17 november 2008

Een Quest of een kano, 't is sport




Was het vandaag de eerste en laatste dag van de week om met droog weer te fietsen ? De tijd zal het leren, de berichten voor de komende dagen zijn nou niet direct om enthousiast van te worden. Vandaag was het in elk geval prachtig weer om te fietsen, zon geen wind en een lekkere temperatuur voor de tijd van het jaar. Om zomaar een rondje te maken was ik van start gegaan richting Heerhugowaard, onderweg bedacht ik, ik kan wel eens bij Kees (van Hattem) langs gaan en zien hoe het met zijn verbouwing staat. Laatst gaf hij aan in zijn blog dat het een rommeltje bij hem thuis was door de renovatie, inderdaad als je er dan aankomt rijden en ziet dat de hele voorgevel in zijn “blootje” staat, tenminste als het kozijn ontbreekt en je wordt vanuit de woonkamer toegeroepen om maar binnen te stappen dan is de woning redelijk “uitgekleed”. Maar vanavond is alles weer wind en waterdicht en zal het nieuwe kozijn met glas en al weer zorgen dat het weer een beschermde leef omgeving is geworden. Marian zorgt voor koffie en we kletsen over één en ander en over het slechte werken van Ziggo als provider, zelf mag ik tot op dit moment niet klagen, het werkt bij mij prima. Marian toont mij nog een aantal foto’s en tevens het plaatsen van foto’s op de blog komt ter sprake. Het zal niet lang duren en er staan bij Kees zijn verhalen ook foto’s van wat hij zo al onderweg tegen komt. Na de koffie ga ik weer verder en draai in de richting van de Middenweg om zo de Heerhugowaard te verlaten, ik kan maar niet echt opgang komen, oorzaak, inderdaad linksvoor lek. Dus na 1 km lag de fiets op zijn kant en heb ik in alle rust de band geplakt en weer op spanning gebracht, vervolgens reed het een stuk lichter en schoten de witte strepen op de weg weer aan mij voorbij. Aan het einde van de weg heb ik richting Alkmaar genomen en ben langs het Noordhollandskanaal afgezakt naar de brug richting Zaanstad, dan de eerste afslag rechts en onder de brug door richting Spijkerboor. Daar zag ik vlak bij het pontje iemand met de kano in het kanaal die nog met blote armen rond peddelde, het was mooi weer, maar of het nou ZO MOOI was, het voelde wel fris en dan is 7 graden ook niet zo erg warm, maar ja ik ben misschien wel een “koukleum”. Omdat de klok, zoals gewoonlijk, onverbiddelijk is, zag ik wel dat tegen de tijd dat ik in Zuidoostbeemster zou zijn, mijn vriendin al op de tennisbaan zo ronddartelen. Dus dan maar gewoon non-stop door naar Middenmeer, uiteraard met nog een paar kleine ommetjes, waar ik na 103 km weer uit de Quest ben gestapt met een zeer voldaan gevoel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten