Om de "Noord"

 

Weer een lekker rondje gereden, nu eens niet in zuidelijke richting maar weer een keer om de “noord”. Toen ik van huis ging was het zwaar bewolkt maar de weerman Jan Visser zei net dat het droog zou blijven en zelfs kans op een heel klein beetje zon, hoewel ik dat laatste niet heb gezien onderweg. Ik was eigenlijk nieuwsgierig naar de situatie bij de Kooybrug bij Den Helder die voor langere tijd afgesloten is voor verkeer.

Langs de Balgweg richting Den Helder zie ik nog een groot perceel bloeiende dahlia’s, uitzonderlijk in deze tijd van het jaar.

En dan kom ik bij de Kooybrug, hoe zal dat gaan. Stoplichten voor ik de brug op kan rijden, heel smal met een gootje  tegen de vangrail dus heel voorzichtig en hopen dat er een tegenligger zal komen want het is echt smal, maar ik kan door naar Den Helder.

De vuilniswagen heeft net een paar emmers geleegd en moet nu een stuk achteruit rijden om weer op de weg te komen dus rustig eer achter blijven tot aan de kruising.

Bij de aanlegplaats van de boot naar Texel is nog geen boot aanwezig en ik zie hem verder op het Marsdiep varen.

Het water is laag en er zijn heel wat vissers die nu hun lijn uit kunnen gooien over de basalt laag die vlakbij meestal onderwater ligt. Dan keren bij het fort en rechtsaf door de duinen, op en neer en op naar Callantsoog waar ik afsla om richting Middenmeer op te zoeken.

Onderweg in de “Donkere Duinen” kom ik nog een grote kudde schapen tegen die het gewas kort houden.

Ik maak een beetje een omweg en ga over de aparte brug een stukje rechtsaf. Als ik na verloop van tijd weer rechtsaf ga rij ik op de “West-Friese Omringdijk” die ik een heel stuk blijf volgen en zie links de ruïne van “Kasteel Nuwendoorn” en in de buurt van Broek op Langedijk zit een aalscholver hoog en droog z’n verenpak te laten drogen. Met heel wat omwegen kom ik toch weer in Middenmeer waar de 100 km precies is volgemaakt,

Grote en kleine vaartuigen op het water.

 

Vandaag even een kort verslagje, ik “moest” als eerste vanmorgen op verjaarsvisite naar één van m’n zussen in Blokker die 77 jaar is geworden, ze worden allemaal steeds ouder.

Via een “nieuwe” route er op af en het eerste wat mij opviel was de kleurige verlichting in de vele warenhuizen/kassen echt opvallend en het zal er wel beter door groeien.

En aan de andere kant van de weg, over de A7 staat het tweede afschuwelijke pand van Microsoft en het derde zijn ze aan het ontwikkelen, waar is het einde ? In Blokker is het even zoeken maar het is gelukt en al snel heb ik de min of meer veilige stallingplek gevonden. Er zit al een deel van de familie aan de koffie met gebak en dat stond er voor mij ook snel op tafel. Je kletst wat links en rechts en na verloop van tijd stap ik dan weer op tegelijk met een vroegere vriend van Gerard, Koos Bos en z’n vrouw Ans die ooit m’n buurmeisje was op Zwaagdijk.

Ik zit vrij dicht bij Hoorn dus het vaste rondje ligt voor de hand en zodoende zag ik op een bepaald moment weer een bekende op het water, het was de “kano man” Ed de Boer uit Bovenkarspel, even stoppen en een paar foto’s maken waarvan de beste hierbij wordt geplaatst.

Er varen dus nog wel een paar vaartuigen, laten we zeggen flinke groters en hele kleintjes.

Even verder in de polder zie ik een stapel plastic staan op een perceel wat doodgespoten is, duidelijk dat hier straks tulpen worden geplant met plastic als voorbereiding op gemakkelijker oogsten volgend jaar juni enz. Als we weer thuis zijn, ik met m’n fiets, is de teller blijven steken op 84 km voor vandaag, het was weer een heerlijk rondje. En eventueel weer even mee gaan in de Gekko;Quest klik op de link en piezier https://youtu.be/fPrYJASkiPw

Weer een dag genieten

 

Gisteren kwam het er niet van, toen had ik een ander klusje wat door zwager Tom is opgelost, ‘friemelen” aan elektrische draden enz. is niet mijn sterkste kant. En vandaag kon het weer, even op en neer naar de Zuidoost” gewoon om dat ik daar de meeste zin in had.

Via een ander route dan gewoonlijk, en zo kwam ik langs de ophaalbrug bij het z.g. “Wipbruglaantje”. Aangekomen bij Tiny maakte ze net de achterdeur los, ze kwam ook net thuis dus ik had geluk, de cappuccino was snel ingeschonken en even kletsen over dit en dat en toen weer opstappen richting Middenmeer. De route gaat over een apart fietspad dwars door het land naar Hobrede, voor mij een mooi fietspad waar we samen en ook met de Quest al vaak overheen zijn gereden zonder naam. Ook op internet was het niet te vinden maar wel wordt er aangegeven, fietspad en bromfietspad.

Daarna via Oosthuizen en Etersheim langs de dijk met op afstand een blik op het meisje met de groene laarzen. Later zie ik een huisje langs de dijk staan waar een vroegere buurjongen nog een tijdje heeft gewoond, Theo Vries, precies op de hoek.

Tot nu toe was het mooi weer maar de situatie is snel aan het veranderen, donkere wolken licht en donker ik weet niet wat het gaat worden. Even later werd mijn vermoeden harde werkelijkheid, het kletterde even, maar niet lang gelukkig.

Ik reed nog even langs de Havenkade waar ik heel lang heb gewoond en gewerkt en zag bij het z.g.  “koelhuis 1” wat er nog steeds staat, dat de jeugd, broer en zus van Andel, daar een prachtig race circuit hadden gecreëerd hadden en elk op een quad rondjes konden rijden. Thuis gekomen nog even het gras gemaaid en dat was het voor vandaag na 90 km genieten. Nog even meerijden over het fietspad zonder naam ????? klik de link aan https://youtu.be/RNoiD-lisBA

Geen HEM-rondje maar een MEH-rondje

 

Ja wat zal ik nu schrijven over het ritje van deze bewolkte, zonnige en weer bewolkte dag. Het was frisjes en er was weinig wind en weer is het, het HEM-rondje geworden hoewel nu in tegengestelde richting, eerst naar Wervershoof . Even kijken of broer Ben thuis is die heb ik al een tijdje niet gezien en de laatste keer liep hij als een ouwe man, overal aan vasthouden. Alle bezoeken aan de artsen hebben geresulteerd in een op korte termijn te verwachten operatie voor een nieuwe heup, ja als je ouder wordt is er af en toe wat. Hij heeft als eens eerder mankementen gehad en we wachten af hoe dit weer zal verlopen. Ook z’n zwager Gert was aanwezig om hem te steunen want dit is een tegenvaller.  Na de koffie vervolg ik m’n rondje en ga richting Enkhuizen, Medemblik was ik al gepasseerd, dus op naar de “Haringstad” .

In Enkhuizen worden de meeste foto’s gemaakt bij de Dromedaris waar Paulus Potter nog steeds zit te schilderen en waarbij de geitjes de voorkeur hebben.

Ik verlaat Enkhuizen langs de jachthaven richting de dijk langs het Markermeer en zie op afstand dat het bankje bij de “lichtopstand” en het Oma Mia bankje bezet is. Het fietst niet ideaal, ik heb liever gewoon tegenwind i.p.v. deze zijwind want dat is toch net iets zwaarder. Later door en langs Hoorn en afslaan bij Scharwoude.

Langs de A7 waar ik op de parallelweg fiets zie ik weer bollenplanters net als de laatste keren met enorm veel zeemeeuwen. Dan volgt nog de oversteek naar de polder om vanaf dat punt nog zo’n 10 km af te leggen naar Middenmeer waar de 92 km net vol is.

Boodschappen doen bij de boer.

 

Na lang wachten en vaststellen dat ik geduld moet hebben met dit mistige weer ben ik na een hele poos toch maar van start gegaan.

Nee het is me te link toen ik over het fietspad reed langs de Alkmaarseweg kon ik de boerderijen amper zien dus tot de rotonde en langs de andere kant terug naar huis. Ik ga eerst wel even uitzoeken waar ik aardappelen kan kopen, ergens langs de weg bij de boer. In de supermarkten zijn ze gewassen en gaan dan op korte termijn rotten. Het vaste adres is ermee gestopt en ik weet zo niet waar het nog wel mogelijk is.

Het geluk is met me, ik ben er al diverse keren langs gereden en nog nooit eerder zag ik dit bord staan.

Thuis even omkleden en met de auto weer naar de Alkmaarseweg waar ik dat bord had gezien en toen was het proberen hoe deze techniek werkt om aan aardappelen te komen.

Het is gelukt en zo was m’n korte ritje van vanmorgen toch nog weer nuttig.

Onderweg nog even stoppen bij de mensen die druk bezig waren met land klaarmaken en tulpen planten. En dat alles op ruim 10 km fietsen, volgende keer beter zullen we maar zeggen.