Koffiedrinken bij "De Zandloper"

“Hagel en wind met wat storm en regen deren ons niet wij kunnen er wel tegen”, ik heb er wel een paar keer aan gedacht vandaag, slechts de hagel ontbrak maar de rest was wel degelijk aanwezig maar eerlijk is eerlijk het deerde ons niet. Vanmorgen was het nog geregeld een bui en de temperatuur bleef onverminderd laag voor een zomerse julidag maar tegen de middag heb ik maar eens geïnformeerd of Kees zijn fiets nog ging uitlaten. Dat was wel het geval en zo zijn we vandaag samen op pad geweest. Eerst elkaar tegemoet rijden en dan samen echt kris kras door de “noordkop” van Noord-Holland en dan vooral in de buurt van Tuitjenhorn en Schagen en alles wat daar tussenin ligt, waar we allemaal gezeten hebben ik weet het niet meer maar de meeste wegen waren prachtig om overheen te zoeven. Net voor het klooster van Nieuwe-Niedorp zag ik Kees aankomen rijden met een auto er vlak achter, mogelijk een toerist die iets nieuws zag. Toen we stopten kwam ook de chauffeur van de wagen met een Spaans nummerbord naar ons toe lopen en had de nodige vragen die in puur Hollands werden gesteld. Mijn vraag was: “Hoe kan dat nou, Spaans en een Hollandse chauffeur”, “Wij wonen in Spanje” simpeler kon niet, dat had ik zelf ook kunnen bedenken. Na deze prettige ontmoeting zijn we aan onze tocht begonnen. Bij St.Maarten liepen we het nog even op, daar werden zieke iepen rigoureus met een kraan met knijpbak van hun “voetstuk” geknipt en in de versnipperaar gewerkt. Helaas moesten we keren om niet ook beschadigd te worden door al dat grove geweld. Ik had geïnformeerd bij mijn zwager of die nog ging fietsen met de groep, dat was inderdaad het geval en zo rond kwart over 2, half 3 zouden ze voor koffie enz. bij “De Zandloper” in Zandwerven zijn. Ik heb hem toen gezegd dat wij daar rond die tijd ook weleens zouden kunnen zijn. Bij aankomst was er nog niets van de mannen met bukfietsen te zien dus hebben wij koffie met appelgebak besteld, helaas zoiets maak je nooit meer mee, de baas kwam vertellen dat hij nog maar één punt appelgebak had en dan zit je daar met z’n tweeën, Kees was het meest aan versterkende middelen toe dus die kon met die punt weer voldoende energie opdoen voor het laatste stuk naar huis. We waren bijna zo ver dat we op zouden stappen toen de “echte mannen” binnen liepen. Met 5 man sterk, allemaal bezweten koppen en nodig aan een bakkie toe streken ze neer en nadat er links en rechts wat hadden waren geschud volgend al snel de sterke verhalen hoe je iemand in de wind kon laten rijden enz. ook het feestje bij David knibbe kwam ter sprake, het was daar enorm gezellig geweest. Wij zijn na korte tijd weer opgestapt en zijn bij de Lagehoek elk een kant opgegaan, kees links naar “De Waard” en ik rechts naar Hoogwoud en vervolgens naar Middenmeer waar de teller voor vandaag 87 km aangaf in redelijk weer met op het laatste stuk nog een flinke bui en heel veel wind en windstoten die het rijden extra hebben beïnvloed.