Een rit in de zon

Wat doet het weer toch veel met een mens, met mij in elk geval wel. Je gaat meteen weer denken dat het voorjaar wordt en dat we de winter deze keer mogen overslaan, de realiteit zal me wel weer met twee benen op de grond doen belanden. Maar dit hebben we weer, wat een uitzonderlijk mooie dag. Nadat ik in huis weer een keer als interieurverzorger ben bezig geweest was het de hoogste tijd om weer wat ontspanning te zoeken en ik kan wel stellen dat het me uitstekend is afgegaan. Om kwart voor 11 ging ik me omkleden en dan is het een kwestie van wat routine “bewegingen” en ik ben onderweg. Aan de rand van de polder bij Agriport en aan de overkant de grasdrogerij van Wil Hartog kreeg ik een leuk plaatje wat ik maar vast heb gelegd. In mijn achterhoofd had ik al een beetje bedacht dat ik wel even langs Zuidoostbeemster zou kunnen gaan en dan zie ik verder wel. Om iets over 12 was ik daar en tegen 1 uur ben ik weer verder gegaan richting Purmerend en dan richting Ilpendam, een beetje een vaste route aan het worden want ik ga hier vaak langs. Ik neem vaak wegen en fietspaden waar je lekker door kan karren en alleen in de dorpen of een enkele stad die je passeert moet de rem er flink op om er veilig door te komen. Via Ilpendam neem ik de weg richting Overleek een “lievelingsroute” glad en vlak en weinig of geen verkeer. Dan naar “Broek in Waterland” en vervolgens door verkeersregelaars naar de busbaan verwezen om op deze unieke locatie naar Monnickendam te rijden waar ik onder de weg door mijn rit vervolg naar Katwoude en vervolgens Volendam langs de buitenkant neem. Op de dijk wordt hard gewerkt aan de a.s. Kerst, er komen bomen op de dijk, het doet vreemd aan maar het zal er wel bij horen. Ik heb vanaf Broek in Waterland alles volop voor de wind en dat is toch goed te merken, de snelheid blijft onverminderd hoog naar mijn smaak. In Edam wordt gewerkt aan de ophaalbrug, ik krijg het idee dat er iemand de leuning heeft weggereden want er wordt stoer gewerkt om er een noodvoorziening te plaatsen. Het gaat overal als een “speer” en binnen de kortste keren ben ik in Wognum en dan krijg je rond dit uur te maken met schooljeugd. Ik moet me dan echt inhouden want opzij gaan doen ze vast niet en gillen des te harder en ook een brutale “bek” hebben ze vandaag de dag allemaal, vooral als ze met elkaar zijn. Rustig blijven en zorgen dat je fiets geen schade oploopt en dan weer verder. Toen ik thuis kwam stond de teller op 115 km en is het totaal met deze Quest nu 42.781 km