Een bewolkt ritje

Het was droog en dat is al heel wat, geen spatje regen gehad op mijn ritje van deze zwaar bewolkte donkere dag. Een planning was er niet dus uit de vrijehand een rondje “bedacht”, zal ik richting Den Helder gaan of een andere kant op, het werd bij nader inzien toch weer een ritje langs het water van de vroegere Zuiderzee. In de polder zijn ondertussen ook al heel wat aardappelen geplant al wordt er soms wat slordig mee om gegaan om ze onder de grond te krijgen. Na Medemblik richting Onderdijk, bij de eerste gang langs het water werd ik geconfronteerd met wolken vliegjes en zodoende bleef ik tot aan Enkhuizen onderlangs gaan dus niet op de dijk, als ik vlees wil eten bepaal ik dat zelf liever. Later na Enkhuizen geen vlieg meer gezien.  Een heel aantal Friese paarden hield me even staande net als het “selfie” langs de dijk in Andijk, twee keer in één beeld, heel toevallig. Door Enkhuizen en dan weer vervolgen richting Hoorn het is overal rustig langs de wegen, weinig auto’s en een enkele wandelaar of fietser. 

Ik weet dat er in “Westfriesland”, mijn geboortegrond,veel bollen worden geteeld en dat valt vooral nu op, overal zie je bloeiende bollenvelden.

 Door een omleiding bij Bobeldijk ga ik linksaf vanaf de Slagterlaan en daarna rechtsaf, na enkele kilometers neem ik de Rijndijk, een smal maar mooi fietspad dwars door de velden en zie daar een superplaatje van een zwaan tussen de gele koolzaadplanten en tulpen op de achtergrond. Iets verder zie ik een zwaan op haar nest en binnen een ruime kilometer kwam ik drie keer zo’n situatie tegen, dus er komen weer zat zwanen bij dit jaar.

Vlak bij huis werd in één gang het land bewerkt en ingezaaid, alles gaat door ondanks de “corona” en zo reed ik vanmorgen ook nog weer 102 km met plezier over diverse wegen en paden in de regio.

Hoe was de afgelopen tijd ?

Het is een heel andere week als vorige week, toen heerlijk gefietst in totaal ruim 400 km en nog een beetje, deze week is het heel andere koek. Gisteren kwam het er niet van, Koningsdag werd gewoon een lang weekend en dan blijft de Quest op “stal”.

Vandaag regen en misschien morgen nog een kans om te gaan, ik ben en blijf nou eenmaal een mooi weer fietser.

Vorige week werd de Quest nog aan een serieuze test/controle onderworpen door mijn schoonzoon in Oudemirdum, een techneut in precisie en reed ik dinsdag terug via de Noordoostpolder met een kleine stagnatie in Emmeloord.

Ook zag ik mijn kleinzoon en kleindochter weer een keer na bijna 4 maanden, Thimo was digitaal bezig met school en kwam even later en Fleur had een uitnodiging van een vriendin om te poseren voor wat foto’s die geweldig zijn gelukt al zeg ik dat als opa uiteraard met een voorkeur.

In het weekend een paar keer een stukje lopen door de omgeving van Zuidoostbeemster, ook zeker niet verkeerd, je moet in beweging blijven. Maar nu thuis met een bak koffie, muziekje erbij  en even terugkijken op de afgelopen tijd geeft toch weer een gevoel van, op naar de 100.

Je jong voelen is prettig

De week zit er weer op m.b.t. het fietsen met de Quest, nooit meer als 4 dagen, afhankelijk van het weer waardoor ik soms wat minder van huis ben. En in het weekend gaan we samen soms op pad of een stuk lopen, ja dat in beweging blijven heb ik me ooit goed in mijn oren geknoopt, een hele wijze les van Albert van Dijk, “mijn vriend van langs de weg”. Ik heb vandaag weer ervaren dat je een hele hoop kan doen in korte tijd, de wasmachine van bed af meteen vullen en laten draaien, na de douche enz. eten, kranten, koffie drinken en zelfs de auto wassen die zag er niet uit. Ondertussen hangt de was ook alweer aan de lijn en ben ik zover dat ik de fiets kan gaan “opstarten” met een bidon water enz. Ik moest even over Andijk iets bij mijn jongste zus brengen en was daardoor meteen in voor een rondje over de dijk, het vaste HEM rondje, al ging ik dan ook eerst van Medemblik naar Enkhuizen en dan pas naar Hoorn.

 In de Wieringermeer moest ik al een sprintje trekken om niet al te nat te worden van een regeninstallatie die ruimschoots over het fietspad kwam. In Medemblik om kasteel Radboud gefietst en een meerkoet gespot die op een privé eiland zat te broeden.

Met zulk helder en zonnig weer is eigenlijk elke foto raak, langs De Vooroever en ook in Enkhuizen waar de visboer wel open was voor een heerlijke bak kibbeling. Dan weer langs de dijk richting Hoorn. Een jongeman op de racefiets passeerde mij op het fietspad net voor de stoplichten en ging er als een haas vandoor ook richting de dijk,” jacht voor fikkie” was mijn eerste gedachte. Inderdaad toen de stukken langs de dijk het toelieten om met wat meer gang de lichte bochten te nemen kwam ik snel dichterbij en hij af en toe maar omkijken. Leuk is dat, hij kon het ondanks z’n jeugd niet winnen van de Quest al reed hij ook tegen de 40 km, even er achter blijven en dan “vol gas” er overheen, hij probeerde nog een paar honderd meter te volgen en toen zag ik hem als een steen wegvallen in de verte, dan voel je jezelf weer "jong".

Op een bepaald moment zag ik een kano op het Markermeer, flink inzoomen maar ik kon niet zien of het Ed de Boer was uit Bovenkarspel, volgende keer beter.

Al dwalende kwam ik uiteindelijk toch weer redelijk richting Middenmeer om via de Lage Hoek nog even een serie kleurige tulpenvelden vast te leggen met de molen op de achtergrond en dat alles was goed voor 107 km door een prachtig stuk Nederland.

Genieten van alles op mijn weg.

Ik moet het gewoon even kwijt, wat geniet ik alle dagen toch van dat “stomme” gele ding, maandag naar Oudemirdum na bijna 4 maanden de kinderen en kleinkinderen weer in het echt meemaken. Dinsdag weer naar deze kant van het IJsselmeer/Markermeer of hoe het ook heten mag en vandaag weer even op en neer naar de “Zuidoost” naar, ik zou haast zeggen m’n tweede thuis bij Tiny.

Daar tussendoor de nodige telefoontjes en zodoende vandaag even helpen met het vullen van de bloembakken, heerlijk samen even “knutselen” en zo geniet ik weer en dan met dit schitterende weer, wat is een “kinderhand” toch gauw gevuld.

 

Heen naar de “Zuidoost” via de westelijke route en terug ietsje meer Oostelijk, de afstand is in beide gevallen precies hetzelfde 40 km heen en 40 km terug. Weinig spectaculaire dingen onderweg maar wel opvallend veel bloeiende bollenvelden, vandaar ook een paar extra foto’s van dit jaarlijkse kleuren festijn in Noord-Holland en zo was ik weer thuis na 80 km op de teller.

Twee in ëén of zoiets.

Heen 125 km

Terug 132 km

Hoe zal ik dit verhaal verpakken, het zit n.l. zo, ik heb twee ritten gemaakt of eigenlijk één rit in twee keer. Sinds zondag 29 december 2019 had ik mijn familie in Oudemirdum niet meer gezien en ik vond het de hoogste tijd om daar weer een keer heen te gaan. Nou is het probleem vaak dat je de "fietstaxie" over de Afsluitdijk 2 dagen van te voren moet bellen, dus als ik maandag zou bellen dan kan ik op z’n vroegst woensdag naar de andere kant, de boot van Enkhuizen naar Stavoren vaart in april en mei niet vanwege het corona virus en dan blijft over onderlangs over via Enkhuizen en Lelystad. Zo’n ritje is dan heen 125 km en terug weer dat zou dan 250 km op één dag worden en met deze harde wind op de zijkant leek met te gek op één dag. Bianca had al meerdere keren aangegeven “Nou pap dan blijf je hier toch en overnacht in het zomerhuisje dat is momenteel niet in gebruik door annuleringen” En zo is het geschied, maandag heen en vandaag terug, super, het was zo’n gevoel alsof ik met vakantie was.

Gisteren was de heenrit stevig met de zijwind op het grootste deel van het traject, flinke golven langs de dijk naar Lelystad, vanaf Lelystad langs het water waardoor ik nu de dijk aan de windzijde heb en dat scheelde een heel stuk.

Na de Ketelbrug over Urk, op het eerste stuk spreek ik Johan van Dijk en hoor van hem dat “mijn vriend van langs de weg”, zijn vader Albert van Dijk met z’n 95 jaar, toch nog weer met zijn scooter op pad is geweest en afgelopen zaterdag een aanrijding heeft gehad, een gebroken rib en zijn been en heup flink pijnlijk en stijf, hij wil niet opgeven en blijft met z’n scooter gaan. Ik hoor nog het verhaal dat Johan zijn vader in een “scootmobiel” wilde laten rijden, “Geen sprake van, dan kunnen de mensen wel denken dat ik wat mankeer” en zo blijft het, hopen dat hij weer snel opknapt en dan meer geluk heeft en misschien wat kalmer aan zal gaan.

Aangekomen in Oudemirdum was het ondanks het op afstand blijven een heerlijk weerzien van, in de loop van de dag, alle familie leden bij elkaar. De “nieuwe” Quest was voor het eerst in Oudemirdum en werd van onder tot boven geïnspecteerd door mijn schoonzoon. En ’s avonds kwam de fiets in de loods bij de caravans te staan die mede door de corona nog niet naar de campings zijn verhuisd. De heenrit was precies 125 km en de rest van de dag in de zon en uit de wind genieten van een heerlijke “vrije”dag.

Vanmorgen na het ontbijt weer richting Noord-Holland nu via Emmeloord en achteraf toch wel een vrij gunstige wind.

Ook nu weer een keer even langs de “Poepende man”, het is toch een geweldig bouwwerk als je het van dichtbij bekijkt en dan zijn er nog plenty mensen die vaak de dijk over gaan maar geen idee hebben waar dit kunstwerk staat. Een nieuw surfstrandje bij Trintelhaven langs het fietspad begint ook in een vaste voorziening te worden voor de liefhebbers. Dan door Enkhuizen en weer naar de dijk om via Medemblik de laatste kilometers af te leggen wat door een kleine omweg op 132 km is gekomen dus zo werd het één rit in twee dagen wat heel prettig is geweest.

Kort maar wel nuttig

Het was maar kort vandaag, op en neer naar de “Zuidoost” en wat kleine klusjes doen wat overigens maar gedeeltelijk is geslaagd. Een paar puntjes met de kwast bijwerken wat goed is gegaan en daarna het brugdek waar een aantal planken vervangen moeten worden en een aantal vast moeten worden gezet. Dat vervangen doe ik t.z.t. samen met zwager Jan als de corona toestand het toelaat en dat vastzetten zou ik alleen moeten kunnen. Waarom zijn ze los gaan zitten, de bouten zijn doorgeroest en zitten vast in het hout en in de DIN-balken  onder de brug en zijn niet met goed fatsoen eruit te krijgen. Een heel gepeuter maar morgen ga ik verder en dan komt het vast wel weer voor elkaar. Dan even over het ritje van vandaag, normaal zou het retourtje 80 km zijn heen en terug maar aangezien ik meestal met een ommetje ga wordt het weleens wat langer. Zoals eerder vermeld heb ik gisteren in Dronten de claxon laten vervangen, niet meer dat miep, miep,  geluid en vandaag heb ik diverse keren ervaren dat het goed is geweest. Als ik nu geluid maak kijken de mensen om en maken ruimte terwijl met de vorige ik al verschillende keren heb meegemaakt dat er omhoog werd gekeken of men bleef gewoon naast elkaar fietsen, vogeltjes vliegen nou eenmaal op hoogte, dus dit is gewoon veel veiliger.

Onderweg even stoppen voor een broedende zwaan op hoogte en later zag ik bloeiende tulpen en een molen, Hollandser kan haast niet. Ook de tweede situatie, waar beregend werd, mocht niet ontbreken alles met elkaar toch nog weer 91 km op de teller.