Ontmoeting met een vroegere dorpsgenoot

Vandaag nog een rondje gefietst als 68 jarige, morgen is dat over volgens de kalender. Een ander voordeel van de toekomstige getallen is dat je ze op alle mogelijke manieren kan omdraaien maar er zal niets meer veranderen, het blijft 69. Ik ga er vanuit dat ik dus nog 31 jaar voor de boeg heb want ik wil nog steeds 100 worden en in mijn achterhoofd denk ik dan elke keer “’t zal wel tegenvallen” maar dat zie ik dan wel weer. Mijn ritje ging vandaag via Medemblik en Enkhuizen naar Alkmaar en dan weer naar Middenmeer. Het is wel heel snel geschreven op deze manier maar het fietsen duurde iets langer. Eerst twee opmerkingen van automobilisten, en allebei zeer positief, vaak is het juist anders. De eerste opmerking kwam van een meneer die stond te tanken, “Jij moet toch ook niet tanken met dat ding” dat was volkomen juist ingeschat, hij kwam even kijken bij de Quest en vond het geweldig , “Zo’n ding in deze kleur dat zie je tenminste als je in de auto zit” toen ik hem vertelde dat er vaak anders werd gereageerd zei hij: “Die stakkers die je afsnijden en al die andere flauwekul die moesten ze een tijdje in de bak stoppen dan bedaren ze wel” . De andere opmerking kwam van een man die bij een brug aan het werk was, “Keurig in zo’n kleur kan je nooit over het hoofd worden gezien, dat is hartstikke veilig” Zo zie je maar er zijn ook een hele hoop positieve mensen op deze “aardkloot”. Op mijn ritje van vandaag ging ik bij de T-splitsing bij de Tolweg linksaf richting Hoogkarspel en daar passeerde ik een man op een open driewielige ligfiets. Juist op het moment dat ik passeerde herkende ik de persoon, Jan Imming, vroeger net als ik ook van Zwaagdijk en getrouwd met mijn buurmeisje Margriet Aker (onder insiders bekend als Margriet van Jan) die weer vriendin is met één van mijn zussen. Jan en Margriet heb ik verschillende keren ontmoet op verjaarsfeest van mijn zus en op een keer hoorde ik dat de gezondheid van Jan nogal wat te wensen overliet. Weer later hoorde ik dat het heel slecht ging met Jan maar juist daarom vond ik het geweldig dat ik hem tegen ben gekomen en nog wel zelfstandig op de fiets. Vandaar dat ik zelf ook denk dat ik tot mijn 100ste nog wel kan fietsen als je maar optimistisch blijft net als Jan. We hebben samen een klein stukje opgereden en Jan vertelde dat Margriet oppasoma was bij de kleinkinderen van hun zoon die daar ginds woonde, daarbij wijzend in de richting van de bekende watertoren van Hoogkarspel. Ik heb mijn weg weer vervolgd en ben via Westwoud en Zwaag richting Bobeldijk gegaan en zo via De Leet naar Heerhugowaard, net voor Oudorp rechtsaf op naar Middenmeer waar ik op de teller van de Quest 106,80 km had afgelegd en volgens de GPS 106,88 km, dus de teller is wel in orde.