Alleen in de duinen fiets je nog rustig en veilig

Vanmorgen toen ik van huis ging was het een stralende blauwe lucht en nergens geen wolkje te zien, ik denk dat ze een beetje in de war zijn bij de weersprofetie het zou bewolkt zijn met later op de dag mogelijk zon. Maar toen ik een klein uurtje van huis was kon ik nergens geen zon meer bespeuren, alles achter een dik wolkenpak verscholen. Niet getreurd, het is prachtig weer om te fietsen. Bij Middenmeer kwam ik een bord tegen dat de fietsers weer via de parallelweg konden gaan en dat deed ik dus, geen auto kwam ik tegen want het werkverkeer reed al op de nieuwe asfaltlaag en momenteel worden er stukken uit het fietspad gehaald, jammer genoeg niet het hele fietspad dan zouden we straks een prachtige racebaan hebben. Kees zal wel naar Wim zijn dus ik maak vandaag zelf maar een rondje, Bianca moet de hele week zo’n beetje werken dus daar hoef ik niet naar toe maar in Noord-Holland zijn ook nog zat wegen en paden die ik nog niet heb gehad. Op naar de duinstreek, via de Langereis over de fietsbrug bij het Verlaat kreeg ik de eerste “blindganger” ja inderdaad weer een automobilist die zijn rijbewijs niet waard is, hij kwam van links en reed weg bij een tankstation en zonder op of om te kijken schoot hij de weg op zodat ik volop in de remmen moest, flink op de claxon hielp niet, wel een raam open draaien en vertellen dat, “Die stomme dingen van de weg af moeten want ik zie ze niet”, zelfs niet als hij 3 meter lang is en knalgeel, man ga toch om een bril en lever als eerste je rijbewijs in. Gelukkig bleef het hierbij m.b.t. auto’s dan heb je evengoed nog tractoren met landbouwmachines er achter die wat aan inzicht missen in het wegverkeer maar gelukkig gebruik ik toch redelijk vaak mijn verstand, (op advies van mijn zoon) en mede daardoor komt het alle keren weer goed. Mijn ritje ging via Schoorldam naar Schoorl en vervolgens via de Schoorlsezeeweg alles door en over de bospaden naar Bergen aan Zee waar ik verder ben gegaan via de duinen naar Egmond aan de Hoef enz. tot aan Wijk aan Zee. Via Beverwijk en Heemskerk waar ik het spoor even bijster was kwam ik toch nog weer op de juiste route naar Limmen, Heilo en Alkmaar. En dan is het laatste stukje eigenlijk simpel maar helaas kwam ik nog een blindganger tegen in Heilo, ik reed op het voorrangsfietspad richting Alkmaar en pardoes schoot er een dame van rechts vlak voor me langs uit een uitrit en met een ruk aan het stuur en met een “knal” over een obstakel naast het fietspad kon ik haar ontwijken en ook dit stuk onbenul reed gewoon door, resultaat een klapband, een accu die er uit vloog en de GPS lag onderin de fiets. Even de zaak weer op zijn plaats brengen en de band verwisselen en zo kon ik dus weer naar huis waar ik weer heelhuids ben terug gekeerd na 140 km.