Dinsdagmorgen, donkere wolken en een heel klein beetje “nattigheid” maar toch ook weer niet zo dat ik er een rede in zie om thuis te blijven. Gisteren zijn een broer van mij en zijn vriend bezig geweest om de achteringang bij mijn huis wat beter te beschermen tegen, laten we zeggen, harde wind en wat er zoal mee kan waaien, het is nu dicht en als ik even van huis ben op slot. Vandaag dus weer even de wijde wereld in, meteen weer op pad naar Zuidoostbeemster even hand en span diensten verrichten zoals spuiten tegen wat teveel onkruid en een kastdeur weer op z’n plaats brengen. Net toen ik achter kwam kraaide de haan, voor mij een teken dat mijn mobiel om aandacht vraagt. Ik was net te laat en drukte meteen de gemiste oproep in, “Met Kees, waar zit je” in Zuidoostbeemster en jij, “Wij zijn in Den Oever” Wim, Kees en (Marian met camper) kwamen naar huis vanaf Borkum waar het Velomobieltreffen was georganiseerd. Op de terugreis zijn ze nog langs Kees en Marian’s zoon en schoondochter gegaan in oost-Groningen, helaas was ik niet thuis anders was bij mij zeker een koffie stop ingelast denk ik. Op de rit naar Zuidoostbeemster ging het bij mij maar net goed, op het korte stukje fietspad net voor de brug en rotonde bij Oosthuizen ( Kees Schouten weet precies waar het is) remde ik even bij omdat ik iets te veel vaart had, mogelijk doordat het fietspad net een klein beetje nat was na een lange periode van droogte, gleed ik gewoon rechtdoor richting een paal van een verkeersbord of lichtmast dat is me ontgaan. Maar de schrik zat er wel even in, je zal zomaar je fiets tegen een paal parkeren door eigen stommigheid. Het tweede voorval was later een automobilist die voorrang nam waar ik voor hem van rechts kwam, toen ik heel netjes mijn wijsvinger vermanend en bezwerend als een onderwijzer in vroeger jaren omhoog hield, stak hij beide handen in de lucht alsof hij niet kon zien dat ik linksaf om hem heen wilde terwijl ik het klikgeluid van de richtingaanwijzer toch duidelijk hoorde. Even verder ben ik gestopt om te controleren of het nu wel of niet had gewerkt, het knipperde en klikte als de beste dus daar heeft het niet aan gelegen, opletten blijft dus altijd het belangrijkste om veilig mijn rondje af te maken. Dat ging verder over Oost en West-Graftdijk richting Alkmaar, voor het zo ver was moest ik eerst nog even een klein stukje omrijden omdat ze langs het fietspad wat aan het stoeien zijn met een beschoeiing. Voor Heerhugowaard ben ik wat doorgereden om via de omringdijk even in Obdam langs te gaan bij mijn zus Gerda die dinsdags meestal thuis is. Na 101 km was ik weer thuis en moest eerst de poort los maken voor ik naar binnen kon, dat is wel even wennen maar het is voor het goede doel zal ik maar zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten