Poging mislukt

Poging mislukt, zo zou het verslag van vandaag het best kunnen worden genoemd. Niets ernstigs maar gewoon afgegaan op de reactie via Jan Reus op Kees zijn blog, de Zuiderdijk is weer gedeeltelijk open, vergeet het maar, ja een paar kilometer maar overal staan nog borden en hekken en is een “asfaltrondje” niet mogelijk en moet een ieder die een ritje wil maken op de dijk van Enkhuizen naar Hoorn of andersom, bijna overal binnendoor en niet langs de dijk. Ik ben vanaf Middenmeer richting Medemblik gegaan, net voor de Tussenweg zag ik ze bezig met de kooloogst een beeld wat meer past in de omgeving van Broek op Langedijk. Ik ben via een klein stukje Zuiderdijkweg gereden om te kijken of de “Ambtenaar” al enigszins omhoog komt, maar er is nog niet te zien, behalve een paar hijskranen en wat ander materiaal. De afsluiting van dit dijkgedeelte is voorlopig opgeschort tot tenminste begin december, dan komt er een dusdanig grote hijskraan die volgens de “geleerden” afsluiting noodzakelijk maakt tot en met maart 2012, het is maar dat je het weet. Door Medemblik alles langs de dijk naar Wervershoof, daar even langs zwager Piet en vervolgens weer naar de dijk richting Enkhuizen. Iets voorbij station Enkhuizen heb ik de fiets op een luw plekje geparkeerd en heb de rubberringen van het kettingwieltje, die waren verdwenen, weer geplaatst en meteen was de fiets weer helemaal geruisloos. Het leek me verstandig om weer een stel reserve o-ringen bij me te hebben dus dan even doorrijden naar Kees in Heerhugowaard, nou ja even, ik sta nog bij Enkhuizen en moet de kruising met de weg naar Lelystad nog passeren. Eerst maar richting Hoorn waar de situatie nog het zelfde is als enkele jaren geleden, ze werken hard aan de dijk maar een fietspad er langs is iets anders, ook in Hoorn. Toen ik Hoorn uit reed langs schouwburg “Het Park” leek even de zon door te komen maar voor ik besefte dat het zou komen was hij alweer verdwenen en heb ik tot aan huis toe geen enkele aanwijzing meer gehad dat er een zon zou bestaan. Na Hoorn dus verder langs de dijk en bij de T-splitsing rechtsaf naar Beets en verder via diverse wegen naar Schermerhorn, niet direct de kortste weg maar als je eenmaal fietst is een kilometer meer of minder geen bezwaar. Na Schermerhorn langs Stompetoren en net voor Alkmaar afbuigen naar de Smargd in “De Waard” waar Kees mij al had gesignaleerd. “Wat heb je nu weer nodig” , leuke ontvangst hoor, “Graag een paar o-ringen”en zo ben ik weer voorzien van de nieuwste onderdelen mocht het weer te luidruchtig worden onderin de fiets. Het laatste stukje naar Middenmeer ging net als de hele rit, heerlijk en zeer veel erg frisse lucht, volgende keer maar eens overwegen om de kap of deksel erop te zetten zodat ik 120 km warmer kan zitten.