Van Rackaschapen, tot wandelaars, en schilderes tot "Theetuin" Overleek

Het was vandaag een dag die net weer anders liep als ik in eerste instantie dacht dat hij zou lopen. Het lag in mijn bedoeling om als het even een beetje redelijk weer lijkt mijn woning van een nieuw verfje te voorzien, enkele kozijnen heb ik al onderhanden gehad en het vervolg stond eigenlijk voor vandaag op het programma maar toen ik wakker werd regende het licht dus was de eind beslissing snel genomen, niet schilderen. Dan maar iets anders, het leek me een leuk afkick ritje om dan even naar Bianca in Oudemirdum te rijden om een “bakkie” en meteen mijn e-reader weer op te halen. Omkleden en op pad, wacht laat ik eerst even bellen, veronderstel dat ze niet thuis is, goed dat ik dat heb gedaan want ze moest vandaag met de kinderen op pad omdat het volgende week weer einde vakantie is en ze nog één en ander nodig hadden voor school. Dus dan een ander ritje, Kees had het er nog over gehad dat er vandaag een nieuwe Mango voor Gerrit gehaald zou worden vanaf Dronten, Kees gebeld maar het is een dag uitgesteld en dat is donderdag aan de orde. Ik ben toen maar gewoon een klein rondje gaan fietsen, richting Agriport om langs de grasdrogerij verder zuidwaarts te gaan richting Hoorn en dan via Scharwoude langs de IJsselmeerdijk. Voor ik zo ver was ben ik even gestopt bij een wielrenner die voor een knooppunt routebord stond, “Zoekt U de weg ? “ “Nee hoor ik ben op weg naar Volendam” was het antwoord. De man had wel één en ander te vragen over de fiets en dan kom je op de rit naar “De bron van de Maas” hij kwam van “Hippo” toen ik hem vertelde dat één van de deelnemers ook uit Hippo kwam en dat het Cees Roozendaal was kreeg ik als antwoord, “Oh, die ken ik wel, ik heb bij hem thuis nog wel een bevalling gedaan” dus is het waarschijnlijk de vroegere huisarts geweest van de familie Roozendaal. Maar goed ik ging richting de dijk voorbij Scharwoude. Na een klein stukje dijk zag ik weer een keer de “Hongaarse Rackaschapen” al vaak kwam ik er te laat achter dat dit iets aparts was en was dan alweer te ver om een foto te maken, maar nu stonden er op dat moment net een paar enthousiaste wandelaars die ook een plaatje schoten van de vreemde viervoeters en hield ik op tijd een korte stop. Uiteraard even met deze mensen gesproken over, ja waar over heb je het dan, uiteraard over de tocht van vorige week en ook over de fiets op zich. Deze wandelaars liepen de laatste dagen tussen de 30 en 35 km per dag, vandaag was de route kort, tot Volendam slechts 26 km. Vervolgens weer het “gas” er op en langs de dijk zuidwaarts, de plaatjes volgen dan in rap tempo, Etersheim, Warder, Edam, Volendam, Katwoude en Monnickendam. Hier heb ik de afslag genomen om via Overleek weer langzaam bij te draaien en weer op huis af te gaan. Na een goeie kilometer zag ik een mevrouw langs de weg staan, eerst dacht ik dat ze een hond bij zich had maar dat bleek haar bolderkar te zijn die half in de berm stond en waarmee zij haar schildersmateriaal vervoerde. Ik heb uiteraard weer even staan kletsen en heb gevraagd of ze het goed vond dat ik een foto zou maken van haar werk, geen probleem en zo staat Jopie Mellema uit Monnickendam op mijn blog met haar scheppingen. Het was mijn bedoeling om een “bakkie”te doen bij het de “Theetuin” in Overleek waar ik al meerder keren heb gezeten en waar de eigen gebakken appelgebak met slagroom nog steeds een traktatie is. Ik was op dat moment nog de enige bezoeker en kletste even met de dochter van de “baas”, ze vroeg of ik dit vaker deed op de racefiets maar toen ze om de hoek had gekeken was alles duidelijk en toen ik haar vertelde dat er dagelijks, als ik op pad ben geweest, wel een verhaaltje bij komt op internet wilde ze graag weten waar ze dat kon vinden. Uitgelegd dat, als ze dat niet erg vond zij er vanavond ook op zou staan met resultaat de bijgevoegde foto waar deze schoonheid op staat onder goedkeurend oog van haar moeder. Een geweldig plek om een stop te maken en te genieten van een hapje en een drankje. Het was droog maar af en toe kwam er toch ook weer een beetje neerslag en zo heb ik mijn route zo kort mogelijk gemaakt naar huis. Net voorbij de laatste “zwaaipaal” en kort voor de grasdrogerij begon het wat moeilijker te gaan, stoppen, voelen aan het rechtervoorwiel en constateren dat hij al aardig aan het leeglopen was. Band wisselen oppompen en verder, dat laatste vormde het probleem, na twee pompslagen kwam er geen “spat” lucht meer uit en dan ben je de klos. Lopen naar het dichtsbij zijnde huis, niet thuis, aan de overkant wel thuis maar bezaten geen pomp, gelukkig was bij de grasdrogerij van Wil Hartog wel een luchtslang en kon ik na 5 minuten weer op pad en was ik thuis na 113 km.

Maandag 29 augustus 'De Bron van de Maas"

Maandag 29 augustus, we ontwaken op tijd en nadat alles droog is ingepakt, wat een luxe, gaan we naar beneden waar Ad al druk bezig is met het verzorgen van koffie voor zijn slaapvisite en waar Kees het nodige aandraagt uit de camper voor ons laatste ontbijt van deze tocht. Als we vertrekken, na iedereen uitgebreid te hebben bedankt valt er ook weer een heel klein beetje hemelwater, niet erg want ook nu kan ik de dag vol maken zonder ook maar een moment met de kap erop te hebben gereden. Af en toe zien we donkere wolken langs gaan en komen maar het blijft droog. Het eerste stuk loopt vlot tot er geen route meer is te vinden op de GPS van Kees, die van mij draagt ook niet bij aan een vlotte terug reis en zodoende wordt het een tijdje wat zoeken. Als Cees eenmaal de route te pakken heeft gaat het geweldig en binnen de kortste keren zijn we bij de eerste pont, zo krijgen we er 3 plus nog bij Nes aan de Amstel over een knappe “sloot” maar wel prettig als er geen brug in de buurt is. Als we menen een koffiestop te kunnen maken krijgen we te horen dat op maardag alles dicht is dus geen koffie tot dat we een McDonalds vinden waar genoeg te krijgen is. We vervolgen later onze route en komen vij snel bij pont Buitenhuis vanaf dit punt is het nog even naar De Woude om een bakkie en daarna afscheid nemen op gepaste wijze van “alle” positief ingestelde deelnemers van deze tocht. Enkele bijzonderheden tijdens deze tocht zijn, op de eerste plaats het beleven van mijn 71e verjaardag, een top daalsnelheid van 83 km p/u, het niet noemenswaardige verschil in de meting van de GPS kilometers en het aantal wat het tellertje in de Quest aangaf over de heenreis van 815,64 km om 814,67 km, de rit terug was iets korter n.l. 789 km waardoor ik samen precies 1604 km met heel veel plezier heb gefietst, mijn totaalteller in de Quest staat nu op 26.002 km dus dat is wat kwam na 24.398 km op 17 augustus.

Zondag 28 augustus "De Bron van de Maas

Vandaag is wel een heel speciale dag, wie viert nou zijn 71e verjaardag ver van huis omdat hij graag fietst, ik, zei “de gek”, laat ik er maar niet omheen draaien want velen zullen me een beetje voor gek verklaren, met verblijf in een minuscuul tentje wat waarschijnlijk bij dauw al water doorlaat en het dan nog leuk vinden ook. Och die nacht slaap je en als het ochtend is pak je alles weer in en na het ontbijt ga je weer een stukje toeren. Vanmorgen werd ik als eerste door Marian gefeliciteerd en die had meteen post voor me, Tiny had gezorgd voor een geweldige uitnodiging die ik op zondagmorgen rond 7 uur te verwerken kreeg en dan heb ik een heel klein hartje zoals ze dat dan noemen, geweldig, dat maakt zo’n nacht in een “klamme” tent meteen een futiliteit. De rest volgde uiteraard ook snel met hun felicitaties en zo begon deze dag voor mij anders dan anders. Omdat Marian weer over alles beschikking had konden wij weer heerlijk ontbijten en na het inladen van de bagage weer op pad voor de etappe naar Nederland, op naar de familie bijeenkomst van de van Hattem’s. Onderweg in het plaatsje Geel was een koffiestop gepland en die was zeer exclusief, vlaggetje aan de camper en aan het hekwerk, een tafeltje met kopjes, de koffie klaar en een hele schaal met gebak en bovendien had Marian nog een taart gemaakt voor het geval ze geen gebak had kunnen krijgen die werd gepresenteerd met brandende kaarsjes ter ere van mijn verjaardag, zoiets maak je toch nooit meer mee, het wordt steeds mooier. Aangekomen bij het scoutinggebouw kregen we nog even een enorme regenbui op ons kop waarna we naar binnen konden.
Oma was de eerste die mij daar de hand schudde en mij feliciteerde, na koffie en gebak met vervolgens een pilsje konden we naar Ad en Jeanne, de zwager en zus van Kees, waar we konden douchen en ons omkleden. Er werd gebeld met de “chinees” waar we om 8 uur heerlijk aan tafel konden en tot slot wist men de ober zo ver te krijgen dat hij speciaal voor mij met ijs kwam opdraven waar de vlam in ging. Toch nog een geweldige verjaardag om vervolgens bij Kees zijn familie nog wat te drinken en daarna “plat” te gaan om morgen uitgerust aan de laatste etappe van een paar honderd kilometer te beginnen.

Zaterdag 27 augustus "De Bron van de Maas

Zaterdag 27 augustus

Iedereen is weer opgestaan na een goede nachtrust in de Gite van Angelique, het op zijn Frans verzorgde ontbijt gaat er vlot in en de zorgen over een stop bij de eerste de beste supermarkt nemen toch wat vorm aan, laten we eerst maar eens een stuk fietsen dan zien we later wel weer. En zo gingen we weet van start de “hobbels” onderweg werden steeds minder, hoewel er nog wel een paar verwerkt moesten worden wat voor de meesten geen enkel probleem zou geven, de topper was toch wel de klim vanuit Namen weer uit het Maasdal omhoog even een klein stukje 12%, hier en daar slipte het achterwiel zelfs bij wat te veel pedaaldruk. Maar voor het zo ver was hadden we al bericht gehad dat Marian met de camper weer op pad was en ons op zou wachten in Givet langs de Maas. En daar was het weer, koffie met alles er op en er aan, wie meer wilde kon zijn reisvoorraad aanvullen met frisdrank naar keuze evenals reepjes water enz. enz. een prima verzorging. Echter Kees zijn stemming wilde niet echt opgang komen, hij was al een aantal keren uit de fiets geweest maar nu was de maat vol, “Ik wil eerst weten wat er mis is voor ik verder ga” meteen kwamen de techneuten in actie en in minder dan geen tijd was het euvel verholpen, geen as geen lagers slechts een los gelopen moer, toen die weer vast zat ging Kees na een proefrondje weer als vanouds vrolijk verder met de dagtocht. Ondertussen waren Wim en Marian druk bezig de juiste route in te vullen via de Michelin kaarten om straks weer vlot overal door te kunnen karren. Slecht een enkele lekke band hield nog wat op op het fietspad langs de Maas wat zich over zo’n de 80 km uitstrekte, Weer een voortreffelijke dag met slechts een enkel buitje, de kap was ook vandaag niet nodig.

Vrijdag 26 augustus, "De Bron van de Maas"

Vrijdag 26 augustus

Wat een mooie dag leek te worden werd bijna een “rampdag”. Vanmorgen is iedereen weer redelijk op tijd present na gisteravond toen Esmee de maaltijd heeft verzorgd door als een beroepskok voor iedereen allerlei pannenkoeken te hebben gebakken. Het heeft vannacht weer wat geregend en mijn zomertentje is echt niet geschikt om in te slapen als er hemelwater naar beneden komt, het luchtbed dreef net niet, de tas met kleding is enigszins nat van buiten maar ook van binnen en ga zo maar door maar de stemming blijft goed. Als we eenmaal weer onderweg zijn valt het weer alles mee, een beetje zon en een beetje regen wisselen elkaar af maar ik heb nog steeds geen kap gebruikt want dan voel ik me als in een sauna mede doordat er af en toe nog een klein klimmetje te verwerken is. En dan komt de onheilstijding, Marian heeft gebeld dat de camper wat problemen vertoont en dat ze bij een garage staat. Wij zijn al een heel eind bij haar vandaan en fietsen verder. In de loop van de middag komt er echter een volgende mededeling dat ze niet verder kan vandaag en dat wij maar een keertje voor ons zelf moeten zorgen. In het onderkomen waar we op de heenreis heerlijk hebben gegeten en gedronken blijkt nu geen mens aanwezig, toch zitten we even droog op het terras. Hier overleggen we wat te doen, hotel, B&B, jeugdherberg, wat zal het worden, we gaan weer van start en na enkele kilometers staan we voor een enorm gebouw waar een groot spandoek aan de gevel hangt met het opschrift “Gite” “Au bord de Meuse”. Alles lijkt stil en verlaten maar Kees gaat op onderzoek en na 2 minuten worden we naar binnen gedirigeerd en zorgt Angelique voor beddengoed handdoeken incl. warme maaltijd en voor de volgende morgen een ontbijt alles tegen een van te voren bepaalde prijs. Na de douche liep iedereen weer in zijn al dan niet natte fietsplunje omdat we niet maar dan ook echt niet voor persoonlijke verzorging bij ons hadden, dat lag allemaal in de camper. Overigens was het een gezellig boel met de moppen van Jan Geel over zijn tapdansende eend en nog veel meer. Wat zal de dag van morgen brengen. Iets wat ik nog wel even wil vermelden, de gemiddelde leeftijd kwam uit op 61,666667 jaar, toen ik een SMSje had gestuurd naar Patricia, de dochter van Tiny, kwam de reactie van Eric, “Jullie hadden moeten Googelen op bejaardenhuis met tafeltjedekje” en dat geeft dan toch stof tot nadenken, of minimaal er over praten wat dan ook snel gebeurde.

Donderdag terug van Darney

Donderdag 25 augustus
Iedereen is vroeg wakker, vandaag gaan we weer richting het noorden, Marian is met Esmee richting het ander meer gelopen om daar in alle vroegte te gaan zwemmen. Cees duikt uit bed zo het meer voor ons onderkomen in en de rest maakt gebruik van de douche. Als we zo ongeveer klaar zijn na een geweldig ontbijt met weer alles er op en er aan begint het te onweren en even later volgt er een enorme stortbui die niet meer ophoudt tot na de tweede bak koffie en als de klok al ruim over 10 uur. We stappen allemaal in de fietsen en gaan op pad als het droog is, het gaat allemaal als een raket, onderweg stoppen we af en toe en stoppen geregeld om alle 6 weer bij elkaar te geraken. Tijdens één van de stops stopt er een auto van de gendarmerie en met 3 man en vrouw sterk komen ze de exotische voertuigen controleren en uiteraard worden er meteen de nodige foto’s gemaakt. Rond 5 uur komen we aan op de overnachtingscamping waar de tentjes snel worden opgezet en waar we na de douche enz. weer aan een heerlijk borreltje zitten. Marian en Esmee gaan vervolhgens beginnen met het verzorgen van de warme maaltijd die deze keer uit pannenkoeken zullen bestaan. De eerste dag van de thuisreis hebben we 149 km afgelegd en iedereen is vrolijk en blij.

Dag 2 langs de Maas

Dag 2 verhl volgt zsm
Hier een stukje verslag,
Woensdag 24 augustus
Het is nu dinsdagmorgen ruim half 8 als ik buiten op het terras met uitzicht op het meer de eerste ervaringen van gistermiddag en avond aan mijn blog gaat toevertrouwen. Het zal wel een heel aantal dagen later zijn als dit allemaal werkelijk voor anderen te lezen is omdat de mogelijkheden hiervoor ontbreken, hier is zelfs geen of heel slechte verbinding met het standaard “mobieltje”. Maar om op gistermiddag en avond terug te komen, er werd veel gediscussieerd over van alles en nog wat onder het genot van de nodige drankjes. Ondertussen was Inge, onze gastvrouw, in haar eentje bezig met het verzorgen van een onvoorstelbaar uitgebreid Franse warme maaltijd waarbij ook rekening werd gehouden met de mensen die vegetarisch leven. Zo rond half 10 zat iedereen aan tafel en werden weer diverse flessen wijn geopend, wat een verzorging en als klap op de vuurpijl was er een “slaapzaal” voor de heren waar 5 bedden stonden en aan de andere kant een zelfde situatie voor de dames waar 3 bedden waren geplaatst, dat wil zeggen dat we de afgelopen nacht en de komende nacht niet in de tent zullen bivakkeren. Wat de dag vandaag zal brengen weet ik nog niet maar een rustdag lijkt op dit moment de voorkeur te hebben want morgen gaan we weer aan de terugreis beginnen. Zo tegen half 11 wordt het verzamelen en gaan we een stuk lopen door het dorpje en verder door het bos naar een meertje in de buurt waar weer een aantal mensen gaat zwemmen o.a. ook Marian die haar i-phone mee had genomen het water in dus einde van dit stukje techniek. Thuis gekomen weer eten en drinken en als alles zo zijn beslag heeft gevonden gaat Wim de hengel uit proberen en vangt binnen de kortste keren karper op karper het kan niet op. Inge is naar een naburig stadje om weer inkopen te doen voor haar gasten. Echt geweldig de totale verzorging. Als we ’s avonds aan tafel zitten heeft Inge een geweldig diner voorgetoverd met o.a. voor iedereen een flinke moot zalm allerhande groenten, rauwkost en alles wat je maar kan wensen.

Naar de bron van de Maas

Donderdag 18 augustus
Eindelijk, vandaag gaat het gebeuren, om 6 uur ben ik al onder de douche enz. en dan is het alles nog even nalopen. Eten, flink eten en thee en koffie naar binnen werken en dan op tijd van start richting de Smaragd waar Kees klokslag 9 uur zou vertrekken. We wachten enige tijd en dan starten we toch maar, Cees vanaf Hippo en Jan vanaf Oostwoud hebben de kortste route genomen naar De Woude. Zo rond kwart voor 10 komen Kees en ik als laatste bij Wim aan waar de rest ook al aan de koffie zit. Mij wacht daar een grote verrassing, Tiny is naar De Woude gekomen samen mat haar broer Co en zijn vrouw Else, maar ook Leo en Riet staan als ontvangst comité dit had ik nooit verwacht, geweldig om zo uitgezwaaid te worden, wat na de koffie bij de familie Schermer ook gebeurde. De rit verloopt vrij vlot en het eerste oponthoud komen we tegen bij een weg omlegging waardoor iedereen even de kluts kwijt lijkt te zijn. Na wat heen en weer rijden en een extra bochtje links en rechts komen we toch weer op de juiste route. Het weer is nog steeds niet zonnig wat eigenlijk wel was besteld maar daar tegenover komen er steeds meer donkere wolken maar het blijft nog droog tot nu toe. Op een bepaald moment wordt er een officiële stop gemaakt waar Marian en Esmee met de camper verschijnen om ons van het nodige te voorzien, o.a. koffie en thee. Het eerste echte min puntje is de slipper die Jan maakte, even met zijn wiel tegen de rand van wat “stelconplaten” en hij schoot zo dwars over een zand bult op, wat kwam dat goed af vooral omdat er net een auto was langs gereden die veel te hard ging. Tot drie keer toe moesten we per pont de rivier over wat ook weer zijn speciale kenmerken had maar met passen en meten kwamen we overal veilig verder. Inmiddels hadden we een paar keer een klein buitje gehad wat nog niet problematisch was maar op een bepaald moment begon het echt met daarbij flink onweer . Cees had de eerste lekke band tijdens het rijden en reed zijn fiets meteen in de berm waar ongelukkig genoeg een verborgen paaltje stond. De schade viel gelukkig mee, weer verder en toen de regen eenmaal echt los was begon Jan met een lekke band en even later weer en het werd steeds later maar rond 8 uur was iedereen binnen en had Marian een prima maaltijd klaar die we bij Kees zijn moeder aan tafel naar binnen konden werken. Wel een dag die gezien het weer beter kon maar wel een geweldige ervaring.
wordt vervolgd.

Wat komt er na 24.398 km

Vandaag is één van mijn eerste gedachten, naar Tiny om voorlopig afscheid te nemen want morgen gaan we van start, richting “De Bron van de Maas” met zes Velomobielen onder de supervisie van Marian en haar assistente Esmee die ons bij van alles en nog wat bij zullen staan. Drie van de zes deelnemers hebben al buitenland ervaring, zij hebben vorig jaar rondje Ierland gereden en kunnen ons eventueel adviseren in moeilijke momenten van welke aard dan ook, als ik eerlijk ben denk ik dat het allemaal wel wat mee zal vallen. Vanmorgen dus nog even op een heen en weertje naar de “Zuidoost” waar ik tegen 10 uur aan de koffie zat. Onderweg langs de A7 bij Abbekerk/Lambertschaag werd door een Duits bedrijf gewerkt aan de vervanging van een aantal rotorbladen van de daar geplaatste “zwaaipalen” energiemolens of zijn het ook een beetje windmolens. Een aantal maanden geleden werd er onderhoud gepleegd aan de wieken en mogelijk dat er toen toch haarscheurtjes zijn geconstateerd waardoor er nu alsnog nieuwe bladen moesten worden geplaatst, een hele klus op die hoogte leek mij. Oké, ik was dus bij Tiny aan de koffie met koek wat er altijd ingaat een retourtje op 4 sneetjes brood is ook niet alles. Met het uitdrukkelijke verzoek om vooral voorzichtig te doen en weer heel thuis te komen heb ik afscheid genomen en de belofte gedaan dat ik serieus deze verzoeken zal honoreren door mijn uiterste best te doen om nergens stomme dingen te doen of anderen of mijzelf in gevaar te brengen. Weer richting Middenmeer en nog even langs mijn jongste zus op Zwaagdijk, helaas niemand aanwezig dus dan maar via Medemblik op huis aan om de laatste puntjes op de i te zetten. In Medemblik waar ik gewoonte getrouw langs kasteel Radboud fiets ging net in de haven een schuit van de “bruine” vloot van start dus daar ook een foto van “geschoten” om vervolgens de laatste 10 km naar huis af te leggen waar ik na 91 km weer uit de Quest ben gestapt met een totaalstand op de teller van 24.398 km.

Variatie in voertuigen langs de weg

Een dag om de Quest nog even uit te proberen nadat ik hem gisteravond “grondig” heb nagekeken op onvolkomenheden zoals remmen iets bijstellen, draaipunten smeren, schokdempers demonteren en na controle invetten en weer monteren, een nieuwe buitenband achter vervangen en al dat soort klusjes. Vanmorgen even een rondje proef draaien want meestal gaan er dingen kapot als ze uit elkaar zijn geweest, dat weet ik nog wel van “vroeger”, als we dan machines voor graanverwerking volledig hadden ontmanteld en later weer gereviseerd in elkaar hadden gezet dan duurde het niet lang en dan was er meestal wel iets. Dus vanmorgen even proberen, naar de Smaragd bij Kees kijken die zijn fiets ook onderhanden had en dat terwijl Marian met Esmee alles in de camper aan het regelen waren voor de start. Ik heb mijn rondje later weer vervolgd richting Schermerhorn en later door Avenhorn om zo richting Middenmeer weer te nemen. Onderweg kom je allerlei voertuigen tegen dat is heel normaal maar de variatie van vandaag is wel heel erg extreem. Op de Alkmaarseweg passeerde ik een, ja hoe zal ik het zeggen, het kan het best worden omschreven als een “IJsbergsla combine”, het is een oogstmachine waar een man of 8 in aan het werk zijn door ijsbergsla over een enorme breedte te oogsten en schoon te maken, dus van de slechte bladeren te ontdoen en in de machine verpakken en vervolgens in dozen naar de wagen achter de oogstmachine te plaatsen. Het volgende object was een wat uit de kluiten gegroeide trekker die niet veel ruimte over liet op het fietspad waardoor ik via de weg moest om er langs te geraken. Maar alles ging goed, nog even gestopt bij Elly van Schagen, een nicht van me die ik toevallig zag lopen op het erf bij hun woning, heel kort bijkletsen en weer verder. Toen ik eenmaal weer op weg was naar huis passeerde ik in Spanbroek een wat uit de kluiten gewassen luxe auto dus daar moest ik wel een paar foto’s van maken met de Quest er naast en dan volgt haast automatisch het kleinste autootje wat ik dan weer passeerde in Aartswoud, al met al een hele variatie van voertuigen die ik vandaag allemaal “tegen” ben gekomen. De controle rit was bijna 80 km zag ik later toen ik de fiets binnen reed.

Oefenrondje

Maandag 15 augustus, nog 3 nachtjes slapen dan gaan we van start richting de “Bron van de Maas” in de Franse Vogezen maar vandaag heb ik al een stukje geoefend om met de anderen mee te kunnen draaien over zo’n lange afstand. Het weer is zoals we tijdens onze a.s. tocht hebben besteld, zonnig en goede wegen met verkeersdeelnemers die ons gunstig gezind zijn, tenminste zo heb ik het vandaag allemaal ervaren. Een enkele onverlaat daar gelaten maar gemiddeld genomen kwam ik toch allemaal prettige verkeersdeelnemers tegen, vriendelijk groetend en lachende gezichten wat wil je nog meer. Eerst even richting Zuidoostbeemster, bij Tiny moest even een stukje goot uitgehaald worden wat na de koffie in no time was geregeld. Ik ben vervolgens doorgegaan via Purmerend en Ilpendam naar Watergang en Zunderdorp, vervolgens Ransdorp en Durgerdam waar ik toch het kerkje maar even heb vastgelegd als verste punt voor vandaag. En dan naar de Zeedijk om langs en door Monnickendam naar Katwoude te “snorren” en zo de dijk weer te volgen naar Volendam waar het nogal vol was op “de Dijk” langzaam rijdend en geregeld de claxon even laten horen kwam ik weer op de snellere gedeelten waar het “gas” er weer op kon. Nog even langs Edam en dan verder omhoog langs de dijk. Op een bepaald moment na één of andere bocht viel mij de lucht erg op door de wolken massa’s, echte Hollandse luchten zegt men dan weleens, een prachtig gezicht met “De Breek” op de achtergrond moest ik daar wel even voor stoppen om een foto te maken. Al eerder was ik een keer gestopt langs de Hulkerweg tussen de A7 en Berkhout waar een stuk aan elkaar gelaste waterleidingsbuis klaar ligt om onder de grond te worden gestopt om ons van voldoende drinkwater te kunnen blijven voorzien. Overal waar ik mensen tegen kwam werd er vriendelijk gegroet en er zijn weer tientallen foto’s gemaakt van de Quest, ik denk wel zoveel dat er een flinke wand mee kan worden behangen als ze allemaal worden afgeprint. Na een heerlijke oefenrit ben ik weer thuis gekomen en stond de totaalteller weer 132 km hoger in de totaalscore.

Naar "De bron van de Maas"

De laatste voorbereidingen worden dit weekend getroffen om in de loop van de volgende week serieus aan “de kluif” te beginnen, heen en weer naar de Vogezen met 6 velomobielen, 1 Strada en 5 Questen samen fietsend vanuit Noord-Holland, varierende van Hippolytushoef, Middenmeer, Oostwoud, Heerhugowaard , De Woude en Beverwijk. Marian de “moeder” voor het hele stelletje ongeregeld, en echtgenote van Kees neemt met assistentie van een nichtje de verzorging voor haar rekening door met de camper de nodige bagage mee te nemen en bovenal zorgen ze samen voor de inwendige mens, zowel onderweg als bij aankomst op de adressen waar we zullen overnachten. Zelf moeten we ook nog een kleine bijdrage leveren, een verzoek om de kleding zo mogelijk te voorzien van een merkje opdat na de was, die ook door haar wordt verzorgd, een ieder weer in zijn eigen textiel rond gaat lopen of fietsen. Wim is nog druk bezig met het tot in detail verzorgen van de route en dan maar zorgen dat iedereen veilig en gezond, zowel heen als terug, deze tocht zal gaan volbrengen die met heen, terug en daar wat ritjes maken mogelijk zo’n 2000 km zal zijn. Omdat ik niet zo handig ben met naald en draad kreeg ik spontaan hulp aangeboden van mijn allerliefste Tiny, iets wat ik ten zeerste waardeer.

Ergens schijnt de zon

En weer was het zomer, met recht WAS want de dagen beginnen alweer aardig te “korten” en nog steeds is het anders als we “vroeger” als zomer hebben gekenmerkt. En toch weer even op pad geweest, niet ver maar toch nog 87 km en dat voor een winderige regenachtige dag, nou ja niet mopperen. Ik was al heel lang niet meer richting Den Helder enz. geweest dus dat leek me wel wat. Niet rechtstreeks maar eerst maar via de Alkmaarseweg richting Broek op Langedijk enz. Het eerste wat nu echt is opgevallen is het enorme grote bord met de aankondiging dat het straks echt gaat gebeuren waar ik gisteren al over schreef, de N242 in groot onderhoud. In de “kop” van de Heerhugowaard kwam ik langs een perceel zonnebloemen wat me wel even deed denken aan Frankrijk, alleen de temperaturen blijven ver achter. Het was nog steeds droog en af en toe moest ik naar de “zwaaipalen” en vlaggen kijken of ik nou voor of tegen wind in ging, het was dus recht tegen wind in maar het “vloog” er over. Bij Schoorldam was het even zoeken hoe ik verder kon richting Schoorl maar achteraf was het simpel, een mooie tunnel met water onderin. Dat laatste zal t.z.t. wel over zijn verwacht ik. Door Schoorl en over de Schoorlsezeeweg naar de kust, onderweg nog wel even gestopt voor een foto van de bloeiende heide en dan op naar Hargen waar ik ook “onze” strandvonder weer in volle glorie kon fotograferen. Zijn half doorgezaagde benen zijn weer keurig hersteld en hopelijk blijft verder ongemak deze stoere baas bespaard. Er stonden ook een aantal Aziaten die de storm trotseerden om een foto van dit beeld te maken terwijl hun fietsen echt vlak lagen door de storm. Uit veiligheids overweging ben ik maar niet langs de Hondsbosschezeewering aan de buitenkant gaan fietsen, de storm was me net even te gek dus aan de binnenkant ging het ook prima. Na Petten, Callantoog op naar Groote Keeten waar het aardig begon te regenen en dat was voor mij het teken dat ik beter richting Middenmeer kon nemen i.p.v. door gaan naar Den Helder. Onderweg kwam er nog een sms van mijn schoonzoon en dochter uit Zuid-Frankrijk met foto, een blauwe lucht en mensen in badkleding en dan is het helemaal frustrerend dat het hier maar niet wil “zomeren”. Dus bij Groote Keeten rechtsaf en in straf tempo richting ’t Zand enz. om via Oudesluis en Wieringerwaard naar “De Meer” op te “stomen” waar ik weer heerlijk uitgewaaid ben binnen gekomen.

Binnenkort groot onderhoud aan de N242, de Alkmaarseweg

Wat begon als een mooie dag is weer teruggevallen in het oude stramien, lage temperatuur en regen. Zoiets gaat de geschiedenis in als de koudste en natste zomer sinds, alleen het jaartal moet nog worden bedacht. Maar goed ik was wel weer op pad geweest, eerst even een aardigheidje bij Kees in de brievenbus doen, hij was onderweg naar Zwaag voor speciale onderdeeltjes. Vanaf de Heerhugowaard ben ik langs de vaste route naar West en Oost-Graftdijk gereden en deze keer maar eens over het fietspad langs het Noordhollandskanaal. Er stond een stevige wind en de bewolking leek wel langzaam wat “dikker” te worden. Mijn planning was om zo in één ruk door te rijden naar Katwoude en daar dan de dijk op te zoeken om zo weer naar het noorden te gaan, maar mijn gevoel om toch maar even langs te gaan in de “Zuidoost” heeft het weer gewonnen. Dus bij Purmerend de weg oversteken en niet rechtsaf de brug over en vervolgens een stukje Purmerenderweg waar een maximum snelheid van 30 km is aangegeven via borden en waar ik de auto’s meestal probeer voor te blijven. Deze keer, ik reed rond de 40 km kwam er een meneer naast me rijden waarvan de passagier waarschijnlijk opdracht had om mij terecht te wijzen op de geldende 30 km. Ik heb hem toegeroepen dat voor een fiets geen maximum snelheid bestaat en dat hij zelf maar wat kalmer aan moest doen, geen reactie, alleen nog meer gas geven zodat hij mij snel voorbij was. En toen ging mijn “mobieltje” Het was Tiny en even later stond ik bij haar in huis. Na koffie en wat eten ben ik weer opgestapt en ben met wat omwegen richting Middenmeer gegaan. Die donkere luchten achtervolgden mij steeds opnieuw en het kon niet uitblijven dat dit mis zou gaan. Inderdaad de laatste 15 km was het niet droog meer en begonnen er hier en daar alweer plassen te komen langs de weg. In Zandwerven gingen een hele hoop makke schapen in een hok dat is me nu wel duidelijk. De N242, voor mij de al zo vaak genoemde Alkmaarseweg, gaat binnenkort op de schop voor groot onderhoud, zo staat aangegeven op een groot bord als je Middenmeer uit gaat richting Alkmaar. Vanmorgen zag ik iemand bezig met een driepoot waarop een antenne zat bevestigd, toen ik vanmiddag terug kwam reed ik over de parallelweg en ben even gestopt bij deze meneer die nog steeds bezig was. Hij vertelde dat hij bezig was met metingen omdat er binnenkort groot onderhoud aan de weg zal plaats vinden, ook werd me verteld dat een deel van het fietspad er uit zal gaan omdat dat slecht is. Dus hier zie je maar weer er wordt heus wel aan de fietsers gedacht al denken wij zelf dat het vaak veel te kort is. Het ritje werd net 107 km, gestart met een waterig zonnetje en thuis gekomen met alleen nog maar water.

Koffiedrinken bij "De Zandloper"

“Hagel en wind met wat storm en regen deren ons niet wij kunnen er wel tegen”, ik heb er wel een paar keer aan gedacht vandaag, slechts de hagel ontbrak maar de rest was wel degelijk aanwezig maar eerlijk is eerlijk het deerde ons niet. Vanmorgen was het nog geregeld een bui en de temperatuur bleef onverminderd laag voor een zomerse julidag maar tegen de middag heb ik maar eens geïnformeerd of Kees zijn fiets nog ging uitlaten. Dat was wel het geval en zo zijn we vandaag samen op pad geweest. Eerst elkaar tegemoet rijden en dan samen echt kris kras door de “noordkop” van Noord-Holland en dan vooral in de buurt van Tuitjenhorn en Schagen en alles wat daar tussenin ligt, waar we allemaal gezeten hebben ik weet het niet meer maar de meeste wegen waren prachtig om overheen te zoeven. Net voor het klooster van Nieuwe-Niedorp zag ik Kees aankomen rijden met een auto er vlak achter, mogelijk een toerist die iets nieuws zag. Toen we stopten kwam ook de chauffeur van de wagen met een Spaans nummerbord naar ons toe lopen en had de nodige vragen die in puur Hollands werden gesteld. Mijn vraag was: “Hoe kan dat nou, Spaans en een Hollandse chauffeur”, “Wij wonen in Spanje” simpeler kon niet, dat had ik zelf ook kunnen bedenken. Na deze prettige ontmoeting zijn we aan onze tocht begonnen. Bij St.Maarten liepen we het nog even op, daar werden zieke iepen rigoureus met een kraan met knijpbak van hun “voetstuk” geknipt en in de versnipperaar gewerkt. Helaas moesten we keren om niet ook beschadigd te worden door al dat grove geweld. Ik had geïnformeerd bij mijn zwager of die nog ging fietsen met de groep, dat was inderdaad het geval en zo rond kwart over 2, half 3 zouden ze voor koffie enz. bij “De Zandloper” in Zandwerven zijn. Ik heb hem toen gezegd dat wij daar rond die tijd ook weleens zouden kunnen zijn. Bij aankomst was er nog niets van de mannen met bukfietsen te zien dus hebben wij koffie met appelgebak besteld, helaas zoiets maak je nooit meer mee, de baas kwam vertellen dat hij nog maar één punt appelgebak had en dan zit je daar met z’n tweeën, Kees was het meest aan versterkende middelen toe dus die kon met die punt weer voldoende energie opdoen voor het laatste stuk naar huis. We waren bijna zo ver dat we op zouden stappen toen de “echte mannen” binnen liepen. Met 5 man sterk, allemaal bezweten koppen en nodig aan een bakkie toe streken ze neer en nadat er links en rechts wat hadden waren geschud volgend al snel de sterke verhalen hoe je iemand in de wind kon laten rijden enz. ook het feestje bij David knibbe kwam ter sprake, het was daar enorm gezellig geweest. Wij zijn na korte tijd weer opgestapt en zijn bij de Lagehoek elk een kant opgegaan, kees links naar “De Waard” en ik rechts naar Hoogwoud en vervolgens naar Middenmeer waar de teller voor vandaag 87 km aangaf in redelijk weer met op het laatste stuk nog een flinke bui en heel veel wind en windstoten die het rijden extra hebben beïnvloed.

Weer of geen weer, gaan met die banaan.

Het was vandaag in het begin wel even wikken en wegen of ik zou gaan. Toen ik vanmorgen wakker werd bleek het te onweren en behoorlijk hard te regenen, het was nog redelijk donker dus nog even omdraaien maar slapen is er dan meestal niet meer bij. Uiteindelijk ben ik er maar uit gegaan en zag op het garagedak nog talloze bellen op het water wat het juiste beeld weergaf van wat men had voorspeld, regen en harde wind. Zo tegen 10 uur leek het toch wat op te helderen en ben ik het andere “pak” maar aan gaan trekken. De fiets naar buiten en dan zien we wel. Volgens de buienradar zou het droog blijven in de richting Alkmaar enz. dus maar in die richting fietsen. Eenmaal onderweg lijkt er wel geen terug meer te bestaan, gaan met die banaan. Maar is het allemaal wel zo verstandig, ik ben gestopt om een foto te maken van de lucht, in die richting rij ik nu, wat moet dat allemaal worden, ik zal wel zien.Inderdaad na een paar kilometer moest de kap erop en zat ik volledig droog, nou ja mijn helm werd nat maar dat is dan ook het enige. In Oude-Niedorp leek het een moment alsof ze met emmers water aan het gooien waren, het plensde zoals ik nog nooit had meegemaakt onderweg. Maar het was allemaal met een paar minuutjes weer over en na dit laatste buitje was het verder prachtig weer. Door Heerhugowaard langs Alkmaar en later de Westdijk en Zuiddijk bijna bij Wim langs en verder door, over de Starnmeerdijk richting Spijkerboor en Purmerend. Om via Purmerend in de Zuidoostbeemster te komen gaf nog wat probleempjes, het wegdek voor de Neckerbrug ligt er uit en over een paar rijplaten langs het randje konden de fietsers nog net passeren. Bij Tiny even mijn neus laten zien de lunch daar gebruiken en later weer verder. Toen ik binnen zat regende het nog even flink hard maar toen ik weer verder ging was het droog ot aan huis toe geen spat meer. Wat mij vandaag wel erg is opgevallen, weinig fietsers en ander verkeer langs de weg maar wel veel bootjes op het water die op motorkracht van A naar B vaarden, zo ook op de Medemblikkervaart in de Wieringermeer. In Middenmeer nog even bij Gerard en Annemieke langs en na 105 km zat ik weer helemaal thuis.

Vanmorgen toen het nog geen weer was om naar buiten te gaan heb ik in Mapsource de route “geprikt” naar “De bron van de Maas” vanaf Oisterwijk naar Pouillyen Bassigny, 648 km