Een dijk die geen dijk meer is.

Als je al een hele poos niet langs de dijk bent gegaan en het z.g. HEM-rondje al haast in je geheugen is vervaagd dan is het de hoogste tijd om weer eens een keer uit te zoeken hoe ver het is met de onderhoudswerkzaamheden. Stel je gerust voorlopig is er geen enkele kans om het rondje Hoorn-Enkhuizen-Medemblik via de IJsselmeerdijk af te leggen. Het is en blijft nog een weg, die echt weg is, het is een kale, half afgegraven dijk die nergens begaanbaar is en mogelijk ook nooit meer zal worden. Nergens is het aangegeven voor fietsers, vanaf Enkhuizen die de dijk volgen, dat er op een bepaald moment een hek dwars over de weg is geplaatst, ik heb het ervaren. En niet zo ver daar vandaan is een nieuw fietspad, maar helaas niet toegankelijk voor velomobielen, er gaat een trap naar beneden met een goot ernaast om je fiets door te sturen maar die is nogal erg steil en alleen bestemd voor krachtpatsers. Dus keren voor de wegblokkade en terug naar Venhuizen om via Hoogkarspel enz. richting Zwaagdijk te nemen. Ik ga naar Gerrit en Marian, Gerrit heeft een nieuwe knie dus dan maar even op “ziekenbezoek”, maar het gaat schijnbaar alweer redelijk goed met hem want er is niemand thuis. Weer in de fiets en op naar Middenmeer deze keer dus een korte etappe en slechts 76 km op de teller, volgende keer beter zal ik maar zeggen.