Het was vandaag wel erg kort, het weer liet niet toe om
gekke dingen te doen en dan is het altijd nog de vraag wat is gek. Vanmorgen
werd ik wakker en zag dat het een sombere dag leek te worden, geen zon en zwaar
bewolkt met een angstige vorm van regenwolken. Eerst wat privé dingen regelen,
o.a. met de auto naar de garage wat afval wegbrengen naar de “stort” en vervolgens
naar een tuincentrum voor wat plantjes. Na de middag leek het wel iets op te
lichten en heb ik een ander “pak” aangetrokken, de Quest van stal gehaald en
richting Medemblik, via Wervershoof naar Zwaagdijk weer eens een keer bij zus
Margriet kijken. Ze was thuis en na wat informatie over het wel en wee van het
hedendaagse leven vertelde ze mij dat haar oogst bijna klaar was, “Oogst, welke
oogst” was mijn verbaasde opmerking. En zie ik heb een zus met groene vingers,
volgens mij heeft ze dat geërfd van onze vader die ook altijd zeer precies en
vakkundig zijn producten verzorgde. Ik moest even mee naar haar kleine warenhuisje,
een tuin onder glas. Ik keek mijn ogen uit, hoe is dit mogelijk en dat van mijn
zus die altijd op kantoor zat tot aan haar pensionering. Uiteraard een stel
foto’s maken en die bij mijn blog plaatsen want dit is echt een plaatje om in
alle rust te bekijken. Bovendien zaten de witte druivenranken vol met enorme
trossen, en dat aan een boom die bijna geschiedenis kan schrijven zo oud als
hij is. Na de koffie ben ik weer spoorslag richting Middenmeer gegaan in een
dichte motregen die met zo’n harde wind op een echte stortbui leek en kwam ik
na 40 km
weer thuis.
Ik heb in mijn leven al wel vaak zwarte vingers van het planten en poten gehad.
BeantwoordenVerwijderenDe vogels zijn echter vaak sneller met "het oogsten" dan ik.
Blijkbaar heb ik dan toch geen echte "groene vingers" ;)