Brood en spelen.

Het is toch nog goed gekomen vandaag, eerst dacht ik dat ik om 12 uur al van start kon en dat het dan droog zou zijn maar die berekening klopte niet. Ietsje later heb ik gewoon gedacht, “nat worden doe ik toch wel, is het niet van een beetje regen dan is het wel van de natuurlijke vorm van lichaamskoeling” gewoon zweten dus. Inderdaad na een kleine 10 km kreeg ik de eerste bui te verwerken maar het stelde eigenlijk helemaal niks voor. En zo kwamen er onderweg naar Zuidoostbeemster nog wel een paar kleine pestbuitjes. De eerste stop was al vrij snel nadat ik van huis was, op het stukje nieuwe weg in de polder, bij het Agriport gebeuren passeerde mij een auto die net over het viaduct stopte en toen ik in de buurt kwam stak de chauffeur zijn hand op, Dick Kramer, een goeie bekende uit Middenmeer. “Ik zie je zo vaak langs “vliegen” ik denk nou moet ik hem maar eens aanhouden” Verschillende jaren zaten we samen in de Raad van Elf hier in de Wieringermeerpolder en ondanks dat je elkaar af en toe wel eens ziet mis je verdere contacten, ik heb Dick gelijk maar uitgenodigd om maar eens langs te komen dan kunnen we weer eens bijpraten. Hij had het druk dus ……………. Echt dat is een geijkte uitdrukking van mensen die niet meer deelnemen aan het dagelijkse arbeidsproces, “Geen tijd” ik maak me er zelf ook wel eens schuldig aan. Wij AOW-ers moeten niks en hebben overal tijd voor, zegt een ander, wij weten wel beter. Goed, mijn ritje heb ik vervolgd richting “De Zuidoost”, ik had een brood gebakken voor Tiny en had nu gelijk een smoes om even bij haar langs te gaan voor een bakkie cappuccino of i.d. Aangekomen op het adres meteen korte metten gemaakt met het brood wat weer in de vriezer kon na bewerking met een scherp mes en diepvrieszakjes. Even bijkletsen en daarna weer via een klein ommetje naar Middenmeer. Onderweg kwam ik nog langs een speciale gedenksteen, al tientallen keren gezien maar altijd “doorkachelen” en nu heb ik er maar een keer de tijd voor genomen. Aan Kees de vraag waar vind je deze gedenksteen, om je een beetje te helpen, het was langs de “groene”route op het kaartje van Google. Leuk hé, zo’n opgave met zulke duidelijke aanwijzingen. Toen ik onderweg nog een paar buitjes had gehad was ik weer bijna thuis en stond er 84 km op de teller.