Vol goede moed, omdat het alle dagen beter gaat en de conditie weer op het “oude” niveau begint terug te keren ben ik vanmorgen van start gegaan. Ik had een rondje in “petto” van een 100 km en ik zal wel zien waar ik uitkom. Van start zo rond een uur of 10 half 11 en richting het zuiden, de noordkop heb ik wel weer even gezien. Via de bekende paden naar Hoorn en daar de dijk opgezocht langs het IJsselmeer, bij Schardam eerst nog even wat dollen met een paar wielrenners die dachten dat een Quest een gelijkwaardig voertuig was aan een carbon racefiets met 18 tot 20 jarige berijder. Ze hebben het geweten, eerst passeren en dan de “mannen” telkens laten komen tot op een meter of 15 a 20 en dan gewoon wat meer druk op de pedalen om als een “raket” bij ze weg te springen. Het duurde niet lang toen hielden ze het voor gezien, in mijn spiegeltjes zag ik dat ze daarna de benen stil hielden om weer wat op adem te komen denk ik. Via allerlei omwegen ben ik naar Zuidoostbeemster gereden en na de gebruikelijke rituelen van koffie enz. ben ik daar tegen half 2 weer vertrokken richting Purmerend en dan langs het Noord-Hollandskanaal richting het noorden. Voor de verandering heb ik de weg naar De Rijp een keer genomen, het is alweer een hele poos geleden dat ik daar ben geweest. In De Rijp ga ik meestal de zelfde weg, had ik dat nu ook maar gedaan, door het bordje voor fietsers te volgen kwam ik op een woonerf en nadat ik daar vast gelopen was en omgekeerd was het zoeken naar de normale route. In de verte zag ik verkeer gaan dus die kant op dacht ik. De eerste kruising die ik naderde werd me bijna echt fataal, “goed” kijken, eerst links, geen verkeer toen rechts geen verkeer, door rijden en boem. Voor rechts van mij kwam een auto met hoge snelheid linksrijdend omdat er voor haar auto’s aan de rechterkant stonden en dan ben je direct aan de beurt als je, je neus om de hoek steekt. Dus ook ik, zelf had ik geen problemen, de ketting er weer omleggen en van de schrik bekomen. De mevrouw zei dat ze haast had en mij niet had verwacht, de auto had aan de zijkant zo’n grote dikke ronde buis waardoor er geen schade was aan haar voertuig, het enige wat ze zei was “Gaat het meneer, het had veel erger kunnen zijn” en toen was ze ingestapt en vertrokken. Gelukkig kon ik rijdende thuis komen en heb niets van de schade kunnen merken bij het fietsen, alles werkt nog prima het is alleen zo’n “rot” gezicht aan de voorkant. Ik heb al met Ymte van Velomobiel kontakt gehad en daar zullen ze hem grondig onderhanden nemen zodat hij weer als nieuw zal worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten