Kleintje toe

 

Nog even een “toetje” toe, niet lang of ver maar deze keer even naar mijn jongste zus en haar partner, beiden ook gestopt met zich verdienstelijk maken in de werkende maatschappij. Ze hadden er net 2 weken vakantie opzitten met de kleinkinderen in de caravan, het was niet ideaal begreep ik wel alle dagen wel wat regen en soms wat meer en dat bij deze lage temperaturen, nee niet prettig.

De lucht ziet somber maar het is nog droog, jammer genoeg bleef het niet droog en kon ik de bui afwachten onder een viaduct. Bij Sjaak en Lia heb ik gezellig zitten kletsen onder het genot van een drankje en zo kwamen we er achter dat het stel de laatsten in de familie waren die gestopt zijn met werken, het wordt echt een oud “zootje” denk ik dan bij mijzelf.

Als ik weer verder ga maak ik er weer een leuk rondje van waarbij ik onderweg heel veel ganzen met pullen zag en ook een aantal keren een zwanen familie waar het nest alweer verleden tijd was geworden gezien de kroost.

Tot mijn verbazing zag ik ook nog een vrij groot perceel tulpen met verschillende rassen en dus een mengeling van kleuren. Als ik weer thuis ben blijkt de teller er toch weer 73 km bij te hebben geteld ondanks een enkel klein buitje.

Koerswijziging onderweg

 

Alles ging vandaag anders dan, ik van plan was, het was de bedoeling om gewoon een klein ritje te maken, ’t HEM rondje of even op en neer naar Tiny wat zal ik doen ? Het werd een ritje richting Zuidoostbeemster, dat trekt toch meer. Maar onderweg bedacht ik dat ze andere plannen had dus ze zal niet thuis zijn, even checken via een appje en inderdaad ze was even weg dus dan maar een andere bestemming zoeken wat ook in de ingeslagen richting lag.

Ja en dan dwaal ik toch heel gemakkelijk wat meer af en zo kwam ik na Purmerend richting Ilpendam en zo verder richting Amsterdam, het moet niet te gek worden had ik me voorgenomen. Dus afslaan om de kust op te zoeken en dan weer in noordelijke richting.

In de buurt van Watergang stond een auto op het fietspad en op dat moment kwam er een ligfiets van de andere kant, we stopten allebei en er volgde uiteraard een gesprek. De meneer bleek zijn Q4 te gebruiken voor woon/werkverkeer tussen Amsterdam en Purmerend en staat bij de gemeente Purmerend te boek als Peter Stokroos en wie weet misschien ontmoeten we elkaar nog wel eens, de “Zuidoost” waar Tiny woont hoort straks ook bij Purmerend.

De route moest ik weer aanpassen omdat de borden me de weg versperden en zo kwam ik langs wegen en paden die voor mij nieuw waren en dan zie je ook versiering die nou niet direct prachtig is maar wel uitzonderlijk.

Weer iets verder lag een fiets op de grond en was de eigenaar druk bezig om hem weer rijvaardig te maken, een riem van een tas was tussen de derailleur gekomen en moest met de nodige krachtinspanning worden bevrijd. Voor ik goed en wel kon helpen was het weer in orde en kon hij weer fietsend verder maar wilde eerst nog een foto maken van de Quest als dat mocht, natuurlijk, geen probleem.

 

Hier en daar ophaalbruggen die me niet helemaal onbekend voorkwamen en zo kwam ik weer in de meer bewoonde wereld om via Monnickendam en Volendam mijn eindbestemming op te zoeken in Middenmeer na 121 km, ik heb weer van deze rit genoten.

Een bonus rit van bijna 100 km

 

De rit van vandaag is gewoon een bonus rit, ik was er vanuit gegaan dat er vandaag geen meter gefietst zou worden vanwege de slechte weerberichten maar er is niets zo veranderlijk als het weer blijkt nu wel weer. Gistermiddag kreeg ik een appje van mijn zoon dat hij dinsdag thuis was als ik eventueel trek had in een bakkie. Mijn reactie was toen “Als je er droog weer bij kan leveren dan kom ik” maar het was op een paar spatten na droog van start tot finish.

Langs de Alkmaarseweg stond nog een vrij groot perceel tulpen in bloei en dat zal één van de laatsten zijn, ook onderweg zag ik nog een aantal percelen en de meesten waren geel, een laat soort dus.

Bij Gerard was er koffie met en stond de fiets weer op z’n vaste plaats onder de flat in de garage. We hebben een hele poos gezellig zitten kletsen en bij vertrek moest ik nog even de afwerking bekijken van de “inloop kleedkamer”, keurig netjes afgewerkt.

Omdat de lucht er redelijk uitzag ben ik met een ruim ommetje weer huiswaarts gegaan waar ik na 98 km weer ben ‘binnen gelopen”, het was weer een genot, stil en geruisloos zelfs het schakelen gaat zonder klik geluid, echt een super fiets waar ik nog duizenden kilometers mee hoop rond te kunnen rijden. Hier en daar omleidingen en afgesloten fietspaden en soms stoppen vanwege bomenzagers.

Noem het maar "buurtverkeer"

 

Donderdag 20 mei 2021 en het is nog steeds geen echt voorjaar, vanmorgen bij vertrek volop zon en later toch weer bewolkt en een flinke regenbui en dat bij een temperatuur van 7,5 gr. C. Maar het zal beter worden geloof mij maar, een zwager van mij zei altijd: “Er is geen oorlog zo hard maar er blijven altijd soldaten over” m.a.w. al gaat het nog zo slecht het wordt altijd weer beter, stand houden.

Omdat de berichten voor morgen wat extra water voorspellen met een stevige wind leek het mij redelijk om vandaag nog een leuk ritje te maken. Het werd linksom en rechtsom en wat kris kras door de omgeving om als afsluiter het HEM-rondje er aan vast te plakken.

Net voor Enkhuizen kwam ik weer een “lotgenoot” tegen, éne Joep die bij Jan Reus was geweest de nieuwste vorderingen bekijken van de op stapel staande nieuwe ligfiets die samen met Piet Kunis wordt ontwikkeld.

In Enkhuizen even een bakje kibbeling en dan weer verder hoewel ik even moest stoppen omdat de straat “dicht” was door grotere voertuigen dan mijn ligfiets.

Dat er hier en daar wat versoepelingen zijn m.b.t. corona bleek wel bij het parkeerterrein van “Sprookjes Wonderland” het grootste ontspanningspark voor de jeugd in Enkhuizen.

Op het IJsselmeer zag ik weer diverse zeilbootjes die naar mijn smaak “scheef” genoeg in het water lagen.

En in de Wieringermeer langs de “Nieuwlanderweg” stonden  de “Opperdoezerronden” al behoorlijk boven de grond, een oud en misvormd aardappelras wat door sommige mensen overdreven de hemel wordt in geprezen.

Wat mij thuis opvalt is de bloem van de passieflora, zoiets is en blijft mooi ook na de 103 km van vandaag.

En hij is weer als nieuw na deskundig onderhoud

 

Ik zou vandaag eigenlijk twee “verslagen” op mijn blog moeten plaatsen, het eerste betreft de onderhoudsbeurt in de “Velomobielhemel” in Dronten. Gisteren schreef ik over “Het piept en het kraakt” en vandaag is dat opgelost.

Meteen toen ik thuis was gebeld met de deskundigen in Dronten en vanmorgen voor 8 uur was ik ter plaatse en begon Theo meteen aan de klus die ikzelf niet had kunnen oplossen dat heb ik wel bekeken.

Aan mijn verhaal over het probleem concludeerde Theo dat het vermoedelijk de lagers van het achterwiel zouden zijn en inderdaad de achterbrug eruit en op deskundige manier de oude lagers eruit tikken en de nieuwe erin plaatsen, vakwerk zonder meer en dan vind ikzelf dat ik twee linkerhanden heb. Met een uur was één en ander geregeld en kon ik met wat aanvulling, met betrekking tot binnen en buitenbanden, weer richting Noord-Holland.

En dan als ik weer in Middenmeer ben toch maar een proefrondje maken, het is nog steeds droog hoewel de lucht er onheilspellend uit ziet. De buienradar geeft de doorslag, gaan en niet treuzelen het meeste valt er naast als het begint te regenen. Omdat het rondje vandaag klein zal worden ga ik even bij zwager Tom langs in Obdam, hij zal a.s. zaterdag 70 jaar worden en dan komen de kinderen en kleinkinderen dus ik ga vandaag even langs.

Mijn rondje daarna richting Middenmeer gaat ook weer met een kleine omweg en toen moest ik nog schuilen onder het viaduct in Benningbroek wat naast het fietspad ligt, het laatste stuk gaat door de plassen en later over een droog wegdek, ’t is maar net waar die buien hun water “loslaten”. Als ik thuis ben was het net 53 km maar ik heb genoten van zo’n stille fiets, alles is weer als nieuw, bedankt Theo.

Hij piept en kraakt

 

En alweer viel het mee, geen buien en bijna geen wind, echt weer voor een kort ritje en dat was naar de “Zuidoost”. De banden nog even controleren en dan van start. Het “kraakje” of knarsend geluid kan ik maar niet wegkrijgen, zit het in de schakeling of in het achterwiel, ik weet het niet en kan er ook niet achter komen. Dus op naar het vaste adres en bij Tiny een bakkie doen. Onderweg steeds proberen om de versnelling beter af te stellen door de stelschroef aan het stuur dan weer vooruit en dan weer achteruit bij te draaien, het hielp allemaal geen donder. Bij Tiny de zaak nog weer een keer open gemaakt maar ik kwam niets tegen waarvan ik vast kon stellen dat het euvel gevonden was.

Onderweg zie je hier en daar nog wat in het land staan en lopen net als thuis toen ik de banden op spanning bracht een kever die ik bijna onder de voet liep. Later kwam ik er wel achter dat als ik niet trapte dan hoorde ik evengoed het gekraak, zou het dan toch het lager zijn van het achterwiel ? Voor mij was het de eindconclusie, het achterwiellager zal waarschijnlijk aan vervanging toe zijn dus als ik thuis kom meteen een belletje naar Dronten, de mannen daar zijn er beter in thuis. Het was in eerste instantie morgen al druk door nog een paar bezoekers, dus zou het donderdag worden. Even later een belletje van Theo dat één van de bellers juist liever op donderdag zou komen en zodoende kon ik op zijn plaats op woensdag. En nu maar hopen dat het probleem snel gevonden is en zal worden opgelost. Het was vandaag ondanks de kraakjes toch nog weer 82 km.