Dacpan-Mediaan "expeditie"

We zijn vanmorgen koffie met appelgebak en slagroom wezen drinken en eten in de Dacpan-Mediaan in Heerhugowaard en het was er prima voor elkaar. We, dat waren Marian van Hattem, Elly Boetekees, Kees van Hattem, Sebastiaaan Talsma, Rob Kaag,Wim Schermer en ik was er dan ook nog ter opluistering. Het weer is niet zoals het de laatste dagen van afgelopen week is geweest, het is nu zwaar bewolkt en de temperatuur zit net op 10 graden maar ik ga zonder kap van start en dat is goed bevallen. Eerst naar Kees en Marian, ik zou meteen bij Kees een paar nieuwe Kojak buitenbanden meenemen, het stel wat er onder zat heb ik vorige week vervangen en als ik dan nog eens na ga hoelang ze hebben meegedraaid kom ik na controle op 4398 km. Veel of weinig wie het weet mag het zeggen, op nieuwe banden ga ik weer veilig de herfst en winterperiode in en hoop weer vele probleemloze kilometers af te leggen. Zo rond kwart voor 11 gaan we van start, Rob is ondertussen aangekomen en als we bij de weg zijn is Sebastiaan ook van de partij, Marian gaat met de Verhees Alleweder voorop en na een tiental minuten arriveren we bij de Dacpan-Mediaan waar we in een prachtige ruimte koffie met appelgebak krijgen voorgeschoteld die ons door Marian van Hattem wordt aangeboden. Er wordt vrolijk op los gekletst en zelfs het “Jeugd Journaal” komt ter sprake, ze lijken geïnteresseerd in de jongste deelnemer van de oliebollentocht die op 28 december vanuit Schermerhorn zal worden verreden een aantal van de organisatoren zit aan tafel en de welbespraakte Rob gooit zelfs een balletje op om “Omroep Max” ook nog wakker te schudden voor de oudste Questrijder van Noord-Holland die ongetwijfeld ook bij deze rit aanwezig zal zijn. Wim doet uitspraken over op handen zijnde nieuwe ontwikkelingen m.b.t. luchtvering en Elly vertelde dat ze vorige week in d’r eentje naar Groningen is gefietst met een dagafstand ruim over de 200 km gevolgd door enkele dagen van ruim 120 km en dat van een dame die bijna 7 kruisjes telt, petje diep af. Jules was niet van de partij die verblijft momenteel op St.Maarten, je weet wel zei Rob: ”Een “stukkie” varen of vliegen en dan ben je er en het is er wat warmer als hier, juist daar is hij” Zo deed een ieder zijn verhaal en ik heb goed geluisterd. Toen iedereen weer op ging stappen heb ik nog een klein ommetje gemaakt wat korter werd dan mijn eerste plan was maar gevoelsmatig moet de schokbreker toch nog een eer uit elkaar en dan straks maar denk ik. Deze keer bleef het bij 68 km.