Kees is maar een klein opdondertje

Een zonnige dag, dat gaat weer een heerlijke dag worden door een lekker rondje te fietsen naar “ik zal wel zien”. En zo is het gegaan ook, van start richting Alkmaarseweg en daar liep ik het nu op, grote borden en wegversperringen maken een einde aan mijn goede voornemens om via de kortste weg naar de Heerhugowaard te rijden. Dan maar met een ommetje, dat werd nu via de Cultuurweg waar ik Lucien Schipper weer eens tegen kwam en ook de altijd actieve hardloper uit Middenmeer, om later via de Oudelanderweg weer naar de rotonde in de Alkmaarseweg te rijden.. Toen Kees even gebeld en gefeliciteerd met zijn kleindochter Anne, die vandaag 1 jaar is geworden. Kees moest even naar Zwaag om een paar banden weg te brengen en na overleg gaan we samen op pad zodra ik ben gearriveerd. Het fietst heerlijk door de verschillende dorpjes en het eerste (voor mij het tweede obstakel) is de brug bij Oterleek, we konden er niet door en moesten weer terug en dan ga je gewoon met een omweg naar Zwaag. Bij de visboer die op het parkeerterrein stond in De Goorn kon ik de “gebakkenvisdampen” niet weerstaan en heb daar een bakkie kibbeling genomen. Daarna hebben we onze weg weer vervolgd naar Zwaag waar we “Juf Marleen” nog tegen kwamen die mij uiteraard niet herkende in fietstenue met helm, maar toen ik die even af deed was alles haar duidelijk. Na enig zoeken kwamen we op het juiste adres bij Willem Vierbergen waar Kees zijn bestelling heeft achter gelaten. Verder weer naar Zwaagdijk, Margriet één van mijn zussen niet thuis, dus weer verder zonder koffie en in Medemblik hebben we even gekletst met Annemieke mijn schoondochter die ook zo één twee drie geen koffie bij de hand had. Samen zijn we nog ietsje doorgereden tot we op een plek kwamen waar Kees nog niet eerder was geweest n.l. “De Beste Stuurlui” de robuuste beelden groep van Jan van Velzen uit Onderdijk. Kees vond de mannen wel wat fors en toen hij er tussen ging poseren was de bevestiging zo helder als wat ”Kees is maar een klein opdondertje”. Bij mij thuis hebben we uiteindelijk ons dik verdiende bakkie troost gedaan met de vast stelling dat Kees ook om moest rijden via de Schagerweg en dan linksom over de Groetweg om weer op de vertrouwde route naar “De Waard”te komen. De rit van vandaag was niet echt lang maar wel mooi ondanks de slechts 87 km.