De laatste "kniepertjes"

Het is bijna een kort vervolg op de kniepertjestocht, vanmorgen, na eerst de nodige huishoudelijke beslommeringen te hebben afgewerkt zag ik dat er mail was van Kees. Er waren nog wat kniepertjes over van zondag, “moet ik ze brengen of kom je ze halen”, stond er onvervalst in de mail. Omdat ik echt wel aan een verzetje toe was leek het me leuk om even naar huize van Hattem te fietsen. Om niet te vroeg van start te gaan had ik het weer mee, doordat het gevroren had waren de binnenwegen en fietspaden hier en daar nog behoorlijk glad, dus wat tijd rekken om de dooi zijn werk te laten doen, maar op een bepaald moment zag ik wel in, dat wachten te lang zou duren dus omkleden en voorzichtig de straat uit glijden. Zodra ik op het fietspad langs de Alkmaarseweg was aangekomen waren er geen problemen meer hoewel opletten altijd gewenst is. Toen ik bij Oude-Niedorp reed heb ik Kees gebeld om te informeren of hij thuis was, ik kreeg Marian aan de lijn en die bevestigde de hij in de buurt was, dus op naar Heerhugowaard. Bij Kees en Marian aangekomen was er snel koffie en hebben we nog even nagekletst over de “Kniepertjestocht”, in alle opzichten geslaagd dat was onze eindconclusie. Na enig tijd heb ik mijn weg weer vervolgd maar kreeg van Marian nog wel een aantal door haar gebakken “kniepertjes” mee die ik maar eens moest uit proberen en als ze nog heerlijk knapperig zijn, hoor ik dat graag dan kan ik ze volgend jaar misschien wel de dag er voor bakken. Nou ze waren nog heerlijk knapperig Marian en ze hebben Middenmeer niet gehaald, dat zit n.l. zo, vanaf “De Waard” ben ik rechtdoor gegaan naar Obdam en heb bij Tom en Gerda heerlijk genoten van de “kniepertjes, Gerda had slagroom en na wat experimenteren wisten we het meeste in het binnenste van de koek te krijgen waarna het consumeren simpelweg het naar binnen glijden was, heerlijk. Dus zodoende is de keuring van smakelijkheid door ons drieën beoordeeld en ben je geslaagd om volgend jaar een dag voor de tocht je bakkunsten bot te vieren en niet onder hoogspanning a la minuut voor iets lekkers te zorgen. Na Obdam ben ik nog ietsje omgereden om weer thuis te komen, langs de A.C.de Graafweg naar Wognum en na 58 km was dat weer zo ver, met een heel licht buitje, anders als met de tocht van gisteren, toen kregen ze even de volle laag, kwam ik weer in Middenmeer.