Wim en Kees knutselen op De Woude

De weken vliegen om, zo is het maandag en zo ben je weer aan het eind van een week. Vanmorgen bedacht ik dat Kees misschien ook wel een rondje zou kunnen gaan maken, de telefoon is dan de snelste mogelijkheid om dat aan de weet te komen. Kees had geen huisarrest maar had nog wel een hele hoop op zijn lijstje staan om toch maar niet te gaan fietsen, ik heb dat ook wel eens, eerst alles in en om huis op orde en dan pas aan je hobby “denken”. Dus alleen van start, nog even via de Bangert in Zwaag een CD weg brengen en daarna zie ik wel, nauwelijks van start, vlak voor Medemblik gaat de mobiel, “Met Kees, ik ga toch wel fietsen ik ben bij Wim ontboden dus op naar De Woude” ik zat toen in de buurt van Medemblik dus een heel andere kant op, een volgende keer ga ik wel mee maar nu zal dat wel niet lukken. Door Medemblik naar Onderdijk en Wervershoof en zo via Zwaagdijk naar de Bangert om mijn boodschap te doen. Monique zat in de zon met iemand aan de telefoon en haar ontbijt nog naast haar dus de CD afgeven en meteen weer verder, volgende keer maar een bakkie doen. Verder via Zwaag, even langs Leo en Riet waarbij de laatste niet thuis was, ook hier was het bijna in en uit en toen op naar De Woude. Via wat buitenwegen, wel een beetje omgereden, daardoor gelukkig niet door stadswijken en dorpen en zo op naar het pont over de Markervaart. Wim reed net een klein stukje in zijn Quest om te controleren of er nog iets “tikkerde”, Wim hoorde iets en Kees hoorde niets, het scheelt maar één letter maar kan wel van belang zijn. Zittend voor het huis voorzien van koffie en koek werd er gezellig gekletst over, ja natuurlijk over Questen, hoe licht ze kunnen worden en hoe gevaarlijk automobilisten zijn voor dit soort voertuigen. Na nog een bak koffie enz. heb ik mijn weg weer vervolgd richting Zuidoostbeemster waar ik bijna gelijk met Tiny aankwam. Ze had het nog druk, er moest nog van alles gebeuren voor het weekend, boodschappen doen en morgen 2 verjaardagen, dus gewoon druk als een klein “baassie”. Ik heb mijn rit vervolgd via allerlei bekende en soms onbekende paden en wegen om hier en daar toch nog weer een paar foto’s te schieten van de enorme aantallen bloeiende tulpenvelden en een wei vol met zwartbont vee. Toen ik thuis was stond de teller net als gister weer op 142 km en toch was dit een heel ander rondje.