Hoe anders kan alles lopen als je iets in je hoofd hebt. Zo ook vanmorgen, het weer viel alles mee als je naar de berichten van gisteravond had gekeken en je ziet hoe het vanmorgen is, een prachtige blauwe lucht met hier en daar een klein wolkje, het wordt een mooie fietsdag.
Ik controleer de bandenspanning en doe het nodige in de fiets om vervolgens van start te gaan naar Oudemirdum even nog wat spulletjes weg brengen.
Ik had me voorgenomen om rustig aan te doen, proberen niet boven de 38 km te rijden, in het begin ging dat prima maar na zo’n kleine 10 km zag ik dat de gashandel nog meer terug moest want er stond weer geregeld een getal wat met een 4 begon dus zo gezegd zo gedaan.
Bij Den Oever zag ik dat er gespuid werd, enorme hoeveelheden water vanuit het IJselmeer worden bij laag water doorgelaten bij de sluizen in de Afsluitdijk naar de Waddenzee, als je dat zo bekijkt gaan er onvoorstelbare hoeveelheden water door de sluizen. Ik ben gestopt en heb er even een paar foto’s van gemaakt, leek me wel leuk als ik weer een keer een verhaaltje op Internet plaats.
Na een paar foto’s stap ik weer in de Quest en toen ging het mis, twee keer de trappers rond en toen liep het achterwiel aan dus stoppen en kijken wat er loos is. Net naast de laatste sluis leg ik de fiets op zijn kant en schroef de derailleurkap eraf, en daar lag het probleem, in de kap, een paar centimeter schroefdraad waar een moer en contramoer op zaten en dat was afgebroken van de as, daar sta je dan.
Eerst gebeld naar het adres waar ik heen zou gaan, die stonden op het punt om naar het zwembad te gaan, een tweede optie was mijn jongste broer bellen. Die zei meteen met een half uur ben ik er, met kar al als jij dat kunt regelen, dus toen een kennis van mij gebeld die zijn kar klaar heeft gezet en inderdaad binnen een half uur was hij er. Voorzichtig de fiets op de kar en toen naar Dronten. Ik had al gebeld, en gevraagd of het mogelijk zou zijn, als we zouden komen, dat we direct geholpen konden worden en dat is ook gebeurd. Om kwart voor 12 kwamen we binnen en na een goed kwartier was alles als van voor de as-breuk, hij draaide weer uit de kunst.
Ben, mijn broer weet nu ook waar Velomobiel zit, hij moet alleen nog bestellen, of dat ooit zover komt, ik twijfel maar hij weet echt niet wat hij mist.
En dan weer de weg naar huis, de laatste keer ging dat prima, maar hoe was dat ook alweer, de eerste paar afslagen wist ik nog maar de “Wisentweg” reed ik toch nog voorbij, na een paar honderd meter kwam ik daar gelukkig al achter en ben gekeerd.
Ik controleer de bandenspanning en doe het nodige in de fiets om vervolgens van start te gaan naar Oudemirdum even nog wat spulletjes weg brengen.
Ik had me voorgenomen om rustig aan te doen, proberen niet boven de 38 km te rijden, in het begin ging dat prima maar na zo’n kleine 10 km zag ik dat de gashandel nog meer terug moest want er stond weer geregeld een getal wat met een 4 begon dus zo gezegd zo gedaan.
Bij Den Oever zag ik dat er gespuid werd, enorme hoeveelheden water vanuit het IJselmeer worden bij laag water doorgelaten bij de sluizen in de Afsluitdijk naar de Waddenzee, als je dat zo bekijkt gaan er onvoorstelbare hoeveelheden water door de sluizen. Ik ben gestopt en heb er even een paar foto’s van gemaakt, leek me wel leuk als ik weer een keer een verhaaltje op Internet plaats.
Na een paar foto’s stap ik weer in de Quest en toen ging het mis, twee keer de trappers rond en toen liep het achterwiel aan dus stoppen en kijken wat er loos is. Net naast de laatste sluis leg ik de fiets op zijn kant en schroef de derailleurkap eraf, en daar lag het probleem, in de kap, een paar centimeter schroefdraad waar een moer en contramoer op zaten en dat was afgebroken van de as, daar sta je dan.
Eerst gebeld naar het adres waar ik heen zou gaan, die stonden op het punt om naar het zwembad te gaan, een tweede optie was mijn jongste broer bellen. Die zei meteen met een half uur ben ik er, met kar al als jij dat kunt regelen, dus toen een kennis van mij gebeld die zijn kar klaar heeft gezet en inderdaad binnen een half uur was hij er. Voorzichtig de fiets op de kar en toen naar Dronten. Ik had al gebeld, en gevraagd of het mogelijk zou zijn, als we zouden komen, dat we direct geholpen konden worden en dat is ook gebeurd. Om kwart voor 12 kwamen we binnen en na een goed kwartier was alles als van voor de as-breuk, hij draaide weer uit de kunst.
Ben, mijn broer weet nu ook waar Velomobiel zit, hij moet alleen nog bestellen, of dat ooit zover komt, ik twijfel maar hij weet echt niet wat hij mist.
En dan weer de weg naar huis, de laatste keer ging dat prima, maar hoe was dat ook alweer, de eerste paar afslagen wist ik nog maar de “Wisentweg” reed ik toch nog voorbij, na een paar honderd meter kwam ik daar gelukkig al achter en ben gekeerd.
Het is volgens mij de meest simpele en snelste route naar de dijk Enkhuizen-Lelystad ( die hélaas is afgesloten in september en oktober) zodra ik in Lelystad-Noord kom is het opletten op de fietsbordjes die richting Enkhuizen aan geven, het gaat allemaal als een trein en in No time rijd ik op de dijk.
Een route “recht toe recht aan” waar bijna overal flink door kan worden gereden.
Het weer is totaal omgeslagen, donkere wolken en harde windstoten, omdat ik een paar spatten voel doe ik de kap er meteen maar op maar het blijft bij die paar spatten en later gaat hij weer achterin de fiets. Als ik verder op de dijk kom en Enkhuizen nader is het te zien dat het hier noodweer is geweest, overal enorme plassen die nog lang niet weg gezakt zijn.
Toen ik thuis kwam stond er op de teller 84 km precies, vanaf Dronten en kon ik vaststellen dat de regen voor mij geen nadelige gevolgen had gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten