Velomobiel contra "rol-mopshondje"

Het weer was vandaag iets minder dan gisteren, maar toch nog goed genoeg voor een toertje door het Noord-Hollandse landschap. Ik had een aantal CD’s gebrand met de foto’s van afgelopen zaterdag( ze staan nu ook allemaal met een link onderaan het “verslag” van de tocht) en heb er een paar weggebracht o.a. naar Matthijs en die geeft er weer een paar door, ook heb ik CD naar Arie gebracht in Avenhorn bij het bedrijf en ben vandaar weer door gereden naar mijn vriendin in Zuidoostbeemster. Daar even zitten, wat eten en vervolgens het gras maaien, alles in tempo want tijd is geld, is dat eigenlijk nog wel zo, ik moet toch langzaam aan wat rustiger worden, altijd maar min of meer gehaast. Of ik nou fiets of met iets zinnigs bezig ben, ik heb altijd beperkte tijd heb ik het gevoel, dus alles gaat zo van “effies gauw” en waarom, tijd genoeg. Laten we maar hopen dat ik oud zal worden, men zegt toch altijd “Het verstand komt met de jaren” dus als ik oud wordt heb ik nog altijd een kans. Toen de maaimachine weer binnen stond heb ik nog een bak koffie gedaan en ben toen weer op pad gegaan, met het standaard ommetje kwam ik uiteindelijk bij de dijk van het IJsselmeer en vervolgens richting Hoorn. Bij Scharwoude ben ik afgeslagen om de drukte in en om Hoorn te ontwijken en dat gaat altijd prima, een paar wegen door de dorpen en verder alle ruimte op de buitenwegen waar lekker doorgetrapt kon worden en waar ik me veiliger voel dan op een smal fietspad met stoplichten. Eén voorvalletje, toen ik de CD bij Arie had afgegeven in Avenhorn ging ik via het fietspad weer door het dorp naar de weg richting Middenbeemster. Op het fietspad liep een mevrouw met een, als ik het goed heb, een “Mopshond” je weet wel, zo’n rolmops op pootjes, sorry voor mijn oneerbiedig taalgebruik, maar toen ik op de claxon drukte en de mevrouw mij zag was ze mogelijk net van plan een slokje uit het flesje Yakult te nemen maar van schrik goot ze het flesje bijna leeg en kreeg de Mops een schop en rolde iets uit mijn koers in de berm, de naam “Rolmops” kwam meteen in mijn brein naar boven, dit was een echte “Rolmops”