Het is half 11 en ik heb me omgekleed om toch maar een stukje te gaan fietsen maar ik kom voorlopig niet verder dan alles klaar zetten en dan weer naar binnen te gaan. Regen en zo te zien nog niet het laatste voor het eerste half uur of misschien wel een uur en daarbij waait het ook nog behoorlijk, zou het dan echt niet gaan vandaag, dat lijkt me stug, een beetje regen nou ja fiat, het wordt vast wel weer een keer een tijdje droog. Ook bij controle via de “buienradar” ziet het er niet best uit, ik wacht voorlopig maar even af.
Het is gelukt en hoe, heel kort na de bui van half 11 werd het droog en ben ik van start gegaan en heb geen enkele spat regen meer gehad tot ik weer thuis was na een heerlijke rit met Kees. Ik was via de Alkmaarseweg de polder uit gegaan dus een beetje in zuidwestelijke richting vanaf Middenmeer dan komt het wel goed. Ik had op de buienradar gezien en ook volgens de weerman begrepen dat in de zuidelijke helft van de provincie de regen wel ongeveer over zou zijn. Toen ik in de buurt van Heerhugowaard kwam heb ik even naar de familie van Hattem gebeld, Marian vertelde dat Kees even weg was voor een boodschap maar dat hij daarna wel zou gaan fietsen dus op naar de Smaragd. Daar aangekomen stond de Quest al in startpositie en kwam de “baas” al heel snel in fietsoutfit naar buiten. Samen zijn we een eindje gaan toeren via de bijna vaste route richting De Woude maar in dit geval zijn we rechtdoor gegaan omdat Wim toch een tijdje zonder zijn fiets moet leven en we hem niet, met een nog ongelukkiger gevoel achter willen laten. Voor mij tot op dat moment allemaal bekend terrein, was het niet dat Kees op de weg richting Graft linksaf sloeg en een doodlopende weg in ging, iets wat ik nog nooit bewust had gedaan, daar is immers niets te zien. Ik volg hem trouw en kwam op een plek waar ik nog nooit eerder was geweest, een natuurgebied waar heel veel vogels verblijven en waar zelfs de roerdomp geregeld wordt gesignaleerd evenals een aantal reeën. Toen we weer vanaf de uitkijk terug liepen naar de fietsen kwam er net een meisje aan met een pony/paardje, het beestje had er eerst toch nog wat moeite mee om verder te lopen langs die gele “dingen” maar achteraf viel het allemaal erg mee en liep het zonder problemen weer verder. Wij hebben onze weg weer vervolgd en kwamen in Grootschermer terecht waar ik nog even een foto heb gemaakt van één van de prachtige kunstwerken van Nic. Jonk, via Schermerhorn en Avenhorn ging de reis verder om later via de andere kant van de ringvaart weer in Schermerhorn uit te komen en vandaar door naar Ursem Rustemburg en omdat de weg door de Wogmeer was afgesloten zijn we linksaf gegaan naar Hensbroek en even later is Kees rechtdoor gegaan naar “De Waard” en ik het laatste stukje langs de ringvaart richting Middenmeer waar de Quest na 107 km weer op stal kon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten