Op zoek naar Kees en Wim.

Op zoek naar Kees en Wim, hoe kan dat zo gebeuren. Eén telefoontje naar het adres van de familie van Hattem is voldoende om te horen dat Kees naar Dronten is met Wim, de Mariannen hebben vandaag het rijk alleen, zowel bij Kees als bij Wim. Omdat ik toch al van plan was een keer naar Dronten te fietsen om een stel nieuwe buitenbanden voor de 20”wielen leek me dit meteen een mooie testrit om ze gelijk op te gaan halen. Mocht ik er niet op tijd zijn omdat de mannen alweer op thuisreis zijn dan kan ik altijd vragen of Kees ze alvast mee wil nemen tot we elkaar ergens ontmoeten. Mijn eerste telefoontje is met de vraag aan Kees waar ze rijden, “Op de Wisentweg” krijg ik te horen, ik rijd op dat moment net bij Trintelhaven langs de dijk Enkhuizen – Lelystad dus ze hebben een behoorlijke voorsprong. Als ik door Lelystad heen ben langs de noordkant, waar je altijd zonder de minste problemen door kan rijden, bel ik nog een keer en hoor dat ze in Dronten zijn bij Velomobiel en dat ze daar maar even blijven en dan weer gaan fietsen. Ik vraag Kees dan om alvast een paar buitenbanden 20”mee te nemen dan komt het vast wel goed en ik geef aan dat ik langzaam hun kant op zal rijden. Op een bepaald moment draai ik de inrit op bij Velomobiel en staan de mannen nog in de werkplaats waar hard wordt gesleuteld aan Wim zijn koets, hij wordt nog stiller naar verwachting en nadat Theo alles zo heeft gemonteerd en weer heeft vastgezet gaat Wim een proefritje maken, hij stapt lachend uit zijn Quest en dat is een goed teken, hij is stiller, het is nu ongeveer een “fluisterquest”, zelfs de vogeltjes vliegen niet meer op. Alles is weer klaar voor vertrek, de banden zitten bij mij in de fiets en zijn afgerekend en Wim en Kees zijn ook weer reisvaardig dus op naar Noord-Holland maar nu alles tegen een behoorlijke wind in. Het gaat allemaal als een “trein” en ook door Lelystad is het na zo vele keren echt een fluitje van een cent, we schieten er als het ware doorheen. Als we over de laatste brug rijden komt Wim naast mij en stelt voor nog even een lekker soft ijsje te doen beneden aan de parkeerplaats op de dijk, zo gezegd zo gedaan, Wim trakteerde deze ronde en als versterking voor de komende 30 km over de kale dijk is het een zeer welkome opsteker. Langs de dijk bleef het tempo, door Kees aangegeven, steeds op 30 tot 31 km en bij Enkhuizen ging ik rechtsaf en Kees en Wim de andere kant op, na nog een ruime 30 km was ik thuis en stond de teller op ietsje over de 160 km.