Mooi karretje en wat gebruikt dat nou ?

Veel van de “koppen” boven de stukjes die ik schrijf zijn veel gebezigde uitspraken of opmerkingen die gemaakt worden door mensen onderweg of die me zomaar te binnen schieten. Die van vandaag is wel weer erg toepasselijk op het gebruik van de Quest of een velomobiel in het algemeen. Ik ging van huis om het ritje wat ik gisteren heb gereden met de “rechtop” fiets en mijn vriendin vandaag met de Quest ook even af te “raffelen” en dan terug langs een andere weg. Meteen van huis met de Quest richting Schoorl, hij kan het al bijna blindelings vinden, en daar op de Schoorlsezeeweg af wat meteen flink zwaar trappen zal betekenen. Het eerste stuk gaat “pittig” omhoog maar al snel loopt het weer af en na zo’n kilometer of 4 a 5 op die Schoorlsezeeweg ga ik linksaf richting Bergen aan Zee om later via het duingebied weer in Egmond aan den Hoef te belanden. Op de hoek van het fietspad vlak voor de Egmonderstraatweg staan een aantal mensen te schilderen, de één lijkt meer als de ander is mijn idee, maar ik ben geen kunstkenner dus geen commentaar op hun kunst. Maar omdat er min of meer een oploopje was, want er stonden verschillende mensen te kijken, moest ik wel flink afremmen en stoppen. Toen ik eenmaal stil stond ben ik even uitgestapt om een foto te maken en daar kwam het, er stapte een meneer op mij af, al wat ouder denk ik, maar waar haal ik het recht vandaan om dat te denken, misschien was het wel een leeftijdgenoot, die de volgende vraag stelde, “Mooi karretje en wat gebruikt dat nou” ja wat moet je dan zeggen, maar gelukkig kreeg ik een ingeving en heb hem met het volgende geantwoord, “Normale maaltijden en op z’n tijd een bak koffie plus appelgebak met slagroom dan rijd het zo 100 tot 150 km probleemloos” ik zie hem nog kijken, “Meen je dat” inderdaad na wat uitleg begreep hij dat het werkt op één PK, dat zijn de eerste letters van mijn voor en achternaam, dus geen accu’s of verbrandingsmotor. Hij begreep er eerst niets van maar langzaam werd alles duidelijk, het blijven mooie momenten. Op een bepaald moment kreeg ik het gevoel dat ik weer ver genoeg van huis was en heb de koers langzaam aan gewijzigd in noordelijke richting om via Limmen en Heilo rechtsaf naar het Noordhollandskanaal te rijden waar ik weer op bekendere wegen uitkom om zo via Alkmaar en Heerhugowaard naar Opmeer en Hoogwoud te karren. Vanaf Hoogwoud is het nog “één” keer diep ademhalen en je bent weer thuis waar de teller 118 km aan gaf