Laten we het vandaag maar niet over het weer hebben, dat wordt vanzelf wel weer beter. Vanmorgen eerst even wat plichtplegingen in huis en wat boodschappen doen en dan in het andere pak voor een ritje met de Quest. Omdat het droog zal blijven volgens “de mannen en vrouwen” van het weer leek het me wel verstandig om een leuk stukje weg te trappen en waar ik dan uitkom zie ik vanzelf wel. Eerst een mailtje naar Kees met de vraag of “De Brabantse Heerhugowaarder nog gaat fietsen” na een ruim uur was er nog geen reactie en nu ik thuis ben is het half 3 en zie ik dat er nog weinig verandering in de berichtgeving is te geweest. Ik ga weer een ritje maken via ongeveer dezelfde route als gistermorgen. Eerst tegenwind en als de fut er misschien later uit mocht gaan heb ik voor de wind naar huis. Langs de IJsselmeerdijk is het altijd rustig rijden weinig verkeer hoewel ik nu achter een grote vrachtwagen kwam die bij het passeren van in totaal 4 auto’s telkens moest stoppen en voorzichtig “kropen” ze dan langs elkaar waarbij de spiegels soms zelfs ingeklapt werden. Via Edam naar Volendam, door het centrum naar “de dijk” is niet de handigste route maar het kwam toevallig zo, er was heel weinig vertier om zomaar te zeggen, het was eigenlijk een dooie boel. Toen ik langs de molen naar de Monnikendammerjaagweg reed bedacht ik dat ik wel een stukje van de tocht kon gaan rijden die Kees voor a.s. zondag in de planning heeft. Ik las dat hij op een bepaald moment via Overleek naar Ilpendam zou gaan, wees voorzichtig, het fietspad bij Ilpendam was op dit moment afgesloten en met een omweg kon ik toch nog richting Purmerend pakken maar mogelijk is dat zondag allemaal weer opgeruimd. Alles gaat nu voor de wind en door Purmerend is het goed opletten want met meer verkeer kun je van alles verwachten. Via de Purmerenderweg naar Middenbeemster om daar rechtsaf te slaan richting Avenhorn. Net na de rotonde richting Alkmaar en Avenhorn kwamen mij op het fietspad 2 grote trekkers tegemoet met een wagen er achter geladen met boerenkool, de stukken klei vlogen door de lucht en het leek me veiliger om even op een uitrit af te wachten tot dit “geweld” voorbij zou zijn. In de verte zag ik nog een derde trekker aankomen die wat langzamer reed, dus nog even geduld, maar wat bleek deze grote “jongen” was het fietspad weer aan het schoonschuiven en dat was goed te zien dat hij er niet voor niets bezig was. Verder ging alles als een trein, een aparte ervaring had ik later nog op de Alkmaarseweg, rijdend op de parallelweg zag ik in mijn spiegeltjes een wielrenner dichterbij komen, ik reed toen 42 km dus die knaap kon er wat van, langzaam kwam hij dichterbij, nou ja langzaam hij vloog mij voorbij en dan moet je in de benen want dat kan niet zonder gevolgen blijven. En daar ging het 46, 47, 48 later 53 en toen dacht ik bij mezelf laat ook maar. Dat moet ook die jonge knaap van zo’n jaar of 18 tot 20 hebben gedacht want het gat werd kleiner i.p.v. groter dan nog even doorgaan en binnen de kortste keren had ik hem ingehaald en reed met 44 km p/u achter hem maar werd ondertussen ook door een opspattende “prutregen” min of meer onder de douche gezet. Hij was echt leeg want hij zette zelfs niet meer aan toen ik hem voorbij ging en bij Middenmeer was het in mijn spiegeltjes nog een stip op grote afstand en dat geeft toch wel weer een meer dan prettig gevoel, vooral als je op zo’n moment al dik over de 100 km bent want in de garage zag ik dat het 110 km is geweest voor vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten