Een goed begin is het halve werk, zo ben ik de nieuwe week begonnen, vorige keer schreef ik over een geluidje wat ik niet helemaal thuis kon brengen en het kwam ergens onder uit de Quest uiteindelijk moesten het haast de kogelkopjes zijn wat door Ymte ook al werd aangegeven. Dus vanmorgen voor 8 uur al een “belletje” naar Dronten of het vandaag eventueel zou passen als ik langs zou komen en dat was geen bezwaar dus wist ik wat mij te doen stond. Mijn ontbijt van 4 bruine “grof volkoren” boterhammen was al bijna verteerd toen ik tegen 8 uur op pad ging, op de heen weg naar Dronten zou het wel eens erg gemakkelijk kunnen gaan en terug des te zwaarder maar het ging zo wel heen als terug gesmeerd. De voor mij “vaste” route naar Enkhuizen kon ik niet nemen omdat de Tolweg afgesloten was voor een aantal dagen maar omdat ik in die omgeving ben opgegroeid was het vinden van een alternatieve route geen enkel probleem zonder er veel voor te moeten omrijden. De buienradar gaf aan dat het droog zou blijven en ik heb ook geen spatje regen gehad noch op de heenreis, noch op de terugreis wel stond er behoorlijk veel wind die langs de dijk Enkhuizen – Lelystad nog het meest hinderlijk was. Ik had er geen voor of nadeel van het zwabberde af en toe in wat “snorrelende” windvlagen die van achter de dijk kwamen. Bij Velomobiel nam Ymte mijn fiets direct onderhanden en constateerde dat er nog een paar onderdelen bijna of helemaal aan vervanging toe waren en dat is in de zelfde operatie gebeurd. Flink sleutelen en vooral de kogelkopjes vernieuwen wat vervanging van wat extra onderdelen betekende omdat dit type niet kan worden gemonteerd op de oude stabilisator en stuurstangen. Toen alles weer in orde was en de Quest weer op zijn “poten” stond liep het al aardig naar de klok van 2 en rond die tijd ben ik weer, na een kort proefritje, richting Lelystad gegaan om vervolgens daar de dijk te nemen naar Noord-Holland en weer op Middenmeer af. Ik denk, dat het precies een week geleden is dat ik schreef over de “steenzetter” op de Afsluitdijk en heb daar toen ook de foto bij geplaatst van dat mooie stambeeldje. Ik leefde in de veronderstelling dat het beroep van steenzetter al niet meer bestond en dat het “steen zetten” tegenwoordig allemaal met machines gedaan werd, niets van dat alles, vanmiddag zag ik het met eigen ogen, die stoere sterke mannen bestaan nog. Langs de dijk van Enkhuizen naar Lelystad werd door zeker een man of 5 of 6 dit beroep nog volop uitgeoefend wat op de foto te zien is, petje af voor dit echt zware werk. Het laatste stukje naar huis was, nadat ik die foto had gemaakt nog een 45 km maar met zo’n geruisloze “machine” is het echt een fluitje van een cent al was het ook tegen een “dikke” wind in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten