Het slechtste "Gilde"

“Dank zei het gilde” zo zou ik het verhaal van vandaag kunnen gaan noemen, ook ik ontkwam er niet aan. Een vreemde start van een verhaaltje over ligfietsen in het algemeen, het zit ongeveer zo. Het afgelopen weekend, wat langer was dan gewoonlijk door de Paasdagen, is min of meer druk geweest, vrijdag de reeds eerder beschreven Texeltoer, zaterdag wat boodschappen doen en met de auto wat extra heen en weer gereden, zondag, eerste Paasdag ook wat drukker dan gemiddeld door familie over en weer en dan de tweede Paasdag ook weer op familie bezoek i.v.m. een verjaardag. Vanaf Zuidoostbeemster even iets langs brengen in Middenmeer en dan door naar Friesland om daar zo rond de klok van 12 uur aan te komen. Het liep allemaal weer eens anders en deze keer dank zei het gilde, welk gilde zou je zeggen, nou heel simpel het inbrekers of dievengilde, de klaplopers zonder beroep of vaste woon of verblijfplaats hadden het deze keer op mijn woning voorzien. Toen ik dus 2e Paasdag, maandagmorgen, uit de auto stapte stonden de tuinstoelen en tafel niet meer zoals ik ze had achtergelaten en toen mijn vriendin mijn vertwijfelde gezicht zag viel haar oog meteen op de vernielingen aan de tuindeur, het was dus zo ver. Eén geluk, ze zijn niet binnen geweest en zijn mogelijk gestoord (geestelijk zijn ze dat zeker) en hebben na heel wat gepruts de kuierlatten weer genomen en hadden in de volgende straat volgens de technische recherche wel succes, daar wisten ze wel binnen te komen met de nodige onplezierige gevolgen voor de bewoners. Wat doe je dan de dag nadat alles nog eens de revue passeert, eerst met de fiets naar Velomobiel en daar enkele kleine reparaties laten verrichten die me vrijdag tot wat extra inspanning hadden gedwongen, rond 12 uur weer thuis en vervolgens de verzekering bellen en één en ander regelen m.b.t. de poging tot inbraak, bellen hoe laat de T.R. hier zal kunnen zijn voor sporenonderzoek dan een aannemer via de verzekering de nodige gegevens verstrekken en steeds werd het duidelijker dat de fiets vandaag niet door menskracht aangedreven zal worden, wel Kees nog even gebeld en doorgegeven dat zijn, en Sebastiaan’s bestelling bij Velomobiel, bij mij thuis staan dus die zullen binnenkort wel op de juiste adressen komen. Een woelige dag die ik niet te vaak hoop mee te maken.