Even uitwaaien

Even uitwaaien, vandaag kon ik door familieomstandigheden niet met het “elitekorps” mee naar Dronten. De Twiskerligfietsclub gaat samen met Wim, Kees en Jan naar Dronten voor wat onderhoudswerkzaamheden aan de Quest en Mango van de ligfietsclub uit dit sprookjesachtige dorp, hoewel de grootste bewonderaar van Micky Mouse er niet meer woonachtig is (Wibi Soerjadi, onlangs al een keer in een verkeerde spelling gebruikt en toen werd het Wibi Coeliaki) Maar goed, ik kon dus niet mee en toch heb ik vandaag nog even een klein rondje gemaakt over Wieringen en door de polder, het was maar 41 of 42 km maar ik heb wel even de benen kunnen strekken. Vanmorgen toch al redelijk vroeg uit de veren en op pad naar Zuidoostbeemster, daar mijn vriendin opgehaald en samen naar Egmond aan de Hoef waar we samen met heel veel familie een tante, na de kerkdienst, naar haar laatste rustplaats hebben gebracht. Omdat ze al op hoge leeftijd was zijn dit soort gelegenheden ook vaak weer een soort reünie van neven en nichten en dat was nu ook het geval. Zo rond 3 uur was ik weer thuis en na wat drentelen heb ik me toch maar omgekleed en ben op pad gegaan. Door de polder zijn meestal rechte wegen waar stoplichten niet voorkomen en waar flink doorgetrapt kan worden, dan over Wieringen, smalle op en neer gaande weggetjes en dan is het weer extra oppassen, vooral in de bochten van de Noorderlaan, langs de Noordburenweg moest ik even in de kant omdat er een koppeltje schapen werd verplaatst naar een andere locatie. Eerder had ik al stil gestaan voor een meisje met een paard wat nogal onrustig dreigde te worden en bij het museum van Jan Lont zag ik dat dezelfde scharretjes nog hingen van vorig jaar, “In ’t zout en dan drogen en ze bederven nooit meer” zei de vakman van Wieringen toen ik ze aan de lijn zag hangen en er vorig jaar foto’s van had gemaakt. Wat het morgen zal worden weet ik nog niet maar dat ik even ga fietsen staat bijna wel vast.