Af en toe een blokkade

Het komt, het komt of hij komt, hij komt, allebei is het waar, 6 december nadert met rasse schreden maar ook de aangekondigde sneeuwbuien naderen volgens de laatste gegevens. Het is te merken aan de temperatuur en de gevoelstemperatuur, vanmorgen toen ik van huis ging was het 3,6 graden en na 40 km in Zuidoostbeemster was het 4,3 graden. Voor mijn gevoel was het nog veel kouder maar dat zal wel verbeelding zijn. De eerste 15 km reed ik nog in een enkel fietstruitje met lange mouw maar zonder “kap” op de fiets, niet verstandig hoor ik al zeggen, inderdaad, ik ben gestopt en heb de kap/deksel achter de stoel vandaan genomen en die erop gedaan. Wat een luxe, inclusief het kleine windschermpje zit je meteen in de zon en uit de wind. In de Zuidoost heb ik even een aanpassing geregeld voor de TV en na een half uurtje klussen was dat weer in orde. Vervolgens iets droogs aantrekken en weer op huis aan en omdat het weer nog redelijk is lijkt me een klein beetje om wel aanvaardbaar. Vertrokken richting Purmerend en dan voor de brug rechtsaf langs het Noord-Hollandskanaal, heerlijk “snorren” en binnen de kortste keren alle remmen weer eens los dacht ik. De eerste afwijking om af te remmen was een groepje werklieden die over het fietspad richting een grote zandstortbak liepen die op de weg was geplaatst en daar mogelijk een tijdje zal blijven staan zo kreeg ik de indruk. Een foto maken en weer verder, naar het volgende obstakel, deze keer had men aan het einde van het fietspad, of het begin, net van welke kant je komt, een kraan in werking die, zoals ik dat bekeek, een nieuwe damwand in de slootkant plaatste, even wachten en toen onder de achterkant van de kraan doorrijden om vervolgens vast te lopen bij een vrachtwagen die aan kwam rijden om zijn vracht damwandplanken te lossen. Dan maar uit de fiets en door de berm langs de vrachtwagen een andere oplossing zag ik niet. De lucht leek af en toe wel bijna zwart te worden, zal dat allemaal wel goed blijven gaan begon ik mij af te vragen. In de buurt van Alkmaar tot aan Heerhugowaard kreeg ik de eerste bui, niet hard maar wel vervelend. In de Wieringermeer was ik zo onverstandig om de parallelweg te nemen langs de Alkmaarseweg, gevolg thuis de fiets op zijn kant en de was borstel er overheen en de wielkasten uitspuiten, wat een “baggerbende” . Toen ik op amper 100 meter van huis was dacht ik aan de opmerking van Martin Merkelbag uit Badhoevedorp die bezitter is van Quest 426, “’t Huis van Dr.Plas “ schreef hij in een reactie van een paar dagen geleden, ik reed er nu weer langs en heb er meteen maar een foto van gemaakt, tegenwoordig bewoond door de familie Vos waarvan het accountantskantoor op de andere hoek staat waar de vroegere Dr.Ariëns Mavo heeft gestaan. Ziezo weer een oud Middenmeerder blij gemaakt hoop ik met een foto en wat geschiedenis. Het ritje van vandaag werd net 102 km wat de totaalstand op 12.253 km heeft gebracht.