Een "Jaappie" met een toetje.

Een rustig toertje door de zuidoostelijke helft van Noord-Holland was vandaag aan de orde. Niet bewust gepland maar gewoon een misrekening, ik was van plan even langs de zorgboerderij te gaan in de Zuidermeer om weer eens een keertje bij broer Piet te kijken die daar 2 dagen per week verblijft. Hij is er altijd druk met “zijn” gaas/plastic-kas waar hij de zorg heeft over allerlei soorten groente en ik weet dat hij er best trots op is als er bewonderaars langs komen. Helaas toen ik in de buurt kwam realiseerde ik mij dat het vandaag woensdag is en dat hij er dinsdag en donderdag is dus ik zou er niet datgene vinden wat ik had verwacht. Niet erg, wel erg, het enige wat er nu opzat was de koers omleggen naar Wervershoof om hem thuis op te zoeken maar dat was me te ver buiten het parkoers en ik wilde juist langs zijn tuin op de zorgboerderij. Op mijn vervolg kwam ik op een bepaald moment bijna in de problemen, weg onderhoud bermen-maaien noem het zoals je wilt, maar de weg was totaal afgesloten, even wachten tot de hard werkende meneer mij zag en meteen aan de kant een parkeerplekje opzocht om mij door te laten. Het enige wat dan over blijft is verder door karren richting Zuidoostbeemster en daar even het gras maaien. Een klusje wat altijd heel snel is geklaard dus vervolgens nog even verder doorrijden om het rondje wat toepasselijk te maken voor mijn conditie, gewoon het te veel aan energie opbranden. Op een bepaald moment kwam ik bij Ilpendam en meteen was mijn route bekend, via Overleek richting de dijk langs het IJsselmeer en dan voor Volendam een ijsje verorberen naar goed voorbeeld van Wim en Kees. De volgende ronde is voor mijn rekening, of het wordt “boerenomelet” in Broek in Waterland of ijs voor Volendam aan de IJsselmeerdijk. We zien wel als we weer een keer samen in die omgeving rondrijden, het ijs was overigens geweldig, deze keer was het een “Jaappie” en geen “Keessie” of “Wimmie”, keus genoeg. Op die plek kwam ik in gesprek met een Engels echtpaar, ze hadden nog nooit zo’n “ding” gezien en dan komen er meteen de standaard vragen hoe hard kan zoiets, wat is je topsnelheid, wat weegt het, zit er echt geen motor in en ga zo maar door en tot slot de topper , “Meneer rijden hier alleen jonge sportmensen in zoals U” Ik keek hem ongelovig aan en vroeg wat hij hiermee bedoelde, “I think you are about 50 en you are driving so fast, so you are a sportman in a good condition” Hier groei je toch een beetje van, waar of niet. Maar goed na dit “toetje”bij het ijsje ben ik weer verder gegaan uiteraard via de “Dijk” in Volendam waar je diverse keren voor rijdende banaan wordt uitgemaakt maar nog met het Engelse verhaaltje in mijn achterhoofd geeft het je vleugels op de laatste 40 km naar huis waar ik na 115 km weer binnen was.