"De Vlinder"

Ik heb een poos geleden al eens aangegeven dat ik er nog wel op terug zou komen, één van die keren was nog maar heel kort terug, ik schreef daar iets van “woensdag gehaktdag” nou zo voelde ik me toen wel. Ik zal het uit leggen, nu kan dat, de kerstboom met cadeautjes is geweest en nu mag alles weer zonder geheimzinnigheid. Wij, Tiny en ik hebben in het verleden allebei een heel vervelende ervaring gehad dat onze partners overleden zijn. Een proces wat soms geheel verwerkt is maar op bepaalde momenten toch weer onze gevoelens raakt. Zo verscheen na het overlijden indertijd een vlinder bij Tiny die gelijk werd geassocieerd met haar overleden man en ook ik ken soort gelijke situaties bij vriendinnen van mijn overleden vrouw, op zich allemaal “gewoon”. Tijdens wandelingen in de vakanties werden weleens opmerkingen gemaakt als we een vlinder zagen, “Kijk Piet, of Toos, net zoals dat uitkwam, zijn er ook weer” Dus telkens “De Vlinder” en dan komt de Kerst met zijn cadeautjes. Om dat op een passende manier te verwezenlijken kwam ik op het idee om een schilderij te laten maken met de opdracht, een ondergaande zon als teken dat het afgelopen is, een tak met nog enkele blaadjes met het zelfde idee van het einde en daar “De Vlinder” als een in het oog springend schepsel te plaatsen. Waar moet je dan naar toe, voor mij heel eenvoudig zwager Piet in Wervershoof, van beroep was hij tuinder, kan heel goed met de penselen overweg en zo is het gekomen. Dus ik kon daar indertijd niet over schrijven als ik een rondje had gereden en even langs was gegaan in Wervershoof. Op een bepaald moment was het klaar en kon ik het ophalen, prachtig, precies zoals ik het in mijn hoofd had. En dan het vervolg, naar de lijstenmakerij, maandag gesloten dus dinsdag er op af, een passende lijst uitgezocht met deskundig advies en die besteld. Over 2 weken is het klaar en zo is toen afgesproken, op woensdag 21 december zou ik het ophalen. En weer moest ik een beetje liegen om bestwil, ik was naar de lijstenmakerij geweest en niet naar een winkel met GPS benodigdheden, en daar kreeg ik tegen de middag van de 21e december te horen dat de lijst niet binnen was gekomen, wat zal dat worden, weer de pest in, maar toen ik thuis kwam werd ik gebeld dat de Belgische leverancier donderdag de 22e zou zorgen dat de lijst geleverd zou zijn en waarachtig het is ook zo gegaan, ik heb mijn “Kerstcadeautje” klaar. Helaas kon hij niet in de Quest maar in de auto heb ik dit Kunstwerk opgehaald, ja Kunstwerk met een hoofdletter. De reacties waren zoals ik ze wel in kon schatten, hevig en emotioneel. Alle dank aan zwager Piet Brandsen die dit heeft klaar “gestoomd” op een voortreffelijke manier. Ziezo nu zijn alle “geheimen”, voor zover er al geheimen waren, de wereld weer uit en gaan we weer serieus denken aan de oliebollentocht, tot ziens zullen we maar zeggen op de 28e in Schermerhorn.