Het ging weer heerlijk, een rondje “vrij-uit”, alle sores
vergeten en proberen een ontspannen ritje te maken en het is gelukt. Vanmorgen
eerst thuis van alles en nog wat opruimen en regelen en tegen 1 uur was het zo
ver, omkleden en richting Schagen langs de Schagerweg, ik zag dat hij
afgesloten zou zijn maar op het fietspad lijkt alles toch in orde. Toen ik bij
het afgesloten gedeelte kwam was het duidelijk dat dit nog wel even gaat duren,
een mooi fietspad en een verdwenen asfaltlaag op de rijbaan, ik wist dat het
slecht was en het opknappen is dus echt wel nodig. Iets verder kon ik er echt
niet door, twee jonge knapen hadden de doorgang totaal afgesloten maar toen er
een uitvoerder bij kwam kregen ze meteen de wind van voren “Stommelingen, dat
fietspad moet altijd vrij blijven dus weg wezen”, blijkbaar ga je zo om met
collega’s die het nog moeten leren. En zo kwam ik in Callantsoog en bedacht
daar dat in zuidelijke richting ook wel een leuk rondje is te maken dus keren
en richting Petten waar de Hondsbossche zeewering altijd weer een uitdaging is,
heerlijk langs de buitenkant met een stevige wind vanaf het water. De bovenkant
van deze bescherming tegen het zeewater is eigenlijk wel een mooi kunstwerk als
je het rustig bekijkt. En aan het einde was de “jutter” niet de enige die over
het strand en water keek. Via Schoorl en dan eerst door de duinen waar de heide
mooi in bloei staat, ging ik richting Schoorldam en verder naar Zuidscharwoude
om zo op de thuisbasis af te gaan. Een paar kilometer voor Middenmeer had ik
nog een leuke ontmoeting met een “oude” bekende, oud is in beide gevallen waar,
Nelis Bakker is 76 jaar en de laatste keer dat ik hem zag was tijdens de
oliebollentocht van 28 december 2011. Nelis was naar Oosterwolde geweest in
Friesland, gisteren heen en vandaag weer terug, een retourtje van klein 300 km en dat op zo’n
leeftijd. Hij vertelde ook nog dat hij Nel zijn vrouw een “oneerbaar” voorstel
had gedaan, “Als jij nou ook zo’n fiets aanschaft met elektrische ondersteuning
dan gaan we samen rondje Nederland doen of zo” Weet je wat Nel zei: “Je denkt
toch niet dat ik in zo’n ding kruip” en toen was het over, maar Nelis overweegt
nog wel om naar familie in Zeeland te fietsen, “Dat lijkt me best leuk” zei hij.
Na dit gezellige onderonsje zijn we weer verder gegaan, thuis gekomen stond de
teller op 82 km
voor vanmiddag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten