Rondje Waterland

Woensdagmorgen, na de spannende voetbalwedstrijd van gisteravond heb ik toch heerlijk geslapen met de overtuiging dat teamsport best wel leuk kan zijn en daarom gaan we vandaag fietsen in “groepsverband”. Kees had met Wim afgesproken dat ze vandaag een groter rondje wilden gaan maken om wat meer kilometers in de benen te krijgen voor de trip van 3 weken “rondje” Ierland. Vanmorgen eerst even gebeld met mijn dochter in Friesland, mogelijk is ze niet thuis en dat gevoel was juist dus heb ik mij voorgenomen om Kees en Wim voor of achter de wielen te rijden. Eerst Kees opgepikt in Heerhugowaard en vervolgens naar De Woude. Als we op de pont staan komt ook Jan Geel achter ons staan dus dat wil zeggen dat we straks met z’n vieren kunnen starten. Bij Wim en Marian is er koffie met koek en nadat de nodige technische wetenswaardigheden over tafel zijn gegaan en de Quest nu bijna “doodstil” is gepraat gaan we van start. Kees voorop en ik achteraan het werd een rondje Waterland, via de Starnmeer op naar Spijkerboor en Purmerend in Purmerend het Noord-Hollandskanaal links houden en zo doorrijden tot aan Amsterdam. Kees heeft hier wel meer gereden want hij bracht ons foutloos naar de dijk langs het IJsselmeer waar we na een korte pauze aan zijn gekomen. Wim had meteen al zin in ijs bij Volendam dus werden we uitgenodigd daar zo snel mogelijk heen te rijden. Af en toe boven de 50 km rijden ging prima en als je dan stopt voor de “Hofleverancier” van geselecteerde sorbets, zoals Wimmie’s en Keessies en nog meer van de “smakelijke” namen dan gaat zoiets er natuurlijk vanzelf in. Vervolgens over de dijk in Volendam wat erg mee viel wat betreft de drukte en dan door langs de dijk. Wim en Kees gaan na Schardam rechtdoor en Jan en ik rijden verder tot aan Scharwoude, daar slaan wij af en gaan via Berkhout en Bobeldijk nog even door Zwaag om een CD af te geven met wat foto’s van de vakantie. Samen rijden we verder via de Rijweg naar Zwaagdijk en Nibbixwoud om bij de afslag naar Oostwoud afscheid te nemen van elkaar en met een kreet en een zwaai draait Jan de hoek om en begin ik aan het laatste stukje van zo’n 15 km om na 155 km de tocht te beëindigen.

Na mijn berichtje van gisteren om de helm te prepareren tegen “invliegers” bleek vandaag dat Kees en Jan al meteen op dezelfde manier maatregelen hadden genomen naar aanleiding van mijn verhaaltje met foto.