elke dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar.

Ik hoop dat het met mij sneller zal gaan als het bovenstaande doet vermoeden, ik moest thuis blijven voor een pakketje van Post NL.

Even een piep klein ritje gemaakt om te zien of het aangeschafte onderdeel om de filmcamera op de fiets te bevestigen op de goede manier werkt, daar had ik tenslotte op gewacht. Het filmpje is wel goed maar niet om aan te zien, het trilt veel te veel en ik denk dat ik aan de binnenkant volgende week een versteviging ga maken zodat het “zwieperen” over is. Het lijf begint alweer wat beter te voelen dus het zal allemaal wel goed komen, geduld, geduld en dat mis ik nou net.

De body wordt oud

Na de lange rit van gisteren, vandaag een kort ritje in de buurt. Voor mezelf eerst de Quest nog wat meer aanpassen aan mijn eigen wensen. En dan koffiedrinken, omkleden en gaan. Naar Andijk en even kijken hoe het met zwager Sjaak gaat met zijn nieuwe heup, hij is alweer aardig opgang aan het komen maar is er nog niet. Het is toch nog vreemd in deze fiets, het is net alsof hij zwaarder trapt als de oude maar het kan ook in mij zitten, gisteren vanaf Dronten geregeld over de 40 km p/u is misschien net even te veel van het goede geweest voor m’n ouwe botten en spieren. Vanmorgen nog wel een beetje “stijf” of in ieder geval wat gevoelige spieren en dan moet je niet forceren denk ik.

Buizerd

Molen "De Hoop"bij Wervershoof

Vliegveld Middenmeer

Langs de Flevoweg zie ik op grote afstand een buizerd zitten, uit ervaring weet ik dat bij het minste of geringste vliegt hij weg dus op tijd stoppen en inzoomen, inderdaad geen tweede foto want toen was hij al weg. De molen bij Medemblik neem ik ook meteen weer even mee evenals later toen ik bijna weer thuis was en langs het “vliegveld” ging. Het is een mooi spandoek maar het vliegen begint in een Quest veel eerder. Na 45 km was ik weer thuis en ga straks alles nog even nakijken of mogelijk wat olie op de ketting enz. Hij is in ieder geval gewoon thuis en de vlaggetjes staan er alweer op.

Hij is thuis