"Ik kan nog (bijna) alles"

Nog even een mooi weer verhaal en dan lig weer op schema, wat voor schema …………. dat weet ik zelf eigenlijk ook niet. Afgelopen weekend was weer rijkelijk gevuld met familie aangelegenheden en voor vandaag werd er een beroep gedaan op mijn oppaskwaliteiten en mocht ik vanmorgen per Quest naar Friesland voor een retourtje van 160 km. Tussen de heen en terug reis zat ongeveer 8 uur, dus ik kon goed “uitrusten” van de heenreis, het viel allemaal wel mee, als de conditie redelijk is en het weer is goed dan draai je er je hand niet voor om. En het weer was goed, volop zon en in Oudemirdum achter het huis was het gewoon warm, bovendien nergens wind omdat ze daar helemaal tussen de bomen zitten. Thimo en Fleur zijn ondertussen 8 en 6 jaar en komen bijna op het niveau dat ze op opa kunnen passen, het begin was er al een beetje. Fleur vroeg op een bepaald moment, “Opa gaan we suikerbrood halen”, maar omdat er nog mensen kwamen om een caravan op te halen uit de stalling heb ik dat gelijk aangegrepen met de smoes, dat opa niet weg kon om die reden en dacht er toen klaar mee te zijn, maar niets was minder waar, “Opa, als jij het niet kan, halen wij het wel even hoor”. Zo zie je maar dat was het begin, de eerdere zeperd had ik al heel snel te pakken toen ik trots wat foto’s liet zien van de familiedag waar een groot deel van mijn familie bij elkaar stond. Thimo bekeek het en zijn eerste opmerking was meteen goed raak “Het lijkt wel een bejaarden optocht”, eigenlijk had hij helemaal gelijk, we worden steeds ouder en in de ogen van zo’n “mannetje” ben je helemaal niet meer van deze tijd en is iedereen al “stokoud”. Onderweg was de wind nog behoorlijk sterk, toen ik vanavond van start ging, de eerste 34 km met flinke wind tegen dan weer recht van voor, dan weer schuin op de zijkant, ik was blij toen ik de dijk op ging, alles voor de wind en dat was ook meteen de oorzaak dat de teller niet meer beneden de 43 km is geweest met af en toe uitschieters naar 52 km. Voor vandaag weer een prachtige dag met veel positieve ervaringen en vooral als je dan door de kleinkinderen met 2 benen op de grond wordt gezet voelt het helemaal goed omdat je zelf dan zo eigenwijs bent dat je denkt “Ik ben nog jong en kan nog (bijna) alles”