Geruisloos door het leven.

Soms gaat het leven geruisloos aan je voorbij zegt men weleens, ik had dat gevoel vandaag ook een beetje, wat is de Quest weer geruisloos na de operatie van gisteravond. Ik ben zoals gewoonlijk weer vroeg uit de veren en bedenk dat ik misschien wel naar Friesland zou kunnen gaan. Alles eerst binnenshuis regelen en dan even op de weersberichten kijken wat ze in de maak hebben, oei, dat valt niet helemaal mee, tegen en na de middag regen. Dan moest ik maar niet te ver van huis gaan eerst maar een ritje in de buurt plannen. Kees, die ik gistermiddag had gesproken over de “veerpoot” van de Quest was al een paar dagen niet erg lekker maar wilde vandaag wel even naar Wim fietsen op De Woude. Dus dacht ik, laat ik ook maar eens die kant opgaan. Alles gaat voorspoedig en zonder de minst afwijkende tik of klopsignalen snor ik over verschillende fietspaden en wegen op naar De Woude. Omdat ik alleen het mobiele nummer van Kees heb en niet van Wim bel ik Kees om te horen waar hij zit, bij Wim natuurlijk en ik hoor meteen dat hij straks weer huiswaarts gaat omdat het nog niet in orde is, maar Wim wil wel een stukje meekarren. Als ik eenmaal in huize Schermer zit komt Marian gelijk met koffie en even later komt Wim ook binnen in zijn fietsoutfit. Na nog een bakkie gedaan te hebben stappen we op en gedrieën brengt de pont ons weer op vaste wal waar Kees richting Heerhugowaard gaat en wij richting Purmerend. Via de Oude Provincialeweg buigen we af naar de Munnikdijk die ons via wat bochten in Het Twiske brengt. Als we ter hoogte van Tiny’s oppasadres zijn stoppen we even en bel ik haar, we waren niet van plan om langs te gaan omdat het rond half 1 is en dan zit iedereen aan tafel en na de middag moet Boris meteen weer naar de voetbal dus spertijd voor oma Tiny. Maar bijna verontwaardigd klonk het “Maar jullie kunnen toch wel even langs komen” dus ietsje verder de koers wijzigen en naar de Rieschoot om daar gebruik te maken van de gastvrijheid en wat te eten en te drinken. Eenmaal weer op pad begon het toch flink te regenen en de lucht zag er niet zo fraai meer uit als toen ik van huis ging. Via Het Twiske aan de westkant zijn we in Purmerland aangekomen en vandaar naar Purmerend waar Wim linksaf ging richting De Woude en ik verder via Oosthuizen enz. naar Middenmeer waar ik na 132 km weer binnen kwam en tevens was het weer helemaal top, zon en geen wolkje meer te zien.